... ალექსანდრე ....
მდინარესთან მივედი დიდი ხანი ვიყავი იქ და ვფიქრობდი რა მჭირდა იქნებ დემეტრე მართალი იყ და მართლა მიყვარდა ის კაპარჩხანა არა რას ვფიქრობ გამორიცხულია უბრალოდ მომწონს ასე ბევრი მომწონებია მაგრამ მასთან ვერ გავერთობი და არც ვაპირებ ბოლოსდაბოლოს თორინიკეს დაა ასეცრომარიყოს ძალიან განსხვავებულია ან იქნებ მე მგონია ასე და საერთოდ არაა განსხვავებული არვიცი ყველაფერი ამერია რა ვიფიქრო მეც აღარ ვიცი
... მარიამი ....
უკვე გვიანი იყო ამინდიც აირია ალექსანდრე სახლში ვერ ვიპოვე და რატქმაუნდა მივხვდი რომ გარეთ იყო მალე ძლიერი წვიმა დაიწყო კიდევკარგი ჭექაქუხილი არიყო გადავწყვიტე ის ურჩხული მომეძებნა გარეთ საშინლად წვიმცა და ციოდა ურთუკი ავიღე და გარეთ გამოვედი ბევრი ვიარე მაგრამ ვერ ვიპოვე ერთი გამოსავალიღა იყო ტყეში უნდა შევსულიყავი მის მოსაძებნად რამდენჯერმე გავიგე რომ თქვა თორნიკესთან ხომ " წავიდეთ სვანეთში ხომ იცი როგორ მიყვარს იქ ყოფნა განსაკუთრებით მდინარეზე " მაშინ მივხვდი რომ მდინარეზე იქნებოდა გზა არც ვიცოდი უბრალოდ მივდიოდი მდინარის ხმა გავიგე და იქით წავედი მივუახლოვდი და ალექსანდრეც დავინახე მისვლას ვაპირებდი როდესაც ფეხი მორს წამოვკარი და დავეცი იმდენად მეტკინა რომ დავიყვირე და ტირილი ამიტყდა ალექსანდრემ მაშინვე გამოიხედა და სწრაფად მოვიდა ჩემთან
- მარიამ კარგად ხარ? მარიამ.. რატომ გამოხვედი ამ დროს გარეთ ( ალექსანდრე)
- მე .. მე უბრალოდ შენს მოსაძებნად გამოვედი.. დაგინახე და მოვდიოდი უცებ მორს წამოვკარი ფეხი და დავეცი ძალიან მტკივა ფსლუკუნით ვუთხარი
- ღმერთო რა ქაჯი ხარ სიარული რით ვერ ისწავლე ( ალექსანდრე)
ცრემლები მომწმინდა და გულზე მიმიხუტა ცოტა დავმშვიდდი მასთან რომ ვარ თავს დაცულად და მშვიდად ვგრძნობ . ხელში ამიყვანა და სახლამდე ასე მატარა სახლში მისვლისას ოთახში ამიყვანა საწოლზე დამსვა და საჭირო მასალა მოიტანა ჭრილობის დასამუშავებლად
- მანახე ფეხი ჭრილობას დაგიმუშავებ ( ალექსანდრე)
- არმინდა შენ ველური ხარ და მატკენ
- ასეიგი ველური ვარ და გატკენ? (ალექსანდრე)
- დიახ
ფეხი დამიჭირა და დამიმუშავა სტპირტით რომ უნდა გაეწმინდა წამოვიკივლე
- რამოხდა (ალექსანდრე)
- მე გავისუფთავებ სპირტით შენ მატკენ
- ნუ გეშინია ძალით არ გატკენ ( ალექსანდრე )
- ანუ ისე მატკენ ?
- ვეცდები არ გატკინო ( ალექსანდრე)
- მე დავიმუშავებ რა
- კარგი არ გატკენ ( ალექსანდრე )
სპირტიან ბამბას იმდენად ფრთხილად მისვამდა ვერაფერი გავიგე თან სულს მიბერავდა სახეზე ვაკვირდებოდი და ვფიქრობდი რა სიმპატიურია ეს ურჩხული გმერთოჩემო მარიამ რაზე ფიქრობ სწრაფად მოვახდინე კონცენტრაცია და მზერა ჩემს უკვე შეხვეულ ფეხზე გადავიტანე
- მოვრჩი ახლა ცოტა დაისვენე ( ალექსანდრე)
- მადლობა
ხმა აღარ გაუცია და ოთახიდან გავიდა დილით ქვევით ჩასვლა მინდოდა საწოლიდან წამოვდექი და ფეხი იმდენად მტკიოდა რამის იატაკზე გავიშხლართე ქვივით ფრთხილად ჩავედი სამზარეულოსკენ მივდიოდი წონასწორობა ვეღარ შევინარჩუნე დავეცემოდი ალბათ ალექსანდრეს მკლავებში რომ არ ავღმოჩენილიყავი
- აქ რაგინდა არ გითხარი დაისვენეთქო? ( ალექსანდრე)
- კი მაგრამ შენ ეგ გუშინ მითხარი
- ღმერთოჩემო ეს ბავშვი რატომ გამომიგზავნე სატანჯველად და პრობლემების მოსამატებლად ? ( ალექსანდრე)
- საერთოდ არ გიქმნი პრობლე...
ამ დროს ხელში ისე ამაფრიალა თითქოს ბუმბული ვყოფილიავი წარმომიდგენია მის ტორებში როგორც ერთი წლის ბავშვი ისე ვჩანდი ალბათ ჩემს საძინებელში ამიყვანა და საწოლზე დამსვა ცოტახანში მორფეოსის სამყაროში ვიყავი
შუადღით გავიღვიძე და ქვევით ჩასულს გაშტერებული ვიყურებოდი როცა დავინახე