-აუ პროსტა რა, ეხლა მაგ ქალს რა აიტანს ?- თვალები გადაატრიალა ტასომ.
-აუ არვიცი რა,იქნებ მოგვარდეს ყველაფერი.
-კაი წამო გავიდეთ.
ბიჭებთან გავედით, გიგიმ უცნაურად შემომხედა.
-რა ხდება ?
-მაშო ჩემებს შენები უნდათ,რომ გაიცნონ.
-სერიოზულად ?
-ხოო.
გავოგნდი,ღმერთო ჩემო,ახლა რა მოხდებოდა, ისე გიგის მშობლებს კი არა,გიგის დედას ენდომინება,ესეთი არაფერი არ მინახავს რა. აივანზე გავედი და მაკას დავურეკე.
-დეე როგორ ხარ ?
-კარგად დედი შენ ? რა იყო რამე ხო არ მოხდა ? რატო მირეკავ ?
-აუუ უნდა ჩამოხვიდეთ რა და აქ აგიხსნით, არაფერია სანერვიულო,მართლა.
-შვილო ჩვენ კი ჩამოვალთ,მაგრამ რა ხდება ?
-ხო გითხარით,მარტო ვერ იცხოვრებსთქო,თქვენ კიდე აიჩემეთ დამოუკიდებელი უნდა გახდესო,ისაო,ესაო, აჰა ხომ გითხარით-ბებიაჩემის ლექციები მესმოდა ტელეფონიდან.
-დედა,ყველაფერი კარგდაა,უბრალოდ მინდა,რომ რაღაც გითხრათ,ტელეფონით ვერ გეტყვიტ,რა არის აქ გაუგებარი ?
-კარგი,შვილო ხვალვე ჩამოვალთ.
ჰაერი ღრმად შევისუნთქე და ოთახში დავბრუნდი.
-ხვალ მოდიან.
-კარგი.
-აუ მეძინება- დაღლილობა ვიგრძენი,მართლა ძალიან მეძინებოდა, ბავშვობიდან ასე მემართება, უეცრად მომინდება ხოლმე დაძინება.
-კაი წამო, სახლამდე გამოგყვები -მითხრა გიგიმ.
-აუ არაა რა, აქ დაიძინე-შემეხვეწა ტასო.
-გოგო, ჩემებიც ჩამოდიან და ხო უნდა დავხვდე,თან უნდა შევამოწმო ყველა კუთხე-კუნჭული,ხომ არის წესრიგში.
-კაი და იცოდე მერე დამირეკე.
-რათქმაუნდა.
გიგიმ კორპუსამდე მიმაცილა.
-არ ამოხვალ ?
-არა იყოს,ხოდა რომ ჩამოვლენ დამირეკე და გეტყვით,როდის გესტუმრებით-ცოტა უხერხულად თქვა გიგიმ.
-ხოო რათქმაუნდა.
ლოყაზე ვაკოცე და კიბეებზე ავირბინე. სახლში შესვლისთანავე ოთახში ავირბინე და საწოლზე გადავწექი.
თვალები ფშვნეტვით გავახილე,ღმერთო ჩემო დილაა, გუშინ 5 საათის მერე მძინავს დილის 10 საათამდე. აუფ, დღეს რაღა დამაძინებს. უცბად გამახსენდა,რომ მშობლები ჩამოდიოდნენ,წამოვხტი,ლოგინი გავასწორე, დილის პროცედურები ჩავიტარე, თეთრი,გვირილებიანი სარაფანა გადავიცვი,თმა კოსად ავიკარი და შევუდექი დალაგებას. სამზარეულო,მისაღები,საპირფარეშო და საძინელბელი ოთახები დავაწკრიალე, ყველაფერს,რომ მოვრჩი დაღლილმა შხაპი მივიღე. ლეპტოპი ავიღე,როცა ზარი გაისმა კარზე. ღმერთო,შენ გადამარჩინე. კარი გავაღე და დაიწყო არ დავიწყება.
-როგორ ხართთ ? როგორ მომენატრეთ- მივვარდი მათ და ჩავეხუტე ყველას სათითაოდ,მართლაც როგორ მომნატრებიან,ყველა რაღაცნაირად იყო შეცვლილი.
-როგორ ხარ ჩემო ჭინკა ჰა ?- შემეკითხა ბაბუ.
-რავიცი ვარ რა.
-გოგო,შენ აქ არაფერს ჭამდი ? როგორ გამხდარა ბავშვი მაკა ხედავ ? სულ ძვალი და ტყავია,არ უნდა გადავსულიყავით ბათუმში,გითხარით მე თქვენ, ვერ მოუვლის თავს-თქო, მაგრამ თქვენ,ხომ ჩემი არ გესმით, რა არის რა ? აჰა, შემწვარი კარტოფილი აქვს ბავშვს მარტო გაკეთებული, დედაა,დედაააა,გეუბნებოდით მე თქვენ,მაგრამ ვინ დაგიჯერა დამოკუდებლობაოო, დიდი გოგოა უკვეო, კიი თქვენც არ მომიკვდეთ- დაიწყო ქოთქოთი ნანამ.
-ქალო, 2 წამი არ შეგიძლია მორჩე მაგ ქოთქოთს, ცამოსულები არ ვართ დაიწყო ყველაზე და ყველაფერზე ჩხუბი უფ,გასკდა თავი- უსაყვედურა ბაბუმ,რაზეც ყველამ ვიცინეთ.
-ოჰ,ოჰ ხო შენ მანდ,მაგ გაზეთებს არ მოსწყდე,მთელი გზა ხელში ეჭირა,რით ვეღარ წიკითხე- უთხრა ბებიამ ბაბუს,რომელსაც ხელთ გაზეთი ჰქონდა.
-კარგით,ახლა მაშო შვილო გვითხარი რა გინდოდა,რომ გეთქვა ჩვენთვის ?- თქვა მამამ.
-ძალიან გთხოვთ არ ინერვიულოთ, მოკლედ, ჩემი შეყვარებულის მშობელბს უნდათ,რომ გაიცნოთ.
-რაიო ? შეყვარებულიო ? დიდუუ,დიდუუ რა დროს ამის შეყვარებულია - მორთო კივილი ნანამ.
-მორჩი ქალო კივილს და წივილს, რათქმაუნდა შეყვარებული ახლა უნდა ჰყავდეს 20 წლის გოგოა, 10 წლის კი აღარაა,ეზოდან ამოსვლა,რომ უბრძანო, არაა შვილო პრობლემა, დღესვე დავიბაროთ ეგ ხალხი და გავიცნობთ, მოდი ჩემთან ჩემო გოგოვ- ბაბუს ჩავეხუტე, მან გადამარჩინა ახლა.
-კარგი და ვინაა ის ბიჭი ?-შემეკითხა დედა.
-გიგი ადამაშვილი.
-ოჰჰ,მომღერალი,იქს ფაქტორის მონაწილე,რომ იყო ის ხომ ?-შემეკითხა ბებო.
-ხოო.
გიგის დავურეკე და ვუთხარი ყველაფერი. ნანა და მაკა სამზარეულოში ტრიალებდნენ, მეც ვეხმარებოდი მათ. ბაბუმ და მამამ ღვინო გაამზადეს და მაგიდა გაასწორეს.
ოთახში ავირბინე, მწვანე,თავისუფალი,მუხლებამდე კაბა და მწვანე ბალეტკები ჩავიცვი. თმა ჩავიწენი,უბრალო ბლესკი გადავისვი და ვსიო,მზად ვარ. დაბლა ჩასულს გამოპრანჭული მაკა და ნანა დამხვდნენ. ყველაფერი მზად იყო. მოულოდნელად გაისმა კარზე ზარი. ძალიან ვნერვიულობდი,ნეტავ ყველაფერი კარგად დამთავრდეს. კარი მე გავაღე.
-გამარჯობათ-მივესალმე მათ.
-გამარჯობაა, შვილო როგორ ხარ ?- ჩვეულებრივად მკითხა ჩემდა გასაკვირად ნინომ.
-მადლობთ,კარგად თქვენ ?
-მეც.
-მობრძანდით,მობრძანდით-შემოეგება ნანა ღიმილთ და სასტუმრო ოთახისკენ გაიწვია,სადაც სუფრა იყო გაშლილი,სანამ დავსხდებოდით კი მე გავაცანი ჩემი იჯახი.
-გაიცანით, ჩემი მშობლები ბესო და მაკა,ჩემი ბაბუა და ბებია ნანა და რეზო.
-სასიამოვნოა- თქვა ღიმილით გიგის მამამ.
-გაიცანით,ეს გიგია ჩემი შეყვარებული,ესენი კი მათი მშობლები ქალბატონი ნინო და ბატონი ვახო.
-შვილო რათ გინდა ეს ქალბატონო და ბატონო,უბრალოდ ნინო და ვახო-შემისწორა ისევ ღიმილით ვახომ,ვგიჟდები უკვე ამ კაცზე.
-სასიამოვნოა-თქვა ბაბუამ.
-აქეთ მობრძანდით,გთხოვთ-თქვა ბაბუმ.
ყველა სუფრას შემოვუსხედით, ვახო,ბაბუ და მამა ბიზნესზე საუბრობდნენ, ხოლო დედა,ნინო და ბებია ახალ თაობაზე,ასევე სხვა თემებზეც რაზეც ქალები ჭორაობენ. როგორც ჩანს გაუგეს ერთმანეთს. ძალიან მიხარია,გიგისაც უხარია მისი გამომეტყველებიდან გამომდინარე.
-დიდი ბოდიშის მოხდით,თუ შეიძლება მაშოს 2 წამით მოგტაცებთ-ღიმილით თქვა გიგიმ,რაზეც ყველამ გაიცინა.
-აუ ძალიან მაგარია ხო ? -აღცატებით დავუსვი კითხვა.
-ხოო, არ მეგონა,დედაჩემი ესე თუ გაუგებდა შენებს,მგონი ყველაფერი მოგვარდა.
-ჰოო.
_____________________________________________________
2 წლის შემდეგ.
-მაშო, ცოლად გამომყვები ?
-კიიი.

_____________________________________________________
დასასრული

იმედია ძალიან არ გამიბრაზდებით <3 <3 <3 მგონი ძალიან საყვარლად და ბედნიერად დავასრულე <3 მალე დაგიბრუნდებით ახალი ისტორიით ^___^