რამდენი ხანია , აღარაფერი დამიწერია და თითებიც გადარჩვივნენ რამდეკალმს ჭერას. ალბად ზღვვამ იმოქმედა და მისი ბრალია. რამდენი წელია ბათიმისკენ არ ვყოფილვარ და ახლაც არვიცი რატომ გადავწყვიტე ჩამოსვლა და დასვენება. სტუდენტობას ხშირად მოვდიოდი და კვირებით ვჩერდებოდი. ხელში წიგნს ავიღებდი და საათობის ვკითხულობდი ტალღების სომფონიების თანხლებით. ის წლებიც წავიდა და წიგნის დროც აღარ მაქვს. ისეთი ამოუცნობი და სასიამოვნო ვეღარ მეჩვენება აქაურობა , უფრო გადარტობ ადგილად არის ნაქცევი , ვიდრე დასასვენებლად.
აქ ერთი ქალის ოჯახში ჩამოვდიოდო , სახელი დამავიწყდა , გონი ნატო თუ ნატალია. ისე მივლიდა ხალხს ჩემი მშობელი დედა ეგონებოდათ , ლამაზი შვილი ყავდა , თურმე მოვწონებივარკიდეც მარა მე თავს შორს ვიჭერდი , რადგან ფიზიკური სილამაზე ჩემთვის იმდროისთვის ნაკლებად მნიშვნელოვანი იყო , და მგონი ახლაც ასეა.
მე უფრო სხვას ვეძებდი ჩემი უფტო მეტად ღირებილს ცხოვრებისეულს და მეტად ადამიანურს. ალბად ამიტომაც დავრჩი დადაოჯახებელი და აგერ ოცდამეცამეტე წელში მყოფი , იმედდის ნატამალიც აღარ მაქვს , იმის რომ ვიფიქრო ცოლსადა შვილზე. ვეძებდი , მართლა ვეძებდი იმას ვისი პოვნაც მინდოდა , მარა ის ღირებილობები ვერავისში ვიპოვე რაც მე ასე მიზიდავს...
ჩემმა სამუშაომ კი საბოლოვოდ გამომაშრო , და გადამავიწყა ჩემი პირადი ცხოვრება ბოლო რამოდენიმე წელია რაც წესიერ სამუშაოზე მოვეწყე. აქამდე სულ უმნიშვნელო რამეებში მქონდა ცხვირი ჩაყოფილი. ხან საბუტები ხან უაზრო სირბილი და ეხა როგორც იქნა მთავარ ექსპერტ კრიმინალისტად დამნიშნეს და ზუსტად ამავე საქმის დამსახურებაა , რომ წლების შემდეგ ბათუმის ნოსტალგიამ შემიპყრო და ისევ მასმენინებს ზგვის ტალღების სიმფონიებს.
თუმცა რა დასვენება, აქ ერტი მნიშვნელობანი საქმისთვის გამომგზავნეს( გონი ზემოთ ვღნიშნეკისეც, აი ხო ვთქვი წერას გადავეჩვიმეთქი , და ან საერთოდ ვის ვატყუებ, როდის ვწერდი სულ რამოდენიმე ლექსი წავჯღაპნე და თავი მეერალად მივიჩნიე).
ვინ მაადა ზღვის ტალღების მოსმენა, დამირეკეს და სასწრაფოდ გამომიძახეს . მეც მეტი რაგზა მაქონდა , გავემზადე და მეც ოფისისკენ გავეშურე.
- კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება- შესვლისთანავე მომესალმა ჩემი ეგრედწოსებული უფროსი.- გაიცანით ეს ლაშა ღუდუშაურია , ჩვენი ახალი ექსპერტ-კრიმინალისტი. იმედია მალე შეეწყიბით რადგან ამ , ჩვენი მძიმე სამუშაოს განმავლობაში ლაშა ჩვენთან იქნება.
ღიმილიანად დავუკარი თავი ჩემა გარშემო მყოფებს და სათითაოდ დავიწყე მათი დახასიეთება.
ჩემი პროფესიიდან გამომდინარე ყოველთვის ვაკვირდები ხალხს და მათ მცირე დეტალებსაც ვუსმევ ხაზსს.
ჩემს თანამშრომლის წრეს სულ ათიოდე საკმაოდ ახალგაზრდა საზოგადოება წარმოადგენდა ,თუმცა ჩემი იფროსის გასვლის მერე მხოლოდ ერთი, დაახლოვებიტ ერთი თავით ჩემზე დაბალი საკმაოდ გამხდარი და ზაფხულისთვის შესაფერისად გამოწყობილი 20 22 წლის გოგო მომიახლოვდა.
- გამარჯობათ მე თქვენი ასისტენტი ვარ , და მე მევალება სულ თგვერდით ვიყო და თუ რაიმე დაგჭირდებათ დაგეხმარებით. - პატარა თეტრი ნაზი , ხელი გამომიწოდა და ისევ გამიღიმა. თეთრი ხელი ჩემმა ხორბლისფერმა ტორმა გადაფარა და მეც გავუღიმე.
ცოტა გამიკვირდა , ზღვაზე ასე უჩვეულო კანის ფერი.
- სასიამოვნოა თუკი დამეხმარებით . ჩემი სახელი იცით და თქვენ რა გქვიათ? - როგორც მერე მივხვდი ოთახში მარტოები ვიყავით , და ეს ოთახი ჩემიკაბიბეტი ყოფილა.
- უო ხო - დაბნეულობა გამოეხატა სახეზე- მეგი ..... მეგი მქვია .....
- ძალიან კარგი მეგი.
იმ დღისით მნიშვნელოვანი არაფერი მომხდარა საბუთებში ჩავრგე თავი და მუშაობა დავიწყე. მეგიც ჩემს კაბინეტში იჯდა და მოთმინებოთ მელოდა , როდის მივცემდი რაიმე დავალებას.
საქმე მართლაც რთულად იყო , ორიკვირის წინ ზგვავ ცხედარი გამორიყა და ამის გამოკვლევა დამავალეს.
გარდაცვლილი შუახნის მამაკაცი გახლდათ, ქალის სამოსში გამოწყობილი და საკმაოდ მოვლილი სხეულით. როცა უკეთ შესწავლის შესაძლებლობა მომეცა დავადგინე , რომ. ეს მამაკაცი ტრანსგენდერად ექვსი თვის წინ ჩამოყალიბებულა და ცოლ- შვილი მიუტოვებია. ამ საქმესთან ერთად ახალი ცხედარი დაემატა, სამიდღის წინ ზგვავ ასევე შუაზნის ააევე ტრანგენდერის გვამი გამორიყა . ამას ერთ ადამიან აწერდნენ, მარა ამ ერთამდე გასვლა ძალიან რთული აღმოჩმდა. ორივე გარდაცვლილი ერთი დაიგივე იარაგით იყო მოკვლული და მსგავსი ჭრილობები ჰქონდათ.
ერთი კვირა , გარდაცვლოკის ფოტოებს ჩავკირკიტებდი და რაიმე ნიშანს ვეძებდი . ერთი კვირა არიყო რაც ბათუმში ჩამოვედი მესამე გვამიც გამორიყა ძღვამ . იგივე სიტუაცია და იგივე ჭრილობები.
როგორც , მივედი სამსახურში მეგოს გარდაცვლილებოს ოჯახოსწევრების ჩვენებები მოვატანინე და მუშაობას შევუდექი.
პირველი გამორიყული ამირან ( ამირას, ქალად გადაქცევის მერე , ) ჩეჩედავას შვილი დათო ჩეჩედავა წერდა:
მამა , საკმაოდ გაწონასწორებული და თავშეკავებული კაცი იყო, არასდროს შევსქრებივარ იმ ფაქთს , რომ მემისთვის მაგავსი გადახრები შენემჩნია და ვერასრდოს ვიტყვი , რომ ამის დაჯერებას შევძლებ , მუშაობდა ზღვაში გენზე , თევზ საჭერ გემზე მუშაობდა. ჩვემ სახლიდას სამსახურში გავაცილეთ და , როგორც წესი სამი დღე ღამე არ დაბრინდებოდა შინ, თუმცა ერთიკვირის შემდეგ ცხედრის ამოსაცნობად დაგვიძახეს ....