-მშია-თქვა რიჩიმ და ტელევიზორის პულტი აიღო.
-მერე მე რა ვქნა?
- არიცი რა უნდა ქნა?
-არ ვაპირებ შენთვის საჭმლის გაკეთებას, თუ გშია შენთვითონ იზრუნე შენს თავზე.- ცალი წარბი აწია , ოდნავ გაიღიმა და სამზარეულოსკენ წავიდა. მეკი ჩემოდნების ზემოთ ატანა დავიწყე. მეორე სართულზე სამი ოთახი იყო, ერთ-ერთი ამოვარჩიე და ჩემოდნები საწოლზე დავალაგე, კედლები თეთრი იყო, აქ ყველაფერი თეთრი იყო, საწოლიც, კარადაც. ფანჯრიდან ეზოს ხედი იშლებოდა, აუზით და ყვავილებით, და რამდნეიმე სახლი ჩვენს ირგვლივ. ნივთებს დავუბრუნდი და ამოლაგება დავიწყე.
- რასაკეთებ- მკითხა ოთახის კარებთან მდგომმა რიჩიმ და ლუდი მოსვა.
-ვერხედავ?
-ვხედავ მაგრამ აქ რატომ ალაგებ ნივთებს, ჩვენი ოთახი ისარის- ხელით მოპირდაპირე ოთახისკენ მიმანიშნა.
-ჩვენი?-ირონიულად გამეღიმა
-ჰო ჩვენი
-არა ჩვენი არა შენი
-შენ ჩემი ცოლი ხარ- ოთახში შემოვიდა და წელზე ხელი მოკიდა, სწრაფად შემოვბრუნდი და მისი ხელები მოვიშორე
-კარგად მომისმინე და დაიმახსოვრე რასაც გეტყვი, იმიტომ რომ ამას მეორედ არ გავიმეორებ , ახლა აქ მამაჩემის გამო ვარ, და მისი ცხოვრების და ქონების გადარჩენას ვცდილობ და ამით საკუთარ ცხოვრებას ვანადგურებ. არ ვაპირებ შენთან ერთად ერთ ოთახში ყოფნას, არც შენს გვერდით დაწოლას ვაპირებ და არც შენთან სექსს. ასერომ ჩემს სხეულზე შენი ბინძური ხელები არ შემახო.-ირონიულად გაიღიმა , რაღაცის სათქმელად პირი გააღო მაგრამ მალევე მისი ტუჩები ისევ ერთმანეთს დაუბრუნდა, და იისიც ოთახიდან გავიდა.
ყველაფერს რომ მოვრჩი ქვემოთ ჩავედი, რიჩი მხოლოდ ტრუსით იჯდა დივანზე და ტელევიზორს უყურებდა, ყურადღება არ მიმიქცევია სამზარეულოში შევედი და საჭმლის მომზადება დავიწყე.
-საღამოს ჩემი და მოვა.-სამზარეულოში შემოსვლისთანავე მითხრა და გვერდით დამიდგა.
-მერე?
-მერე არაფერი, უბრალოდ გითხარი.
-გასაგებია- მაცივრიდან კეჩუპი გამოვიღე კარტოფილს მოვასხი და მაგიდასთან დავჯექი.
-მეც მინდა
-ერთი საათის უკან არ ჭამე?
-ჰო მაგრამ გემრიელად გამოიყურება ეგ ყველაფერი- მითხრა და ჩემს თეფშზე თვალით მანიშნა.არაფერი მითქვამს გამეღიმა და ჭამა დავიწყე.საშინლად მომინდა ახლა რიჩის მაგივრად ჩემსწინ ემა ყოფილიყო და რიჩის შიშველი სხეულის ნაცვლად მისი სხეულისთვის მეყურებინა.
-რიჩი ვინმე გიყვარს?-ვთქვი მოულოდნელად, ვერცკი გავიაზრე ეს კითხვა რატომ დავსვი.რიჩიმ შემომხედა ცალი წარბი აწია და ოდნავ შესამჩნევად გაღიმა.
-მხოლოდ ლუდი და სექსი ძვირფასო- თვალი ჩამიკრა და კარტოფილიანი თეფშით მისაღებში ტელევიზორთან დაბრუნდა.
-იდიოტი- ჩავიჩურჩულე და უკან გავყევი, იატაკზე დავჯექი და სავარძელს მივეყრდენი.
-ამ სახლში დიდხანს ცხოვრება მოგვიწევს, მანამ სანამ ერთმანეთი არ შეგვიყვარდება ან რომელიმე ჩვენგანს არ მობეზრდება ეს თამაში. ამიტომ წესები გვჭირდება. მე ჩემი წესები მაქვს. როცა სახლში არ ვიქნები არ დაიწყებ უაზროდ წივილ კივილს სად იყავი, რატომ არ მოხვედი ან რამე მსგავსი უაზრობები, ჩემს ნივთებს არ შეეხები, და რაც მთავარია როცა დავითი აქ მოვა მოსიყვარულე წყვილის როლს ვითამაშებთ.- წარბებაწეული, გაოცებული ვუსმენდი.
-მაწყობს, შეიძლება ითქვას რომ ჩვენი წესები ერთმანეთს ემთხვევა. მაგრამ კიდევ ერთი, როგორც წეღან გითხარი, არ შემეხები, არც მაკოცებ და არც შენთან სექსი არ მექნება.
-და პირველი ღამე?
-არიქნება- ფეხზე წამოვდექი და ცარიელი თეფში სამზარეულოში შევიტანე. სანამ თეფშს ვრეცხავდი ვფიქრობდი რა მოხდებოდა თუ ოდნავ თბილად მოქცევას დავიწყებდი, ამ სახლში მასთან ერთად გარკვეული დროის გატარება მომიწევს იქნებ ისეთი სულაცარარის როგორიც ერთი შეხედვით ჩანს.
-შენი და რომელზე მოვა?-ვკითხე სამზარეულოდან გამოსვლისას როდესაც უკვე გადაწყვეტილი მქონდა რომ რიჩისთან დაახლოება უნდა მეცადა.
-არვიცი მითხრა საღამოს მოვალო.
-მოვამზადო რამე?
-როგორცგინდა-გამიღიმა და ჩემთან მოვიდა
-დაგეხმარო?
-როგორცგინდა- მეც გავუღიმე და სამზარეულოში შევედით. არც ისე კარგი მზარეული აღმოჩნდა, ყველაფერი დასვარა და მას შემდეგ რაც ვუთხარი რომ საშინელი მზარეული იყო, მაგიდასთან დაჯდა და მიყურებდა როგორ ვამზადებდი. დაახლოებით ერთი საათის შემდეგ ზარის ხმა გაისმა , რიჩი წმაოდგა და კარები გააღო.
-როგორხარ ძამიკო?-გავიგონე ელენეს ხმა , ხელები სწრაფად გავიმშრალე და მისაღებში გავედი.როგორც კი დამინახა ჩემსკენ წამოვიდა და გადამეხვია.
-როგორხარ? ძალიან მიხარია რომ გადმოხვედი
-ჰო მეც-გავუღიმე
-წადი რამე ჩაიცვი-უთხრა რიჩის რომელიც ჯერ კიდევ ტრუსით იდგა და ტავში ოდნავ წამოარტყა. რიჩიც უსიტყვოდ დაემორჩილა და ღიმილით ავიდა კიბეებზე.
-აბა მოგწონს სახლი?- მკითხა ჩანთა იატაკზე დადო თვითონ კი დივანზე ცამოჯდა.
-კი კარგი სახლია
-ჰო, მისმინე სალომე, თუ რამეში დახმარება დაგჭირდება შეგიძლია მითხრა და დიდი სიამოვნებით დაგეხმარები.
-მადლობა
-კაბა უკვე შეარჩიე?
-რა კაბა?
- ნიშნობისთვის
-ა არა- დივანზე მის გვერდით დავჯექი
-თუ გინდა შემიძლია დაგემარო არჩევაში.- საერთოდ არ მადარდება რას ცავიცმევდი ნიშნობაზე, ძვირიანი ბრილიანტებით გაწყობილი კაბა იქნებოდა ეს თუ უბრალო ჯინსი და მაისური, მაგრამ ელენე ამ ყველაფრით ისეთი აღტაცებული იყო რომ შეუძლებელი მეჩვენე მისგან თავის დაღწევა, ამიტომ დავთანხმდი.
-მშვენიერია შეგვიძლია ხვალ წავიდეთ კაბის ასარჩევად, მამაჩემი ფიქრობს რომ დიდი ნიშნობა არ იქნება, მხოლოდ 70 ადამიანი- თქვა ირონიულად და ცალი წარბი ასწია
-სამოცდაათი? - გაოცებულმა შევხედე, რა საჭიროა ამდენი ადამიანის დაპატიჟება, როცა ნიშნობა რეალურიც კი არაა?
-ჰო, რამდნიმე კომპანიის დირექტორი, მათი ცოლები, შვილები, სენი ოჯახი, ნატესავები.
-ჯანდაბა
-არაფერია სანერვიულო, შენ უბრალოდ მოგიწევს ცოტახნით ღიმილის მორგება და რამდნეიმე სადღიგრძელოს მოსმენა.
-რამდენიმ..-გავიმეორე და თითები ნერვიულად ავათამაშე.
-სალომე ვიცი რიჩი არ გიყვარს და ვერც ვერავინ გაიძულებს შეიყვარო, უბრალოდ ცოტახნით ითამაშე, მიეცი მათ ის რაც უნდათ, ბედნიერი წყვილი.-ელენე საერთოდ არ გავდა რიჩის, ისეთი შეგრძნება გამიჩნდა რომ მისი ნდობა შემეძლო.
-აბა ? ავღნიშნოთ ახალი სახლი და ცოლი?- კიბეებზე რიჩი ჩამოვიდა და ჩვენს შორის ჩაჯდა.
-ავღნიშნოთ-ელენემ გაუღიმა და ძმას ლოყაზე აკოცა.
-ჰოდა ძალიან კარგი, ჩემი რამდნიმე მეგობარი მოვა, სალომეს გავაცნობთ და მერე დავლევთ
-და სასმელი?
-ისინი მოიტანენ.
-და რასიტყვი ცოტაოდენი ვისკი რომ დავლიოთ?
-ასწორებს- თქვა და ჩემსკენ გამოიხედა, ოდნავ გადმოიხარა, უნებლიეტ თვალები მისი ტუჩებისკენ გამექქცა და საშინლად მომინდა მეკოცნა, უზარმაზარი ნერწყვი გადავყლაპე და თავს ძალა დავატანე რომ სხვა მხარეს გამეხედა, მაგრამ მოვასწარი მის ტუჩებზე ირონიული ღიმილის დანახვა.
-კარგი იდეაა- ვთქვი და კედელს მიშტერებულმა ოდნავ გავიღიმე
ნახევარ საათში რიჩის ექვსი მეგობარი მოვიდა, რიჩიმ თითოეული მათგანი გამაცნო, გიორგი და დათო ძმები აღმოჩნდნენ, ორივეს ყავისფერი თვალები და გრძელი თმები ქონდათ, ირაკლი მათთან შედარებით ოდნავ დაბალი, ჩაშავებული თვალებით და გალურჯებბული ტუჩებით, ნარკოტიკების ხშირი მომხმარებელი იყო, ბექა კი უფრო წყნარი ბიჭის შთაბეჭდილებას ტოვებდა და ისეთი სახე ჰქონდა თითქოს შუბლზე იარაღი მიადეს და აქ მოსვლა დააძალეს. გოგონები კი თათია და მელანო, თათია ირაკლისთან ერთად იყო, მელანო კი გამუდმებით ცდილობდა რიჩის მოხიბვლას, ხან მის წინ ტრაკს იქნევდა ხანაც კალთაში უჯდებოდა, მაგრამ ისიც უნდა ავღნიშნო რომ არც რიჩი უწევდა წინააღმდეგობას, მისი ხელი ხან მელანოს უკანალზე იყო ხან მკერდზე, ხანაც წელზე.
-რიჩის გასართობია- მითხრა ელენემ და ლუდი მომაწოდა. იტაკზე ვიჯექით, თავი ჩემს კალთაზე ედო, და ორივე ერთად ვაკვირდებოდით რიჩისა და მელანოს საჯარო სექსს.გამეცინა როცა დავინახე როგორ გაშალა მელანომ ფეხები და რიჩის კალთაში ჩაუჯდა.
-რაარის სასაცილო?- მკვახედ იკითხა მელანომ და ცივი მზერა მომაპყრო.
-არმეგონა ამხელაზე ფეხების გაშლა თუ შესაძლებელი იყო- სიცილით ვუთხარი , უკან გადავიწიე და იდაყვებს დავეყრდენი.
-იქნებ გვაჩვენო შენ როგორ შლი ფეხებს-ცალი წარბი ავწიე და ლუდი მოვსვი. რამდენიმე საათი კარტის თამაშში, სმასა და ფილმების ყურებაში გავიდა. თუმცა ფილმზე მეტად საინტერესო იმის ყურება იყო თუ როგორ ცდილობდა მელანო რიჩის შარვალში ჩაძრომას, მეკი ის უფრო მაკვირვებდა რატომ ვერ ვწყვეტდი თვალს მათ და რატომ მიჩნდებოდა მელანოს მოკვლის სურვილი.
-წავიდეთ- თქვა რიჩიმ მელანოს ხელი მოკიდა და ზემოთ აიყვანა, დათო და ირაკლი სმას აგრძელებდნენ დდანარჩენებს კი ლუდის ქილებით ხელში იატაკზე ეძინათ.
-შენ და რიჩი..-დაიწყო ელენემ
-მე და რიჩი რა?-სიტყვა გავაწყვეტინე და სწრაფად ვკიტხე
-ერთ ოთახში იძინებთ? არა უბრალოდ იმიტომ გეკიტხები რომ ვფიქრობ ყურსასმენები დაგჭირდება- სწრაფად მიაყარა სიტყვები ერთმანეთს და გაიღიმა
-მაქვს ყურსასმენები- ვუთხარი და ორივეს სიცილი აგვიტყდა.
-აქ დარჩები?
-ჰო, და ვფიქრობ ყურსასმენები მეც დამჭირდება- თქვა და წამოდგა.
-აბა, ძილინებისა- კიბეებს ბარბაცით აუყვა, არმეგონა ამდენი თუ დალია მაგრამ როცა მეც წამოვდექი, ვიგრძენი როგორ დატრიალდა ოთახი და როგორ ამერია ნაბიჯები, კიბის სახელურს დავეყრდენი და ნელნელა გაფართოებული თვალებით ავუყევი კიბეებს.
საწოლზე დავვარდი, ემა გამახსენდა, და საშინლად მომინდა მისი ხმის გაგონება, ტელეფონს გადავწვდი ციფრებს ძლივს ვხედავდი, თავიდან ნომერი შემეშალა და ვიღაც მამაკაცმა მიპასუხა, ნომერი ხელახლა ავკრიბე და რამდნეიმე ზარის შემდეგ ემას ხმა გავიგონე.
-როგორხარ?-ვკითხე და გამეღიმა
-დილის ოთხი საათია სალომე- მითხრა ნამძინარევი ხმით.
-მაპატიე არ ვიცოდი, აქ რიჩის მეგობრები იყვნენ და ცოტა დავლიე.
-გაერთე?
-მომენატრე-ტელეფონში წამიერი სიჩუმე ჩამოწვა მერე გავიგონე როგორ ამოისუნთქა .
- მეც
-შეიძლება მოვიდე?
-ახლა?
-ხო.. არა.. ხვალ.. მაპტიე დაიძინე.. ძილინებისა..
-მოიცა.. სალომე-ტელეფონის გათიშვას ვაპირებდი მაგრამ როცა მისი ხმა გავიგე ისევ ყურთან მივიდე.
-რა ხდება?
-მიყვარხარ
-მეც- ვუთხარი და ღრმად ჩავისუნთქე, და ტელეფონი გავთიშე, მერე საწოლზე ძლივსძლივობით მოვკალათდი და მოპირდაპირე ოტახიდა, იმ ოტახიდან რომელზეც რიჩიმ მითხრა რომ ჩვენი ოთახი უნდა ყოფილიყო, მელანოს კვნესის ხმა გავიგე, კვნესას სიცილი მოყვა, სიცილს კი რიჩის ხმა.
-თქვენი დედაც- ვთქვი და ბალიში თავზე დავიდე, რამდენიმე წუთში კი ჩამეძინა.