აგვისტოც ნელნელა იწურებოდა. ყველანი თბილისში დაბრუნდნენ, რაც ვიკას ორსულობის შესახებ გაიგეს მეორედღესვე წავიდნენ „გოროდში“. ყველაფერი კარგად მიდიოდა, ლაშა ჩვეულებრივ ცხოვრებას დაუბრუნდა. ბიჭებთან ერთად გასართობად მიდიოდა და საღამოს გოგონებით აგვირგვინებდა. 1 კვირა ისე გაატარა არ შეუსვენია ყოველდღე გადაბმულად სვავდა და დილას ვაჩესთან და ვიკასთან გარბოდა. იქ პახმელიაზე მყოფი ვიკას მჟავე კიტრს უჭამდა და მოსიყვარულე წყვილს აბრაზებდა. მოუსვენრად იყო, რაღაც სხვა ჭირდა, ვერ იაზრებდა რა ხდებოდა მის თავს, ერთადერთი რასაც გრძნობდა ის იყო რომ რაღაც აკლდა. მოიცა რაღაც? თუ ვიღაც?.
-ბიჭო რა მემართება ვერვხვდები.ვიკას გვერდით იყო საწოლზე წამოგორებული და ჭერს უცქერდა.
-რატო რახდება?.
-გოგოების ხალისი დავკარგე, ვეღარ ვარ ისეთი შუმახერი.
-ოჰოო სერიოზულად გქონია საქმე ჩემო ძმაო.სიცილით წარმოთქვა და ლაშასკენ გადაბრუნდა.
-რას დამცინი ქალბატონო? მე დახმარება მჭირდება შენ კი დამცინი.
-აუ კაი რაიყო ადამიანო მოხვალ ცოტახანში ჯანზე, ეტყობა ამ სიცხეებმა გამოგფიტა.
-დღეს წავალ სადმე ვინმე კაი ნაშას ვითრევ და გავერთობი.
-აბა ჰე შენიცი.
ფეხზე წამოხტა ლაშა და თავის სახლისკენ აიღო გეზი. სახლში მისულიმა, მიროული ოთახები ერთი ხელისმოსმით უფრო არია და ჩვეულად არაჩვეულებრივად ჩაიცვა. მის ძველ ძმაკაცებს დაურეკა საღამოს კი კლუბისკენ წავიდა.
-აბა ვაჟიშვილო მიდი ვინმე მონახე.მხარზე დაკრა ხელი ნიკამ ლაშას.
-მოვნახავ აბა რასვიზავ ჯერ დავლიო მაცალე.მთელი შემართებით გაემართა დარსალია ბარისკენ და სასმელი შეუკვეთა. მთელლი 1 საათი მხოლოდ სმაში გაატარა, ბოლოს ინტერესით მოავლო თვალი საცეკვაო მოედანს და ერთი გრძელფეხება შავგვრემანი გოგო მოლანდა, მოხდენილად აქნევდა ლამაზ საჯდომს და ლაშას მწველი მზერით აკვირდებოდა. აშკარა იყო სიმპათიური მამაკაცით მოიხიბლა და არც ლაშა დარჩენილა უკმაყოფილო, გეზი გოგონასკენ აიღო და მასთან ცეკვაცეკვით მივიდა.
-შეიძლება გეცეკვო?.მის წინ დადგა და მკერდზე დააკვირდა შემდეგ კი მზერა სახეზე გადაიტანა.
-უკვე ხომ მეცეკვები.ეშმაკურად ჩაილაპარაკა და ხელი მხარზე დაადო.
-მართალიაა, ძაან ლამაზი რომხარ ეგ იცი ალბათ.ეშმაკურად შეაცურა წელზე ხელები და ახლოს მიიზიდა.
-შენ ასე ფიქრობ?.
-კი ასე ვფიქრობ.
ცოტახანი ასე ფლირტში გაატარეს, ერთმანეთის სახელებიც კი არ უთქვამთ, უბრალოდ ერთმანეთის სექსუალურობაზე საუბრობდნენ და ასე ირთობდნენ თავს. ბოლოს იმდენი ქნეს ლაშასთან სახლში ავიდნენ და ღამის საქმიანობასაც შეუდგნენ. ოსტატურად ასრიალებდა დარსალია გოგონას სხეულზე ხელებს და სიამოვნებისგან ხშირად გმინავდა. გოგონას კვნესა მთელს სახლში ისმოდა, თუმცა ირგვლივ ხომ არავინ იყო. ვნებამორეულებმა ძლივს მოათავეს თავისი საქმე და საწოლზე წამოწვნენ.
-შენი სახელიც კი არ ვიცი.ხვნეშით აღმოხხვრა გოგონას და ლაშას გახედა.
-ლაშა მქვია და შენ?.
-მე მარიამი.სახელის გაგონებაზე უცებ წამოფრინდა და თავში ერთმა აზრმა დაარტყა, წამიერად ეგონა რომ ის გოგო ის მარიამი იყო სვანეთში რომ გაიცნო, მას გახედა და მისი სახე წარმოუდგა თვალწინ. ადგილზე შეკრთა და საწოლიდან წამოხტა შარვვალი წამებში ამოიცვა და გოგონას წინ დადგა. კვლავ მარიამის სახე ედგა თვალწინ და ვერ იაზრებდა რომ მან ასეთი რამ იკადრა.
-მარიამ შენ? კიმაგრამ სულ სხვა მეგონე.იმედგაცრუებულმა წარმოთქვა სიტყვები და გული აუცრუვდა.
-უკაცრავად? რეებს ბოდავ?.გაოცებული სახე მიიღო გოგონამ.
-სვანეთში სულ სხვანაირი იყავი, ხელს რომ გკიდებდი მთელი ძალით კრთებოდი და უკან იხევდი, აქ რა დაგემართა? ნუთუ მაშინ უბრალოდ თამაშობდი.ვერ იჯერებდა მარიამი ამის გამკეთებელი თუ იყო.
-გიჟი ხარ მგონი.ფეხზე წამოდგა გოგონა, კაბა ამოიცვა და ჩანთა აიღო შემდეგ კი კარისკენ წავიდა.
-სადმიდიხარ.მკლავში სტაცა ხელი და მისკენ შეაბრუნა.-მეკიდე ანგელოზს შეგადარე.მკლავში ძლერად მოკიდა ხელი რის გამოც გოგონამ ხმამაღლა წამოიკნავლა.
-რეებს მიბედავ მტკივა.სახეში ძლიერად გაარტყა და ხელი გააშვებინა.სახე უცებ გააქნია და მარიამს შეხედა. მერეღა დაინახა გოგონას ნამდვილი სახე და თავზე ხელები შემოირტყა.
-მაპატიე უბრალოდ სხვა მეგონე.უკან დაიხია და ისე შეხედა გოგონას.
-ავადმყოფი.თავისთვის ჩაილაპარაკა და ქუსლების კაკუნით გავიდა სახლიდან. ვერდაეჯერა რა სჭირდა მის თავს, სააბაზანოში შევარდა და სახეზე ცივი წყალი შეისხა. მერეღა მიხვდა რომ ის ვინც აკლდა სწორედ რომ მარიამი იყო. ის მარიამი რომელიც სვნეთში გაიცნო.ტელეფონი აიღო და ვიკას დაურეკა თუმცა არ უპასუხა, მერე ლანას ბოლოს კი ბიჭებს. არავინ უპასუხა, ან რა გასაკვირი იყო ღამის 4 საათი იყო და ვინ უპასუხებდა.
დილა იყო როცა ჩაეძინა, მთელი ღამე თეთრად გაათენა მაგრამ ბოლოს ვეღარ გაძლო და საწოლზე წამომჯდარს ჩამოეძინა. ტელეფონის ზარმა გამოაფხიზლა. მობილურს რომ დახედა ვიკა იყო.
-ალო.სენსორს ხელი გადაუსვა და ბოხი ხმით ჩასჩხავლა ტელეფონში.
-სადგაქ ბიჭო ტელეფონი ან რა გჭირს?.
-მეძინა.
-წუხელ რატო მირეკავდი?.
-კაი დაიკიდე სახლში ხარ?.
-ხო ამო ლანაც და გიოც ჩვენთან არიან.
-კაი მოვდივარ.ფეხზე წამოდგა და რაც ხელთ მოხვდა ის ჩაიცვა. სარკეში არც ჩაუხედავს უბრალოდ ტელეფონი აიღო და სახლის კარი გაიხურა. ძლივს მიაღწია ვიკას და ვაჩეს სახლამდე. მანქანიდან ზლოზინით გადმოვიდა და სახლში დაუკაკუნებლად შევიდა.
-აუ ვიკუს ნაბეღლავი გექნებათ ძაან ცუდად ვარ.თვალებდახუჭული მივიდა მდივანთან და მთელი ძალით „დაებერტყა“.
-რაგჭირს? კარგადხარ. იმწამსვე ეცა ლანა და ვიკა.
-საშინლად ვარ, თავი მისკდება გული მერევა, რაღაც მაკლია.თვალები მოისრისა და ხელები უღონოდ დაუშვა.
-ხო ტვინი გაკლია.სასაცილო ტონით გადასძახა გიორგიმ.
-აუ გაა**ი შენი *რაკი არმაქვს.უზრდელურად ჩაილაპარაკა ისე რომ თვალი არც გაუხელია.
-ფუ სასმლის სუნად ყარხარ რაიყო შვილო არ გიბანავია?.ნაბეღლავის ბოთლი წინ დაუდო ვიკამ და ცხვირზე ხელი მოიჭირა.
-მადლობა ვიცი.ბოთლს ხელი დაავლო და სულმოუთქმენლად ჩაცალა.გვერდით გაიხედა და მარიამი დაინახა.-გამარჯობა მარიამ.უბრალოდ უთხრა და მერეღა მოტვინა ვინც იჯდა მის გვერდით.თავი ისევ მიატრიალა და გაოცებული საით მიაჩერდა.
-გამარჯობა ლაშა.მკრთალად გაუღიმა გოგონამ.
-შენ აქ? აუ რაკაია ტო.სახეგაბადრულმა გადახედა და ტუჩები გაილოკა. ეს სწორედ ის მარიამი იყო სვანეთში რომ გაიცნო. ეს სწორედ ის მარიამი იყო ასე ძლიერად რომ აკლდა და ვერ ხვდებოდა.
-ხო ჩვენ დავპატიჟეთ.ღიმილით უთხრა ვაჩემ.
-აუ ჩემი.მერეღა გაახსენდა ადამიანს რომ არ გავდა. სარკეში ჩაიხედა და გული გაუსკდა, თმა სულ აბურძგნოდა წვერი ჰქონდა მოშვებული მართლაც რომ სასმლის სუნად ყარდა თავისი თავი ასეთ მდგმარეობაში არასოდეს ენახა.-აუ რასვგავარ ტო.
-ადი მიდი იბანავე და ჩემი ტანსაცმელი ჩაიცვი ვერხედავ დააფეთე გოგო.მკაცრი ტონით უთხრა ვეჩემ და თვალები გადაუბრიალა. ლაშაც უცებ წამოხტა და 20 წუთში შედარებით უკეთ ჩამოვიდა.
-ჩვენი ლაშა დაგვიბრუნდა.გახარებულმა შემოცხო ტაში ვიკამ.
-აბა მარიამ როგორხარ?.ისევ მარიამის გვერდით დაჯდა ოღონდ უფრო ახლოს.
-კარგად თავად?.ხელები ერთმანეთში ახლართა და სახეზე წამოწითლდა.
-მე რავიცი აბა ეხლა კარგად ვარ, რაშვები აბა სად დაიკარგე როგორ მიდის საქმეები?.
-რავი კარგად სწავლის დაწყებას ველოდები და ასე შემდეგ.
-სამაჯური ისევ ხომ არ დაგიკარგავს?.შეეცადა ეხუმრა.
-არა თავის ადგილზეა.მშრალად გაუღიმა და მარჯვენა ხელზე მორგებულ სამაჯურს წაეთამაშა.
ასე უხერხულად და სასიამოვნოდ იყვნენ ცოტახნით, მარიამი ყოველწუთას ამბობდა უნდა წავიდეო ლაშა კი არ უშვებდა. ბოლოს ისე მოხვდა რომ ვახშამზე ძალით დატოვეს და მობნელებისას გაუშვეს ლაშასთან ერთად.
-კარგი ლაშა კარგად. გარეთ გასულმა ხელი დაუქნია და გზას გაუყვა.
-მარიამ მოიცადე.სირბილით აედევნა გოგონას და მკლავში ხელი მოკიდა.-მე წაგიყვან.
-არა არ არის საჭირო ჩემით წავალ მადლობა შემოთავაზებისთვის.თავაზიანად გაუღიმა.
-არა მოვითხოვ რომ ჩემთან ერთად წამოხვიდე, გპირდები სახლამდე მიგიყვან.
-კარგი მაშინ.მანქანში დაჯდა და ღვედი შეიკრა.
-აბა მისამართი მიკარნახე ქალბატონო.მხიარულად გადახედა და დანიშნულების ადგილიც გაიგო. მთელი გზა ლაშა ცდილობდა საუბარი წამოეწყო მაგრამ რამოდენიმე პასუხის შემდეგ დიალოგს ვერ აგრძელებდნენ. ამასობაში ერთ კორპუსთანაც მივიდნენ.
-ლაშა ძალიან დიდი მადლობა.ნაზად გაუღიმა და ღვედი გადაიხსნა.
-არაფრის რა მადლობა.ლაშამაც გაუღიმა.
-კარგი ნახვამდის.კარი გააღო და გადასვლა დააპირა.
-მარიამ ერთი წუთით.ლაშა მისკენ გადაიწია და ლოყაზე ნაზად აკოცა.-ძილინებისა.ყურთან უჩურჩულა და აწითლებული გოგონა მანქანიდან გაოცებული სახით გადაუშვა.იქამდე უყურა სანამ სადარბაზოი არ შევიდა. კიდევ დიდიხანი იყო და ელოდებოდა რომელ სართულზა აინთებოდა შუქი. მეოთხე სართულზე გაკაშკაშდა ოთახი და ფანჯრიდან მარიამმაც გამოანათა.დაღიმებული მოწყდა იმ ტერიტორიას და სახლში წავიდა. ოთახში ასული ლოგინზე გადაგორდა და მარიამის სახე წარმოიდგინა.
-ჯანდაბა ნეტა რაგვარია?.ჩუმად ჩაიბუტბუტა და ტელეფონს ხელი სტაცა.
-ალო.ვიკას ხმამ გაიჟღერა ყურმილიდან.
-რაგვარია?.
-მეტრეველი.
-კაი.ტელეფონი გათიშა და თავისთვის ჩაილაპარაკა.-მარიამ მეტრეველი, ჩემი მეტრეველი.გაღიმებულს წამოცდა და თვალები დახუჭა.


ესეც ჩემო კარგებო მარიამის და ლაშას გაგრძელება. იმედია მოგეწონებათ.. თქვენი კომენტარები რომ ვნახე ბედნიერებისგან მეცხრე ცაზე ავფრინდი.. მიყვარხართ აი ძალიან ასე რომ მამხნევებთ და სიყვარულს მმატებთ.. იმედია მოგეწონებათ, შევეცდები შემდეგი თავი მალე დავდო.