მე ვარ ნიტა ამაღლობელი,17 წლის,საშუალო სიმღლის,შავგრემანი,მწვანეთვალება,სწორი კურნოსა ცხვირით.ვცხოვრობ თბილისში ძმასთან(დემეტრე ამაღლობელი-24წლის)ერთად,მშობლები საზღვარგარეთ არიან.ბავშობიდან მე და ჩემმა ძმამ რთული გზა გამოვიარეთ,ზოგჯერ ჩვენს მშობლებს საჭმლის ფულიც არ ჰქონდათ,რომ ჩვენ გამოვეკვებეთ.ამიტომ როცა ცოტა წამოვიზარდეთ გადაწყვიტეს წასულიყვნენ საზღვარგარეთ.უკვე 5წელია იქ არიან მე 12წლის ვიყავი დემეტრე 19-ის.ამ 5წლის განმავლობაში დედამ და მამამ იმდენი იშრომეს, რომ საკუთარი კომპანია შექმნეს,რომელსაც დემეტრე ხელმძღვანელობს.მყავს ორი საუკეთესო დაქალი ანასტასია(ტასო)ფილფანი-17წლის,ქერა,მაღალი,ცირფერთვალება სწორი ცხვირით.6წლიდან ვმეგობრობთ. ნინი არღვლიანი-17წლის,ისიც შავგრემანი, ყველაზე დაბალი გვყავს სადაქალოში,სუსტი,თაფლისფერთვალება.ის მედა ანასტასიას მე-5კლასიდან შემოგვიერთდა,მაგრამ ორივე დასავით არის ჩემთვის.
დილით მესმის დემეტრეს ხმა:
-ნიტა დროზე სკოლაში დაგაგვიანდება,შემოდის ოთახში და თან ყვირის.
-ხო რაიყო ვდგები უკვე.
-ჩქარა მოემზადე და მე გაგიყვან მანქანით,გარეთ დაგელოდები.
-კაიიი. მალევე მოვემზადე,გარეთ გასვალს ვაპირებდი ტასომ რომ დამირეკა:
-აუუ ნიტ(რამე რომ უნდა ესე მეძახის)გთხოვ რა გამომიარე მანქანით თუ მოდიხარ.
-კარგი მოვდივართ სადარბაზოსთან დამხვდი.
მივედით თუ არა ეგრევე საყვედურები დაგვაყარა:
-აუ სად იყავით აქამდე გავიყინე აქ.
-ჯერ მომესალმე მაინც(დემეტრე)
-უიი როგორ ხარ დაიკოო?(დაიკოს ეძახის აწვალებს)
-რამდენჯერ გითხარი გოგო მე ძამიკო ვარ ძამიკო :დ
-ოო მე დაიკო მინდა.
-მართლა სვანი ხარ რა(დემეტრე)
ამასობაში მივედით სკოლამდე დავემშვიდობეთ და გადავედით.
-ჩკვიანადდ.გზაში მოგვაძახა.
შესასვლელში ნინი შეგხვდა.სამივე ისე ჩავეხუტეთ ერთმანეთს თითქოს დიდი ხანი არ გვყავდა ერთმანეთი ნანახი.
ოთხი გაკვეთილი მალე გავიდა.დღეს სამივე თავისუფალი ვიყავით მასწავლებლებისგან.
-აუუ წამოდით რა ჩემთან და დარჩით(მე)
-რავი კაი დღეს მაინც თავისუფლები ვართ(ტასო)
-კაი დავრჩებით,ჯერ დედაჩემს გავაფრთხილებ რომ ვრჩები.
სახლშ რომ მივედით ვისადილეთ,შემდეგ რამოდენიმე დავალება დავწერეთ,დიდიხანი ვფიქრობდით რა გაგვეკეთებინა,ბოლოს ფილმის ყურება გადავყვიტეთ.ბევრი ფიქრის შემდეგ ჩავრთეთ სამივესთვის საყვარელი "The choice". დავიწყეთ ფილმის ყურება ამასობაში მოსაღამოვდა.კარზე ზარი იყო.
-ტას გააღე რაა გთოვვ დემეტრე იქნება.
-ხო ეხლავე.
-ოჰ ამათ ვის ხედავს ჩემი თვალები(ტასო)ოთხივე ძმაკაცი შემოლაგდენ კარებში.
გაბრიელ ლიპარტელიანი,დაჩი გავაშელი, სანდრო დადიანი და ჩემი ძმა ბავშვობის განუყრელი ძმაკაცები არიან.სამივეს როგორც ჩემს ძმებს ისე ვთვლი.
-ჩემი ბიჭები მოსულან,როგორც კი დავინახე ეგრევე გავიქეცი და ჩავეხუტე სამივეს.
-ოჰ,ქალბატონო ამაღლობელო როგორ ბრძანდებით?მითხრა გაბობ და ჩამეხუტა.
-მე ძალიან კარგადაც,რაარის ესე უნდა დაგვივიწყოთ?
-რავქნა,ნიტუ საქმეები მოითხოვს ესე.
-იქნებ ინებოთ და მოგვაქციოთ ყურადღება ჩვენც(ნინი)-უნდა ვაღიარო რომ პატარა ჭინკა გვყავს ეს სადაქალოში.
-ნინი ისეთი პატარა ხარ ვერ შეგამჩნიეთ(დაჩი)
-თორე მეროვარ მაღალი და აშლტილი ხო შემამჩნიეთ რასამბობთ(ტასო)
-თქვე ბოთეებო მოდით აქ(გაბო) და ჩაეხუტა ორივეს
გაბო და დაჩი ძაან მხიარულები და ცანცარები არიან, ხოლო სანდრო ძაან სერიოზული და დასტოინი ბიჭია.დიდიხანია შევატყვე,რომ ნინი მოსწონს,მას რო უყურებს ეს სერიოზული სახე პატარა ბავშვის ახეთ უკეთდება.
-სადმე წავიდეთ რა ამ შაბათ-კვირას,დავიღალეთ ბოლოსდაბოლოს ამდენი სწავლით(ტასო)
-ძაან კარგი იდეაა(მე)
-კარგი, ჩემ აგარაკზე ავიდეთ როგორც მოხდა ამოიღო ხმა სანდრომ.
-კარგითთ დავეთანხმეთ ყველა.
იმ ღამეს გოგონები ჩემთან დარჩნენ.გაბო და დაჩიც, ცოლო სანდო წავიდა რაღაც საქმე მაქვსო.შევატყვე ნინის მოწყენილი სახე ჰქონდა როდესაც თქვა ეს სანდრომ.ანუ მასაც აქვს რაიმე გრძნობა მის მიმართ.
მეორე დღეს შემოვარდა ოთახშ გაბო და წყალი გადაგვასხა სამივეს თავზე,ეგრევე წამოვხტით ფეხზე,რაიმე რომ არ გვეთქვა მოიმიზეზა-სკოლაში გაგვიანდებოდათ გიძახეთ,მაგრამ არ გაიღვიძეთო:დ
მოვემზადეთ,დაჩიმ გაგვიყვანა სკოლამდე.ამ დღემაც ჩვეულებრივად ჩაიარა.სკოლიდან გამოვდიოდით ჯერ სახლებში წავედით,შემდეგ სამივეს მასწავლებელი გვქონდა.საღამო იყო სახლში რომ მივედი.ჩანთაში გასარებს ვეძებდი,მაგრამ სახლში დამრჩენია,დემეტრეს დავურეკე:-ჰო ნიტუუ
-აუუ დემე სად ხარ?გასაღები სახლში დამრჩა.
-უი შე ბოტე კიდევ კარგი გაგიმართლა სახლში რომ ვარ.და ეგრევე გამიღო კარები და ჩამეხუტა.
ვიბანავე,მოვწესრიგდი და სამზარეულოში გავედი ყავის გასაკეთებლად,გავძახე მისაღებში მყოფ დემეტრეს
-ყავას ჰო დალევ?
-კიი.ეგრევე შემოყო თავი სამზარეულოში.
-დემე ხვალ რომელზე გავდივართ?
-7ზე წავაკთ დილით და კვირას ღამე ჩამოვალთ.
-კარგიი,გოგოებს დავურეკავ რომ მოემზადნონ.
გოგონებთან საუბარს მოვრჩი თუარა შევბრუნდი სამზარეულოში.
-ჩვენი სასტავის გარდა კიდევ მოდის ვინმე?(მე)
-რავი სანდროს ძმაკაცი ჩამოსულა ესპანეთიდან და შეიძლება საღამოს ეგ ამოვიდეს.
-აჰაა,ეგრევე დამაინტერესა თუ ვინ შეიძლება ყოფილიყო,მაგრამ აღარ შევეკითხე.დასაძინებლათ მივდიოდით
-დემეტრეე,დავუძახე ოთახში შესვლისას.
-ჰოო
-შენთან დავიძინებ რაა.
-მოდი ჩემო პატარა,ბოლოს ჩახუტებულებს ჩაგვეძინა.

მოგესალმებით,იმედია მოგეწონებათ,ძაანაცც ნუუ გამაკრიტიკებთ ჩემი პირველი ისტორიაა,ღირს გაგძელება თუ არა? <3