მაღაზიის წინ გაკეთებულია ეგრეწოდებული ბირჟა. იქიდან კი მხოლოდა-მხოლოდ 2 ადამიანს ვიცნობდი. 1ს გამყიდველს აი მაშინ რომ შემხვდა და მეორეს ბებიაჩემს. მაღაზიაში ისე ვერ შევიდოდი თუ ბებიას არ ვნახავდი ამიტომაც ვერაფერს ვერრ მოვახერხებდი.
-დაგვერხა - ჩავუჩურჩულე ნოეს.
-რატო?
-ახლავე გაიგებ! - ვუხთარი და ბირჟას მივუახლოვდი.
-გამარჯობათ! ბებო როგორ ხარ?
-ვაიმეე ეს ჩემი მიმიკოა თუ მელანდება?
-არა ბე მე ვარ !
-ანუ მართალი ყოფილა მაია რომ ამბობდა ჩამოსულიაო. ეს ალბათ შენი საქმროა ხო? - თქვა და ნოეს გახედა.
-ბებო იცი ეს ეს...
- სიტყვის დამთავრება არ მაცადა ნოემ რომ წარმოსთქვა. - დიახ მე მისი საქმრო ვარ!
-შენ გენაცვალოს ნათელა ბებია! მიმიკო ამ საღამოს იცოდე ჩემთან მოიყვანე სასიძო თან იოანესაც დაუკავშირდი და ჩამოიყვანე აქ ! რამდენი ხანია არ მინახიხართ და მომენატრეთ ! თან სასიძოსაც გავიცნობთ მე და ბაბუაშენი.
-აუცილებლად გესტუმრებით! - სიტყვის თქმა არ მაცადა ნოემ- კარგით ახლა კი დიდი ბოდიშის მოხდით მაღაზიაში შევალთ პროდუქტების საყიდლათ
-კი შვილო!- ბებოს დავემშვიდობეთ . მაღაზიაში შევედით სასურველი პროდუქტები ვიყიდეთ და სახლში დავბრუნდით. იქ რათქმაუნდა მიშო და გიო დაგვხდნენ. ხაში მოვამზადე და დავჯექით საჭმელათ.
-აუუუ რაღაც გეგმა უნდა შევიმუშაოთ თორე ჩვენი საქმე წასულია.
-რაზე ტო? - მიშო
-რაზე და ამ ვაჟბატონმა ბებიაჩემს უთხრა რომ მისი საცოლე ვარ და ბებიამაც დაგვპატიჟა დღეს საღამოს სიძის გასაცნობათ. თან ასე მითხრა იოანესაც დავურეკავო. - გაიბუსა მიმი
-მოკლედ რა. ყველაფერი გავაკეთოთ რასაც ბებია და ბაბუა გადაწყვეტენ თუ რამედა დაგვაქორწინენ რაც უეჩველი იქნება დავქორწინდეთ რომ ეჭვი არ აიღონ . მხოლოდ 6 თვით შემდეგ კი გავეყაროთ. ეგადაა ეგ!-- ჩამოაყალიბა უცებ ნოემ
-ღმერთო რა დავაშავე!-თქვა მიმი და ზემოთ აიხედა მოსაწ....ბული სახით.- კარგი ვთქვათ მასე მოხდა. იმაზე არ გიფიქრია იოანეს როგორ დავაჯეროთ რომ შენ ნაღდათ ჩემი საქმრო რომ ხარ? იომ ყველაფერი იცოდა ჩემზე და ისიც კარგად იცოდა რომ შეყვარებული არ მყავდა.
-ნუ რამეს ვიზამთ
-ოხ რა ადვილია მაგისთქმა! რამეს იზამს ბიჭი თურმე. - გაიბუსა მმიმი
-კარგი ტო რა ნუ ჩხუბობთ-გიო
-თქვენ ახლა ჩხუბობთ და რომ დაქორწინდებით წარმომიდგენნია რას იზამთ! - გადაიხარხარა მიშომ. -საჭმელი დაამთავრენ და მე ავალაგე ბიჭები კი ტელევიზორთან გავიდნენ.
-მოკლედ რრა დღეს საღამოს თქვენ უეჭველი მოდიხართ !
-რატო ტო? ჩვენ კი არ დაგვპატიჟა ბებიაშენმა ?!-გიო
-ხო რა წესი იქნება დაუპატიჟებელი სტუმრებივით რომ მივალთ. -მიშო
-კარგით რა ამ ტირანთან ერთად ნუ გამიშვებთ თორე არვიცი რას ვიზამ! - გაბრაზებული სახით თქვა მიმიმ.
-ბატონო? გაიმეორე რაც თქვი!- წარბები შეკრა ნოემ
-რადა რაც გაიგონე!
-კარგად ვერ გავიგონე ანუ გამიმეორე რაც თქვი!
-მოიცა შენ ამ ყველაფერთან ერთად სმენის პრობლემაც გაქ? კარგით რა . ამან უნდა მომიყვანოს მე ცოლად? ამდენი ნაკლის მიუხედავათ? - შეიცხადა მიმიმ. გიო და მიშო სიცილისგან იგუდებოდენ. ნოე კი გაბრაზებული სახით შესცქეროდა მიმის.
- უხ .... - წინადადება ვერ დაამთავრა ნოემ როცა მიმის ტელეფონი აწკრიალდა. რათქმაუნდა ნოეს ედო ჯიბეში. მალევ ამოაცურა და მიმის მიაწოდა. მან ტელეფონს დახედა და გაფითრდა ... არ უნდოდა რომ აეღო მაგრამ ზარი არადა არ წყდებოდა. სამივე მიმის მიჩერებოდა და იძულებული გახდა აეღო!
-ალო!მიმიკო როგორ ხარ? ინსტიტუტში რატომ არ დადიხაარ? ძალიან მომენატრე!
-კარგად აჩი შენ როგორ ხარ? რაღაც საქმეები მქონდა და.
-აუუუ როდის გნახავ ერრთი სულიმაქ!
-აუუუ შეიგნე რა ერთხელ და სამუდამოთ რომ მე შენ არ მიყვარხარ არაა! ვააახხ! - თქვა გამწარებუმა და ყურმილი დაკიდა. ბიჭები გაკვირვებული სახით იყურებოდა. ნოეს სახეზე კი გაოცებასთან ერთად გაბრაზებაც ეტყობოდა.
-ვინ იყო? -ნოე
-რა შენი საქმეა?
-ჩემი საქმეა აპა ვისი იქნება? ჩქარა დაფქვი ახლა ვინ იყო? რატო დაგირეკა? და რატომ უყვირე ამხელა ხმაზე?
-შენი საქმე არააა ვააა მოიცა ახლა იოს უნდა დავურეკო თორემ გავაფრენ! -მიმიმ იოს ნომერი აკრიფა. მალევე გაისმა იოს ტკბილი ხმა .
-ალო მიმიკკო!
-ალო იო როგორ ხარ?
-კარგად შენ?
-რავი მოგახსენა მემგონი უკვე ბებიამ.
-კი და შენთან საქმე მაქ გასარჩევი. გოოგო ვის მიყვები ცოლად? ჩემთვის არ უნდა გეთქვა შეყვარებულლი თუ გყავდა? არადა კაცმა რომ გკითხოს ყველაფერს მიყვებოდი!
-კაი რა იო მაგაზე არ გაბრაზდე რა! ნუ ახლა ამ ამბებს ხომ არ მოგიყვებოდი?! სად ხარ შენ?
-ბებიასთან!
-ვაა ჩამოხვედი უკვე?! რა მაგარია :* საღამოსთვის მაქ ვიქნებით ჩვენ ასე 7 საათისთვის და ისიც იცოდეთ რომ 2 კი არა 4 ნი ვიქნებით.
-კაი რაიყო მეჯვარეებით მოდიხარ?
-ბიჭო ნოეს ძმაკაცები არიან რას ბოდიალობ !
-კაი კაი კარგად და გელოდები ჩემო სიცოცხლე! როგორ მომენატრე შენ ვერც კი წარმოიდგენ! -თქვა იომ ტკბილი ხმით და ყურმილი დაკიდა.
-ჰე ახლაა რომელი საათია?
-3 -გიო
-ისადა მე რომ მომიტაცეთ ტასაცმელი არ მინდოდა? -ნაწყენი ხმით ჩაილაპარაკა მიმიმ
-ოოო მაგაზე არ გვიფიქრია. ნუ ჩვენ რა ვიცოდით თუ ჩვენი სარძლო გახდებოდი? - მიშო
-აუუუ რა ჩავიცვა საღამოს მე? :/ - ნაწენი ჩაიბურტყუნა და ოთახში გავიდა. ამდენი ამბების მერე მალევე ჩაეძინა. მხოლოდ მაშინ გაეღვიძა როდესაც კაკუნის ხმა გაიგო.
-შემოდით!-კარრები გაიღო და პარკებით ხელში შემოვიდა ნოე
-აჰა ეს შენ!-თქვა და პარკები გაუწოდა?
-რაარის?
-ნახე და გაიგებ.-მიმიმ პარკები გახსნა და თვალები კინაღამ გადმოცვივდა ... ძალიან მაგარი წითელი კაბა და შავი მაღალქუსლიანები. მმაკიაჭისთვის საჩირო ნივთები და შავი პატარა ჩანთა.
-ვაიმეეე ეს მეე?
-ხო აპა ვის სხვას?!
-ძალიან დიდი მადლობა -უთხრა მიმიმ და ჩაეხუტა.
-არაფრის ... - კიდევ რაგაცის თქმა უნდოდა ნოეს მაგრამ ტელეფონის ზარმა შეაწყვეტია. მიმის ტელეფონის რომელიც მიმის ქონდა ჯიბეში. ამოიღო და რას ხედავ ისევ აჩი ურეკავს.მიმიმ აიღო ყურმილი და აჩის სიტყვის თქმაც არ დააცადა.
-ახლა კარგად მომისმინე! -დაიწყო მკაცრი ხმით ლაპარაკი. - გაიგე ერთხელ და სამუდამოთ რომ არ მიყვარხარხარ და არც მეყვარები არასდროს. ვახ! მეორედ არც გაბედო რომ დამირეკო! ისიც კარგად იცოდე რომ მე ვთხოვდები და შენთვის არ მცხელა. ხოდა ისიც იცოდე რომ არ შეწუხდე და ტყუილად არ გაიზმანო ისედაც არ ხარ ქორწილში დაპატიჟებული. ახლა კი პაკაა. - მმიმიმ სათქმელი დაამთავრა და ყურმილი დაკიდა.ნოე გაოცებული იყურებოდა.
-ეხლლა მაინც თქვი ვინ ჯანდაბაა ეს აჩი?
-მოდი რადგან შენ მომავალი 6 თვის განმალობაში ჩემი ქმარი იქნები ამიტტომ ამას არ დაგიმალავ და გეტყვი. ეს იყო არჩილ ჩუბინიძე იგივე აჩი. რომელიც უკვე 2 წელია მაწუხებს და სიყვარულს მეფიცება. ერთხელ იომ ისე ცემა რომ 2 კვირა სავადმყოფოდან ვერ გამოვიდა მაგრამ ამანაც არ უშველა და ისევ აგრძელებს მმისას. იმედია მეტჯერ აღარ შემეხმინება თორე დავიღალე ყოველთვის ერთიდაიგივე სიტყვების თქმით რომ არ მიყვარს და არასდროს არ შემიყვარდება.
-მოდი ასე ვქნათ ... შემდეგში როდესაც შეგეხმმიანება მე მითხარი და მე მოვაგვარებ მაგ საქმეს :* ახლა კი მე გავალ უკვე 6 საათია და დაიწყე მოწესრიგება და მალევე ჩამოდი. -უთხრა შუბლზე აკოცა და გავიდა. მიმიც აბაზანაში შევიდა და დაახლოებით 10 წუთში გამოვიდა და დაიწყო მომზადება. კაბა ძალიან უხდებოდა. თითქოს მის ტანზე იყო შეკერილი. მუხლს ოდნავ აცდენილი და უკან ამოღებული იყო. მაღალქუსლიანებზედაც შედგა რომელმაც უფრო გაალამაზა. მართალია ვერ იტანდა მაღალქუსლიანებზე სიარულს მაგრამ ახლა საჭირო იყო. სადა მაკიაჭი გაიკეთა რომლითაც მის თვალის ფერს ხაზს უსვამდა. მისი გრძელი შავი თმები ზემოდ აიწია კოსად და დუხიც შეისხა. ჩანთა ხელში დაიკავა და შიგნით ტელეფონი ჩაიდო. კარები გამოაღო და მისაღებბში გავიდა სადაც სამი უსიმპატიურესი ადამიანი ელოდებოდა. ნუ ნოე ხომ გიოსაც და მიშოსაც ჩრდილავდა. ძალიან უხდებოდა კლასიკური სტილი. მიმის მის დანახვაზე სასიაოვნო ჟრუანტელმა დაუარა.
-ვაა რა ლამაზი რძალი მყავს რა .-შეაქო მიშომ
-აუუუ არ მოგვტაცოს რა სვანებმა თორე ნოესი არ ვიცი მაგრამ მე გადავირევი - თქვა გიომ და გაიკრიჭა.
-რაღაცას ნუ სულელობთ რა თქვენც ძალიან კარგად გამოიყურებით რასაც ჩემზე ვერ ვიტყვი. -ნოესთან მივიდა და უთხრა.- აუუ რაა არის , რა უბედურებაა ამხელა მაღალქუსლიანები . დამატყდა ფეხები. -ტუჩები დაბრიცა მიმიმ უკკმაყოფილების ნიშნათ.
-არაუშავს უნდა შეეჩვიო - ენა გადმოუყო ნოემ და მიმის წელზე შემოხვია ხელი.
-ეუფ! მაღალქუსლიანებს მაშინ შევეჩვევი როცა ვირი ხეზე ავა. ვსიო გადაწყვეტილია.
-კაი რა მხოლოდ ერთი საღამო და მერე რასაც ხელს დაადებ იმას გიყიდი ოღონთ ახლა გაჩერდი.- ნოე
-კაი კაი ჩუმათ ვარ ოღონდ ერთი პირობით!
-გისმენ! -დასერიოზულდა ნოე
-საჭესთან მე ვჯდები!
-რაოოო? არა შანსი არაა? უნდა დამამტვრიო? -შეიცხადა ნოემ
-იცი ტარება? -გიო
-მართვის მოწობა გაქ? - მიშო
-თქვენ წარმოიდგინეთ ტარებაც ვიცი და მართვის მოწმობაც მაქ. თან არცერთმა არ იცით ჩემი სახლი და ამიტომ მე დავჯდები.
-გავრისკოო? - ჩაფიქრდდა ნოე
-კი რააა - ტუჩები დაბრიცა მიმიმ.
-კაი ამ ერთხელ გენდობი - თქვა ნოემ რამდენიმე წამის შემდეგ.
- უჰუუუ! - შეყვირა მიმიმ . ნოეს ხელიდან გასაღები გგამოტაცა და მძღოლისთვის განკუთვნილი ადგილი დაიკავა. ბიჭებიც ჩასხდნენ და მანქანაც დაძრა.
-ანუ ჩვენ 2 წელია ერთმანეთი გვიყვარს და ჩუმათ ვხვდებოდით ერთმანეთს ისიც კარგად დაიმახსოვრე რომ ჟურნალისტიკაზე ვსწავლობ და 19 წლის ვარ. არ მყავს მშობლები და იოსთან ერთად ვცხოვრობ. - მიმი თან ლაპარაკობდა და თან მანქანას მართავდა.
-კარგი ახლა ჩემი ჯერია . -დაიწყო ნოემ - ანუ მე ვარ ნოე ბურდული . ვარ ბიზნესმენი. მაქ ფირმა როელსაც მამაჩემთან ერთად ვმართავ. 23 წლის . მყავს მშობლები და ერთი და. ვცხოვრობ მარტო.
-შეხედე ამას. თურმე ვის მივყვები ცოლდ. ხო ისე ჩემი ძმაც ბიზნესმეია. მამაჩემმა დაგვიტოვა დიდი კომპანია და მაგას მაართავს.
- ვა საინტერესოა - გაკვირვებულმა თქვა ნოემ.
-აი მოვედით ! - წამოიყვირა მიმი. მანქანიდან გადმოვიდენ და ეზოში შეაბიჯენ. დიდ ორ სართულიანი სახლს მიადგენ და დააკაკუნეს. რათმაუნდა მიმი და ნოე ერთმანეთის გვერდით იდგნენ და ნოეს მიმის წელზე ქონდა ხელი მოხვეული. მოდის სანამ დრო მაქ აგიღწერთ მიმის და ნოეს.
მიმი შავგვრემანია ცისფერი თვალებით. სადღაც 1.78 მდე. აქვს გრძელი შავი თმა . ნავარჯიშები და მოვლილი სხეული, რომლითაც ყველა გაკვირვებულია.
ნოე მუქი ქერაა კატის ნაირი თვალებით. სადღაც 1.85 მდე. აქვს მოზრდილი თმა, რომელიც მუდამ აჩეჩილი აქ. სწორედ ეს მატებს მას სიმპატიურობაას. ასევე აქ მოზრდილი წვერი რომელიც უფრო მამაკაცურს ხდის. დაკუნთული სხეულლი , რომელიც იმაზე მიუთითებს რომ ცხოვრობს ჯანსაღად. მოკლედ რა ყველა ქალის საოცნებო მამაკაცია.
ხო სად შევრჩედი? ... დააკაკუნეს და კარი იომ გააღო. მიმი ჩაეხუტა მონატრებულ ძმას ,რომელის სახეზეს გაოცება იტყობოდა. რათქმაუნდა ეს შეაამჩნია და უკან დაიხია. იოს მზერას გააყოლა თვალი რომელიც ნოეს გაოცებული უყურებდა. ისიც არანაკლებ დღეში იყო. მის გაოცებას ვერ მალავდა. მიმის ვერ გაერკვია რა ხდებოდა მის თავს. რატომ იყო ასეთი გაოცებული ნოე და იო. დაინახეს ერთმანეთი თუ არა გაშტერდნენ. ...