-ანი ადექიი, ანიააა მოგკლავ. ან! ანიი?-დილიდან არ არსვენებდა ძმა ანის. 17წლის ანი უკეთილესი არსებააა დედამიწაზე. მას სამი უფროსი ძმა ყავს. ანდრო-ის ყველაზე მკაცრია ძმებს შორის და ყველაზე უფროსი. ანიზე ჭკუა ეკეტება ისე უყვარს, ის 24ისაა. შეემდეგ მოდის ლაშა ის 20საა, შედარებით უფრო რბილი ხასიათისაა ვიდრე ანდრო. ის და ანდრო ზრუნავენ ანიზე და მათ უმცროს ძმაზე ნიკაზე. ის 18ისაა მაგრამ არც ის აკლებს ხოლმე ანის ზრუნვას. სამივე გიჟდება როცა ანის რამე მოსდის. მშობლები არ ჰყავთ. მარტო ზრდიან ანის და ნიკას. ანი ინვალიდია. 1წლის უკან ავარიაში მოყვა და იმის მერე სულ თერაპიაზე დადის. სახლში სწავლობს, ხან ერთი ძმა ეხმარება ხან მეორე. მის ძმებს შეეშინდათ მისი სკოლაში გაშვება. ამ წუთში ანდრო ეჩიჩინებოდა ანის რომ გაეღვიძა და თერაპიაზე წაეყვანა.
-გავიგე რა გინდა ანდრო-ანიმ ბალიში დაიდო თავზე. ანდრომ მოუღუტუნა და ხელში აიყვანა
-აუუ-სიცილი დაიწყო ანიმ და ოდნავ კანკალი შესცივდა-ანდრომ საბანიც გადააფარა და ეტლში ჩასვა.
-მაინც ხომ გაგაღვიძე-გაუღიმა ანის და სამზარეულოში გაიყვანა.
-ანუშკები დილამშვიდობის-ერთხმად თქვეს ნიკამ და ლაშამ. ლაშა ამზადებდა საუზმეს და ნიკა კი ყავას სვამდა.
-ბევრი ვიფიქრეთ შენ წინადადებაზე რომ სკოლაში გაგიშვათ და რა ვიცი....-აიღო სიგარეტი ანდრომ და დაჯდა მაგიდასთან
-აუ გეხვეწები რა, თუ თერაპიამ არ გაამართლა მთელი ცხოვრება სახლში ხო არ ვიზრდები
-ანი!! ნუ ლაპარაკობ ეგრე-წამოფრინდა სკამიდან ანდრო
-ანდრო... არ მინდოდა არ ვიფიქრე. მაგრამ გთხოვ
-კაი რა ანდრო გავუშვათ-ნიკაც წამოჯდა და ანის გადახვია ხელი
-შენ ჩუ და დალიე შენი ყავა სკოლაში არ დაგაგვიანდეს-ეჩხუბა და მკვლელი მზერით გადახედა ანდრომ ნიკას.
-მოიცა რა ანდრო ნუ ექცევი ესე ბავშვი აღარაა ჩემი აზრით უნდა იაროს სკოლაში ბოლოს და ბოლოს ავადმყოფი არაა მალე თერაპიაც უშველის და გაივლის.
-ანი მიდი ჩაიცვი და მერე ჭამე
ანიმ იცოდა რომ მას ინვალიდობის გარდა რაღაც კიდევ ჭირდა რასაც ანდრო არ ეუბნებოდა ისიც იცოდა რომ შეილებოდა მომკვდარიყო თუ ზედმეტად დატვირთავდა თავს ეხლაც ანდროს მაგაზე უნდოდა ლაპარაკი ძმებთან. ანიმაც ჩაავლო ბორბლებს ხელი და გავიდა.
-ლაშა სულ დაგავიწყდა რა შეილება მოხდეს ანი რომ დავტვირთოთ? შეილება მოგვიკვდეს და ლაშა გესმის შე დებილო????!!!!
-ისიც ვიცი რომ შენი ყვირილით ვერ დავეხმარებით, ანიზე სათუთი არსება არ არსებობს დედამიწაზე მაგრამ შენ თუ ესე სახლში ჩაკეტავ იმიტომ რომ გეშინია მისი თავიდან თმის ღერი ჩამოვარდეს ესე მთელი ცხოვრება შეეშინდება სამყაროსი. ხვალ მეთითონვე წავიყვან მის ძველ სკოლაში. დარწმუნებული ვარ ყველა კარგად მოეპყრობა თან ბოლოს და ბოლოს ნიკა შემდეგ კლასში ზის და არა მგონია რამე მოუვიდეს ცუდი.
-ხო მე იქ ვიქნები
-არ ვიცი, ცვეტში ანის რომ რამე მოუვიდეს თქვენ ორ იდიოტს მაგრად გაზღვევინებთ. ანუშკი!! დააგვიანებ გოგო მოდი აქ ჭამე-გასძახა ისევ ანდრომ.
-ამას სერიოზული ნერვოზი აქ-გაიცინა ლაშამ-მე გადავიხადე შუქი და გაზი. წყალი შენზეა ანდრო
-ვიცი მეც გადავიხადე. ნიკა შენ ხელფასი მოგცეს ხო უკვე?
-კი მომავალ თვეში მე ვიხდი. მანამდე მერე ანის რამე ტანსაცმელი ვუყიდოთ ზამთარი მოდის და არ გაგვიცივდეს
-მაგაზე მე ვიზრუნებ(ანდრო)
-თერაპიის ფული გადაუხადე შენ ნაწილი გირჩევნია და დაჟე დაგრჩება შენთვის. მე საჭმელს ამოვიტან(ლაშა)
ესე ინაწილებდნენ სახლის საქმეებს სამი ძმა და ანის კი არაფერს აკეთებინებდნენ და ცივ ნიავსაც არ აკარებდნენ, მაგრამ როცა საქმე საჭმელზე მივიდოდა ანი და ლაშა სულ დაობდნენ რომელს მოემზადებინა. სახლში სულ ჩხუბი იყო ხოლმე ამაზე. როგორც იქნა გამოვიდა ანი ოთახიდან და დაიწყო ჭამა.
-რა გადაწყვიტეთ სტალინო(ანი)
-ლენინს და ჰიტლერს კითხე.(ანდრო)
-ჩვენ რათქმაუნდა თანახმა ვართ(ნიკა)
-ოღონდ აბა იქ ვინმე იდიოტს გადაეყარო სამივე მაგარ ამბავს დავაყრით(ლაშა)
-გავიგე. მოიცა რა ბიჭთან ლაპარაკი მეკრძალება?
-ანი ჯერ სეყვარებული ადრეა შენთვის. არ მინდა ვინმემ გული გატკინოს(ანდრო)
-აუფ. კაი.
-წავედით თერაპიაზე
ანდრომ ანი მანქანაში ჩასვა და თერაპიაზე წაიყვანა მის ექიმს ერქვა სანდრო. ოდნავ ხანში შესული, კეთილი კაცი იყო. ანდრომ დატოვა და წავიდა. სპორზალში ელოდებოდა ანი ექიმს, დაინახა ვიღარ ბიჭი რომელიც გაცხარებული ტელეფონზე ლაპარაკობდა.
-დედა შ **** არ გესმის გოგო?!!!! რა შუაშია ჩემი ქალები ვერ ხარ შენ, შენ არავისთან არ იქნები თორე დაგატეხავ ფეხებს და ვაჭმევ იმ შენ ქარაფშუტა გიოს თუ რაც ქვია... გეყო თქო-მერე გამწარებულმა გათიშა. ანი რომ დაინახა სახე გაუფითრდა.ანი თავისთვის იჯდა და ტელეფონში რაღაცას უყურებდა, ის ტიპი სულ გაწითლდა, მერე კეფა მოიფხანა და ანის მიაჩერდა. ამ დროს სანდრო მოვიდა.
-დიტო შენი ყვირილი მთელ საავადმყოფოში ისმის
-ბოდიში მამა ეს გოგო ჭკუიდან გადამიყვანს ადრე თუ გვიან
-ამაზე მერე ვილაპარაკოთ. ანი ეს ჩემი შვილი დიტოა. დიტო ეს ანია ჩემი ფავორიტი
-სასიამოვნოა. მე... ბოდიშს ვიხდი ყვირილისთვის. წავედი
დიტო გავიდა სპორტზალიდან.
-არ მიაქციო ყურადღება ცოტა ნერვოზი ჭირს
-არც მიფიქრია.
-აბა როგორ გრძნობ თავს
-თავს კარგად აი ფეხებზე კი რა ვთქვა.
-მალე გამოკეთდები ანი. უკვე პროგრესი არის მაგრამ ხომ გეუბნები ცუდი არ იქნება თუ ოპერაციას გაიკეთებ ძმებს უთხარი ამ შესაძლებლობის შესახებ უკვე?
-არა... იცით მე ჯერ კიდე ვფიქრობ თანაც ანდრომ ეს რომ გაიგოს მაშინვე გამაკეთებინებს და მე ჯერ ფიქრი მინდა
-ხომ იცი შენით ამის გადაწყვეტის უფლება არ გაქვს ჯერ 17წლის ხარ. ანი მოდი მე ვეტყვი თუ გინდა
-არა არა გთხოვთ კიდე 1კვირა
-ამდენი დრო არ არის
-კარგი მაშინ 1დღე და რამეს მოვიფიქრებ მხოლოდ ეხლა მიშვებენ სკოლაში ამაზე რომ გაიგონ საერთოდ აღარაფერს მაღირსებენ
-ისინი ბოროტები არ არიან
-ზუსტად მაგიტომ, ზედმეტად ნერვიულობენ ჩემზე. არ მინდა დავუმატო
-კარგი. 2დღე მეტი არა.
-მადლობა ბატონო სანდრო
-რამდენჯერ გითხრა რა ბატონო სანდრო. დამიძახე სანდრო. კარგი დავიწყოთ
ერთ საათში დაამთავრა მერე ნიკამ მოაკითხა და სკოლაში წაიყვანა, ანის სკოლაში დახვდა კატო, მისი საუკეთესო მეგობარი ბავშვობიდან. მის კლასში სულ 7ბავშვი იყო მის და კატოს გარდა. მთლიანობაში, ანი,კატო,გიორგი,ქეთა, გიორგი და ქეთა ერთად არიან. ქეთა იმ გოგოების რიცხვიდანაა რომელიც ყველას ეტენება ბიჭი იგულისხმება. ნინა და ალექსანდრე ისინიც წყვილები არიან, ალექსანდრე ყველაზე წყნარი და წესიერი ადამიანი იყო კლასში, ამავდროულად სიმპატიური. მერე მოდიან ნატალი და რატი ტყუპები. ნატალი ქეთას დაქალია შესაბამისად ისიც ისეთივეა. რატი ბაბნიკია და უფროსი გოგოები ან უმცროსი ურჩევნია ვიდრე მისხელები. ბოლოს კი რეზია. მასწავლებლის შვილი დირექტორის შვილიშვილია. ყველა მაგრა შეხვდა ანის, მას ყველასთან კაი ურთიერთობა ჰქონდა. რომც არ ყვარებოდა ვინმეს, არ იტყოდა მხოლოდ იმიტომ რომ მათ სინდისი აწუხებდათ და ეგონათ რომ თუ რამეს ეტყოდნენ ინვალიდ გოგოს მთელი კლასი მის წინ ამხედრდებოდა ასეთი თვალთმაქცები იყვნენ ნატალი და ქეთა. პირველი გაკვეთილი გაუცდა და ყველა მერხზე იჯდა ზემოდან და ლაპარაკობდნენ ერთმანეთში მხოლოდ ანი იჯდა ინვალიდის ეტლში და ქვემოდან უყურებდა ყველას.
-აბა მითხარი ან ვინ გყავს მიზანში?
-არავინ აქ ყველას ყავს შეყვარებული
-რატიაა თავისუფალი. თან ხო კაი ურთიერთობა გაქ მაგასთან
-მაგას აქ კაი ურთიერთობა ჩემთან იმიტომ რომ ინვალიდი ვარ
-ნუ ლაპარაკობ ეგრე ინვალიდებიც ადამიანები არიან რატის სუ კიდია ეგ
-ყოველშემთხვევაში ჯერ არავინ მიზიდავს
-მე მიზიდავს რატი და უბრალოდ მაგიტომ გკითხე მეთქი არ ეწყინოს თქო
-ღადაობ? სუ შენი იყოს მე არც მაინტერესებს
-მიხარია. თერაპიაზე გამომგყვე დღეს?
-დილით მქონდა ხვალ მაქ საღამოს
-გამოგივლი და წავიდეთ
-კაი.
-შენ ძმას ვხედავ აქ ყოველდღე და აი ეხლაც კართან დგას და ორი საათია გიყურებს
-ოხ ნიკა!
ანი გავიდა და ნიკასთან მივიდა.
-აბა როგორ ხარ? ვინმემ ხომ არ გაგაბრაზა უკვე? რამე გტკივა
-ნიკუშ მართლა მიყვარხარ მაგრამ ეხლა გაეთრიე მარცხვენ თავი პირველ კლასში მგონია
-დიდ დასვენებაზე კაფეტერიას იცოდე შევამოწმებ ჭამე რამე ფული გაქ?
-კი ჯერ ანდრომ მომცა მერე ლაშამ და არცერთმა დამიჯერა რომ მქონდა ეხლა შენც არ მომცე
-კაი. მიდი აბა.
ნიკა გავიდა, ანი კი დაბრუნდა კლასში.
-ნეტა მე მყავდეს სამი უფროსი ძმა და არ ვიყო დედისერთა რაღა მიჭირს.
-სამი ძმა კაია როცა ზედმეტად ტვინს არ ჭამენ
-ოო გეყო რა. ნუ წუწუნებ. დღეს ფართიაა ალექსანდრესთან არ გინდა წამოსვლა?
-ინვალიდის ეტლით? არა იყოს
-აუ კაი რა ანი!!!-უცებ ყველამ მას შეხედა როცა დაიყვირა-ბოდიში ხალხო. ანი წამო რა.
ამ დროს ალექსანდრე მივიდა ანისთან. კატო გავიდა.
-რამდენი ხანია არ გამოჩენილხარ. მიხარია შენი აქ ნახვა
-ხო.
-დღეს ჩემთან როგორ ყოველთვის ფართია მე და შენ სულ ერთად დავდიოდით და არ წამოხვალ?
-არა ალექსანდრე
-რატო?
-ინვალიდის ეტლით ფართიზე რაღაც არ მეხატება გულზე. თან მარტო ვიქნები და არ ვიცი...
-აუ მოიცა რა, მთელი კლასი იქნება და ჩემი რაომდენიმე მეგობარი. მიდი ეხა რა
-არ ვიცი ძმები გამომიშვებენ თუ არა
-ნიკაც იქ იქნება
-კაი ჯანდაბას
-მიდი მაგრა მომენატრე და ძლივს ისევ ერთად გავერთობით
-ხო. მეც
ამ დროს ალექსანდრეს შეყვარებულიც მოვიდა.
-ანი როგორ მიხარია რო დაბრუნდი
-ხო მეც
-ალექს წამო რა
-მოვდივარ კაი ან წავედი
ნინა და ალექსი გავიდნენ. გამოვიდა პირველი გაკვეთილი და ლანჩის დროს ანი,ალექსი,კატო და ნინა დაჯდნენ ერთად.
-დღეს ყველა ჩემთან
-ხო. ის ბ***ც-გაიღიმა კატომ და სიგარეტის მოწევა დაიწყო ამ დროს მასთან მზარეული მივიდა
-ეკატერინე გაბაშვილი!! როგორ შეილება მოწევა სკოლის ტერიტორიაზე!!!
-მე სკოლის ტერიტორიაზე მყოფ სკოლაში ვარ და არა სკოლის ტერიტორიაზე.
-ეგეც სკოლის ტერიტორიაა
-მართლა?
-აჰჰ!!!!
მზარეული ისევ გავიდა.
-ზოგჯერ მართლა მაინტერესებს უბრალოდ თავს იდებილებ თუ მართლა ესეთი ხარ-გაიცინა ალექსანდრემ
-მხოლოდ იმისთვის რომ მოწევა შევძლო
-ისე მეც მომენატრა სიგარეტი დამარტყმევინე ერთი ნაპასი რა
კატომ ანის გადასცა სიგარეტი, ის იყო პირში უნდა ჩაედო უკნიდან ნიკამ გამოართვა და ჩააწვა.
-ბავშვებისთვის არ შეილება. კატო არც შენთვის
-სიმპატიური ბიჭი და ასევე მოსაწყენი ტიპი ხარ ნიკა
-შენ თუ გინდა სულ გაიუბედურე ფილტვები მაგრამ ანის დაანებე თავი. ალექს დღეს ვერ მოვდივარ შენთან სამსახურში მეგობარს ვცვლი მორიგეობაზე
-ეე ცუდია, სხვას ვერ გაუცვლის?
-ყველას მაგივრად მე ვარ დღეს.
-აუ აბა შენი და რო მოდის
-ა წამოვიდეს მერე ანდროს ვეტყვი რომ მეც მოვდივარ პროსტა ბევრი არ დალიო ან
-მადლობაა-ანიმ აკოცა ძმას და ჩაეხუტა.
-ზარია მალე კლასში ჰოპ. კატო შეგასწრებ კიდე სიგარეტთან და ძველ დროს გაგახსენებ-წარბები აათამაშა ჩაეხუტა ანის და წავიდა. დღის ბოლოს ანი სახლში მივიდა და ფართისთვის დაიწყო მზადება. ძლივსძლივობით ამოიცვა შარვალი. მერე ტანზე ჩაიცვა, გავიდა სამზარეულოში. იქ ანდრო იყო.
-სად მიდიხარ ანია?
-რამდენჯერ გითხრეა ანიას ნუ მეძახი
-ესე გეძახდა მამაც. სად მიდიხარ
-ალექსანდრეს ფართიზე ნიკაც იქ იქნება
-მარტო?
-არა გამომივლიან
-კაი ბევრი არ დალიო. არ დაგავიწყდეს ხვალ თერაპია გაქ და საერთოდ ეცადე არც დალიო მედიკამენტებთან ერთად...
-კაი გავიგე ანდრო.
-ჩემო ცხოვრება ვიცი რომ გაიგე, ლაშა უნივერსიტეტშია, გვიან მოვა. მეც ეხა გავდივარ, ხო მერე გამახსენე სანდროს უნდა დავურეკო რაღაცის თქმა უნდოდა.
-ა არა მე მითხრა უთხარი რო პროგრესი შეინიშნებაო
-მაინც მერე გადავურეკავ წავედი მე და ჭკვიანად
ანი და ანდრო წავიდნენ. ანი ფართიზე მივიდა და ბავშვებთან ერთად დაჯდა. ისინი ჩილიმს ეწეოდნენ. ანიმაც ცოტა მოწია, მერე ისევ დადო მაგიდაზე. ცოტა სახე დაემანჭა რადგან დიდიხანი არ მოეწია. მუსიკები ჰქონდათ ჩართული. ანი დაღალა ხმაურმა და ეტლით გავიდა ეზოში. ალექსანდრეს კერძო სახლი ჰქონდა. ცოტათი შესცივდა და ქურთუკი მოიხურა, ალექსის უზარმაზარ ეზოს უყურებდა. ალექსი და ანი საუკეთესო მეგობრები იყვნენ. ეხლაც არიან. ანის ცოტა დალეული ჰქონდა და აქანავებდა. უცებ სანდროს შვილი დაინახა. იგივე ტიპი დიტო.
-გამარჯობა-თქვა მან და ისევ ტელეფონზე ლაპარაკი განაგრძო. თან ეწეოდა.
ანი ფიქრობდა:
როგორ შეილება სულ ტელეფონზე ლაპარაკობდეს ადამიანი. სანდრო ესეთი კარგი ადამიანია და ეს ტიპი... არ ეტყობა მას არაფერი კარგის
უცებ მან დაამთავრა ტელეფონზე ლაპარაკი და ანისკენ შებრუნდა.
-შენ დილით გნახე სპორტზალში მამაჩემის პაციენტი ხარ ხომ?
-კი.
-მე დიტო ვარ
-ანი.
-ალბათ ფიქრობ მთელი დღე ტელეფონზე რატომ ვლაპარაკობ
-არც შემიწუხებია თავი მაგაზე ფიქრით
-დაა... ეტლში რატომ ხარ
-ავარიაში მოვყევი ერთი წლის უკან. ისე არც ისეთი ლოგიკური კითხვაა რადგან მამაშენის პაციენტი ვარ
-ისე ხო. ნუ კარგი სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა ანი. წავედი
-კარგი
დიტო შიგნით შევიდა. ანი დარჩა მარტო, ცოტახანში მთლიან ტანში საშინელი ტკივილი იგრძნო, უცებ გული წაუვიდა. რომ გაიღვიძა სახლში იყო და ნიკა,ლაშა და ანდრო გაბრაზებული სახეებით უყურებდნენ ზემოდან.
-ანი არ უნდა მოგვეტყუებინე და როგორც კი ცუდად იგრძენი თავი ჩემთვის დაგერეკა!!
-ხო გაგაფრთხილე!!!
-ნიკა შენ ჩუ ვაბშე უნდა მიგეხედა ანისთვის!!!
ეხა ნიკაც გაინაბა.
-ხო საერთოდ აქ ანია დამნაშავე და არა მე
-მისმინე აბა კიდე რაღაც ხომ არ დაგავიწყდა?-გამომცდელი მზერით გადახედა ანდრომ. ანი კინაღამ ჭკუიდან შეიშალა. დაერხა ანდრომ ალბათ ოპერაციაზე გაიგო