- კარგი რა თაკო ნუ ბოდავვვ - ვუთხარი ბუზღუნით
- ოოოო წამო გინდა ყავა დავლიოთ?
- კარგი იქნება
იქვე ახლოს კაფეში შევედით, ყავა დავლიეთ, ვილაპარაკეთ. ტაქსი გავაჩერეთ ჯერ თაკო დავტოვეთ მერე სახლში წავედი. ბედნიერებისგან სახლში შევფრინდი, რატო ვიყავი ბედნიერი ? არვიცი ალბათ იმიტომ რომ ლაზარეს დავუახლოვდებოდი. ახლა კი ჭამის დროა უნდა წავიდე.
დღეს ორშაბათია, სკოლაში უნდა წავიდე, 6:30 -ია თაკომ მომწერა ეზოში მელოდება, სავარჯისოდ მივდივართ.
-აუუუ ნახევრად მძინავვსს - მითხრა თაკომ ნახევრად დახუჭული თვალებით
- დროზე დაძინებას შენ ვერ ხვდები და...
- კაი წამო წავეიდით
1 საათი დავრბოდით, თაკო სახლისაკენ წავიდა მეც მოვდიოდი როცა ლაზარემ დამიძახა
- ნუცააა
- ლაზარე
- როგორ ხარ - მკითხა უსაააყვარლესი ღიმილით
- კარგად შენ ? - ვუპასუხე ოდნავ დაბნეულმა
- რავი არამიშავს, სავარჯიშოდ იყავი ხო?
- კი ეხლა სახლში მივდივარ უნდა მოვემზადო საკოლაში ვარ წასასვლელი
- მეკიდე ეხლა მივდივარ სავარჯიშოდ სკოლასში არ ვარ წასასვლელი - მითხრა სიცილით
გავუღიმე.
- კარგი აღარ მოგაცდენ შეხვედრამდე.
-კარგაად
ოთახში ავვარდი გადავივლე , მოწესრიგდი. მოკლე შავი ქვედა ბოლო ჩავიცვი ზემოდან ვარდისფერი მაისური თმა ავიწიე ჩანთაც ავიღე სა სკოლისკენ გავემართე.
წელს ძალიან გადატვირთული ვარ რადგან მნიშვნელოვანი გამოცდები მაქვს ჩასაბარებელი.
ვემზადები რომ ჩემი დიდი ოცნება ავისრულო, გავხდე ექიმი, თეთრი ხალათი ჩავიცვა და ხალხის სიცოცხლის გადასარჩენად ვიბრძოლო! ძალიან მონდომებული ვარ, მასწავლებლები მაქებენ. ძალიან მიხარია ჩემს ოცნებასთან სულუფრო ცოტა მრჩება. მთელი დღე ვმეცადინეობდი და დაღლილს მალევე ჩამეძინა.

დღეს სამშაბათია. თაკომ დამირეკა დამატებითი გაკვეთილის მერე კლუბში უნდა წავიდეთ. ლაზარეც მოდის, შავვი მოკლე კაბა უნდა ჩავიცვა ოდნავ ყელიანი. თმებს ვიშლი მინდა ლამაზად გამოვიყურებოდე. 9 საათიც გახდა თაკო მოვიდა ულამაზესი იყო წითელი ქვედაბოლო და თეთრი პერანგი ეცვა თმები აეწია ყველა დეტალი ძალიან უხდებოდა.
- გოგო ლაზარე მართლა მოდიიის? ვკითხე თაკოს
- კი გოგო მოდის, მაგრად გავერთობით
- ოჰ ეჭვიც არმეპარება - ვუპასუხე ღიმილით
- ჰეე წავედით?
- კი მზად ვარ.
მამა, დედა წავედით ჩვენ , არდავიგვიანებ, გაკოცეეთ.
მისვლისას სოფო ლიკა მარი თოკა და დათო დაგვხვდნენ. ჯერ ყველა არმოსულა, ვათვალიერებდი მინდოდა ლაზარე დამენახა მაგრამ არსად არჩანდა.
- ნუცაა ვისეძებბ ესეე? - მკითხა ლიაკამ
- არავის ვისუნდა ვეძებდე ისე...
თაკოს ჩაეცინა.
ჩამოვჯექით ბავშვებიც მოდიოდნენ თანდათან. და აიიიი ლაზარეც მოვიდა ვიღაც სიმპატიურ ბიჭთან ერთად. ლაზარეს დანახვაზე გული ამიჩქარდა. მოგვიახლოვდა და მოგვესალმა. ბ
-ხალხნო გამარჯობათ, ნუცა შენც აქხარრ?- მკითხა გაკვირვებული სახით
- როგორც ხედავ კი - ვუპასუხე ცოტათი უხეშად
- მერე ესე რატო ზიხარ წამო ვიცეკვოთ.
-არა, ა....
- აბა ეხლა დამიჯერე იცოდე ბოლოსდაბოლოს მოსწავლე ხარ ჩემი - მითხრა სიცილით
- კარგი ერთი - ვუთხარი ღიმილით და საცეკვაოდ გავყევი
ვცეკვავდით გული ისე მიცემდა ვიფიქრე ახლა ამომივარდება თქო, ეგკიარა მეშინოდა ჩემი გულის ფეთქვის ხმა არგაეგო.
- ნუცაა ულამაზესი ხარ - ყურში ჩამჩურჩულა ლაზარემ
-მადლობა ლაზარე, წამო დავიღალე ცოტახნით დავჯდეთ
- კარგი
თაკოს ლაზარეს მეგობრის გაცნობა უკვე მოესწრო.
- ნუც გაიცანი ეს ლაზარეს მეგობარია ცოტნე .
- სასიამოვნოა - ვუთხარი ღიმილით
- ჩემთვისაცც- მითხრა ცოტნემ - ისე შენზე მიყვებოდა ხოლმე ლაზარე.
- ჩემზეე? - ვკითხე გაკვირვებულმა
-კი შენზე
- და რას გიყვებოდა?
- იმას რომ ძალიან ლამაზი ხარ და მართლაც ვეთანხმები მას ამაში
- მადლობა.
ძალიან გამიკვირდა. ხმაურისგან თავი ამტკივდა და გარეთ გასვლა გადავწყვიტე . გავედი და რასვხედავ ლაზარე ვიღაც გოგოსთან ხელმოხვეული იჯდა. გავცეცხლდი, რატომ? ეს თვითონაც არვიცი ის ხომ ჩემთვის არავინაა მაშინ რატომ გავბრაზდი ასე ძალიან? თაკოსთან ავვარდი ვუთხარი რომ ცუდად ვიყავი მანაც გამომყვა ტაქსს დავუძახე და წავედით.
- ნუცაა რა დაგემართა?
- არაფერი უბრალოდ თავი ამტკივდა
- კარგი საყვარელო, ახლა როგორ გრძნობ თავს?
- არამიშავს - ვუთხარი ძალდატანებული ღიმილით
თაკომ სახლშ დამტოვა და წავიდა. იმწამსვე ოთახში ავედი და ტირილი და ვიწყე რა მატირებდა? არვიცი ნუთი მომწონს? არა შეუძლებელია, ან კი. მთელი ღამე უხასიათოდ ვიყავი მალე დავიძინე. დილით საშინლად ვიყავი სკოლაში წასვლა ვერმოვახერხე, დამატებითი გაკვეთილი აღარ გამიცდენია. თაკომ დამირეკა:
- ნუცც რასშვრები?
- რავი თაკო არაფერს ეხლა მოვედი მათემატიკიდან შენ?
- რავი მოწყენილი ვზივარ
- მოდი რამე ფილმს ვუყუროთ
- კარგი მოვდივარ
თაკო მალე მოვიდა ჩემთან დარჩა მთელი ღამე ფილმებს ვუყურებდით და ძალიან გვიან სადღაც 4 საათზე ჩაგვეძინა.