თავბრუ დამეხვა, გულის რევის შეგრძნება უფრო და უფრო მიმძაფრდებოდა ოდნავ ფხიზელს მინდოდა სუფთა ჰაერი ჩამეყლაპა,  გარეთ უნდა გამოვსულიყავი თორე ალბათ იქვე ვარწყევდი, ხელი სავარძელს დავადე ,წინ წამოვიწიე და როგორც იქნა ავდექი, თვალებიდან ძლივს ვიყურებოდი მხოლოდ ლანდებს ვხდედავდი და ტვინიში ყველაფერი სათითაოდ და გარჩევით მესმოდა, ფეხებს ვერ ვიმორჩილებდი ყოველ გადადგმაზე მეგონა ვიქცეოდი, ღია კარებს მივუახლოვდი და მანქანების ხმა შემომესმა თვალებიდან გამოვიხედე სრული სიბლენელე ჩამოწვა, კიბეებზე როგორღაც ჩავედი, მივდიოდი და არ ვიცი სად, წელში გასწორებას ვცდილობდი შავ მოტკეცილ კაბას ვისწორებდი და მივაბიჯებდი უაზროდ ფეხების აბნევით.ჩემ თავს ვაგონებდი რო ამდენი არ უნდა დამელია ძლივს მივაბიჯებდ...
და ვიგრძენი ძლიერი დარტყმა ვიღაც მომიახლოვდა და სახეზე ხელებს მიფათურებდა, რაგაცას მელაპარაკებოდა ვერც კი ვარჩევდი რას, ხელები კისერზე დამადო და ჩემი წამოყენება სცადა.
 დილით მზის სხივი დამთამაშებდა თვალზე და გამომაღვიძა, ცალი თვალი გავახილე, ლანდად ვხედავდი და თავი საშინლად მტკიოდა მეგონა გამისკდებოდა. წამოჯდომა ვცადე კუნთები და ძვლები საშინლად მტკიოდა, თვალები მოვიფშვნიტე უცებ შუბლიდან რაღაც ჩამომვარდა ხელში სველი ნაჭერი შემრჩა, უპს ხელზე დალურჯებებიც მქონია, გონს მოვედი შიშმა ამიტაცა, ვკანკალებდი არვიცოდი რამექნა მთლიანად დანჯღრეული ვიყავი ყველაფერი მტკიოდა ხელს ძლივს ვწევდი, მიმოვიხედე და სრულიად უცხო გარემოში ვიგრძენი თავი, ვარდისფერ ოთახში ერთი კედელი მთლიანად შუშის იყო და ულამაზესი ხედი იშლებოდა თვალწინ, აღტაცებული ვიყავი ამის დანახვისას მინდოდა ავმდგარიყავი და მივახლოვებოდი მარა ვერ ვინძრეოდი გაქვავებული ვიჯექი, წინ დიდი თეთრი სარკე მდგარიყო ზედ სურათები იდო ლამაზად მოხატულ ჩარჩოებში, როდესაც ოთახის თვალიერებაში ვიყავი გართული სიარულის ხმა შემომესმა, მესმოდა როგორ ამოდიოდა კიბეებზე ვიღაც და ხმაური იმატებდა, შევშფოთდი გული ამიჩქარდა, ამოვარდნასღა მქონდა, და კარზე კაკუნი გაისმა, ხმას ვერ ვიღებდი,  ნელა და ფრთხიკად გაიღო კარები, მზის შუქი ურტყავდა, ხელში რაღაც ეჭირა და მიახლოვდებოდა საშუალო სიმაღლის, თმა აწეული,შავგვრემანი,ასაკში შესული ქალბატონი, მუხლამდე შავი კაბა სცმოდა და თეთრი საროჩკა. ლანგარი მუხლებზე დამიდო გემრიელად მიირთვიო და წავიდა, გაშტერებულმა გავაყოლე თვალი არ ვიცოდი რა ხდებოდა ფეხის კაკუნის ხმა რო შეწყდა დავიხედე მუხლებზე და გემრიელი პიტნის ჩაის სურნელი მეცა, დიდად არ მშიოდა ძალაც არ მქონდა იმის რო მეჭამა, ხელებსაც ძლივს ვწევდი , თუმცა ცხელ ჩაიზე უარი ვერ ვთვი და ფინჯანი ხელში ავიღე და მოვწრუპე ნერწყვი ძლივს გადავყლაპე, დაბლიდან რაღაც გაურკვეველი ჩურჩულის ხმა ისმოდა, ისევ ნაბიჯების ხმა და ისევ იგივე შეგრძნება არ ვიცოდი რა მეთქვა ან რა გამეკეთებინა, ვგრძნობ ნელნელა როგორ უახლოვდება ოთახს, შემოდის მაღალი დაკუნთული ბიჭი,  დაბლიდან დავუწყე ყურება და ნელნელა მაღლა ავაყოლე მზერა, ფეხსე კედები ცმოდა, მუხლამდე ჯინსის შორტი და თაგვის ფერი მაისური, ქერა კულულებიანი ბიჭი ხელებზე ძარღვები ეტყობოდა და ხელზე ხელთათმანები კეთებოდა. ცოტახანი მიყურებდა და მიღიმოდა მე კი ისევ და ისევ ჩუმად ვიჯექი ბიჭი მომიახლოვდა და ლოგინზე ჩამოჯდა
-აბა როგორ ხარ?
-ყველაფერი მტკივა, ამოვილუღლუღე,ძლივს მოვუყარე სიტყვებს თავი, ბევრი კითხვა მიტრიალებდა თვში, თუ რას ვაკეთებდი აქ, ეს ბიჭი ვინ იყო ან ის შავგვრემანი ქალი  ან საერთოდ როგორ მოვხდი ამ საწოლში რატო ვარ ესე სუსტად ან ეს ნაჭრები რა არის.
-გუშინდელიდან გახსოვს რამე? მკითხა მან
-კი ცოტა, ვუპასუხე
-ალბათ სუსტად ხარ დასვენება გჭირდება, მითხრა და გადამაწვინა,თავი ბალიშზე დამადებინა, შავ თვალებს ფართოდ ვაცეცებდი მარა ხმას კიდე ვერ ვიღებდი. შუბლზე თითქოს რაღაც დამაჯდა და მომეღუტუნა ხელი მოვისვი და ხელი წითლად გამესვარა, ბიჭი წამოხტა და ორი წუთიც არ იქნებოდა გასული რო ისევ იგივე ოთხაში გაჩნდა ხელში სალფეტკი სჭეროდა ხელი გამიწმინდა ის იყო სველი ნაჭერი შუბლზე უნდა დაედო რო ხელი თავზე დამადო თმა გადამიწია და ნაჭერი ჭრილობაზე დამადო. თავს სუსტად ვგრძნობდი და რამდენიმე წუთში თვალებიც დამეხუჭა.

______

გამარჯობათ ხალხო ეს ჩემი პირველი მოთხრობის პირველი დასაწყისია არაა ფართოდ გაშიფრული უფრო კარგად შეიძლებოდა ამ ეპიზოდის გადმოცემა რაც შევძელი მხოლოდ ესაა, ჩანაფიქრი კარგია თუმცა გადმოცემა ცუდი, იმედი მავს დავამუღამებ და უფრო დიდ თავებსაც შემოგთავაზებთ ^_^ ღირს ნუთუ გაგრძელება?