მე ანასტასია დადიანი ვარ 20 წლის .დავიბადე საქარტველოში მაგრამ უკვე 17წელია ამერიკაში ვცხოვრობ და ვსწავლობ,მსახიობი ვარ და ნიუ ორკის მუსიკისა და დრამის აკადემია დავამტავრე,ხო კარგადაც ვმღერი,ვუკრავ გიტარაზე,ფორტეპიანოზე,ვიოლინოზეც ვუკრავდი ბავშვობაში.კარგადაც ვცეკვავ ბევრ სტილს ბავშვობაში ბალეტზეც დავდიოდი მაგრამ აღარ გავაგრძელე.მოკლედ ხელოვანი ადამიანი ვარ,ხანდახან აე მგონია,თეატრი და ზოგადად სცენა ჩემთვისაა შექმნილი.მთელ დღეს ცეკვა სიმღერაში ვატარებ,ესაა ჩემი ბედნიერება.დედისერთა და განებივრებული გოგო ვარ,მშობლები უკვე ორი წელია საქართველოსი გადმოვიდნენ ბიზნესების გამო,მე მარტო დავრჩი ნიუ ორკში.მამა დემეტრე დადიანი 47წლის,დედა ანაბელ(ანა) ჭავჭავაძე 45წლის.ძალიან ახლაგაზრდები იყვენ დედა 15წლის იყო მე რომ გავუჩნდი,სამი წლის რომ გავხდი ამერიკასი გადავიდნენ ჩემი მშობბლები,სასწალებლად დამეც გადმომიყვანას.დედა დიზაინერია საკლაოდ წარმატებულიც,საკუთარი ტანსაცმელის ხაზი აქვს და სამოდელო სააგენტოც,მოკლედ მოდის ბიზნესშია ჩართული,ახლა საქართველოში განაგრძობს თავის საქმიანობას.მამა ბიზნესმენია და ბევრი სხვადასხვაგვარი ბიძნესი აქვს.საქართველოში მამას მშობლები(ბებო-ანასტასია დადიანი(მისი სახელი მქვია) და ბაბუა კონსტატინე დადიანდა) ცხოვრობენ ჩემს უსაყვარლეს ბიძასთან(დამიანესთან)ერთად დამიანე სულ რაღაც 23წლისაა,ჩემზე მეტი გიჟია,მოკლედ ერთმანეთს კარგად ვუგებთ,დამი ფეხბურთელია,საკმაოდ წარატებულიც.ბევრი მეგობარი მყავს მაგრამ გამორჩევით ლიზას გამოვარჩევდი,ლიზა ერისთავი ჩემი უახლოესი დაქალია ჩემი ტოლია ზუსტად,ერთად ვსწავლობდით აკადემიაში,თან ჩევნი მშობლები ბავშვობის მეგორები არიან.მაგრამ რამდენიმე თვეა საქართველოში დაბრუნდა,მე ერთი სული მაქვს როდის ვნახავ ჩემ გიჟ გოგოს.მოკლედ ჩემი გენეოლოგია გაგაცანით.
*****
ახლა თვითმფრინვში ვზივარ და ერთი სული მაქვს როდის დაჯდება თვითმფრინავი და ჩემ საყვარელ ადამიანებს ვნახავ.არადა ჯერ არც კი ავფრენილვართ,ყურსასმენები მოვირგე და მორფეოსის სამყაროში გადავეშვი,გამოღვიძებულმა უკვე საქართველოში ამოვყავი თავი,აეროპორტში პროცედურები გავიარე.გარეთ გასულმა ტაქსი გავაჩერე და სახლისკენ ავიღე გეზი.ხო მართლა არავინ იცოდა ჩემი მოულოდნელი სტუმრობის ამბავი და არც ის რომ საქართველოში ვაპირებდი დიდი ხნით დარჩენას.ტაქსი დიდი სახლის წინ გაერდა ფეხები მიკანკალებდა,ვნერვიულობდი მაგრამ მაინც ამაყად შევაბჯე სახლის ეზოში,დაცვას გვერდი ავუარე და გზა განვაგრძე.ზარის ღილაკს თითი მივაჭირე და ჩემი უსაყვარლესი ბებოც გამოჩნდა ისე გადავეხვიე ლამის მოვახრჩე ქალი,მერე სასტუმრო ოთახიდან ბაბუს ხმა გავიგე და ახლა მისკენ გავიქეცი,დიდი ხანი ვისმენდი ბებია ბაბუას თბილ სიტყვებს და საყვედურს იმის გამო რომ ასე მოულოდნეად დავადექი თავზე.
-ასე ჩუმად რატო ჩამოხვედი ბებო,გეთქვა მაინც-ბებო
-ხო ბაბუ დაგხვდებოდით-ბაბუა
-კაით რა მე სიუპრიზის გაკეთება რო მინდოდა იმიტო დაგადექით ასე მოულოდნელად
ჩემი გადარეული გოგო-ბაბუ
-ჩემი გიჟი დედიკო და მამიკო სადაააა-ინტერესიანი თვალები მოვავლე სახლს
-რაღაც წვეულებაზე წავიდნენ ბეე
-აუ ცემი დამიიც არაა სახლში?-საწყალი სახე მივიღე
-დამი როდისაა ბაბ სახლში,ხან სადაა ხან სად,ახლა შეყვარებულია მგონი და სახლშ მოვა?-ხელი ჩაიქნია ბაბუმ
-ჩემი ბიჭი,სკაიპშიარაფერს მიყვებოდა,მოვკლავ მაგას-გავბრაზდი
-ჩემი მაკუნაც არაა ბე სახლშიი?-მაკა მოსამსახურე ქალია მამაჩემი და და მი მისი გაზრდილია,მეც მზრიდდა 3წლამდე
-არაა ბებო,ნინიკოს დაბადებისდღა დღეს და გავათავისუფლე_ნინიკო მაკას გოგოაა
-აუ როდის მოვლენ ალხა ესენი-დავიწუწუნე
-მოდი ბე,გაჭამო რამე მოშივებული იქნებიი-სამზარეულოსენ მიბიძგა ბებომ
-აუ არ მინდა ახლა დავიძინბ და იმატ არ უთხრა არაფერი,უნდა გავაგიჯო
-კაი ბაბუ დაიძინე,ოთახის გზა კი იცი-ბებოს და ბაბუს ჩევეხუტე და ოთახისკენ გავარდი

***
ძილმა და ცხელმა წყალმა აზრზე მომიყვანა და ცოტა გამოვფხიზლდი.საათს რომ დავხედე უკვე დილა იყო 7საათი,სწრაფად წამოვფრინდი და ჩემი მშობლების ოთახისკენ გავიქეცი,სწარაფად შევგლიჯე კარი და ყვირილით გავაღვიძე
-აადექით ხალხო ადექით,რა დროს ძილიაა
-გოგო შენ აქ რა გინდ,შე გიჟო ქალოო-შეიცხადა ბელსმა
-ამერიკიდან პირდაპირი რეისით-დავეჭრანე და ლამის გავჭყლიტე ორივე ამხელა ქალამა
-არახარ შენ ნორმარული მამა არაა
-კაით საერთოდ არ გაგიხარდათ ჩემი ნახვააა-საწყალი სახით ვითომ ცრემლები მოვიწმინდე სახიდან
-გადი შე აფირისტო გოგო-გამიბრაზდა ბელსი
-კაით რა იყოთ,გუშინ ჩამოვედი გვიან,თქვენ არ იყავით, ძაან მეძინებოდა და დავიძინე,ახლა კიდე მოვედი ვიფიქრე ვნახავ მონატრებულ მშობლებსთქო და ასე მაგდებთ
-მოდი შე ქაჯო მოდი-სიცილით მიხმო დემეტრე ბატონმა,მეც მეტი რა მინდოდა მოვკალი ხალხი ხვევნა კოცნით,გული,რომ ვიჯერე წამოვდექი და ახალი ობიექტი ამოვიღე მხედველობაში ჩემი გიჟი დამიი,მშობებს დავემშვიდობე და გავარდი დამისკენ
-გაიღვიძე,გაიღვიძე ბატონო დამიანეეეე-იმხეა ხმაზე ვიყვირე გადავიე ბიჭი
-რა გაღრიალებს გოგო-წამოყო თავი და თან თვალებს იფშვნეტდა,უცებ შესტოპდა და
-ტასოოო,შენ აქ რა გინდა გოგო
-ჩამოვედი
-მაგას მეც კი ვამჩნევ როგორმე,ეეე როდის ჩამოხვედი ჩემო პანდაა
-პანდას მოგცემ ახლა,როსის და გუშინ,შენ არ ბრძანდებოდი სახლში,ხო კიდე ვიღაცეებმა ამბავი მომიტანეს შეყვარებულია დამიოო-თვალები ავუციმციმე
-ააჰააა ესე იგი მოგახსენეს უკვე ამბები ბებიაშენმა და ბაბუაშენმააა
-კიეეე და შენზე გაბრაზებული ვარ,როგორ გამომაპარე ეს ამბავი ჰააა-ზედ შევახტი და ხაჭუნი დავუწყე
-კაი არაფერი არაა გოგო,აჭარბებენ ეგენიი,არ იცი მაგათი ამბავიიი-იმართლა თავი
-მე შენი ამბავი ვიცი და მე გამომაპარებ ბიჭო აციმციმებულ თვალებსსს???,ჰაააა??
-აუუ ნუ დაიწყე ახლააა,წადი უნდა ჩავიცვა და ათასი საქმე მაქქ-გარეთ გამომაგგდო ბიჭმაა
-კია რომეოო მაინც გავიგებ ყველაფერსს და მოგაჭრი მაგ თავსსს იცოდეეეეე-დავუყვირე.
სასწრაფოდ შევვარდი ოთახში,თავი მოვიწესრიგე და სასაუზმოდ ჩავედი ქვემოთ.
-გამარჯობა,გამარჯობა-მივესალმე საზოგადოებას
-მოდი ბეე ჭამე რამეეეეე
-არ მინდა რააა გარეთ შევჭავ რამესს,ახლა ლიზუკა უნდა ვნახოო,ჩემი გიჟი გოგო
-კაი ბებო კაი

***
სახლიდან გამოვვარდი ჩემი მანქანა გამოვიყავნე გარაჟიდან,თბილისის ქუჩები მომნატრებიააა,ლიზას კორპუსთან გავჩერდი და გიჟივით შევვარდი სადარბაზოში,კარებს როგორ კი მივადექი ბრახუნი ავტეხე(ლიზა მარტო ცხოვრობს, იმის შემდეგ დაბრუნდა საქართველოში,ამიტომ ვიქცევი ასე თავისუფლადდ)
-რა ხდება-ყვირილით გააღო კარები ლიზამ და ჩემი დანახვისას სახე გაუშტერდააა
-სიუპრიზიიი-დავუყვირე და ისე მოვეხვიე მოვახრჩვე გოგო
-შენ აქ რა გინდა ტასსს
-გუშინ ჩამოვედი ქალო და დღეს დილიდან პირდაპირ შენთან გამოვარდიი
-როგორ გამახარეეეე,შენ ხო არ იცი ძააან მენატრებოდიიი
-მეც გოგოო,ახლა სულ ერთად ვიქნებით ქალოო
-სულლ,გადმოხვედი აქეთ?
-ხო გადავწყვიტე აქეთ ვიცხოვროო
-ეეე რა მაგარია ქალოოო,მარა როგორ შეელევი ნიუ ორკს
-ეჰ მოვახერხებ როგორმეე
-შენებმა იციან
-არა გოგო,დღეს ვაპირებ ვუთხრა ყველასს,შენ მოხვალ იცოდეეე
-ხო აბა რას ვიზამ ჩემი ქალიიი
-აუუ მოკლედდ ნერვები მაქ მოშლილი დღეს დილიდანნნ-დავიწუწუნე
-დამის ხელი ურევიაა??
-როგორ უცებ ხვდები ხოლმე რააა,ხო მაგ სულელს ვიღაცა უყვარს და არ მეუბნებაა,არადა ეტყოვააა,რო გავიგებ ვინააა მოვკლავ ორივესს
-ვა ვააა,მართლა-ცოტა შეცბაა და დაიბნა ლიზუკაა
-ხო გოგო,მატყუებს მაგ გონბეშოო
-მერე რას აპირებ
-რას უნდა ვაპირებდეე,როგორმე გავარკვევ რააა,კაი შენკენ რა ხდება ერთი შენკენ
-აუ არაფერი,ხვალ პრემიერა მაქ თეატრში და ვემზადეები
-ვა მოვალ უეჭველიი,გოგო ის თაქვანისმცემელი გაიგე ვინ იყო ყვევილებს რო გიტოვრბდა კარებთან და თეატრშიცც?
-არა გოგო,კაი ხანია აღარ გამოჩენილა,ხო აქ მშვიდობა ნეტაა
-აუუფფ მაგას ვანახებ მე ჩემი გოგოს მივიწყებასს,ჩემი ნინულა და ირაკლო როგორ არიან(ნინა და ირაკლი ლიზას მშობლები არიან,ესეც დედისერთაა ჩემსავით)
-კარგად რა უჭირთ,სხვათა შორის მალე დედის ერთა აღარ ვიქნებიი
-რაააა,მართლაა?ამ სიბერეში რამ გადარიათ
-რავიცი ქალო,სამი თვ ორსულია უკვე ნინა,ერთი კვრიაა რაც გავიგე მეე,ახლა ყაზბეგში ისვენებენ გვრიტები
-ვავა სად შეგვიძლიაა
-ჰოო,მე კიდე ერთი სული მაქ როდის გაჩნდება ჩემი ბარტყიი
-ჰოო საყვარელი,კაი მე წავედი გავივლი გამოვივლი ტიფლისში,დღეს მოეთრიე ჩემთან,თორე იცოდე მოგკლავვ
-ჰო აბა,ჯერ რაღაც საქმეები მაქ და რო მოვრჩები უეჭველი მოვალლლ
-კაი კუსკუსსს
-გაკოცეეე-ჩემ გოგოს ჩავეხუტე და გამოვვარდი გიჟივით,მანქანაში ჩავხტი და გაზსს დავაწექი
როგორ მიყვარს სიჩქარე,მანქანას მივაქროლებდიი და უცებ კინაღამ შევასკდი მანქანასს,დამუხრუშება ძლივს მოვასწარიი
-ეეეე გოგო შენ ნორმარული ხარრრ-მანქანიდან მაღალი სიმპატიური ბიჭი გადმოვიდა და ყვირილით წამოვიდა ჩემკენ
-ვერ დაგინახეე-ირონიით მაგრამ მაინც ძლივ ძლივობით ამოვიოხრე
-ვერ დამინახეეეე,შენ იცი საერთოდ ვინ ვარრრ,ან რამდენი ღირს ეს მანაქააა-ღრიალებდა უცნობი
-ჩემზე ძვირი მაინც არ ეღირება-ჩავილაპარაკე
-რა თქვიიი,შენ გოგო ნორმარული თუ ხარრ
-კი სრულებით,და საერთოდაც ტონი შეარჩე და თავი ნუ გგონია მსოფლიოს მბრძანებელი
-რა თქვი გოგო-იმხელაზე მიღრიალა გული კინაღამ გამისკდა
-რაც გაიგე,ყველაფერთან ერთად ყრუც ხარრრრ
-ნუ ტლიკინებ გოგო
-აუ დავაი რააა მეჩქარებააა,არ მაქ ამდეი დროო
-მე მოცლილი მნახეე აბააა
-ხოდა თუ გეჩქარება წადიი-გაბრაზებული ჩაჯდა მანქანაში და ადგილს მოწყდაა,მეც ნერვებ მოშლილი წავედი სახლისკენნ.

***
სახლში მისული ოთახში შევვარდი და სულ იმ ხეპრე უცნობზე მეფიქრებოდა,როგორი უხეში და ამავდროულად სიმპატიური იყოო.ამ ფიქრებში ჩამძინებია.თვალები,რომ გავახილე საგამოს 9საათი იყო,უცებ ავდექი მოვწესრიგდი და სიმღერ სიმრერით ჩავუყევი კიბეებსს
-რას შვებით ხალხოოო-სიცილით შევედი ოთახში და ის უცნობი რო დავინახე გავშრიი ადგილზე
-ჩემ გადარეულსაც გაუღვიძიაა-ჩემკენ წამოვიდაა დამი და შუბლზე მაკოცა
-სტუმრები გვყოლიააააა-თვალი მოვავლე რამდენიმე ნაცნობ და უცნობ სახესს
-ჰო ჩემი ბიჭები არიან
-ეეე თოკოოოო-ერთ ერთისკენ გავექანე და ჩავეხუტე(დამის ბავშვობის,რო იტყვიან ტრუსიკის ძმაკაცები არიან)-როგორ ხარ ეეე,როგორ მომენატრეეე
-ჩემი ტასუნააა,რამხელა ხარ გოგო,რამდენი ხანია არ მინახავხაარ ჰააა
-ეჰ საუკუნეაა თოკუნა
-ეე ჩვენც ვართ აქქ,ჩაერთო დამი და ხალხის გაცნობას შეუდგა
-ეს ლუკააა ადრე გაგაცანი მარა როგორც გავს არ გახსოვსს,ეს გაბროაა ესეც უნდ აგახსოვდესს,ესს ნიკუშააა ნიკუშაც გემახსოვრება აი ალექსანდრე კიი არამგონიააა
-სასიამოვნოააა ხელი გავუწოდე ჯიქურრ