სელენას თვალთახედვით:
–სელენა მგონი დროა დავტკბეთ ზაფხულით და წავიდეთ აგარაკზე, ცოტა გართობა არ გვაწყენდა–სულ ამას მთხოვს მთელი ეს ზაფხული ჩემი საუკეთესო მეგობარი ჰანა. და არამარტო ჰანა, ასევე არ უნდა დამავიწყდეს ნინიც, რომელიც ჩვენს შორის ყველაზე გიჟია. აი მის სახელის ხსენებაზე ისიც გამოჩნდა. –გთხოვ სელენა დათანხმდი ძალიან გთხოვ–ოჰ, ღმერთო ჩემო ერთხელაც იქნება და თავს მომაკვლევინებენ ესენი. გადავწყვიტე, რომ მათ ასეთ დაჟინებულ თხოვნას დავთანხმდე, მაგრამ გადავწყვიტე ჯერ დამემალა და სასწავლებლიდან წასვლის შემდეგ მეთქვა. მანამდე კი ვარჩიე კიდევ მომესმინა მათი თხოვნა და ვედრება, ეს რაღაც სასიამოვნოდ ჟღერდა.
შემდეგ დღეს უნივერსიტეტში წავედი სადაც რატი შემომხვდა და მახარა, რომ ერთ კვირაში გვიშვებდნენ. რატიც ჩვენი მეგობარია უნივერსიტეტში გავიცანი და მას შემდეგ ძალიან დავმეგობრდით ის ძალიან მხიარული და ჯიუტია ისევე, როგორც ჰანა და ნინი. ეს ერთი კვირაც გავიდა და დაიწყო საზაფხულო არდადაგები.
–სელენა დღეს ხომ მივდივართ ყველანი კლუბში?
–კი ჰანა 8 საათზე კლუბთან ვიქნები და შენ და ნინიმ არ დააგვიანოთ. მე და რატი მოვალთ ერთად–შემდეგ რატისაც დავურეკე რომ მზად ვიყავი და მოსულიყო. მან როგორც ყოველთვის ამჯერადაც დააგვიანა. თუმცა საბოლოოდ მეღირსა რატის მანქნის სიგნალის ხმის გაგება. წავედით კლუბში ბავშვები უკვე შეკრებილიყვნენ ჩვენც მათ შევუერთდით. საღამომ კარგად ჩაიარა ბოლოს კი გამოვაცხადე, რომ თანახმა ვიყავი აგარაკზე წასვლაზე. ამის გაგონებაზე ყველანი შეხტნენ, ძალზედ გაუხარდათ და შემდეგ დეტალებზეც შევთანხმდით.
მეორე დღეს ყველანი მოვემზადეთ და რატის მანქნით წავედით აგარაკზე, რომელიც ნინის ბიძას ეკუთვნოდა და დიდი სიამოვნებით დაგვითმო ამ ზაფხულს. მივედით დანიშნულების ადგილზე დიდი ხნის მგზავრობის შემდეგ, ყველაფერი დავალაგეთ იქ მისულებმა და მოვემზადეთ საღამოს წვეულებისთვის, რომელსაც ვმართავდით ჩვენს სახლში სტუმრად მოვიწვიეთ იქაური ბავშვები, რომლებიც ჩვენსავით დასასვენებლად იყვნენ იქ ჩამოსულები. საღამოსთვის უკვე ყველაფერი მზად გვქონდა, ახლა კი დრო იყო გოგოები გამოვპრანჭულიყავით. ჰანამ ჩაიცვა მოკლე ტანზე მოყვანილი ლურჯი ფერის კაბა, ნინიმ იისფერი ასევე მოკლე გაშლილი კაბა მე კი შავი ფერის ტანზე მოყვანილი, ბრჭყვიალებით. უნდა ვაღიარო სამივენი საოცრად გამოვიყურებოდით.
სამივენი ქვემოთ ჩავედით, სადაც უკვე შეკრებილიყვნენ ჩვენი სტუმრები. შევამჩნიე მათი გაოცებული სახეები, რომლებიც ჩვენსკენ იყვნენ მომართულნი. შემდეგ ყველანი სუფრაზე დავჯექით, გემრიელად შევექცეოდით საჭმელს ამ დროს კი კარზე ზარი გაისმა.
–მე გავაღებ–ვთქვი და კარისკენ წავედი. როდესაც კარები გავაღე ადგილზე მივიყინე, ხმასაც ვერვიღებდი, დავინახე მწვანე საოცრად დამატყვეველი თვალები. ხმის ამოუღებლად ასე დიდხანს ვიდექი…