-ვიფიქრე შენს ნათქვამზე და ვფიქრობ არაფერი გამოგვივა.
-მე არ მინდა რომ წახვიდე მაგრამ თუ თავი უცებ დაგანებე ნუ იფიქრებ რომ სერიოზული არაფერი მინდოდა
უბრალოდ დროთა განმავლობაში აღარ გიჩნდება სურვილი ვინმეს სთხოვო რომ დარჩეს.
-ხოო მესმის
-ნამდვილად გინდა უარი თქვა?
-აუ არ ვიცი,ძალიან ბევრი წინაღობაა.გოგონამ ღიმილით თავი დახარა
-რა წინაღობაზეა საუბარი?
-ჩვენ შორს ვიქნებით ერთმანეთისგან და არ ვიცი რა რა იქნება.
ბიჭი ერთი ნაბიჯით მიუახლოვდა,გოგო მანქანას მიეყრდნო
-ნამდვილად გინდა უარი თქვა?
-აუ არ ვიცი.გოგონა თავს ხრის
ბიჭი ისევ უახლოვდება ,გოგო აღელევებული ამბობს
-აუ არ ვიცი.
-თვალებში შემომხედე და მითხარი.
გოგოს სიტყვები ძლივს ამოსდიოდა პირიდან.
-არ ვიცი
ბიჭი მიუახლოვდა და ჩაეხუტა გოგო თავიდან ცოტა შეეწინააღმდეგა მაგრამ შემდეგ მიენდო მას.ბიჭმა იგრძნო რომ ამ ჩახუტებასაც არ ჰქონდა აზრი,არ მოდიოდა ამ გოგოსგან ის სითბო,რომელიც ქვეცნობიერში შექმნა,არც ეს გოგო ყოფილა ის ქერა ცისფერთვალება გოგო,რომელიც ბავშვობიდან არ აძლევდა გონებაში მოსვენებას,ბიჭი ცივ იერიან სხეულს მოშორდა და გოგოს სთხოვა
-დაფიქრდი არ მინდა გაგიშვა.
-ვნახოთ დავფიქრდები მაგრამ რა აზრი აქვს მაინც არას გეტყვი.
ბიჭის,არც ცრემლი მოსდგომია როგორც ადრე და არც ფსიქოლოგიური ძალადობა დაუწყია გოგოხე ის უბრალოდ შემობრუნდა და წავიდა,გზაში კი 1000 ფიქრი უტრიალებდა მაგრამ წარსული მას საყრდენივით ედგა ყველა მხრიდან რათა ისევ არ დაცემულიყო.

Leon.