ვიღაც მხსნის ყურსასმენებს და განწირული ხმით ყვირის.
-ემიი ადექი გოგო მალე დაღამდა უკვე დასაძინებლად ჩამოხვედი აქ?
-აუ სალიი რა იყო მაცადე რაა გამისკდა გული რა უბედურებაა
-არ მაინტერესებს ახლა მე შენი ბუტბუტი მალე ადექი გელოდები
-ხო კაი ჩადი და ჩამოვალ
-არა აქ დავდგები და დაგელოდები არ გენდობი მე შენ
აგვიტყდა ორივეს სიცილი და როგორციქნა ავდექი სალიც ჩავიდა ქვემოთ, შევედი აბაზანაში წყალი გადავივლე და მოვწესრიგდი, სარკესთან ვდგავარ და ჩემ თავს ვუყურებ თვალებს არცკი ვახამხამებ... რა გემართება ემი? რა გჭირს? ამ იდიოტის კოცნაზე რატომ გეფიქრება? ტელეფონის ზარს გამოვყავარ აგონიიდან უცხო ნომერია ნეტა ვინ უნდა იყოს? გავიკვირვე და ვუპასუხე
-გისმენთ
-ყველანი შენ გელოდებით და მალე ქენი, ვიცი რომ ჩემზე ფიქრობ მაგრამ ეგ შეგიძლია სხვა დროისთვის გადადო და ახლა თბილად ჩაიცვი ცივა გარეთ...
-შენზე ფიქრით ნამდვილად არ შევიწუხებ თავს
ტელეფონი გავუთიშე თბილად ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი.
-ოჰჰ იკადრე ქალბატონო გღვიძება?
-ხო რავი
-წამო წავედით კოცონს ვანთებთ გარეთ თან კარგი ამინდია არ წვიმს რაც მთავარია
-კაი წავიდეთ
კოცონი დავანთეთ შემოვსხედით ყველანი ირგვლივ, მოვიდგით ლუდები და ჩიფსები... დავიწყეთ რაღაც ისტორიების მოყოლა,ძველი დროის გახსენება, ეს ყველაფერი კი გადაიზარდა საშიშ ისტორიებში სულები, მოჩვენებები, მანიაკები, ვამპირები და რა ვიცი ათასი უბედურება, ისედაც მთელი დღეა მძინავს და ახლა მითუმეტეს ამ ისტორიების მოსმენის შემდეგ რაღა დამაძინებს... იოანე ჩემგან მოშორებით თითქოს განმარტოვებით იჯდა და თითქოს ჩვენთან საერთოდ არ იყო რაღაცაზე ფიქრობდა დაჟინებით უყურებდა ცეცხლში გაღვივებულ ნაღვერდალს, მეც ამ ფაქტით ვისარგებლე და თვალს არ ვაშორებდი ისეთი სიმპატიურია ნავარჯიშები სხეული დაბალზე შეჭრილი შავი თმა ოდნავ მოშვებულ წვერში გამოწეული ტუჩები და შავი მაცდური თვალები... უცებ გამოიხედა ჩემსკენ და თვალები ერთმანეთს შეეფეთნენ აღარ ვიცოდი სად წავსულიყავი გაეღიმა და ისევ გადაამისამართა მზერა... ღმერთო ჩემო ეს ღიმილი მომკლავს
-აუ ბავშვებო გიტარა გაასწორებდა არაა?
-აუ კი ძაან, მაგრამ დაკვრა ვიცით ვინმემ?
-იოანე მიდი რა დაუკარი შენს გარდა როგორც ჩანს არავინ ვიცით
-კარგი რა გიგი ძალიან გთხოვ არ ვარ მაგის ხასიათზე
-დაუკარი დაუკარი (ყველამ ერთიანად წამოიყვირა)
-კარგი ხო ჯანდაბას მაგრამ ერთი პრობლემა გვაქ
-რა პრობლემა?
-გიტარა? სადაა?
-მაგაზე არ ინერვიულო ბიძაჩემს აქვს, მოვიტან ახლავე
-მეც გამოგყვები
მალევე დაბრუნდნენ გიგი და სალომე, მაგრამ სალის შევამჩნიე რომ რაღაც ისე არ იყო, მერე მოგიყვებიო ტუჩებით მანიშნა და დავწყნარდი... იოანემ გიტარა მოიმარჯვა და დაიწყო მისი აჟღერება დაახლოვებით 4 წუთის მანძილზე ყველანი იოანეს ვუყურებდით საოცრად უკრავდა, აქამდე მსგავსი მელოდია არსად მომისმენია მაგარამ აშკარად ყველანი განცვიფრებულები ვიყავით დაჟე იმ დონეზე რომ წვიმა ვერ შევამჩნიეთ... იოანემ გიტარა სალის მიაწოდა და ჩემსკენ წამოვიდა მაჯაში მომკიდა ხელი და ფეხზე დამაყენა
-ჩვენ მივდივართ და ამაღამ არ დაგველოდოთ დილით დავბრუნდებით
მთკიცედ განაცხადა და მანქანისკენ თითქმის მიმათრევდა
-სად მიგყავარ იოანე?
-უბრალოდ წამომყევი
-წვიმს და ხოარ გავიწყდება სად ვართ
-უბრალოდ ჩაჯექი მანქანაში
უხმოდ ჩავჯექი მანქანაში და საიდანღაც სალი გაჩნდა მანქანასთან პლედებით ხელში, კალთაში დამიყარა და შუბლზე მაკოცა
-ჭკვიანად იყავით
-კაი დედა ჩკვიანად ვიქნეით :დდ
ალბათ 1 საათი ვიმგზავრეთ მთელი გზა ხმა არ ამოგვიღია უბრალოდ გზას ვუყურებდით... სადღაც მიყრუებულ სოფელში ერთ ძველ სახლთან გააჩერა მანქანა
-აქ დამმელოდე და მოვალ
-აბა ხოარ იცი სად უნდა წავიდე ამ წვიმაში და ტყეში?
-ენა გოგო!
გადავიდა მანქანიდან მიუახლოვდა სახლს და იდაყვით ფანჯრის პატარა მინა ჩაამტვრია, ფანჯრიდან გადაძვრა და გაუჩინარდა... ისეთი სიბნელე იყო და თან ისე წვიმდა შემეშინდა პლიუს ის ისტორიები კოცონთან და ეს რა ხმაა? მგელია? შიშმა ამიტანა და დავურეკე იოანეს
-რაიყო ემი?
-რა იყო კი არა მემგონი მგლებმა შემჭამეს და მოდი რა
-მოიცა ბუხარს ვანთებ რო არ გამეყინო და მოვალ ნუ გეშინია 2 წუთიც
-კაი მალე რაა
ვეღარ მოვითმინე და გადავედი მანქანიდან ჩემი პლედებით, უკანმოუხედავად გავიქეცი სახლისკენ და გადავძვერი ფანჯარაში...
-რაიყო ჩემო პატარა შეგეშინდა?
-მგელი იყო იქ
-კაი ნუ გეშინია მოდი ჩემთან
-არ მეშინია
მომიახლოვდა და გულზე მიმიკრა, ეს სურნელი თავბრუს მახვევს და გული გამალებით მიცემს. ბუხართან ახლოს მდგარ ლოგინზე დამსვა და ისევ განაგრძო ცეცხლის დანთება
-აქ რატომ მომიყვანე? ვისია ეს სახლი?
-სალაპარაკო გვაქვს და ეს სახლი ჩემ დიდ ბაბუას ეკუთვნოდა უყვარდა ხოლმე აქ ჩამოსვლა... ცოლიც კი ამ სახლში მოიყვანა და მთელი ცხოვრება ბედნიერად გაატარეს და ჩვენც ასე ვიქნებით
-რეებს მოდავ იოანე?
-არაფერს არ ვბოდავ ემილი ამაზე უნდა ვილაპარაკოთ
-მემგონი სალაპარაკო არაფერია
-არა ჩემო ლამაზო სალაპარაკო ძალიან ბევრია... პირველად კაფეში გნახე სალისთან ერთად იყავი, იმ დღიდან დავიწყე შენზე ფიქრი, შემდეგ გიგიმ დამირეკა და მითხრა რომ შენ იქნებოდი იმ კლუბში, ზუსტად მაგიტომ წამოვედი რომ გამეცანი და იქ რაც მოხდა ყველაფერი იცი.... უბრალოდ ემი ალბათ უკვე მიხვდებოდი ჩემი ცხოვრების წესს, მაგრამ ყველაფერი ასე მარტივად არ არის მე პატარა ბიჭი აღარ ვარ მჭირდება ისეთი ადამიანი ვინც მთელი ცხოვრება ჩემთანერთად იქნება ვისაც ვეყვარები პატივს მცემს და გვერდში დამიდგება და მე ამ ყველაფერს მაშინ მივხვდი როცა პირველად დაგინახე მივხვდი რომ შენ ხარ ის ქალი რომელთან ერთადაც მე დაბერებას ვისურვებდი... შენ მე მჭირდები ემილი და მე შენ აგირჩიე
-კი მაგრამ იოანე მეე...
-არ გინდა არაფერი არ თქვა... მე ხვალ საღამოს თბილისში მივდივარ და ზეგ დილით საუთჰამპტონში უნდა გავემგზავრო რაღაც საქმეებია მოსაგვარებელი და მალე ჩამოვალ
-იოანე მე არ ვიცი რა ვთქვა
-მითხარი ის რასაც ფიქრობ
იოანე- ჩემდა გასაკვირად ემილი მომიახლოვდა სახესთან ძალიან ახლოს არცკი ველოდი. მისი საოცარი ტუჩები ჩემსას შეახო და მთელი სხეულით ამეკრო გაუჩერებლად ვკოცნიდით ერთმანეთს უკვე ვნებამ ამიყოლია და თავს ვეღარ ვაკონტროლებ ოდნავ მომაშორა ტუჩები და ჩემს ამღვრეულ თვალებში ჩამაშტერდა
-იოანე ახლა მე მინ*იხარ
ხმადაკარგულმა მითხრა და ისევ გააგრძელა ამჯერად ჩემს ყელში. თვალის დახამხამებაში შემოვაძარცვე ტანსაცმელი და საცვლებისამარა ჩემს წინ დგას... წელამდე დაშვებული თმებით ანთებული თვალებით და ნერვიულად აცმაცუნებდა გამომშრალ ტუჩებს
-საოცრება ხარ ემილი საჯაია... ჩემი საოცრება
მივუახლოვდი მხარზე დავადე ხელი და თითებამდე ჩამოვაყოლე, წელზე შევუცურე ხელი ზურგზე თმების ქვემოდან ავაყოლე ხელი და ერთიხელის მოსმით გავანთავუსუფლე ბიუსჰალტერისგან მისი მკერდი... დაბერილი მკერდის თავები ზემოთ ამოსწეოდა და თითქოს მე მიყურებდნენ ეს უკვე პიკი იყო ოდნავადაც ვერ ვაკონტროლებდი ჩემს თავს მინდოდა რო შემეგრძნო მთელი მისი სხეული, ახლოს მოვიზიდე ვნებისგან გაგიჯებულმა ტუჩზე მსუბუქად ვუკბინე და შევნიშნე რომ ცახცახებდა
-რა გჩირს ემი?
-არაფერი
-გეშინია?
-არა!
-დარწმუნებული ხარ?
-კი!
მისმა სიტყვებმა გამბედაობა შემმატა და ლოგინზე გადავაწვინე მაისური გავიხადე და მისი თითები ვიგრძენი ჩემს წელზე.. გრძელი კისრიდან ტუჩებით დავუყევი მკერდამდე ოდნავ მოვუჭირე ხელი და გამაგრებულ მკერდის თავს ენა ავუსვი, ტუჩები ოდნავ გააღო და გაურკვეველი ბგერა ამოუშვა, ყველა ტუჩის მოჭერაზე ბგერებს ძლიერებდა, მუცელს ჩავაყოლე ხელი და ტრუსამდე მივედი მიტყუპებული ფეხები ხელით გავაშლევინე და ტრუსის სათავესთან გადავატარე თითი, უხერხულად შეიშმუშნა და ოდნავ შეღებულ ბაგეებს დავეწაფე... ტრუსში ჩავუცურე ხელი გონება დამებინდა ჩემი თითების რიტმულ მოზრაობაზე ბგერებს უმისამართოდ ისროდა მუცელი ეკუმშებოდა და მივხვდი რომ დრო იყო... წამში მის ზემოდან მოვექეცი და სახე ხელებს შორის მოვიქციე
-ემი მინდა რომ თვალები გაახილო და მხედავდე
-არ მინდა
-ძალიან გთხოვ უბრალოდ მენდე
უსიტყვოდ დამემორჩილა და ვნებისგან ამღვრეული მწვანე თვალები შემომანათა, ვიგრძენი როგორ ვისაკუთრედი მის სხეულს როგორ შევდიოდი მასში და მისი თვალები ვხვდები რომ აქ სხვა რაღაც ხდება თვალებში ჩავაშტერდი და ჩახრენწილი ხმით ვუთხარი
-მიყვარხარ!!!
-მეც მიყვარხარ იოანე!!!
ვიგრძენი როგორ მოეშვა და მთლიანად მომენდო, მისი ხმა გამაყრუებლად ჩამესმოდა, წამოვჯექი და მისი ფეხები წელზე მოვითავსე, ტუჩები მკერდის შუაში არ ვწყვეტდი მის კოცნას ერთი ხელი წელზე მეკიდა და მეორე საჯდომზე... თითებს ნერვიულად დაათამაშებდა ჩემს თმებში და აღმოხდა ის ხმა რისი მიღწევაც მინდოდა.. გულზე დავიწვინე და ემოციებისგან ვერ მშვიდდებოდა მის თმებს ვეფერებოდი მთელს სხეულს თავი ამოწია ჩემი მკერდიდან ტუჩებზე მაკოცა და გაითიშა...
დილით მასზე ადრე გამეღვიძა და ვუყურებდი როგორ ჰქონდა ჩემი ხელი მიკრული, კისერთან რაღაც შევნიშნე, ოდნავ გადავუწიე თმა და ტატუ, ნაზად გადავუსვი თითი
-რა იყო არ მოგწონს?
-არა უბრალოდ საოცრად ლამაზია...
-მადლობა და დილამშვიდობისა
-დილამშვიდობისა ჩემო საოცრებავ, ყავას დალევ?
-მეკითხები კიდეც?
ორივეს აგვიტყდა სიცილი, ავდექი და მოვამზადე ცხოვრებაში უკვე მეორედ ორი ორმაგი ესპრესო, სიგარეტიც რათქმაუნდა... მივედი და მისი ტუჩებით დავტკბი
-ემი ჩემთვის არაფერი გაქვს სათქმელი?