დასაწყისი (თავი 3)
ექვსზე მაღვიძარამ დარეკა თავს ძალა დავატანე გავემზადე და სარბენად გავედიი ამჯერად ყურსასმენები არ მეკეთა შეშინებული ვიყავი ჩემკენ სპორტულებში გამოწყობილი უცნობი გამომართა მომიახლოვდა. -მომწონს გოგო რო ვარჯიშობს ხო მართა მე ალექსანდრე ვარ (ცალყბად გამიღიმა და ხელი გამომიწოდა) -სასიამოვნოა ალეხსანდრე ახლა კი ჯობია სირბილი გააგრძელო, და ნაკლები ილაპრაკო როგორც წინა დღეს მომიშორა თავიდან ასევე მოვექეცი მეც ირონიულად გავუღიმე და სირბილი გავაგრძელე. -უხეშო სახელს არმეტყვი? -არასოდეს (მივაძახე და ტემბრს ვუმატე) ალექსანდრე სულ ეს სახელი მიტრიალებდა თავში ვცდილობდი გონებიდან ამომეგდო ეს ტიპი, იმდენად მაღიზიანებდა მაგრამ ბოლომდე დარწმუნებული არვიყავი ეს ზიზღი რით იყო გამოწვეული იქნებ საოცარი ინტერესით რომლითაც მე ვიყვავი გამსჭვალული. სახში რომ ავედი ვიბანავე და ტკბილად დამეძინა 2 საათი იყო რომ გამომეღვიძა დედა სახში არიყო კაბის ფული დამიტოვა მაცივარი რომ გავაღე არფერი არ იყო კეტები ამოვიცვი, და კიბებეზე ჩავირბინე წვენი და ტკბილელულობები ვიყიდე სახში რომ ავედი ლიფთი გაიღო და რას ვხედავ ჩემ კარებთან აყუდებულ, ალექსანდრეს. -შენ რა დამსდევ? (გაბრაზებული და გაკვირვებული სახით ვუყურებდი) -აქაც შენ? ეს შენი სახლია? (დაბნეულმა მკითხა და კარებს შეავლო თვალი) -კი ჩემი სახლია და რახდება? -მე ზუსტად შენ ქვევით ვცხოვორბ წყალი ჩამოვიდა ჩემთან და უნდა შამოწმო. -ღმერთო ესღა მაკლდა(პარკები ძირს დავდგი ჯიბეები მოვიჩხრიკე გასაღები მოვძებნე) - დაგეხმარები. -ხო შენთვის ჯობია თორემ, მთელი სახლი დაგეტბორება სააბაზანო წყლით იყო სავსე. -მიდი რამე ტილო იპოვე უნდა გავამშრალოთ აქაურობა. გავიწეცი ტილოები მოვიტანე ორივე ვწმენდით პოლს უნდა გენახათ რა სასაცილოები ვიყავით მერე შემომხედა ალეხსანდრემ დასიცილი აუტყდა. -ჰეი რაგაცინებს შენ უფრო სასაცილოხარ ამ მდგომარეობაში ვიდრე მე ამიტომ გეყოს ხელები დავიბანე მანაც მერე გამოვედით აბაზანიდან. -მოკლედ მილებია შესაკეთებელი ხო და კიდე ერთი პრბლემაა შენი სახელი არვიცი. -ვერც გაიგებ. ზედმეტად უხეშად მივმართე და სამზარეულოსკენ გავემართე წელზე ხელის მოხვევამ მომაბრუნა უკან თავისკენ მიმიზიდა. -არგეშინია ასეთ პატარა გოგოს სახში, უცხო მამაკაცთან რომ ხარ ცოტა ხომ მაინც უნდა მოთოკო თავი? გამიღიმა -ხელი გამიშვი ახლავე (შეშინებული თვალებით ვუყურებდი)მის მკალავებში მყოფს რამის გული წამივიდა მაგრამ არ შევიმჩნიე როგორც ყველა გოგოს მხიბლვდა მისი განიერი მხრები და კარგი სუნამოს სუნი. -კარგი გაგიშვებ ოღონ არ აქვითინდე თუ რამე დაგჭირდა შენ ქვევით ვცხოვრობ და არმოგერიდოს. -გაუთლელი მივაძახე სანამ გავიდოდაა. -გაუთლელი მანაც გაიმეორა (ეცადა ჩემი პაროდია გაეკეთებინა და კარი გაიხურა)ხო და მადლობა რომ გეთქვა ურიგო არ იქნებოდა მომაძახა გარედან. იდიოტი დივანზე ჩამოვჯექი ცივი წვენი დავლიე და მომხდარის გაანალიზება დავიწყე. მერე საათს რომ დავხედე 4 ხდებოდა დღეს ანას დაბადების დღეა კაბის საყიდლად უნდა წავსულიყავი ჩავიცვი და სახლიდან გავედი მთელი თბილისი მოლი შემოვიარე ბოლოს ძლივს მივაგენი სასურველ კაბას თეტრი ტანზე მომჯდარი კაბა ბრეტელებზე ბედნიერი ვიყავი და თან დაღლილი სახში დავბრუნდი თმები დავისწორე მაკიაში გავიკეთე ძალიან სადად თუში და ტუჩის ფერი ფანქარი წავისვი. შავი მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელი ჩავიცვი და ლიზას ზარს დაველოდე მე მოგაკითხავავო მანქანით ლიზამ. საათს რომ დავხედე უკვე 8 იყო ლიზამ დამირეკა ჩამოდიო ქვევით ჩავედი ლიფტით გარეთ უამრავი ხალხი ირეოდა ხმაურიანი ეზო მქონდა ეს მომწონდა ქვევით ალექსანდრე იდგა ტელეფონზე ლაპარაკობდა გათიშა და მომიხოვდა. -ულამაზესიხარ ნიტა. -ჩემი სახელი საიდან იცი? -ოხ ეს მეზობლები(ეშმაკურად ჩაიცინა) ჩემ წინ მანქანა გაჩერდა უნდა წავიდე მეთქი მანქანასთან მივიდა და კარი გამიღო მეც ჩავჯექი ლიზას მიესალმა და კარი მოხურა თან კარგი გართობა გვისურვა. მის საქციელზე ვფიქრობდი თან ლზიას კითხვებს ვიგერიებდი სინამდვილეში არცმე ვიცოდი არფერი როგორც ლიზამ. დაბადებისდღეზე კარგად გავერთე ბევრი ვიცეკვე და ზედმეტიც დავლიე პირველი საათი იყო სახში რომ ვბრუნდებოდი დედამდამირეკა მეორე ცვლაში ვმუშაობ და დღეს გამთენიისას მოვალო. მანქანიდან გადმოვედი გოგოებს დავემშვიდობე ძლივს დავდიოდი სადარბაზოში ბიჭების გამალებულმა მზერამ შემაცილა რამაც გამაწბილა ლიფტთან აყუდებული ალეხსანდრე დამხვდა -ზედმეტი მოგსვლია ნიტა. -ჯობია თავს მიხედო ალეხსანდრე -მომწონს სახელით რომ მომართავ აღმაგრძნებს. -იდოტი ხარ! ხურდა ჩააგდო ლიპტში და მექვსე სართულს მიაჭირა. -რას აკეთებ? გგონია რომ შემაცდენ?(ეს რამ მათქმევინა არვიცი ალბათ ალკოჰოლის მოჭარბებულმა რაოდენომბამ) -მეე? არა უბრაოდ თავაზიანობა გამოვიჩინე მე ფეხით ჩავირბენ. ნეტავ გენახათ როგორ ავწითლდი სირცხვილისგან ჰაჰა ვიცინოდი ლიფტი გაჩერდა ხომ კარგად ხარო მკითხა თავი დავუქნიეე კიბებისკენ მიდიოდა ალეხსანდრე დავუძახე მომიახლოვდა, და ტუჩებზე დამეწაფა სუნთქვა გამიშირდა კედელზე მიმაყუდა შიშის გრძნობამ მომიცვა, ხელი გამიშვა და უაკნ დაიხია მაცდურია ნიტა მაგრამ ახლა არა სახში შევედი სახეზე წყალი შევისხი, და მხოლოდ ეხლა გავაიზრე რა უაზრობა გავაკეთე ახლა სირცხვილისგან როგორ დავენახო. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.