ნელ-ნელა შიში მეპარებოდა,სულ რაღაც სამ დღეში ჩვენი მოგზაურობა მიილევოდა და არც კი მინდოდა მეფიქრა რა იქნებოდა შემდეგ.
განმარტოვებისას ვიზუთხავდი დიალოგებს,ტექსტებს თუ როგორ დავლაპარაკებოდი ნიკას ჩვენს "მერე"-ზე თუმცა ჩემი ძლივს შეკოწიწებული გამბედაობა მასთან სიახლოვისას საპნის ბუშტივით სკდებოდა.
საშინლად ვგრძნობდი თავს,ცოტა იმედგაცრუებულად.ოთახში ბოლთას ვცემდი და ვცდილობდი თავი ხელში ამეყვანა.
ნიკა სალომესთან ერთად იყო.
ფეხებში ძალა წამერთვა როცა ისინი ერთად მიმავალნი დავინახე,ატირებული ავვარდი ნომერში და საწოლზე პირქვე დამხობილმა ხმამაღლა დავიწყე ტირილი.აფექტის მდგომარეობაში რათქმაუნდა კარგი არაფერი მიფიქრია,ჩემოდანს ხელი დავსტაცე და ბარგი ისე ჩავალაგე ხმამაღალი მოთქმა-გოდება არ შემიწყვიტავს.ვგრძნობდი როგორ ვსგავსებოდი იმპულსურ,ჩერჩეტ ქალს და უარესას ვტეხდი ტირილს.გულში ისე მწარედ მერჭობოდა ხინჯად მათი ერთად დანახვა მინდოდა ორივე ერთმანეთზე დამკლა,თუმცა,- რა უფლებით?
ის იყო გული მოვიოხე და საღად აზროვნებაც დავიწყე რომ ფეხზე წამოვიჭერი და ჩემოდნიდან ისევ ამოვალაგე ჩემი ბარგი ბარხანა,შემდეგ კი სარკეში საკუთარი თავი შევათვალიერე.თვალის უპეები შეშუპებული მქონდა,ცხვირიც აწითლებული.საუკეთესო ვარიანტი ახლა ჯაკუზის წყლით ავსება და ბანაობა იქნებოდა.ტანსაცმელი სხეულიდან მოვიცილე და ქაფიან წყალში ჩავწექი.
ენით აუწერელი სიამოვნება ვიგრძენი,სიამოვნებისგან თვალები მივლულე და მედიტირება ვცადე.
გამომივიდა,სულიერად თუ ფიზიკურად მოვდუნდი და ვიგრძენი;-მე კარგად ვიყავი.

ალბათ კიდევ დიდხანს გავჩერდებოდი წყალში კარის ხმა რომ არ გამეგო,მოვიდა-მეთქი გავიფიქრე და შიშველი სხეული წყლიდან ავზიდე.ქაფიანი წყალი ჩამოვირეცხე და თმების გაშრობას შევუდექი.თვალებს ოდნავ მაინც ეტყობოდა შეშუპება,სახეზე კრემი წავისვი ჩავიცვი და სააბაზანო დავტოვე.არ შევმცდარვარ,ნიკა მოსულიყო.
შესვლისთანავე მივხვდი რომ მასში თითქოს რაღაც იყო შეცვლილი,რაღაცნაირი,გამჭოლი მზერით მაკვირდებოდა.ყურადღება არ მივაქციე,ხმა რომ ამომეღო ვიცოდი ჩემს ყველა ემოციას გაშიფრავდა მე კი ეს ნამდვილად არ მინდოდა...
ტელეფონი და ყურსასმენები ავიღე და საწოლზე კომორტულად მივთავსდი,ნიკას წინ.
ჩემ ფლეილისტს თვალი გადავავლე და scorpions-ის Still loving you მთელ ხმაზე ჩავრთე,პარალელურად ფეისბუქში შევიჭყიტე და სიახლეებს დავუყევი.
მაქსიმალურად ვცდილობდი ნიკას მზერა დამეიგნორებინა.
რთული იყო,მე მისი სურვილით ვიწვოდი,ის მე მიყურებდა...თითქოს ჟინით,ვნებით და ბრაზით.
დაუფიქრებლად წამოვიჭერი ფეხზე,ტელეფონი საწოლზე მივადე და მივუახლოვდი.
ისევ მიყურებდა,ამჯერად სიამაყით და სითბოთი.მოულოდნელად,მის წინ ატუზულს ხელი დამავლო და მუხლებზე დამისვა.
ისევ ვიგრძენი რაღაც ეგზოტიკური,რაც მხოლოდ ნიკასთან მემართებოდა.ხელები მოვხვიე და გულ-მკერდზე მივეკარი.
ტირილი მინდოდა,სიგიჟემდე მინდოდა...
დაუკითხავად ჩამომიგორდა თვალებიდან ცრემლები,ჩუმი ცრემლები რომლების ღვენთით,ნელ-ნელა ნიკას პერანგს ეცემოდნენ.
-სალომე წავიდა.-ღიმილით მითხრა მან და ნაზად შემეხო ტუჩებზე.


***
დილით გვიან გამეღვიძა,ოთახში ნიკა არ იყო.საათს რომ დავხედე შუადღეს გადამცდარი იყო და მეც ფეთიანივით წამოვხტი ფეხზე.გარეთ ძალიან ცელოდა,გრძელი ბრიტელებიანი ღია ცისფერი სარაფანი და სანნდლები ჩავიცვი.გაშლილ თმებზე დიდი შლაპა დავიხურე და გარეთ გავედი.
ჩემები ზღვისპირა კაფესთან ისხდნენ,სალომე მართლაც გამქრალიყო.
მესიამოვნა....

_მოდი ძვირფასო,-ღიმილით გამომხედა ნინომ და სკამზე დაატყაპუნა ხელი._რა ლამაზი ხარ ნეტავ იცოდე!-მხიარულად შესძახა და ნიკას თვალი ჩაუკრა.
საუბრისას ნიკა წარბშეკრული იჯდა,ცოტა მიკვირდა მისი სახეცვლილება და განწყობა მეც გამიფუჭდა.უკვე ერთი სული მქონდა ჩემი ცხოვრება დალაგებულიყო,მეტი აღარ შემეძლო.

_ლოლა,წამოდი გავისეირნოთ.-არაფრისმთქმელი მზერით გამომხედა არღვლიანმა და ფეხზე წამოდგა.
განერვიულებული გავყევი უკან,მეშინოდა თუმცა არ ვიცი რისი...
_მოკლედ-ზურგით დადგა ნიკა და ზღვის მოქცევას დაუწყო ყურება._ჩვენი ურთიერთობა აქ უნდა დასრულდეს.-ჰაერში გაიყინა მისი სიტყვები.
გაოგნებულს უღონოდ ჩამომიცურდა ხელები,სუნთქვა დამავიწყდა და ვიგრძენი როგორ მომკლა მისმა სიტყვებმა.ტუჩრბზე მთელით ვაჭერდი კბილს რომ არ მეტირა,არაფერი მეთქვა...
იმ წამს მიწის გასკდომაზენ,აკოკალიფსზე ვფიქრობდი..
გაქრობა მინდოდა.
_რა უნდა დასრულდეს ნიკა,ჩვენ ხომ უბრალოდ ვთამაშობდით?-ძლივს შეკოწიწლებული გამბედაობით ამოვიღე ხმა და სიმწრით გავიღიმე._დასასრული იმას აქვს რაც ადრე მომავალი ჰქონდა ნიკა,ჩვენ კი მომავალი კი არა სცენარი გვქონდა.!-ამოვიბურტყუნე მე და ცრემლები ხელის გულებით მოვიწმინდე.
_საუბარი თუ დაასრულე მაშ წავალ და გავისეირნებ.-უმალ დავამატე და ზურგი ვიბრუნე რომ წავსულიყავი თუმცა დამიჭირა და გულზე ამიკრა.

_მე გითხარი ეს ურთიერთობა აქ დასრულდებამეთქი ის კი არ მითქვამს უფლებას გაძლევ ჩემი ცხოვრება დატოვო მეთქი-დაიჩურჩულა დაბალ ხმაზე.

გაგულისებული მოვცილდი და მტრული მზერა ვტყორცნე.
_ლო,ჯვარი როდის დავიწეროთ?-მკითხა წარბების თამაშით და მთელი სიველურით დამაკვდა ბაგეზე.


იმედია მოგეწონებათ,ძალიან ცუდ ხასიათზე ვარ და მგონი ამანაც იმოქმედა ნაწერზე...
მიყვარხართ ყველა და ველოდები თქვენს შეფასებას