პლეხანოვზე მივსეირნობ.
წითელიშავში შეღებილ შენობას მივყვები და სასურველ ადგილს ვჩნდები.
 წითელ აბრაზე,დიდი ასოებით ამოტვიფრულ "apud"  გულში ვკითხულობ და შინგით შევდივარ.
რათქმაუნდა კარზე დაკიდებული ზანზალაკები სიმღერით აცეკვდნენ.
 ბოლოში
კუთხეში
ფანჯარასთან ეწევა ვიკა.
გაოცებისგან ლამის გადმომცვივდეს თვალები,არაფერს ვიმჩნევ და მისკენ მივდივარ.
-შენ და მოწევა ? მაინც გამიკვირდა.
-ზოგჯერ შეუძლებელიც შესაძლებელი ხდება_ თვალს მიკრავს და ნაპასის დარტყმას ცდილობს,ხველება აუტყდა.
 არ მოსწონს მის სულს სიგარეტი.
სხვაა ვიკა,
სხვა ფერის,
 უფრო კრემისფერი.
სიგარეტს ხელიდან ვგლიჯავ და წითელ საფერფლეში  "ვტენი".
-ნუ დებილობ რა, რამოხდა ?
-არაფერი_ხმადაბლა მპასუხობს.
-ორი შოკოლადის ნაყინი.
***
-ტატააა_ სახლში მოსული პაპასკირი გაიძახის ცოლის სახელს,თუმცა პასუხი არაა.
-ტატაა, სად ხარ ?
თითქმის ყველა ოთახი დაიარა.
-ტატა სად ხარ ?
-სკოლაში,ნაწერების გასწორებას მოვრჩები და მოვალ,თუ გშია მაცივარში ბადრიჯანია,შენ რომ გიყვარს ისე გავაკეთე,კარგი წავედი_მონატრებული ხმა წყდება და ტელეფონს მაგიდაზე აგდებს.
-იქნებ შენთან ერთად მინდა_ჩუმად ჩაიდუდღუნა და აბაზანაში შევიდა.

***
-პიუპიუ,პაუპაუ,პიოპაო,პიუპიუ_უცბად საშინელი სიგნალიზაცია ჩაირთო.
ყველამ გარეთ გავიხედეთ, ვიკას თეთრ მურანოს დაარტყა ვიღაცამ.
გიჟივით ვვარდებით გარეთ.
-შენ ნორმალური ხარ ?
ვიკამ ყვირილი დაუწყო მანქანიდან გადმოსულ,სათვალეებიან ბიჭს.

რა ბიჭი იყო იცით ?
ლამის იქვე დავდნი,
არადა იშვიათად მემართებოდა "ასეთები".
თან რა ნაცნობია,ჰმ მოიხსნას ის სათვალე.
ამოიხედა,შემოგვხედა და თითქოს რაღაც გაუკვირდა თუ ჩაეღიმა.
ვერ გეტყვით.
-აუ ჩემი, ბოდიში რა, ვიცი ვიცი ჩემი ბრალია, ტელეფონზე ვუპასუხე და უცბად ვეღარ დავამუხრუჭე რა.
-კარგი,არაუშავს_ცხვირის აბზუებით უთხრა უფროსმა თხელიძემ.
სათვალე მოიხსნა
ღმერთო,ეს ხომ პირველია
ფოტოზე,  ზუსტად ისაა.
რა ლამაზია,რა ეშხიანი.
წარბთან შრამი საშინლად მომწონს, ლამაზი ფორმის ტუჩები, ეშხიანი შავი,უკუნითი თვალები და ლამაზი ნაკვთები.
როგორ უხდებოდა შრამი.
ზედგამოჭრილი იყო მისთვის სახელი ნიკუშა.

უცბად გამოვფხიზლდი,როცა ჩემი შემხედვარეს უბრალოდ ჩაეცინა და დაზარალებულ მანქნაში ჩაჯდა.
ღმერთო,რა დებილი ვარ.
-რახდება ?
-შენ რა აქ არ იყავი ? ნომერი დამიტოვა და როცა ვეტყვი წაიყვანს და გააკეთებს, აუ ახლა ეს მინდოდა ?_ ბურდღუნით შევიდნენ კაფეში.
-ნუ ეხლა რას ვიზამთ_ ჯერ კიდევ გამოშტერებულმა ვუპასუხე.
***
-მერე, მერე რამოხდა ?_ იკითხა ქერამ.
-ე ბიჭო არაფერი,აუ რა ლამაზია ის გოგო,ცოტა სხვანაირი სახელი რო ქვია, თანანო_ისე ნაზად მოიხსენია,ბიჭებმა ერთმანეთს გადახედეს.
-დაგევასა ?_წარბები აათამაშა შავგვრემანმა.
-აუ არვიცი რა,მაგარი გოგოა_ნიკაპზე ხელი მიიდო და ჩაფიქრდა.
შავგრემანი და ქერა კი სერიოზულად დაფიქრდნენ,იმიტომ რომ ასეთი პირველი პირველად ენახათ.
შავგვრემანი- კოტე მიქაბერიძე, დაოჯახებულია ბიჭი და თითქმის ვეღარ ახერხებს ბიჭებთან ყოფნას ისე ხშირად როგორც ადრე,იმიტომ რომ სახლში ორსული ანა ელოდება.
ქერა-მაქსიმე ტეფნაძე,ხელაღებული მექალთანე, რომელიც არც დაოჯახებულია და არც შეყვარებული.
ეს ორი ნიკუშასთვის ყველაფერი იყო.

***
-აუ თავიი,ცუდად ვარრ_წამოიხვნეშა მაქსიმემ.
-აუ გასკდა თავი,ვინ უნდა რეკავდეს ეხლა_წამოიზმუივლა ნიკუშამ.
-გისმენთ_ისედაც დაბოხებული ხმა,გაღვიძებულზე უფრო დაბოხებია (არვიცი,რამდენად სწორად დავწერე ეს სიტყვა).
-გამარჯობა,მე ის ვარ, მურანოს პატრონი.
უცბად თითქოს თავში რაღაცამ დაარტყა და წამოფრინდა,ბიჭებს გაუკვირდათ და ისინიც წამოხტნენ.
-უი ხო, კარგი დღეს 3ზე რომ წავიყვანო გაწყობს ?
-შენ საათი გააქვს სახლში ?
-რა ? კი რაიყო.
-რადა ახლა 4 საათია.
-აუ ჩემი, 6ზე წავიყვან და ხვალ მზად იქნება
-კარგი 6ზე.

-ვიკა იყო,თხელიძე.
-მანქანაო ხო_ღიმილით ჩაილაპარაკა კოტემ.
-ხო.
-წავედი,აუზში ჩავალ და მოვალ,ხო კიდე თუ არ გეზარებათ შაკოს დაუბაერთ თანანო კილაძეზე ფეხის ზომიდან თმის სიგრძემდე ყველაფერი ზუსტად მომიძიოს!
-დაჟე ?
-ისე რა.
 ________________
ვიცი,უნამუსო ვარ :დდ
ველი შეფასებებს,რჩევებს
მაინტერესებს თქვენი აზრი ტატას ოჯახზე და  ა.შ
თქვენი ჩამმოუყალიბებელი ნია^^