მადლობა მინდა გითხრათ იმათ ვინც კითხულობს, ვეცადე შენიშვნები გამეთვალისწინებია,და აი მათ ვისაც არ მოსწონს ეს ისტორია შეუძლია არც წაიკითხოთ, ამას არავინ გაძალებთ უბრალოდ თქვენი კომენტარებით ნებისმიერს ვინც წრს მას წერის ხალისს აკარგვინებთ, შეურაწყოფად არ მიიღოთ :(


სახლში, რომ მივედით ბიჭები გაღვიძებულები დაგვხვდნენ და სკაიპში მამაჩვენებს ელაპარაკებოდენ, მერე გათიშეს და გვითხრეს რომ ლონდონში უნდა დავბრუნებულიყავით 2კვირით, უკვე 22 აპრილი იყო ჩემი დაბადების დღე კიდევ 1 შია , მეკიდე საქართველოში მინდოდა გადამეხადა 22 +14=36ის , ჩამოსვლას ვერ ვასწრებ კარგი ჯანდაბას სხვა გზა რა მაქვს . ფრენა ხვალ იყო ამიტომ მოვემზადეთ მე და თაკო და დავიძინეთ. დილით ადრე ავდექით აეროპორტში ბიჭებმა წაგვიყვანეს , არავინ არ იცოდა ჩვენი წასვლის შესახებ ამიტომ არავინ გვაცილებდა.
-----
ლონდონში უკვე 1 კვირაააა რაც ვარ უკვე 29 აპრილია ჩემი დაბადების დღე 2 დღეშია ნუ არაუშავს ახლა მაინც ვერ დავბრუნდებოდი. საქართველოში მხოლოდ 4 დღე ვიყავით და ყველაფერი შეცვლილი მოგვეჩვენა.
მეორე დღეს უხასიათოდ გამეღვიძა ,თკოს ვატყობდი რაღაც უხაროდა მაგრამ არაფერი არ მიხარიაო.სახლიდან მშობლებიც კი წავიდნენ რაღაც წვეულება მოაწყვეს. საღამოსთვის მე მეცვაშავი ერთიანი მოკლე კაბა წელის ნაწილი და მკლავები გამჭირვალე ნაჭრით ქონდა დაფარული ფეხზე დაბალი„ბალეტკები“ ,თაკოს ეცვა თეთრი მოკლე კაბა და მაღალქუსლიანები. ჩემი კლასელები და ბეგობრები თანდათან მოდიოდნენ და მილოცავდნენ საჩუქრებს მაძლევდნენ, მე კიდე არცეთი არ მომწონდა ,
უკვე 1:30 იყო ვიღაც მანქანით მოვიდა ფანჯრიდან გავიხედე და რას ვხედავ იოანე დემე ლაშა და ალექსანდრე ოთხივე სმოკინგებში გამოწყობილები, მე ზევით ვიყავი და ქვევით ჩასულს ისინი შემოსულები იყვნენ და ყველას ყურადღება მიიქციეს
-ჩემი იუბილარი გოგოო ვინარისო-დემე მოვიდა ამიტატა და დამატრიალა , მერე იომაც მომილოცა ,ლაშამ საყურეების კოლოფი მომცა მეც, ჩავეხუტე და მადლობა ვუთხარი, ალექსანდრემ კი ვარდების თაიგული და რაღაც კოლოფი ამოიღო გახსნა და ყელსაბამი გამიკეცა მერე გადამკოცნა და ყურში ჩამჩურჩულა „დაბადების დღეს გილოცავ პატარავ“ მერე მეც დარცხვენილმა თავი ძირს დავწიე და თაიგულით ხელში სამზარეულოში გავედი. მართალია ბევრმა მომიტანა თაიგული მაგრამ ეს რაღაცნაირად მეგანსაკუთრევა. დაბადების დღე მშვიდობიანად მიდიოდა თაკო და ლაშა არსად არ ჩანდნენ ამიტომ ძებნა დავუწყე ,ვისაც ვკითხე არავინ არ იცოდა და მერე ლაშას ძებნაც დავიწყე,ალექსანდრესთანაც მივედი ვკითხე არც მან იცოდა , როცა სამზარეულოში შევედი წყალი დავისხი შემოვტრიალდი და ალექსანდრემ უცებ ხელი მტაცა ,
-შენ რა გოგო ჩემი გაგიჟება გინდა?
-არავის არ ვაგიჟებ და ახლა გამიშვი ხელი,- ეს რომ ვუთხარი სახე ჩემთან ახლოს მოწია და კისერში კოცნა დამიწო, ისე მსიამოვნებდა ეს ყველაფერი მაგრამ, ხელის გაშვება ვცადე
-ტყუილად ცდილობ პატარავ,-კისერს ნელ ნელა ზევით ამოუყვა და ახლა ჩემს ტუჩებს შეეხო. უკვე მივხვდი , რომ საქმე ცუდად იყოუცებ ხელები გავაშვებიე და თავი ძირს ჩავხარე, მას ჩაეღიმა, ვაიმე რა ცხოვრება ხარბიჭო ნუ იღიმი მასე,
-არ მოგეწონა?- ირონიულად გამიღიმა და ცოტა უკან დაიწია,მე არფერი მიპასუხია და გარეთ გავვარდი, იქ თაკო დამხვდა, მასთან მივედი და ყველაფერი მოვუყევი,
ბიჭებს დავემშვიდობეთ თურმე მათაც ქონიათ სახლი ლონდონში და აქ დარჩნენ საქართველოში ერთად გადავწყვიტეთ წასვლა.
დღეები უცებ გადიოდა საქართველაშიც ჩამოვედით მაგრამ ალექსანდრე ისე აკეთებდა ყველაფერს თითქოს არაფერი არ მომხდარა თაკოსაც უკვირდა ასე როგორ შეიძლება, მაგრამ ალექსისგან განსხვავებით ლაშა თაკოსთან უფრო ახლოს იყო და ყურადღებას ცევდა ალბათ რაღაც მოხდა მათ შორის.
დრო ძალიან მალე გავიდა ჯერ მშობლებიც არ ჩამოსულან კიდევ ერთი თვეო.მაისიც დამთავრდა, ხოდა სვანეთში გადავწყვიტეთ წასვლა იქ თან ყველა ჩვენგასნ აქვს სახლი მაგრამ ჩვენს სახლში გადაწყდა წასვლა,ის უფრო დიდი და სახლს აუზიც კი ქონდახო აუზი სვანეთში აუზი ყველას უკვირს..სვანეთი ძალიან მიყვარს მაგრამ, ახლა მართალი რომ ვქვა არ მინდა წასვლა, არ მინდა ალექსასთან ერთ სახლში ცხვრება,მაგრამ ამას ვერც დემნეს ვერ ვეტყვი და ვერც იოსაც, შევიკრიმეთ ბავშვები, მე , თაკო დემე იო,ალექსანდრე, ლაშა, ნიკა , ბექა საბა,გუგა, ნია, ლანა,კიდევ კატო გუგას შეყვარებული, ნინა იოანეს ევასება დე ესენი ჩვენი მეგობრებიც არიან, თურმე ერთი გოგო მოგვყვება კიდევ ეკა ქვია და რა პონტში ვერ მივხვდი.
ჩავედით სვანეთში ერთ სახლში ვერ დავეტევოდით და გადაწყდა, რომ ჩვენ სახლში გოგოები ვიქნებოდით და ალექსანდრეს სახლში ბიჭები. დაგვტოვეს ჩვენ და თვითონ წავიდნენ.
-გოგო აქ რა იყო საუკუნე არ იყავით-ნია
-საუკუნე არ მაგრამ 3 წელი არავინ შემოსულან ეგ ვიცი :დ-მე
გოგოებს ოთახები ვაჩვენე მე და თაკო ერთად, ნია და ლანა ერთად კატო და ნინა ერთად და ეკა მარტო იქნებოდა.ეკა ოთახში ავიდა ჩვენ ქვევით მივალაგეთ ყველაფერი და ყავა მოგვინდა
-ეკა კაი ვიღაც არ ჩანს-ნია
-ჩვენ ვინ გვეკითხება ბატონებმა ასე მოისურვეს -თაკო
-იოანეს ბრალია, მათთანაც კარგად დარჩებოდა-ლანა
-არა იყოს აქ რა, ხელს გიშლით-მე
-არა მაგრამ რა წესია მოვედით და ოთახში შეიყუჟა-კატო
-კაით რა გვეყოს მაგაზე ლაპარაკი, სხვა რას შვებით-ნინა
-ხო რა, ვართ რა-ნია
-გოგოებო დემემ დარეკა თქვენთან მოვდივართო-ლანა
-ხოდა მეტი რა გინდა შენ სრული ბედნიერებისთვის-თაკო
ესეც ასე ბიჭები მოვიდენ დაჯდნენ და ყავას სვამდნენ, ამ დროს ეკაც ჩამოვიდა და ბიჭები გადაკოცნა ვითომ არ უნახავს საუკუნე,
-ოჰო გამოძვრა *უკნა სოროდან-ჩავჩურჩულე ჩუმად ნიას ამაზე ფხუკუნი დაიწყო და გაეთ გავიდა.
-აუ ბიჭებო ეს რა მარჯვე გოგოები გყოლიათ არაფერი არ დამალაგებინეს, ოთახიდან რომ გამოვედი ყველაფერი დალაგებული იყო,-ეკა
-იოანე შეგიძლია ერთი წუთი წამომყვე?-მე
-ხო რა იყო?
- აუ გეხვეწები ეს ეკა თქვენთან წაიყვანეთ რა, ნერვებს მიშლის ძაან მაგრად,
-ხო კაი კაი მაცა გამოვალ ახლა სიტყვით :დ -იოანე
შევედით და ჩვენ ადგილებზე დავჯექით
-აბა რა ხდებაო ეკა არაფერი დაგალაგებინეს?-იოანეს თავისი ირონიულობა გამოადგა
-ხო ვაფშე რომ გამმოვედი დლაგებული იყო ყველაფერი
-ხოდა ახლა ჩვენთან წამოხვალ და იქ დაალაგებ-ალბათ ყველაფერს მიხვდა ალექსანდრე და მე გადმომხედა.-აუ ხო კაი წამოვალ, წავალ ახლა ჩავალაგებ.
მე ეზოში გავედი, უკან ალექსა გამომყვა
-რაო სულ არ ვეჭვიანობთო?
-შენ ვერ ხარ პატარა, რატო უნდა ვიეჭვიანო,-ამითინ არ ვიცი ვინ მოვატყუე მე თუ ის არ ვიცი
------------------------------
ალექსანდრე ფიზიკურად კარგი ბიჭია, მაღალი შავთვალება,სუსტი,მთლიანადა დაკუნთული არ არის მაგრამ ნავარჯიშებია, მართლა სიმპატიურია მაგრამ........