1607წელი

ზაფხული იყო. საშინლად ცხელი ზაფხული. ხალხი მშვიდად იყო, რადგან იცოდნენ, რომ ვამპირები მათ ვერაფერს დაუშავებდა, მაგრამ ღამღამობით ყველაფერს ჩაკეტავდნენ, რომ "ეშმაკის მოციქულები" სახლში არ შემოსულიყვნენ და მათთვის არაფერი დაეშავებინათ. მხოლოდ რამდენიმე ვამპირს შეეძლო დღისით სიარული, მაგრამ მთელი სიფრთხილით დადიოდნენ, რომ არ მოეკლათ ადამიანებს ისინი. ამ დროს ვამპირებს ჩირაღდნებითა და სამკაპებით დაზდევდნენ. თუ რომელიმე ვამპირი ეგონებოდათ ან ვამპირის დამხმარე ეგრევე თავის მოკვეთით სჯიდნენ. სხეულიდან გულს ამოაგლიჯავდნენ და პირში ნივრებს ჩატენიდნენ. კუბოს ბოქლომით ჩაკეტავდნენ და დიდ ჯვარს დაადებდნენ. მიწის დაყრის შემდეგ კი ნაკურთხ წყალს დაასხამდნენ. ამ ყველაფრის დასრულებისას კი ქეიფობდნენ, რადგან კიდევ ერთი ვამპირი გაანადგურეს.
ერთ ღამეს, ერთ ოჯახში ბეატრიქს არჯენტს გაეღვიძა, სასწრაფოდ წამოხტა ფეხზე და თვალის დაუხამხამებლად აიღო ფანქარი და ფურცელი და დაიწყო ხატვა. თვალებს არ ახამხამებდა. მთელი მონდომებით ხატავდა სიზმარში ნანახს. როდესაც ხატვა დაასრულა შუქი აანთო და თავის ნახატს დააჩერდა. ნახატზე ვიღაც გოგო იყო, რომელიც შეშინებული იყურებოდა და წრეში იყო მოქცეული. მის წინ ყველაზე ძლიერი და ბოროტი ვამპირი იდგა. ხელი მის სხეულში ჰქონდა ანუ გულის ამოგლეჯვას აპირებდა. თავიდან გაოგნებული უყურებდა ამ გოგოს რომელიც ცხოვრებაში არასოდეს ენახა. შემდეგ სასწრაფოთ ჩაიცვა და მოისხა მოსასხამი, ხელში ნახატი ჰქონდა ჩაბღუჯული და ალქაჯების სახლისკენ წავიდა... ბევრი იარა... ქალაქის ყველაზე საშიშ ტყესთან მივიდა.. ხალხი აქ არ დადიოდა, რადგან აქაურობა ვამპირებით, მაქციებით და სხვადასხვა საშიში ცხოველით იყო სავსე. მთავრობამ ხალხს აქ შესვლა სასტიკად აუკრძალა. ვინც კი აქ შევიდოდა ცოცხალი აღარავის უნახავს. ბეატრიქსი ნისლით დაბურულ ტყეში შევიდა... მხოლოდ მთვარის შუქი ანათებდა იქაურობას... ვამპირების და მაქციების არ ეშინოდა, რადგან ბევრი შელოცვა იცოდა, რომლითაც მათ გაანადგურებდა. ბევრ ფესვს წამოედო, ბევრჯერაც წაიქცა, მაგრამ ჯიუტად მიიწევდა წინ. მალე მიადგა სახლს, რომელიც ტყეში მიყრუებულ ადგილას იდგა. დიდი სახლი იყო, სასახლესავით. სახურავი ნისლით იყო დაფარული, შემაძრწუნებელ სანახაობას ქმნიდა. სახლზე, ზემოთ ვარსკვლავი იყო ამოტვიფრული, რომელიც წრეში იყო ჩასმული. ჩვეულებრივი ადამიანი აქ მხოლოდ ნანგრევებს ნახავდა, თუმცა აქამდე არავის მოუღწევია. მხოლოდ ჯადოქრებს შეეძლოთ ამ სახლში შესვლა. სასწრაფოდ შეაღო ჭიშკარი და დიდი ეზო გაიარა. კარებზე დაიწყო ხელების რტყნა და მანამ არ გაჩერდა სანამ არ გააღეს. გრძელ თეთრ კაბაში ჩაცმულმა ქალბატონმა გააღო კარი მთქნარებით. როგორც კი მან ბეატრიქსი და ინახა შეშფოთებულმა ჰკითხა:
-მის არჯენტ, ხომ ყველაფერი რიგზეა? ამ შუაღამეს რატომ მობრძანდით? თან მარტო? -ინტერესიანი თვალებით უმზერდა.
-ყველაფერი კარგადაა ლისა, ვიოლეტას დაუძახეთ თუ შეიძლება და ყველა ჯადოქარი გააღვიძეთ, თვითონ ერთ-ერთ ოთახში შევიდა და მოსასხამი სკამზე გადაკიდა. ვიოლეტა ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერი ალქაჯია. ბეატრიქსი კი მომავალს ხედავს. მალე გამოვიდნენ ჯადოქრები და ოთახში შევიდნენ.
-ბეატრიქს, რადგან ასე გვიან მობრძანდით ესეიგი ძალიან მნიშვნელოვანი რამ მოხდა. - უთხრა ვიოლეტამ.
-დიახ, სიზმარი ვნახე. სადაც ერთი გოგონა იყო მოქცეული ნიშანში. მისკენ კი ყველაზწ ძლიერი ვამპირი მიდიოდა. გული ამოგლიჯა. ეს რაღაცას უნდა ნიშნა დეს. გოგონა არ მეცნობა. აი ნახეთ -ხელში ჩაბღუჯული ქაღალდი გაუწოდა. ვიოლეტამ უყურა ფირცელს, შემდეგ თვალები დახუჭა, ღრმად ჩაისუნთქა და ცოტახანში თქვა
-ეს გოგონა ჯერ არ დაბადებულა, ვერ გავარკვევთ როდის დაიბადება, მაგრამ უნდა გავარკვიოთ თუ რას ნიშნავს შენი სიზმარი და რა კავშირშია "ეშმაკის ძმასთან". სასწრაფოდ სარკეების ოთახში წამოდით. შავი და თეთრი სანთლები წამოიღეთ. ალქაჯებმაც მორჩილად დაუკრეს თვალი. რაც სჭირდებოდათ ყველაფერი აიღეს და სარკეების ოთახში წავიდნენ. დიდი ოთახი იყო. ოცდახუთი დიდი სარკით. კარების და ჭერის მაგივრადაც სარკე იყო. შუქი არ იყო აქ. თითოეული სარკის ერთი შავი და ერთი თეთრი სანთელი დააწყვეს. სარკე-კარი მიხურეს და ერთ-ერთმა ჯადოქარმა თქვა
-phesmatos insendia!
სანთლები აინთო.
-ყველა მოვიდეს აქ და წრე შეკარით. თქვა ვიოლეტამ. 25 ჯადოქარი მივიდა, ხელები ჩაკიდეს ერთმანეთს და იატაკზე დაჯდნენ წრიულად. ხოლო მათ შუაში ვიოლეტა და ბეატრიქსი ჩაჯდა ხელებ ჩაკიდულნი. ბეატრიქსმა თავიდან ლენტი მოიხსნა და ნემსით თითი ჩაიჩხვლიტა.ლენტი თავისი სისხლით დაასველა და შუაში ჩადო. ვიოეტამ თვალები დახუჭა და სხვებმაც მიბაძეს, ჰაერი ჩაისუნთქეს და სუნთქვა შეიკრეს. შემდეგ კი ერთხმად დაიწყეს:
-Sangue et lucida ferro ego voco speculo Tolle uitta coronam. Placere purgare speculo et me servum Dei misericordiam esse futurum, quo osténdam illi fatum quidem probant, ostendunt lumen tuum in speculo, in tenebris conticescent eleemosynas.
თვალები გაახილეს და დაიწყეს სარკეში ყურება. სარკეებში გამოჩნდა: გოგონა რომელიც ტყეში გაბედულად მიდიოდა, შიში არ ჰქონდა. მალე მივიდა ტყის შუაგულში და აქეთ-იქით დაიწყო ყურება. ვიღაცას ელოდებოდა. მალე გამოჩნდა სიმპათიური ბიჭი, რომელიც მას ირონიული მზერით უყურებდა. სხვა ვამპირებიც გამოვიდნენ და ორი ალქაჯი. გოგონა ალყაში მოაქციეს. სიმპატიური ბიჭი,რომელიც ყველაზე ძლიერი ვამპირი იყო მისკენ დაიძრა. ჯადოქრები რაღაცას ჩურჩულებდნენ და მალე გოგონა მხრებში გადაიშალა და ოდნავ აფრინდა. ბიჭი მასთან მივიდა, სახეზე ხელი ჩამოუსვა და გული ამოგლიჯა. გოგონა უსულოდ დაეცა ხოლო ბიჭმა გული ზარდახშაში შეინახა, ხოლო ქალიშვილის სხეული დაწვა. მზე ჩაბნელდა, ქარიშხალი დატრიალდა, ბიჭი კი ბოროტულად ხარხარებდა.
ჯადოქრებმა ისევ დახუჭეს თვალები და შემდეგ გაახილეს ყველაფერი დამთავრდა. ერთმანეთ შეშლილი სახეებით უყურებდნენ. მხოლოდ ბეატრიქსი ვერ მიხვდა ბოლომდე ვერაფერს. ოთახიდან გავიდნენ და გაყუსულები დაჯდნენ მისაღებში. არავინ ხმას არ იღებდა. ბოლოს ბეატრიქსმა ამოიღო ხმა
-შეგიძლიათ ვინმემ ამიხსნათ თუ რა მოხდა? და რას ნიშნავდა ემი სიზმარი? და ყველას სათითაოდ შეხედა. ჯადოქრებმაც შეხედეს. ბოლოს ვიოლეტამ დაიწყო ახსნა
-ეს ყველაფერი ფაქტიურად სამყაროს დასასრულს ნიშნავს. ის გოგონა, რომელიც ჩვენ ვნახეთ მალე მოევლინება ქვეყანას და მას ვამპირები მსხვერპლად შეწირავენ. ამის წყალობით ისინი გაძლიერდებიან, მზის ქვეშ თავისუფლად შეეძლებათ სიარული, დედამიწის "ღმერთები" გახდებიან. ალქაჯებს მოკლავენ. მათზე იქნება დამოკიდებული, მზის დაბნელება, მთვარის თუ სხვადასხვა სტიქიური მოვლენის. ყველა ადამიანი თუ ზებუნებრივი სხვა არსება მათი ქვეშევრდომი იქნება. ყველა გაჩუმებული და შეშინებული უსმენდა მის საუბარს. ბოლოს ერთ-ერთმა თქვა
-ამის შესაჩერებლად რა უნდა გავაკეთოთ?
-ჩვენ მხოლოდ მოვლენის გადადება შეგვიძლია, დიდი დიდი ოთხასი წლით.
-მაშინ გადავდოთ და მერე რამეს მო იფიქრებთ.
-კარგი, ამას მთვარის დაღმავალ პერიოდში გავაკეთებთ. მთვარის ჩასვლისას და მზის ამოსვლის დროს.
მთელი ერთი თვე გეგმას ადგენდნენ და უცდიდნენ ამ დღეს. როდესაც დრო მოვიდა შეიკრიბნენ და ალქაჯთა წრე შექმნეს. ბევრი შელოცვა წაიკითხეს და მთვარის ჩასბლისას ყველაფერი დასრულდა. ეს ყველაფერი ძალიან რთული გასაკეთებელი იყო, თან ბუნების ძალებს ეწინააღმდეგებოდა, რაც არ აპატიეს და რადგან სიცოცხლის გადადება მოითხოვეს ბეატრიქსი წაიყვანეს.
ალქაჯებმა ის დაასაფლავეს და მთელ1607წელი

ზაფხული იყო. საშინლად ცხელი ზაფხული. ხალხი მშვიდად იყო, რადგან იცოდნენ, რომ ვამპირები მათ ვერაფერს დაუშავებდა, მაგრამ ღამღამობით ყველაფერს ჩაკეტავდნენ, რომ "ეშმაკის მოციქულები" სახლში არ შემოსულიყვნენ და მათთვის არაფერი დაეშავებინათ. მხოლოდ რამდენიმე ვამპირს შეეძლო დღისით სიარული, მაგრამ მთელი სიფრთხილით დადიოდნენ, რომ არ მოეკლათ ადამიანებს ისინი. ამ დროს ვამპირებს ჩირაღდნებითა და სამკაპებით დაზდევდნენ. თუ რომელიმე ვამპირი ეგონებოდათ ან ვამპირის დამხმარე ეგრევე თავის მოკვეთით სჯიდნენ. სხეულიდან გულს ამოაგლიჯავდნენ და პირში ნივრებს ჩატენიდნენ. კუბოს ბოქლომით ჩაკეტავდნენ და დიდ ჯვარს დაადებდნენ. მიწის დაყრის შემდეგ კი ნაკურთხ წყალს დაასხამდნენ. ამ ყველაფრის დასრულებისას კი ქეიფობდნენ, რადგან კიდევ ერთი ვამპირი გაანადგურეს.
ერთ ღამეს, ერთ ოჯახში ბეატრიქს არჯენტს გაეღვიძა, სასწრაფოდ წამოხტა ფეხზე და თვალის დაუხამხამებლად აიღო ფანქარი და ფურცელი და დაიწყო ხატვა. თვალებს არ ახამხამებდა. მთელი მონდომებით ხატავდა სიზმარში ნანახს. როდესაც ხატვა დაასრულა შუქი აანთო და თავის ნახატს დააჩერდა. ნახატზე ვიღაც გოგო იყო, რომელიც შეშინებული იყურებოდა და წრეში იყო მოქცეული. მის წინ ყველაზე ძლიერი და ბოროტი ვამპირი იდგა. ხელი მის სხეულში ჰქონდა ანუ გულის ამოგლეჯვას აპირებდა. თავიდან გაოგნებული უყურებდა ამ გოგოს რომელიც ცხოვრებაში არასოდეს ენახა. შემდეგ სასწრაფოთ ჩაიცვა და მოისხა მოსასხამი, ხელში ნახატი ჰქონდა ჩაბღუჯული და ალქაჯების სახლისკენ წავიდა... ბევრი იარა... ქალაქის ყველაზე საშიშ ტყესთან მივიდა.. ხალხი აქ არ დადიოდა, რადგან აქაურობა ვამპირებით, მაქციებით და სხვადასხვა საშიში ცხოველით იყო სავსე. მთავრობამ ხალხს აქ შესვლა სასტიკად აუკრძალა. ვინც კი აქ შევიდოდა ცოცხალი აღარავის უნახავს. ბეატრიქსი ნისლით დაბურულ ტყეში შევიდა... მხოლოდ მთვარის შუქი ანათებდა იქაურობას... ვამპირების და მაქციების არ ეშინოდა, რადგან ბევრი შელოცვა იცოდა, რომლითაც მათ გაანადგურებდა. ბევრ ფესვს წამოედო, ბევრჯერაც წაიქცა, მაგრამ ჯიუტად მიიწევდა წინ. მალე მიადგა სახლს, რომელიც ტყეში მიყრუებულ ადგილას იდგა. დიდი სახლი იყო, სასახლესავით. სახურავი ნისლით იყო დაფარული, შემაძრწუნებელ სანახაობას ქმნიდა. სახლზე, ზემოთ ვარსკვლავი იყო ამოტვიფრული, რომელიც წრეში იყო ჩასმული. ჩვეულებრივი ადამიანი აქ მხოლოდ ნანგრევებს ნახავდა, თუმცა აქამდე არავის მოუღწევია. მხოლოდ ჯადოქრებს შეეძლოთ ამ სახლში შესვლა. სასწრაფოდ შეაღო ჭიშკარი და დიდი ეზო გაიარა. კარებზე დაიწყო ხელების რტყნა და მანამ არ გაჩერდა სანამ არ გააღეს. გრძელ თეთრ კაბაში ჩაცმულმა ქალბატონმა გააღო კარი მთქნარებით. როგორც კი მან ბეატრიქსი და ინახა შეშფოთებულმა ჰკითხა:
-მის არჯენტ, ხომ ყველაფერი რიგზეა? ამ შუაღამეს რატომ მობრძანდით? თან მარტო? -ინტერესიანი თვალებით უმზერდა.
-ყველაფერი კარგადაა ლისა, ვიოლეტას დაუძახეთ თუ შეიძლება და ყველა ჯადოქარი გააღვიძეთ, თვითონ ერთ-ერთ ოთახში შევიდა და მოსასხამი სკამზე გადაკიდა. ვიოლეტა ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერი ალქაჯია. ბეატრიქსი კი მომავალს ხედავს. მალე გამოვიდნენ ჯადოქრები და ოთახში შევიდნენ.
-ბეატრიქს, რადგან ასე გვიან მობრძანდით ესეიგი ძალიან მნიშვნელოვანი რამ მოხდა. - უთხრა ვიოლეტამ.
-დიახ, სიზმარი ვნახე. სადაც ერთი გოგონა იყო მოქცეული ნიშანში. მისკენ კი ყველაზწ ძლიერი ვამპირი მიდიოდა. გული ამოგლიჯა. ეს რაღაცას უნდა ნიშნა დეს. გოგონა არ მეცნობა. აი ნახეთ -ხელში ჩაბღუჯული ქაღალდი გაუწოდა. ვიოლეტამ უყურა ფირცელს, შემდეგ თვალები დახუჭა, ღრმად ჩაისუნთქა და ცოტახანში თქვა
-ეს გოგონა ჯერ არ დაბადებულა, ვერ გავარკვევთ როდის დაიბადება, მაგრამ უნდა გავარკვიოთ თუ რას ნიშნავს შენი სიზმარი და რა კავშირშია "ეშმაკის ძმასთან". სასწრაფოდ სარკეების ოთახში წამოდით. შავი და თეთრი სანთლები წამოიღეთ. ალქაჯებმაც მორჩილად დაუკრეს თვალი. რაც სჭირდებოდათ ყველაფერი აიღეს და სარკეების ოთახში წავიდნენ. დიდი ოთახი იყო. ოცდახუთი დიდი სარკით. კარების და ჭერის მაგივრადაც სარკე იყო. შუქი არ იყო აქ. თითოეული სარკის ერთი შავი და ერთი თეთრი სანთელი დააწყვეს. სარკე-კარი მიხურეს და ერთ-ერთმა ჯადოქარმა თქვა
-phesmatos insendia!
სანთლები აინთო.
-ყველა მოვიდეს აქ და წრე შეკარით. თქვა ვიოლეტამ. 25 ჯადოქარი მივიდა, ხელები ჩაკიდეს ერთმანეთს და იატაკზე დაჯდნენ წრიულად. ხოლო მათ შუაში ვიოლეტა და ბეატრიქსი ჩაჯდა ხელებ ჩაკიდულნი. ბეატრიქსმა თავიდან ლენტი მოიხსნა და ნემსით თითი ჩაიჩხვლიტა.ლენტი თავისი სისხლით დაასველა და შუაში ჩადო. ვიოეტამ თვალები დახუჭა და სხვებმაც მიბაძეს, ჰაერი ჩაისუნთქეს და სუნთქვა შეიკრეს. შემდეგ კი ერთხმად დაიწყეს:
-Sangue et lucida ferro ego voco speculo Tolle uitta coronam. Placere purgare speculo et me servum Dei misericordiam esse futurum, quo osténdam illi fatum quidem probant, ostendunt lumen tuum in speculo, in tenebris conticescent eleemosynas.
თვალები გაახილეს და დაიწყეს სარკეში ყურება. სარკეებში გამოჩნდა: გოგონა რომელიც ტყეში გაბედულად მიდიოდა, შიში არ ჰქონდა. მალე მივიდა ტყის შუაგულში და აქეთ-იქით დაიწყო ყურება. ვიღაცას ელოდებოდა. მალე გამოჩნდა სიმპათიური ბიჭი, რომელიც მას ირონიული მზერით უყურებდა. სხვა ვამპირებიც გამოვიდნენ და ორი ალქაჯი. გოგონა ალყაში მოაქციეს. სიმპატიური ბიჭი,რომელიც ყველაზე ძლიერი ვამპირი იყო მისკენ დაიძრა. ჯადოქრები რაღაცას ჩურჩულებდნენ და მალე გოგონა მხრებში გადაიშალა და ოდნავ აფრინდა. ბიჭი მასთან მივიდა, სახეზე ხელი ჩამოუსვა და გული ამოგლიჯა. გოგონა უსულოდ დაეცა ხოლო ბიჭმა გული ზარდახშაში შეინახა, ხოლო ქალიშვილის სხეული დაწვა. მზე ჩაბნელდა, ქარიშხალი დატრიალდა, ბიჭი კი ბოროტულად ხარხარებდა.
ჯადოქრებმა ისევ დახუჭეს თვალები და შემდეგ გაახილეს ყველაფერი დამთავრდა. ერთმანეთ შეშლილი სახეებით უყურებდნენ. მხოლოდ ბეატრიქსი ვერ მიხვდა ბოლომდე ვერაფერს. ოთახიდან გავიდნენ და გაყუსულები დაჯდნენ მისაღებში. არავინ ხმას არ იღებდა. ბოლოს ბეატრიქსმა ამოიღო ხმა
-შეგიძლიათ ვინმემ ამიხსნათ თუ რა მოხდა? და რას ნიშნავდა ემი სიზმარი? და ყველას სათითაოდ შეხედა. ჯადოქრებმაც შეხედეს. ბოლოს ვიოლეტამ დაიწყო ახსნა
-ეს ყველაფერი ფაქტიურად სამყაროს დასასრულს ნიშნავს. ის გოგონა, რომელიც ჩვენ ვნახეთ მალე მოევლინება ქვეყანას და მას ვამპირები მსხვერპლად შეწირავენ. ამის წყალობით ისინი გაძლიერდებიან, მზის ქვეშ თავისუფლად შეეძლებათ სიარული, დედამიწის "ღმერთები" გახდებიან. ალქაჯებს მოკლავენ. მათზე იქნება დამოკიდებული, მზის დაბნელება, მთვარის თუ სხვადასხვა სტიქიური მოვლენის. ყველა ადამიანი თუ ზებუნებრივი სხვა არსება მათი ქვეშევრდომი იქნება. ყველა გაჩუმებული და შეშინებული უსმენდა მის საუბარს. ბოლოს ერთ-ერთმა თქვა
-ამის შესაჩერებლად რა უნდა გავაკეთოთ?
-ჩვენ მხოლოდ მოვლენის გადადება შეგვიძლია, დიდი დიდი ოთხასი წლით.
-მაშინ გადავდოთ და მერე რამეს მო იფიქრებთ.
-კარგი, ამას მთვარის დაღმავალ პერიოდში გავაკეთებთ. მთვარის ჩასვლისას და მზის ამოსვლის დროს.
მთელი ერთი თვე გეგმას ადგენდნენ და უცდიდნენ ამ დღეს. როდესაც დრო მოვიდა შეიკრიბნენ და ალქაჯთა წრე შექმნეს. ბევრი შელოცვა წაიკითხეს და მთვარის ჩასბლისას ყველაფერი დასრულდა. ეს ყველაფერი ძალიან რთული გასაკეთებელი იყო, თან ბუნების ძალებს ეწინააღმდეგებოდა, რაც არ აპატიეს და რადგან სიცოცხლის გადადება მოითხოვეს ბეატრიქსი წაიყვანეს.ალქაჯებმა ის დაასაფლავეს და მთელი დაახლოებით ოთხასი წელი უშფოთველად გაატარეს.

#######

დენიელს გაეღვიძა, გუშინდელი დღე უბრალოდ ცუდი სიზმარი ეგონა,არ უნდოდა იმის დაჯერება რომ ჯესიკას რამე მოუვიდა.მაგრამ როგორც კი მის მკერდზე მიდებულ ჯესის სახეს შეხედა ყველაფერი იმედგაცრუებამ და ტკივილმა ჩაანაცვლა. ცოტახანს უყურებდა, თუმცა შემდეგ ერთიანად მრისხანებამ და შურისძიების წყურვილმა მოიცვა. ემას მოკვლა უნდოდა, რადგან ჯესსი მოაკვლებინა ალქაჯებს. სასწრაფოდ დააწვინა უსულო სხეული მდივანზე და თვითონ გარეთ გასვლას და ემას მოკვლას აპირებდა, როდესაც კარზე დააკაკუნეს. ძალიან, ძალიან გაუკვირდა რომ მასთან ვიღაც მოვიდა, რადგან სტუმრები არ ყავს ხოლმე. უცებ გააღო კარი და ქარის სისწრაფით შემოვარდნილ ემას შეხედა. რომელსაც დამწვრობები უშუშდებოდა. კარი მიხურა და სასწრაფოთ მიაკრა კედელზე, თან ხელს ყელზე უჭერდა. ემას გაეცინა
-ოო, დენიელ შენ არ იცი, რომ ვამპირი ყელზე ხელის მოჭერით არ კვდება? ამის თქმა და მის გულზე ხელის მოკიდება იგრძნო, რის გამოც უცებ გადაფითრდა.
-გულის ამოგლეჯვით ხო კვდება სამაგიეროდ?! დაუღრინა და უფრო მეტად მლუჭირა ხელი გულზე.
-დენიელ, გამიშვი მეტკინა.
-მართლა? მე მეგონა გსიამოვნებდა. ცხვირის ნესტოები დაებერა.
-რა საყვარელი ხარ დაბერილ ნესტოებში და თითი ცხვირზე ჩამოკრა. ირონიულად გაუღიმა.
-რა გაუკეთე ჯესის?
-ოუ, შეყვარებული ხარ დეენ?
-რა გაუკეთე თქო?! დაიღრიალა
-შენი აზრით ჩემს ერთადერთ ნათესავს, ჩემს დას რამეს დავუშავებდი?! მანაც არ დააკლო ყვირილი. დენიელმა უცებ გამოსწია ხელი მისი გულიდან.
-დაას? გაბრაზება გაკვირვებამ ჩაანაცვლა, იმედიც მიეცა რომ ჯესი კარგად იყო.
-უუფ, ძლივს. ხელი გულზე მიიდო და სული მოითქვა. ხო დენი დას. და იქვე პუფში ჩაეშვა. თვალებით ანიშნა ჩემს წინ დაჯექიო.
-ჩემი და ჯესის მამა დედაჩემზე 18წლის ასაკში დაქორწინდა. ბედნიერად ცხოვრობდნენ, მერე მეც გავჩნდი. ერთი ბედნიერი ოჯახი ვიყავით. 12წლის ასაკში დედა გარდამეცვალა, შემდეგ მამამ სასმელს და ნატკოტიკებს მიჰყო ხელი, ჩემთვის აღარ ეცალა. მე ფაქტიურად უკვე ობოლი ვიყავი. მალე ცხრამეტი წლის გავხდი. ერთი ბიჭი გავიცანი, ვამპირი იყო, მან მომაქცია, სხვათა შორის ჩემი ნება იყო. შემდეგ მამაჩემი როცა უკვე 59წლის იყო ერთი ქალი ძალით გაჟიმა. ეგ ქალია ჯესის დედა. მამა მოკვდა. ჯესი კი ნაშვილებია. მე 56წლის ვარ ახლა. ჩემი და ვიპოვე და მის დათმობას არ აპირებ. მისი სიცოცხლის გადასარჩენად უნდა ვიბრძოლო. მოკლედ მოუყვა მისი ისტორია, ყველანაირი ემოციის გარეშე, რომ არ შეცოდებოდა. ბოლო კი მრისხანედ დაამატა.
-სამწუხარო ისტორიია, მაგრამ ჯესის რა გაუკეთე?
-ალქაჯებს ვთხოვე მისი სისხლის მოძრაობა და გულის ფეთქვა გაეჩერებინა. დაახლოებით სამი თვე ვერცერთი ვამპირი გაიგებს სად იმყოფება ჯესი. ხომ იცი წინასწარმეტყველების შესახებ.
-მე კი ვიცო, მაგრამ შენ საიდან იცი?
-ბეატრიქს არჯენტზე გსმენია?
-კი მსმენია.
-მე და ჯესსი მისი მეექვსე თაობა ვართ ანუ ის ჩვენი დიდი დიდი დიდი დიდი ბებიაა.

მგონი ყველა კითხვაზე გაგეცით ამ თავით პასუხი. რას ფიქრობთ? შევეცადე დიდი თავი გამომსვლოდა. ველი შეფასებებს