[left][/left]ჩემი მეუღლე კათოლიკური ეკლესიის წინამძღვარია,მე მის ყოველ წირვაზე ვზივარ და ვსუმენ,მაგრამ რაღაც გვაკლიაერთმანეთან აღარ გვაქვს ის სულიერი კავშირი როიმელიც ადრე გვქონდა..
-შენ აუცილებლად უნდა წამოხვიდე შვილო-როცა მორჩა პასტერ ბარიმ ქადაგებას.
-კი მაგრამ არ მინდა ამ ყველაფერში ვიყო..
-ჩვენ მაინც ვიქნებით პასტერ ბარი..თქვა ნინამ.
მე კიდევ ამ ყველაფერს ვუსმენდი,თან ვფიქრობდი ჩემი შვილზე.ვიცოდი მამამისთან არჰქონდა ის დამოკიდებულება რაც ყნდა ჰქონოდათ მამ-შვილს.მამამისი ხომ პასტერია და ის ხომყველაფერს უფალს აკავშირებს.
არის ხოლმე როცა გინდა ვიღაცას დაელაპარაკო შენს პრობლემაზე,მიუხედავად იმის რომ ცდილობ ყველაფერს რაღაც არის რომ გაკრბოლებს.
-ჯეკ შენთან საუბარი მინდა..ეს ჩემიმეგობარია რომელიც გურუს როლს ასრულებს სიყვარულის მომდძიებელ ადამინებთან
-მოდი საყვარელო,გელოდები ხომ იცი სადაც ვარ.
-მადლობა ჯეკ
ზუსტად 5 წუთში ვიყავი,მან იცოდა რაზეც ვიყავი დაგრუზული.მე და პასტერ ბარის მხოლოდ ერთ შვილი გვყავდა,ყოველთვის ვცდილობდით რომ მეორეც გვყოლოდამაგრამ ისე არ ხდებოდა როგორც ჩვენ გვინდოდა.ჩემი მეუღლე ხომ პასტერია,ის ხომყველაფერს უფალს უკავშირებს ამიტომ ესეც რომ მე ვერ ვხდები ფეხმძიმედ უკავშირებს უფალს.
-შენი ბრალი არაა ელენა,იქნებ ესეა საჭირო?-ეუბნება ჯეკი
-ამიტომ გადავწყვიტეტ ბავშვის აყვანა.
-ჩემო საყვარელო,მე გიცნობ შენ ყველაზე მეტად.შჰენი ყოველდღიური სიარული ეკლესიაში,ბარის ქადაგება.შენი რთული მშობლების წნეხქვეშ ცხოვრება.მიკვირს აქამდე როგორ არ დაგიკარგავს ძალა ან არ გაგიჟდი აქამდე.მითხარი ერთი რა მოაქვს ამ ყუველაფერს შენთვის?მომეცი შენი ხელი,მომეცი..ათასჯერ გითხარი ის შენიმეორე ნახევარი არ არის თქო.საინტერესოა..-
-რა არის საინტერესო-დუმილის შემდეგ თქვა ელენემ,რაც ჯეკიმ უთხრა ყველაფერი.
-მე ვხდები რომ შენ უნდა გააგრძელო ბავშვის აყვანაზე საქმე.
-გამაცინე ჯეკ,ამასისედაც ვაკეთებ
-კიმაგრამ შენს ცხოვრებში გამოჩნდება ვიღაცა და ჩაღრმავებულად რომ ვთქვა..
-კი ეს იქნება ბავშვი-დაასწრო ელენამ
-არა გენაცვალე,მაგი არ მიგულისხმია
-გეხვეწები,მე მომწონს შენი ყველა თავდაჯერებულობა,მაგრამ მე არ ვარ დარწმუნებული რომ მე მრწამს ეს ყველაფერი.
-ძვირფასო მე ვერ ვხედავ ამაში ცუდს,შენი ბედი დაგაწევს გინდა თუ არა ეს ყველაფერი შენ
-კარგი რა ჯეკ
-მე ვიცი რასაც ვამბობ ლამაზო..
-იმედია ჯეკ იმედია..
ამ საუბრის შემდეგ გადავწყვიტე წავსულიყავი სპეციალური დაწესებულობაში,სადაც ბაშვშვის აყვანაზე სპეციალური კურსი ტარდება.იქ ყველა თავიანთი წყვილებით იყვენე გარდა მე და ერთი ქალის გარდა.
-მაპატიეთ ერთი კითხვა მაქვს,მე არ შემიძლია არ შევნიშნო რომ მე ერთადერთი ადამიანი ვარ,ვისაც წყვილი არჰყავს და მე მაინტერესებს ვიცოდე...ნუ ზოგადად მწერალი ვარ,წიგნებს ვწერ,უბრალოდ მაინტერესებს ეს პროცესი ხო არ გაჭიანურდება?ან ის ფაქტი ხო არ შემიშლის ხელს რომ მარტო ვცხოვრობ?
-ნუ ნერვიულობთ ქალბატონო,ეს იმავე პროცესი მოიცავს როგორც წყვილებს ისე მარტოხელებსაც .საჭირო საბუთები აქ არის ასე რომ არ ინერვიულოთ და ხშირად დაესწარით ჩვენს შეხვედრებს.
-მადლობა დიდი.
მე კიდევ ჩემი მანქანის გასაღებს ვეძებ,ვერსად ვერ ვპოულობ არმესმის სად უნდა დამედო
-უკაცრავად ეს თქვენი გასაღებია?-აწვდის გასაღების აცმას ელენეს
-უი მადლობა,მაპატიეთ როგორი სისულელე რაღაც მომივიდა
-არაუშავს,მეც ხშირად მრჩება.ერთხელ მე ჩანთა დამავიწყდა..იცინის..არ მინდა ჩავერიო მაგრამ კარგად ხართ?
- კი როგორ არა,კი კი კარგად ვარ.უბრალოდ ეს ყველაფერი პრობლემა ისე დამეწვა მხრებზე რომ..
-მე მესმის შენი.
-თქვენს საუბარს მოვკარი ყური,რატომ გინდათ აიყვანოთ მარტო ბავშვი?
-იცით რა,ზოგადად გეგმაში სხვა რაღაც მქონდა.მაგრამ ისე არ ხდება ცხოვრებაში როგორც ჩვენ გვინდა.იცით ეს არის გრძელი ისტორია ჩემი ცხოვრების..
-ხო მართალი ხართ,თქვენ ხომ მწერალი ხართ..
-ძალიან სახალისოა-გაეცინა პეიტონს..შენ რას საქმიანობ?
-მე ზოგადად ფოტოგრაფი ვარ უფრო სწორედ ვიყავი..კარგი ჯობია წავიდე.-რატომღაც ავღელდი და არ ვიცი რატომ.
-კარგით და ვიზიტკა ან ტელეფონის ნომერს მომცემთ?მე ყოველთვის მჭირდება ფოტოგრაფი.
-კი კი მაქვს,ერთი წუთით.სადღაც მქონდა.-მეცინება ვედძებ და ვერ ვპოულობ ჩანთაში.
აი აგერ მაქვს,ცოტა ძველია მაგრამ არაიშავს.
-არაუშავს წავა
-მადლობა
-არაფრის,პირიქით მე მოხარული ვიქნები თუ შენ იქნები ჩემი ფოტოგრაფი იქნები.
-კარგად
-კარგად.
სახლში მისულს დავიწყე საჭმლის კეთება,ვერ ვეგუები მარტოობას.დედაჩემის სიკვდილის შემდეგ ჩემი ცხოვრება ძალიან შიაცვალა..მიმატოვა ჩემმა საყვარელმა ადამიანმა,როცა მჭირდებოდა გვერდით ყოფნა.მხოლოდ ჩემი დაქალი დარჩა ჩემთან,რომელიც ცდილობს ჩემი პედრესია დამაძლევინოს.
-სად ხარ პეიტონ?სახლში შესულმა დაუძახა დორამ
-სამზარეულოში ვარსად ვიქნები.კიდევ კარგი ახლოს ცხოვრობ თორემ ძალიან ცუდად ვარ.
-არაუშავს პეიტონ,სენ გჭირდება ახალი ცხოვრება,ახალი თავგადასავალი და ახალი დრაივი.ამიტომ ღვინო წამოვიღე..ახლა რაც შენ და მე გვჭირდება.
დიდხანს ვსაუბრობდით მე და დორა,ისიც კი როგორ მიღალატა ჩემმა შეყვარებულმა მის გოგოსთან.ვერც გავამტყუნებდი მას,მე ხო დედაზე გადავერთვი და ის კიდე ითხოვდა ყურადღებას ჩემგან.ისიც გავიხსენეთ როგორ მინდოდა მისგან შვილი მყოლოდა.მაგრამ ბოლოს მაინც ერთ საბოლოო გადაწყვეტილებაზე მივედით რომ უნდა გამეგრძელებია ცხოვრება და წარსული უკან დამეტოვებია..დრო მხოლოდ ადამიანებს აძლევს შანს რომ კიდევ ხელახლა შეიგრძნოს ცხოვრება,სიყვარული და მისი არსი.მე კიდევ ამ ყველაფერზე უარი ვთქვი რის ან ვის გამო?
რამოდენიმე დღის შემდეგ დორამ დამირეკა,ვიღაც სასიყვარულო გურუსთან მიმიწვია.დიდად არ ვიყავი მოხიბლული ეგეთი შეხვედრების,მაგრამ მაინც დავთანხმდი მის წინადადებას.
-გახსოვს პარასკევს გოგოს რომ ვხდებოდი?
-კი მერე
-ის რომ ხდებოდა შენს ყოფილს
-იცი რა არ მაინტერესებს ეგ,შენ თუ არ ვცდები თვალები კარგად გახელილი გქონდა მასეთ საკითხში?>
-კი მაგრამ მარცხენა მხარეს ვერ ვიხედები..და ისე მადლობარომ მაფასებს
-იცი რა,შენ ლეზბოსელ ჯენიფერ ენისტონს გავხარ
-მაშინ მე თუ ეგეთი ვარ მაშინ რა ჯანდაბა გვინდა იმ გურუსთან
ორივეს აგვიტყდა სიცილი..მაგრამ მაინც გადავწყვიტეტ მივსულიყავით.
სახლი მიალაგა ელენამ,მის შვილს დაუტოვა საჭმელი,ისიც გურუსთან მიდიოდა.ის ხომ მისი მეგობარი ჯეკი იყო.
-სად მიდიხარ ელენა ასე გამოწყობილი?-ეკითხება პასტერ ბარი
-ხო იცი მივდივარ ჯეკის საღამოზე.
-ხო მართლა,ისე გონზე ვერ მოვდივარ რატომ თქვა უარი მის რეჟისორულ პროფესიაზე,როცა ეგეი წარმატება ჰქონდა და ახლა კი ქადაგებს რაღაც სისულელეს მონათესავე სულებზე..
-ხომ მაგრამ არსებობს ეგ მონათესავე სულები?
-ვითომ?კარგი ეგ მისი საქმეა მაგრამ მაინც ვერ ვგებულობ
-ის ამით ცხოვრობ
-მე კიდევ კი იცი რის გამოც ვცხოცხლობ,არ გინდა ჩაიცვა ისე როგორც მე გამიხარდება და გააკეთო ეს ჩემთვის?
-მარლა?-იქნებ შენ გაგიმართლოს და იქნებ მე მალე დავბრუნდე სახლში?!
-მართლა?
-ხო მართლა..კარგი ახლა წავედი,მაგვიანდება.
ზოგადად არ ვიცოდი რატომ მივდიოდი ამ სასიყვარულო გურუსთან,მთელი გზა დორამ გამომიჭედა რაღაც სისულეებით.მაგრამ უკან დახევის შანსები ნოლი იყო.დორა კი მარწმუნებდა რომ აქ მე გინახავ ძალიან მაგარ ადმიანს,რომელიც შენს ცხოვრებას შეცვლის.ვნახოთ რაოდენ გამოუვა ეს ყველაფერი.
,,1+1 უტოლდებ ერთ მთლიანს,გულში სიყვარული ალამაზებს ჩვენს სამყაროს,სულს.რაოდენ ხშირია ეს?სამწუხაროთ,ჩვენი თვალები ვერ ხედავენ ამ ყველაფერს.იმ მომენტში როცა ჩვენი მეორე ნახევრები არის სადღაც ახლოს და თქვენ ვერ ხედავთ და ვერ წარმოიდგენთ ამ ყველაფერ?!რადგან ისულელებთ თავებს,ესეთი ხალხი ეგოისტები არიან,საკუთარ თავში ჩაკეტილები.ასეთი ადამიანების ურთიერთობა არასოდეს არის მყარი.როცა ჩვენ განვიცით კრახს,ვიძახით:რატომ?რატომ?რატომ?არ გამიგოთ ცუდად მაგრამ ფიზიკური ურთიერთობა არ არის დიდად მნივნელოვანი,როგორც სულიერი მონათესაობაა.მიესცით შანსი შიგნით მყოფ ,,მე"ს ეს ყველაფერი გააკეთოს,რომელიც ყოველთვის მოძებნის მის საკუთარ სულიერ მეწყვილეს.დამიჯერეთ ეს ყველაფერი მართლაც ხდება"-ახლა კი გაერთეთ ცოტა ხნით და მერე გავაგრძელებთ ამ თემაზე საუბარს.ამით დაასრულა თავის პირველი გამოსვლა ჯეკმა.
ისაე მესიამოვნა მისი ეს სიტყვები თითქოს მართლც აქვე იყოს ვიღაც მონათესავე სულის..
-ელენა არ შეიხედო უკან,ის გოგო მტელი დღე მიყურებს.
-რომელი?უკან შემოვტრიალდი რომ დამენახა მაგრამ მალევე შემომატრიალა
-არ შეიხედო.მას უნდა ჩემიი დაკერვა.მართლა?!ო ღმერთო ის მოდის აქ.
-ვინ გოგო? მთლიანი სხეულით შევტიალდი და ნახნობი სახეს წავაწყდი.
-ჰეი,პრივეტ როგორ ხარ?
-პრივეტ.ამ დროს ჯეკიც მოგვიახლოვდა და გადამკოცნა
-ჩემო ლამაზო მადლობა რომ მოხვედი,ეს ინ არის?მე ჯეკი ვარ თქვენ?
-პეიტონი
-მე ის გავიცანი ბავშვთა აყვანის სპეციალურ დაწესებულებაში,ერთად გავდიოდით სემინარს
-კეთილი,პეიტონ.გაერთეთ და არ მოიწყინოთ.მალე დავიწყებთ საუბარს ისევ ჩვენს სიყვარულზე. ჯეკმა დაამთავრა საუბარი და გაგვშორდა.
-ნუ თუ სამყარო მართლაც პატარაა,მასინ დავლიოთ თითო ჭიქა ღვინო?-
-კი რატომაც არა.დიდი სიამოვნებით.
გარეთ გავედით და პატარა მაგიდას მივუჯექით.
-პეიტონ,როგორი მამაცი ხარ,რომ მარტო გადაწყვიტე აიყვანო ბავშვი და გაზარდო.შენ არასოდე გიფიქრია გათხოვილიყავი?
-მე ვიყავი დაოჯახებული.
-მეგონა შენ მარტო იყავი?
-ახლა კი.
-მაპატიე
-არაუშავს ყველაფერი რიგზეა..
-რამდენი ხანი იყავით დაოჯახებულნი?
-6 წელი და შენ?
-მე კიდე 15 წელი.მაგრამ რა მოგივიდათ?
-მე არ ვიცი,ვფიქრობ რომ ყველაფერი ცხოვრების დინებაა.ჩემი პარტნიოშა ვერ იტანდა,რომ მე დიდ დროს ვატარებდი დედასთან.
-უკაცრავად,პარტნიოშა?შენი პარტნიოშა?შენ... ის..
-ლესბოსელი ვარ.
ძალიან გამიკირდა მისი,მეგონა ის ჩვეულებრივი იყო.
-ნუ ხო ეს ჩვეულებრივი მოვლენაა,მე ისე არჩევნები რომ იყო მივეცი ხმა თქვენს ცხოვრებზე,თანაუფლეობაზე.მე მაინც ვფიქრობ რომ მაშინ სწორედ მივეცი ხმა..ნუ ზოგადად მე არ მაქვს მაგის პრობლემა.
-ყველაფერი რიგზეა,ეგ ხომ ჩვეულებრივი რეაქციაა ელენა.
-მგონი მე არასწორ ადგილებში დავდივარ ალბათ პეიტონ-ამ საუბარსი დორა მოვიდა
-უი მაპატიეტ ხელი შეგიშალეთ?მგონი მე დამსდევს ეგ უიღბლოება?!
-გაიცანი დორა ეს ელანაა..ელენა ეს კიდე ჩემი დაქალი დორა.
-სასიამოვნოა დორა,მე სამწუხართ წასასვლელი ვარ,ჩემი მეუღლეს დილით წირვა აქვს და ხო ბარი ბასტერია.
-ხო?-გაუკვირდა პეიტონს და დორას.
-ეს მაგარია -ბოლოს ძლივს ამოიბურტყულა დორამ
-სასიამოვნო იყო შენი ნახვა კვლავ ელენა-გაუღიმა პეიტონმა.
-ჩემთვისაც და მოხარული ვარ რომ გაგიცანით,დროებით პეიტონ.
წავიდა თუ არა დორამ დაიწყო მისებურები.
-შენ გინდა ის?მას უნდიხარ შენ?
-გეყო დორა,რაც არ არის იმას რატომ ამბობ?აღარ გააგრძელო ეს ყველაფერი.

პ.ს.იმედია მოგეწონებათ.