ჰელოუვინის ღამე(თავი 3)8
ბავშვებმა ბევრი რამ გააკეთეს ძალიან დაღლილები იყვნენ აღარაფრის თავი აღარ ჰაონდათ. -მგონი ჯობს შ წავიდე თქვა ლილემ და თავისი ნივთები აიღი -მე წაგიყვან უთხრა სანდრომ და ოთახიდან გავიდა.ლილეც არ შეწინაღმდეგებია და მიჯყვა.გვიანი იყო ამიტომ სანდროს ოჯახის წევრებს ეძინათ.სახლიდან გავიდნენ.სანდრომ მანქანა ფარეხიდან გამოიყვანა და ლილეს ფეხების წინ გააჩერა.ლილეც ჩაჯდა და მისამართი უთხრა. სანდრომ მანქანა კორპუსის წინ გააჩერა -მადლობა მოყვანისთვის ლილემ მადლობა გადაუხადა მანქანის კარი გააღო და გადავიდა -შეხვედრამდე მოაძახა სანდრომ და გოგონას გაუღიმა.ლილემაც საპასუხოდ გაუღიმა და სადარბაზოში შევიდა კიბეები აირბინა და კარები გააღო.ძალიან დაღლილი იყო ამიტომ პირდაპირ საწოლისაკენ წავიდა.მაიკა გაიხადა მას შარვალიც მიაყოლა და ლოგინზე დაემხო. "ხვალ შაბათია ამიტომ დილით ადრე არ ავდგები" გაიფიქრა მან და ამ ფიქრებშივე ჩაეძინა. დილით კარების გამაყრუებელმა ზარმა გააღვიძა.ლოგინიდან ზლაზნით წამოდგა და კარები გააღო. სანდროს გაფართოებულ გვალებს შეეჩეხა რომლენიც ლილეს სხეულს გაფაციცებით ათვალიერებდნენ -ოუ...მგონი ცუდ დროს მოვედი თქვა სანდრომ და შეეცადა თვალი აერიდებინა მაგრამ არ გამოუვიდა.ახლა მარტო მიხვდა ლილე რომ საცვლების ამარა იდგა. ათასმა ფერმა გადაუარა სახეზე.ძალიან შერცხვა -ამმმ....ისაააა.....რა ხდება? იკითხა მან და კარებს ამოეფარა. -დირექტორმა დამირეკა და სკოლაში გვიბარებს მე და შენ მიუგო ბიჭმა და ხელი თმებში შეიცურა. -კარგი შემიდი მე მანამდე ჩავიცმევ თქვა გოგონამ და მაშინვე ოთახისაკენ გაიქცე.სასწრაფოდ ჩაიცვა და მისაღებში გავიდა.სანდრო კედელზე გაკრულ ნახატებს გულისყურით ათვალიერებდა -ესენი შენ დახატე? ჰკითხა გოგონას როდესაც მისაღებში შევიდა.ლილემაც თავი ბრთხილად დაუქბია. -ძალიან ლამაზად ხატავ სანდრომ მას ნახატებიბშეუქო და იქვე მდივანზე ჩამიჯდა. ლილე სამზარეულოში გავიდა და ყავა მოადუღა.მისაღებში ფინჯნებით ხელში დაბრუნდა ერთი სანდროს გაუწკდა და მდივანზე გვერსით მიუჯდა. -არ უთქვამს რატომ გვიბარებენ? იკითხა გოგონამ და ყავა მისვა -არა არ ვიცი მხილოდ ის მითხრა რომ უნდა მივიდეთ -ხოო მაშინ წავიდეთ ჩემს ნივთებს ავიღებ გოგონა ფეხზე წამოდგა და თავის ოთახში გავიდა.საჭირო ნივთები ჩანთაში ჩაალაგა ტელეფონი აიღო და მისაღებში გავიდა -შეგვიძლია წავიდეთ თქვა გოგონამ.სანდროც მაშინვე ფეხზე წამოდგა და კარებისაკენ წავიდა.ლილემ სახლის გასაღები აიღო და მას უკან გაჰყვა.კარი ჩაკეტა და სკოლისკენ დაიძრნენ.სკოლამდე სანდროს მანქანით მივიდნენ და პირდაპირ დირექტობის კაბინეტისაკენ წავიდნენ.კაბინეტში დირექტორი არ დახვდათ ამიტომ მოცდა მოუწიათ.კაბინეტში იჯდნენ და დირექტორს უცდიდნენ.მალევე დირექტორი კაბინეტში შემოვიდა და მათ მიესალმა -ბატონო ზურაბ რატომ დაგვიბარეთ? იკითხა გოგონამ და მზერა მეწყვილეს მოაშორა და დირექტორს შეხედა -დიდ ბოდიშს მოგიხდით ბავშვებო მაგრამ ამ შაბათ- კვირას ვერ დაისვენებთ რადგან ძალიან ბევრი საქმე გაქვთ და ძალიან ცოტა დრო.ამიტომ მინდა რომ სკოლაში დარჩეთ ამაღამ და დარბაზი მოაწყოთ ისე როგორც თქვენ ჩათვლით საჭიროდ თქვა დირექტორმა და მათ დარბაზის გასაღები გაუწოდა. სანდრომ გასაღები გამოართვა და ფეხზე წამოდგა.ლილე კი გამშრალი იჯდა სკამზე და ხმას არ იღებდა.სანდრიმ გოგონას მხარზე ხელი გაკრა იმის ნიშნად რომ უნდა ამდგარიყო.ლილე მაშინვე ფეხზე წამოხდა და კარებისაკენ წავიდა.მას სანდროც მიყვა და დარბაზისაკენ წავიდნენ.კარები გააღეს და ლილემ პირი გააღო როდესაც უზარმაზარ დარბაზში შევიდა -კაიი რაა მეღადავებით ამ დარბაზს მთელი კვირა რომ ვეწვალოთ ვერ მოვაწყობატ და ჩვენ მხოლოდ ორი დღე დაგვრჩა დაიწუწუნა გოგონამ და იქვე კარებთან პატარა სკამზე ჩამოჯდა -რაიყო გოგო რაა არი მოვასწრებთ ყველაფერს უთხრა სანდრომ და გოგონას გვერდით მიუჯდა და ხელი მოხვია.ამ საქციელმა ლილე ცოტა გააკვირვა მაგრამ არ შეიტყო.ჩანთიდან საღებავები და ფერადი წებოები ამოალაგა და იქვე მაგიდაზე დააწყო -მეე მანქანიდან ამოვალაგებ რაღაცეებს და მოცალ მალე თქვა სანდრომ და დარბაზი დატოვა. ლილემ თვალი მოავლო დარბაზს და იდეა მოუვუდა.ამ დროს კი სანდროც შემოვიდა დარბაზში დატვირთული და ჩანთები მაგიდაზე დააწყო -სანდრ იდეა მომივიდა ახარა გოგონამ და მისკენ გახარებული წავიდა -რა იდეა? ჰკითხა სანდრომ და გოგონას ხელი მხრებზე მოხვია -აი იქ... მიუთითა ლილემ დარბაზის მარჯვენა კედელთან -დავკიდებთ ლამაზ სტაფილოსფერ ფარდას რომლის უკანაც იქნებიან საღამოს გამორჩეული წყვილი რომელსაც აირჩევს დირექცია.მერე ფარდას გავწევთ და ისინი იცეკვებენ რაიმე მაგარ ცეკვას და ბოლოს აკოცებენ ერთმანეთს თქვა ლილემ და ბიჭს გაბრწყინებულმა ახედა.სანდრომაც გაუღიმა -კაი დავიწყოთ ეხლა მზადება თორემ ძალიან ბევრი დრო დავკარგეთ სანდრო ლილეს მოშორდა და ჩანთიდან ყველაფერი ამოალაგა.ლილემ მოსაცმელი გაიხადა და სანდროს შეუერთდა.ლილემ ფოთლების ხატვა დაიწყო სანდრო კი ფერად ნათურებს კიდებდა ჭერზე. ლილემ დაამთავრა ფოთლების ხატვა და ახლა გადაწყვიტაკეფლებიც მოეხატა რადგან უფრო ეფექტი ჰქონოდათ მათ.ლილემ საღებავებით ხატვა დაიწყო კედლებზე.ის გოგრებსა და შავი აჩრდილების ხატვადა როდესაც სანდრო გუნჯითა და აკვარელებით გვერდით ამოუდგა და მანაც დაიწყო ხატვა -მარტო ცხოვრობ? კითხა სანდრომ ლილეს და ფუნჯი საღებავში ამოსვარა -ხოო მარტო ვცხოვრობ უკვე ორი წელია -ცუდია მარტო ცხოვრება თქვა სანდრომ დანანებით და ლილეს მიაშტერდა -ცოტა არ იყოს მივეჩვიე მარტო ცხოვრებას მიუგო გოგონამ დანანებით და ძალით გაიღიმა -ხოო აბა მე მინდა რომ მარტო ვიცხოვრო ოჯახის წევრებისგან შორს -მე კი პირიქით მინდა ოჯახის წევრები ჩამს გვერდით იყვნენ და ერთად ვხოვრობდეთ.იცი ჩემი ძმა ძალიან გავს მასაც ასე უნდოდა ყოველთვის შორს გარბოდა ოჯახიდან მაგრამ მერე მოვენატრებოდი და ჩამთან მორბოდა ლილე მთელი გრძნობით ლაპარაკობდა,ცრემლები მოადგა თვალებზე და მან თავი დახარა შერცხვა იმისა რომ ტიროდა. -კაი დაწყნარდი ყველაფერი კარგად იქნება ნუ ტირი უთხრა სანდრომ ნიკაპზე ხელი მოკიდა და თავი ააწევინა შემდეგ კი საღებავიანი ხელი სახეზე მოუსვა და გაიცინა -ჰეიიი დაიყვირა ლილემ და ხელი საღებავში ჩადო შემდეგ კი სანდროს სახეზე მოუსვა გაიცინა და გაიქცა.მას სანდრიც გაეკიდა.ბოლო ხმაზე იცინოდა ლილე და მთელ დარბაზში დარბოდა,სანდტოც სიცილით მისდევდა.ბოლოს დაიჭირა და ხელებში მოიქცია.ლილემ ბიჭს ახედა და ეცადა გაქცეულიყო მაგრამ არ გამოუვიდა -გამიშვი სიცილით უთხრა ლილემ მაგრამ სანდრო არც განძრეულა.მისი წვრილ და ლამაზ თითებს ლილეს წელზე ათამაშებდა და თან იღიმოდ. -გამიშვი ისევ გაუმეორა გოგონამ ოღონდ უფრო მკაცრად.სანდრო არ იძვროდა არ აპირებდა გოგონას გაშვებას -გაგიშვა? ჰკითხა ლილეს.მანაც თავი დაუქნია და ტუჩის კუთხე მოიკვნიტა -კარგი გაგიშვებ უთხრა მან და ხელები ოდნავ შეუშვა.ლილემ მაშინვე თავი გაინთავისუფლა და ისტერიკული სიცილი აუტყდა -რა გაცინებს ჰკითხა სანდრომ და გაკვირვებული თვალებით შეხედა.ლილემ ხელსახოცი აიღო და სანდროს მიუახლოვდა და სახეზე საღებავის მოშორება დაუწყო.სანდრო იღიმოდა და გოგონას აშტერდებოდა |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.