-ექიმო , პაციენტი გონს მოდის . -ეობნება ექთანი უფროსს და ხელების ფშვნეტით ელოდება პასუხს .
-კარგი , ახლავე მოვალ , შევამოწმებთ . შემახსენე დაზიანებები ...
- მარჯვენა მუხლის მსუბუქი მოტეხილობა და მკლავის ამოვარდნა აწუხებს ; სავარაუდოა თავის ტვინის ტრავმა .სიმართლე გითხრათ ვერც კი გამირკვევია რა უნდა მომხდარიყო . -ოდნავ გაიღიმა შემდეგ კი შებრუნდა და უზარმაზარ , გრძელ , თეთრ დერეფანში გაიარა .
______________________________
თავში სულ ის სილუეტი მიტრიალებს , თითქოს რაიმე ფილმის ეპიზოდიაო , რთავ და აღარ ჩერდება . ნებით თუ უნებლიედ მეორდება , საშინელი კოშმარივით . უცებ სულ ბნელდება , ირგვლივ წყვდიადია , სიჩუმე სუფევს ...ბნელეთის კორიანტელს კი შორს მყოფი პატარა ნათება არღვევს .
სულ ერთი მუჭის ხელა იქნება , მაგრამ ნელ-ნელა იზრდება , ფართოვდება ,მე მიახლოვდება , სულ უფრო კაშკაშებს და მეც ვბრუნდები ჩვენს სამყაროში . ხანდახან ვფიქრობ რატომ არ შეიძლება ჩიტივით თავისუფალი ვიყო , გავშლიდი უზარმაზარრ ფრთებს თვალებს დავხუჭავდი და უბრალოდ ფრთებს მოვიქნევდი . მერე ? მერე ჰაერს სევიგრძნობდი სულში ჩამწვდოვ ჰაერს , ენერგიას , სიფაფუკეს , ღრუბლებში ვითამაშევდი , მის სხივებთან უფფრო ახლოს მივიდოდი .

-ქალბატონო , თქვენი სახელი გახსოვთ ? - მეობნება ექიმი და თვალებტან რაღაცას მანათებს .
-მე...მე ...-ვგრძნობ რომ ლაპარაკი მიჭირს . თვალებში ფრაგმენტები ტრიალებს , მახსენდება , ყველაფერი მახსენდება , ყველაფერი სურათებივით გადადის , სწრაფად და - ჩემი და , ჩემი და , რა სჭირს ჩემს დას , რა სჭირს . -ბოლო ხმაზე ვყვირი , ექთანი კი მაჩერებს და უაზრო სიტყვებით ცდილობს დამამშვიდოს .
-ყველაფერი რიგზეა , ქალბატონო უნდა დაწყნარდეთ .
-სად არის ჩემი და ?! -აღელვებული ვყვირი , ექთანი მაკავებს , ექიმი კი ვენაში რაღაც ნემსს მარჭობს . მგონი დამამშვდიდებელია .
-ქალბატონო , გახსოვთ თქვენი სახელი ? ან მისამართი ? ან რაიმე , რომ თქვენს ოჯახს შევატყობინოთ ?
-მე ...მე .... მე ჩემი სახელია აბაშიძე , აბაშიძე ნუცა -ვბლუყუნით , ძლივ-ძლივობით ვამბობ მე და ბალიშზე თავს "ვაგდებ" . -ქეთა , ჩემი და , სადარის ?
-... -ყველა დუმს , არავინ არაფერს ამბობს , თითქოს ყველას ენა ჩაუვარდაო . ექიმმა ერთი გამომხედა და თავი აქეთ--იქით გააქნია .
სულში რაღაც ჩამწვდა , გული ამომაგლიჯა და გაანადგურა , შოგნით არაფერია ვერაფერს ვგრძნობ მხოლოდ გაურკვევლობას . "რა ხდება ? მჯერა ? არ აარა ეს შეუძლებელია , ეს ისევ სიზმარია ? " ფიქრებში კითხვები სინათლის სიჩქარით მირბის მე კი ვერ ვასწრებ პასუხების გაცემას .
ვერაფერს ვამბობ , თითქოს მეც მათსავით ხმა ჩამივარდა , ყურები დამიგუბდა , ლურჯი თვალებიდან კი ერთი პატარა ბურთულა , ცრემლი ჩამოცურდა ,ჩამოსრიალდა და წითელ ლოყასთან შეჩერდა .

**************3 თვის შემდეგ ************
-ნუციი . რა მოგიტანო საჭმელი ? - ჩემს ოთახში შემოდის და მიღიმის დედა .
-გადი ჩემი ოთახიდან .
-კარფი რა დე , მოდი ეხა წამოჯექი და მე გაჭმევ ხო ?
-ყველას გადასარევი ნიღაბი გიკეთიათ . არა ?
-დედი რატომ ამბობ მაგას ?
-ყველამ იცით რომ ჩემი ბრალია , ჩემი და ჩემს გამო მოკვდა და ამას იმიტომ აკეთებთ რომ თავი დამნაშავედ არ მაგრძნობინოთ გულის სიღრმეში კი ყველას გეზიზღებით !
-არა დე !
-გადი , ჩემი , ოთახიდან ! -უკვე ვღრიალებ მე და ბალიშს კარებისკენ ვისვრი .
დედაჩემი როგორც იქნა გავიდა ოთახიდან , მე ხელს საბნიდან ვყოფ გვერდზე რაღაცას ვეძებ . ბალიშს ჩემსკენ ვაჩოჩებ და ვეხუტები .
ქეთის ბალიში , როგორ უყვარდა ეს ბალიში , პატარაობიდან დღემდე ამ ბალიშზე ეძინა სულ ისე ეხუტებოდა როგორც მაშინე მე .
-ნუცი ! -ისევ შემოდის ჩემს ოთახში დედა .
-ახლა რაღა გინდა ?!
-შენ გირეკავენ ... -მითხრა მან და ტელეფონი მომაწოდა .
ოოუჩ ! როგორ არ მინდოდა ლაპარაკი . ვინ ჯანდაბა იყო ? ფუუ ! ამაზრზენობაა ! იმის გამო რომ ვიღაცას ჩემთან ლაპარაკი მოუნდა იძულებული ვარ ვუპასუხო , რა უსამართლობაა . იქნებ მე წრ მინდა რომ დაველაპარაკო ?
-გისმენთ !
-აბაშიძე ნუცა ბრძამდებით ?
-დიახ !
-ვიზიარებ , თქვენს მწუხარებას და ...
-მართლა რომ იზირებდეთ 3 თვის უკან დარეკავდით . -წავჩურჩულე მე .
-უკაცრავად ?
-არაფერი , გისმენთ .
-დიახ ! უბრალოდ თქვენი დის საქმესთან დაკავშირებით რამდენიმე შეკითხვა გვაქვს , თუ სეიძკებ რომ მობრძანდეთ კომისარიატში .
-დდ...დიახ , მე მაგრამ ... დიახ ! ხვალ 4ისთვის მოვალ . -ვთქვი მე , ბატონ მიხეილს დავემშვიდობე და გავუთიშე .
არ გეგონოთ რადგანაც "ბატონ მიხეილით " მოვიხსენიებ მოხუცი , გამელოტებული კაცი იყოს . ყველა მიშას ეძახის , მარტო მე ვეძახი მიხეილს და არ ვიცი რატომ . 32 წლისარის , სულ თავისი შავი შარვალ-კოსტუმით დადის , ერთხელაც არ მინახია ჰალსტუხის გარეშე . უცნაური ადამიანია , დაბნეული , თუმცა ცისფერ თვალებში თუ ჩახედავთ ყველაფერს წაიკითხავთ , საინტერესო პიროვნებაა , ჩემთვის საინტერესო .
ამ დღეს დასრულდა ჩემი ტანჯული ოდისეა და დაიწყო ახალი "ერა" .

----------------------------
გამიაქტიურდით ცოტა !
ჰმმ ... მოგწონთ ?