დილით ადრე ავდექი კიდევ ერთხელ მოვავლე თვალი ხორცისფერ კედლებს დამტვერილ ყუთებს, თვალები მოვიფშვნიტე სამზარეულოსკენ გავემართე სადაც დედა შემეგება, არცისიყო ბედნიერი.
კედელები... რამდენ რამეს ინახავენ ისინი. ორი წლიდან ამ სახში ვცხოვრობ უკვე თვრამეტი წელი შემისრულდა, დედა და მამა ერთმანეთს დაშორდნენ, სახლის გაყიდვა მოგვიწია, არმეგონა ოდესმე თუ აქაურობას დავტოვებდი, აივანზე გავედი სადაც დიდი ასოებით აწერია ჩემი სახელი ნიტა და ბევრი გულები. მხოლოდ ეს დარჩება ამ კედლებზე მე წავალ და ალბათ აქ ვეღარასდროს დავბრუნდები, არც ის ვიცი სად, მივდივარ არც ის დამხვდება თუ არა ახალ სახში აივანი და ამ აივანზე ვინმეს სახელი, ასეთი დარდიანი დიდხანია არვყოფილვარ ვერცვხვდებოდი როდის აირია ყველაფერი ან არმინდოდა დამენახა და მაინც რაარის სახლი თბილი სხეულების გარეშე ცარიელი კედლებია მე წავალ აქ ახალი სიცოცხლე შემოვა. -სატვირთო მანქანა მოვიდა ნიტა გაემზადე უნდა გავიდეთ მამშენი წაგვიყვანს ახალ ბინაში ალბათ უკვე ქვევითაა.
ჩანთა ავიღე და კიბებეზე სწრაფად ჩავირბინე მამაჩემი სატვირთოსმძღოლს ესაუბრებოდა როცა დამინახა ჩემკენ გამოემართა, მაკოცა მანქანის კარი გამიღო, მალე დედაც ჩამოვიდა მანქანაში ჩავჯექით და წავედით ჩვენი ახალი სახლი საბურთალოზე იყო. ეზოში გააჩერა მანქანა ცხრა სართულიანი კორპუსი. რომელზე ვართ ვკითხე დედას აღმოჩნდა რომ მეექვსე სართულზე გადავედით, ორ ოთახიან ბინაში ლიფტი მუშაობდა ეს უკვე მომეწონა აი ესაა ჩვენი ბინა ბედნიერი სახით გაიშვირა დედამ თითი, შავი კარისკენ ბინა15
სახლი საკმაოდ დიდი იყო ყოველშემთხვევაში ჩვენთვისსაკმარისი ორი ადამიანისთვის კედლები იასამნისფრად იყო, შეღებილი პატარა სამზარეულო საიდანაც ეზო მოჩანდა წინბავშვები თამაშობდნენ ესეც ჩემი ოთახი საკმაოდ მყუდროა, აქ ჩემ საწოლს დავდგამ აქ ჩემ კარადას თითებს ვიშვერდი და დედას ვუხსნიდი სად რა უნდა ყოფილიყო ვცდილობდი ჩემოთახს დამსგავსებოდა აი იქ საწერი მაგიდა.
უკვე ღამის ცხრა საათი იყო დავიღალე დედას სახლი დავალაგებინე მუშებმმა ავეჯი შემოიტანეს სახლს სიცოცხლე დაუბრუნდა ლოგინზე წამოვწექი და ჭერს ვუყურებდი გაშტერებული რაღაც მინდოდა მაგრამ ვერ ვხვდებოდი რა შოკოლადი დიახ.
დედააააააა დავჭექე ქვევითუნდა ჩავიდე საშინლად მომინდა ტკბილეულობა წამოვხტი შორტი კეტები და მაისური ჩავიცვი კიბებზეე ჩავირბინე ვიგძენი მეზობლების მზერა ალბათ ჩემზე ლაპრაკობდნენ საინტერესოა ახალი ხალხი ახალი მეზობლები მათვის კი ახლა მე ვარ საინტერესო მათ ვუყურებდი ცნობისმოყვარე მზერით
-ჯანდაბა წინ იყურე გირჩევნია შეჯახებამ გამომაფხიზლა და ბოხმა ხმამ.
-ბოდიში მაგრამ ასეთი უხეშობა რა საჭიროა გამწარებული სახითვუყურებდი ჩემ წინ აღმართულ გაშლილ მხრებიან მაღალ შავგრემან ბიჭს წვერი ქონდა მოშვებული და ირონიული მზერით მიყურებდა.
-ყოველთვის ამდენს ლაპრაკობ? მხარი გამკრა და ვითომც არაფერი ჩამიარა. გამწარებულმა გავაგძელე გზა დახვედრაც ასეთი უნდა გამწარებულმა ჩავილაპარაკე სირცხვილისგან ვხურდი.