"ერთი შეხვედით ჩემი ცხოვრება არაფრით გამოირჩეოდა, ერთი ჩვეულებრივი ადამიანი ვიყავი რომელსაც არაფერი აღელვებდა ამ ქვეყნად, მაგრამ ეს სხვების დასანახად იყო ალბათ, მაგრამ ღამ-ღამობით კი ვტიროდი იმაზე თუ რა უბედური ვიყავი. რატომ ვირგებდი ამ ნიღაბს?! მე თვითონაც არ ვიცოდი, ალბათ იმიტომ რომ არ მინდოდა ვინმეს დაენახა ჩემი სუსტი მხარე და ის როგორიც ვარ. მინდა ყველას ეგონოს რომ ძლიერი ვარ, ყველაფერს შევძლებ, მაგრამ ეს ნიღაბია რომელსაც ადვილად ვირგებ, მაგრამ ღამეა მოწმე რომ მე შინაგანად სხვა ადამიანი ვარ."
ყოველღამე ერთიდაიგივე, დავიღალე ამდენი ფიქრით, დავიღალე ყოველღამე სველი ბალიშით, აღარ მინდა ძლიერი ვიყო, ხომ შეძილება მეც გავხდე სუსტი და ვიღაცამ დამიცვას. სკოლა რომ დავამთავრე და უნივერსიტეტში ჩავირიცხე, ეს ის პრიოდი იყო როდეცას ჩემ დროს ადვილად ხვდებოდნენ უნივერსიტეტში, მინდოდა მესწავლა დავუფლებოდი ექსპერტის პროფესიას და მემუშავა ამ პროფილით, მაგრამ მოვლენები სხვანაირად განვითარდა ისე არ წარიმართა როგორც ვგეგმავდი.უნივერსიტეტში სწავლის პირველ წელს გადავწყვიტე თან მემუშავა და თან მესწავლა,რადგან საკუთარი შემოსავალი მაინც მქონოდა, აღარ მინოდა საკუთარ ოჯახზე დამოკიდებული ვყოფილიყავი, ყველგან დავაგზავნე სივეები და ერთადერთი კომპანია რომელიც გამომეხმაურა ეს იყო ვენდი. თავიდან ვფიქრობდი წავსულიყავი თუ არა მაგრამ მერე დავფიქრდი და მივხვდი რომ ამ ეტაპზე ესე ჯობდა.
სულ დამავიწყდა გამეცნო საკუთარი თავი მე ვარ ბელა 21 წლის მეოთხე კურსზე ვარ უკვე და საკმაოდ წარმატებული ჩემ საქმიანობაში მყავს მეუღლე "დრუნჩა" მე მასე ვეძახი, გიორგი რომელიც საკმაოდ წარმატებულია, მყავს დაქალი ცირა, რომელიც ჩემთვის განუმეორებელია დობას მიწევს იგივე. მოკლედ ჩემი ოჯახი ესენი არიან აგრეთვე დედა, მამა და ძმები რომლებიც სიცოცხლეზე მეტად მიყვარს. ეხლა კი მოვყვები ჩემ ამბავს.
ვენდისში რომ მივედი გავიარე გასაუბრება მერე პრქტიკები სამდღიანი და ბოლოს ამიყვანეს, ეს ჩემთვის დიდი მოვლენა იყო სახლში სულ სიხარულით დავბრუნდი, ჩემი სიხარული ვისთვის თუ არა ჩემი მეგობრისთვის ცირასთვის არ გამეზიარებინა. იმ დღეს ისე დამეძინა სიზმარიც კი არ მინახავს.
მეორე დღეს სულ სიხარულით წავედი სამსახურში ვიცოდი რომ ეს სამსახური ბევრ კარგ ადამიანს გამაცნობდა,ჭკუასაც მასწავლიდა და ცხოვრებაზეც დამაფიქრებდა, მართალიც აღმოვჩნდი აქ იმდენი შურიანები და გაბოროტებული ადამიანი დამხვდა გამიკვირდა.
-გამარჯობა
-გაგიმარჯოს
-ჩვენი ახალი თანამშრომელი ხარ?
-კი და მიხარია რომ თქვენი გუნდის წევრი გავხდი
-ტყუილად გიხარია, მალე წახვა აქედან ვერ გაძლებ
-ვნახოთ
-ვნახოთ, მე ჩემი გითხარი.
ყველა ისე შემხვდა რომ თითქოს მათი მტერი ვყოპილიყავი, რამდენიმე ადამიანს გამოვარჩევდი უბრალო თანამშრომლებიდან ვინც კარგად შემხვდა, ხოლო მენეჯერებიდან ერთ ადამიანს.
-გამარჯობათ, მე თქვენი ახალი თანამშრომელი ვარ ბელა
-გამარჯობა მე გიორგი მქვია, მაგრამ ჩემი ძმაკაცები ლუას მეძახიან შენც შეგიძლია ეგ სახელი დამიძახო
-კარგი, იმედია დავმეგობრდებით
-იმედია კი არა უეჭველი, მოდი დანარჩენებსაც გაგაცნობ.. ეს გოგააა იგივე დრაგო,ეს გიგააა, ეს გიო, ეს კიდე დიადიიი ირაკლი
-სასიამოვნოა ყველას გაცნობა, ძალიან მიხარია რომ გაგიცანით.
-ჩვენთვისაც
მენეჯერმა ჩემი ადგილი მიმასწავლა და მითხრა რაც უნდა გამეკეთებინა, მართლა ძალიან დამღლელი აღმოჩნდა ეს ყველაფერი , მაგრამ ნელ-ნელა შევეგუები ამ ყველაფერს და საუკეთესო თანამშრომელიც გავხდები ჩემ საქმეში. დღის ბოლოს დაღლილი და დადებითი ემოციებით დამუხტული დავბრუნდი სახლში...


-------------------------------------------
აი დაგიბრუნდით ახალი ისტორიიით იმედია მოგეწონებათ. ეს ისტორია დაფუძნებულია რეალურ ფაქტებზე, მაგრამ რაღაცეები გადაკეთებულია, სიმართლე ისაა რომ სახელები მთავარი გმირების გადაკეთებულია.
იმედია მოგეწონებათ, შეცდომებისთვის ბოდიშს გიხდით.