ხელები აუკანკალდა , ემოციებს ვერ აკონტროლებდა , ეშინოდა ... თავის ჩანთას ხელი მაგრად მოუჭირა და გაიქცა . სად ? ეს კი თავადაც არ იცოდა , მხოლოდ სურდა ამ უცნარ ადგილს მალე მოშორებოდა .
-იქნებ ვინმეს ბოროტი ხუმრობაა , ხო, ხო ნამდვილად ასეა . ვიღაცა სასტიკად მეხუმრება , მაგრამ ვინ ? მე ამ ქალაქში ახლახანს ჩამოვედი და არავის ვიცნობ ვინ გამიკეთებდა ამას - უცნაურ ფიქრებსი გართული მიაბიჯებდა ბნელ ქუჩებში .
ლამპიონები მკრთალად უნათებდნენ უსასრულო გზას , ხეები ქარის სიმფონიებს მიჰყვებოდნენ და თავს რიტმულად აქანავებდნენ , ულამაზეს სიმფონიას ჭრიჭინას საუცხოო "ვიოლინოს" ხმა ატკბობდა . მთვარე კი ამ ყველაფერს ჩუმად უმზერდა , თავისი ბუნაგიდან და ამ იდუმალებით მოცულ დღეს მნიშვნელოვანს ხდიდნენ .
-გამარჯობა ... ჰეი ....არის აქ ვინმე ? -უცნაური შეგრძნება ქეროლაინს კლავდა . თითქოს უკან ვიღაც მოჰყვებაო , ეს იმდენად გამზაფრდა რომ ნამდვილად ცახცახებდა .
ირგვლივ სამარისებული სიჩუმე სუფევდა .
---------------------------------
ამ დროს ელაიჯა თავის ოთახში წინ და უკან დადიოდა , საშინლად ნერვილობდა და ვიღაცას ელოდებოდა . უცებ კი ოთახში ვიღაც კაცი შემოვარდა და თქვა :
-რებეკამ როგორც კი გამაგებნა მაშინვე გამოვიქეცი, კარგად ამიხსენი ელაიჯა . -თქვა კაცმა და სკამზე ჩამოჯდა .
-როგორც კი დავინახე , მაშინვე მივხვდი რომ ძალიან ჰგავს .
-ვის მას ? - გაოცდა კაცი .
-ხო მარსელ , ძალიან , ძალიან ჰგავს . თითქოს მისი ტყუპისცალიაო , მაგრამ ეს შეუძლებელია. რაც არისარის , საბოლოოდ ის საფრთხეშია , აქ არ უნდა ჩამოსულიყო , მაგრამ ისიც ცუდი იქნებოდა რომ შორს ყოფილიყო , მაშინ ვეღარ დავიცავდით , თანაც ....
-მოიცა , მოიცა . დავიცავდით ? ვისგან ? -ახლა კი მართლა შეშინებულლი თვალები მიაბყრო მარსელმა ელაიჯას .
-ხო ძვირფასო მარსელ , სამაელი დაბრუნდა . -ოთახში რებეკა შემოვიდა და ირონიით თქვა .
-შეუძლებელია , მეგონა თავი დაგვანება .
-მხოლოდ ცოტა ხნით .
-ჯანდაბა !
-და ქეროლაინთან რა ვქნათ ? -უცაბედი და ყველასგან მოულოდნელი კითხვა დასვა რებეკამ .
-ქეროლაინს მე მივხედავ . -თქვა ელაიჯამ და კოსტუმი შეიკრა .
-კარგი იქნება ......
------------------------------------
ქეროლაინი კი შეშინებული უყურებდა ყველაფერს რაც კი მის გარშემო იყო , ყველაფერში საფრთხეს ხედავდა , ყველაფრის ეშინოდა ...
-ვინ ხარ ? რა გინდა ? თავი გამანებე ! -ხელები ყურებზე აიფარაა რომ საშნლად შემაშინებელი ბუს გუგუნი და ქარის აშინელი ხმა არ გაეგო .-გთხოვ ! გაჩერდი ! გაჩერდი ! -ყვიროდა ის და მირბოდა .
ალბათ რამდენიმე წუთში შიშისგან გონებასაც დაკარგავდა , რომ არა ხე რომელსაც რასაც ქვია შეასკდა .
-ჰეი კარგად ხარ ? -მერეღა იხვდა რომ ეს " ხე " ელაიჯა იყო .
-მე , უბრალოდ , მე , მე .... იქ რაღაც უუცნაურმა ხმამ შემაშინა და მე .... -ბლუყუნებდა უაზროდ ქეროლი , თუმცა ელაიჯამ გააჩუმა .
-კარგი , კარგი . წამოდი , ჩემთან წამოდი .
-არა ! - ელაიჯას სახლზე მესიჯი გაახსენდა .
-იქ უსაფრთხოდ იქნები , მე და რებეკა მოგხედავთ .
-კარგი . -უცებ დათანხმდა ქეროლი და ელაიჯას გაჰყვა .
სახლში შესვლისთანავე უცნაური შეგრძნება დაეუფლა , თითქოს სასახლეში იყო . მართლაც ელაიჯას სახლი ნამდვილ სასახლეს გავდა , ოღონდ საშინელებათა ფილმებისა .
ქეროლაინი ეგრევე საძინებლისკენ წაიყვანეს და მარტო დატოვეს .
-მშვენიერია , ახლაც მარტო ვარ . ვერ ვხვდები რა აზრი ქონდა სართოდ აქ მოსვლას .- თქვა პატარა ბარბიმ (ქეროლაინმა ) და აივანზე გავიდა .
დიდი ხანი უყურებდა ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას და დედა ახსენდებოდა . ის ხომ პატარაობიდან თვლიდა რომ როდესაც ადამიანი კვდება მისი სული ვარსკვლავებში გადადის და იქ ცხოვრობენ .
მშვენიერი სანახაობა იყო , მაგრამ როგორც ყოველთვის ესეც რაღაცამ გააფუჭა ? რამ ?
ტრრრრრრრრრრრ............ტრრრრრრრრრრრრ.........ტრრრრრრრრრ
-ალიო .
-ქეროლაინ საყვარელო - მომტირალი ქალის ხმამ ქეროლაინი შეაშინა .
-მისის მაკალისტერ ? რახდება ?
-ჯუდი , ის შენთან ჩამოვიდა ელენასთან და ბონისთან ერთად .-კვლავ სლუკუნით თქვა ქალმა .
-კი , მაგრამ რა მოხდა ?
-ჯუდი , ის , მოკლეს . -მაშინ კი ცრემლებმა დენა დაიწყო ქეროლაინის თვალებიდან და საუკეთესო მეგობარტან ერთად გატარებული თითოული წუთი გაიხსენა . გულში უცნაური შეგრძნება ჰქონდა თითქოს შიგნიდან უღრღნიდნენ , მაგრამ ვერ ხვდებოდა მისი საშველი რა იყო ?
19 წლის იყო ჯუდი , ქეროზე 1 წლით დიდი . ქეროლაინი , ელენა , ბონი და ჯუდი აკვნის ეგობრები იყვნენ და სკოლაშიც ერთად დადიოდნენ . საუკეთესო დაქალები არა ? "ჩარლის 4 ანგელოზი " ასე მოიხსენიებდნენ მათ პატარა სამეგობრო წრეს .
ქეროლაინიი ჯუდისთან ყველაზე ახლოს იყო , მართლაც ამ ორს ერთმანეთის ძალიან ესმოდათ და დებადაც კი მოიხსენიებდნენ . ორივე ქერა , ცისფერთვალება , ერთნაირი ტანსაცმელითა და ფეხსაცმლით .
ახლა რა იქნებოდა ? ქეროლაინის საუკეთესო დაქალი ვიღაცამ მოკლა . ამას ქეროლაინი მოითმენდა ?

.............................
ზუსტად ახალდამწყებივით დავწერე ხომ ? ვიცი ვიცი ცუდია და დავაგვიანე კიდევად ! დიდი ბოდიში სიცხიანიი ვეგდე 1 კვირა სახლში ისე ცოტა გააქტიურდით თქვენც და მეც გავაქტიურდები . შეკითხვები მომაყარეთ