ვისთვის რა, ვისთვის რა ჩემთვის კი სიმშვიდის საპოვნელად საუკეთესო საშუალება მუსიკის მოსმენა და დღიურის შევსებაა. მუსიკა ჩემი ცხოვრების მნიშვნელოვანი ნაწილია, მის გარეშე ვერც წარმომიდგენია. დღიური კი ერთ-ერთი ,,პიროვნება“ ვისაც ყველაფერს ვუზიარებ. ახლაც, ამ რთულ სიტუაციაში ისინი მეხმარებიან, რომ მოვშორდე სამყაროს, რომელიც ყოველგვარი ტკივილითა და ცრემლით არის სავსე და მოვიპოვო სრული სიმშვიდე.
-ვისთვის რა, ვისთვის რა ჩემთვის კი სიმშვიდის საპოვნელად საუკეთესო საშუალება...
-იკა შეწყვიტე კითხვა და დამიბრუნე ჩემი დღიური.
-მოდი და აიღე თუ ასე ძან გინდა.
-აი ავიღე, ძალიან უზრდელობ.
-კარგი რა მელ, მე რას მიმალავ? მათხოვე მაინტერესებს შენთვის სიმშვიდის საპოვნელად საუკეთესო საშუალება რა არის.
-ეგ შენი საქმე არ არის და თუ შეიძლება გაბრძანდი ჩემი ოთახიდან.
-კარგი ხო არ გამლახო და არ ვჩივი არაფერს. რისთვის შემოვედი სულ დამავიწყდა, დღეს მეგობრები პარკში მივდივართ და ხომ წამოხვალ?
-მაინც ვინები მიდიხართ?
-მე, ნიკა, სანდრო, ლიკა და თუ გინდა შენი განუყრელი დაქალი წამოიყვანე.
-შენ ჩემ დაქალს ეგრე ნუ იხსენიებ არც შენ გყავს ანტიკვარი ძმაკაცები.
-შენ ეხლა ენა თორე მაგრად მოგხვდება.
-კაი ერთი რა. ნუ მაშინებ. გადი ჩემი ოთახიდან.
-რო ბრაზდები ძლიან საყვარელი ხარ ჩემო პატარა დაიკო.
-მომაძრე ბარემ ლოყები და წაიღე.
-კარგი არ არის პრობლემა.
-აუ გადი რა, მაცადე მარტო ყოფნა.
-კარგი ხო. მართლა ხომ წამოხვალ?
-ხო წამოვალ ოღონდ ეხლა გადი.
ხო მართლა თითქმის დამავიწყდა ჩემი თავის გაცნობა. მე მელანო მქვია 16 წლის ვარ, სკოლის მოსწავლე რათქმაუნდა. ირაკლი ჩემი ძმაა, ის 19 წლის არის. მის გარეშე არ ვიცი რა მეშველებოდა. ზოგჯერ ძალიან მიშლის ნერვებს, მაგრამ მაინც საყვარელია. დღეს ძალიან მეზარება პარკში წასვლა, მაგრამ ჩემს ძმას დავპირდი და რომ არ წავყვე მომკლავს.

-პრივეტ თამუ როგორ ხარ?
-კარგად მელანო შენ რაშვები?
-რავიცი არამიშავს რაღაც მინდა გთხოვო.
-ეხლა რაღაც სასწაულს იტყვი ვიცი.
-დღეს პარკში წამოდი რა. ირაკლიმ მეგობრები მივდივართო და რომ არ წავყვე მომკლავს.
-მერე წაყევი რა მოხდა? არ შეგჭამენ ნუ გეშინია. მე მეზარება ფილმებს ვუყურებ.
-აუ კარგი რა იმათთან როგორ გავერთო. გთხოვ წამოდი თუ ჩემი და ხარ.
-ხო კარგი წამოვალ შენი წუწუნის თავი არ მაქვს. ჩავიცვამ და გამოვალ შენთნ.
-მიდი გელოდები. მიყვარხარ.

-იკა კარზე ზარია გააღე რა..... ირაკლიიიიი
-მესმის გოგო კიარ დავყრუებულვარ. გავაღებ ეხლავე. ოჰო ალმასის ნატეხიც მოსულა.
-ეს ბაჯაღლო ნერვებს მიშლის უკვე... სადაა შენი და?
-თავის ოთხშია ლამაზო ... აპა სად იქნება?
-თამუ მოდი აქ თორე თქვენი ამბავი რომ ვიცი დაჭამთ ერთმანეთს. რაშვები როგორ ხარ?
-შენი ძმის ხელში კარგად როგორ შეიძლება იყოს ადამიანი? შენ რაშვები?
-რავიცი შარვალს ვარჩევ, ამის ჩაცმა მინდა, მაგრამ ეს ჯობია, არადა ეს უფრო მიხდება.....
-მალე მელანო რაშვები?
-მაცადე ჯერ შარვალს ვარჩევ.
-ეს შორტი ჩაიცვი ძალიან გიხდება.
-არა დღეს შორტის ხასიათზე არ ვარ. აი ამ შარვალს ჩავიცვამ. მაგრამ ზედა რომელი ჩავიცვა?
-მელანო რას აკეთებ? დაღამდა.
-მაისურს ვარჩევ მაცადე.
-ღმერთო ჩემო გადამრევ შენ მე რა. იცოდე დავწვა მაგ ტანსაცმელს და მერე აღარ მოგიწევს არჩევა.
-(მე და თამუნდა სიცილით ვიგუდებით)
-გაცინებთ მე თქვენ ნოტებზე.
-კარგი ხო. ნუ წაიღე ტვინი. აი მოვედი. თამუ რომელი კედები ჩავიცვა?
-ღმერთო ჩემო რა დავაშავე? რა მნიშვნელი აქვს რომელს ჩაიცვამ? დროზე.
-აჰა კარგი.(თამუნა სიცილით კვდება) წავედით.


ბავშვებო დავბრუნდი ახალი ისტორიით. იმედი მაქვს მოგეწონებათ. კომენტარებს ნუ დაიშურებთ. მიყვარხართ ყველაა