- დღეს როგორც იცით ოთხშაბათია და ვინ მეტყვის ეს რა დღეა ? - ყველასათვის საყვარელი დღე ოთხშაბათია რადგან ისეთ რამეს ან ვინმეს ვხატავთ რაც ოთახშია. მართალია ყველას არ გამოსდის ხატვა მაგრამ უმეტესობას გამოსდის.
- დღეს ავირჩევთ ვის ან რას დავხატავთ -კლასმა ერთიანად უპასუხა.
- მართალია დღეს დავხატავთ.....
- აუ ჩვენი კლასელიდან ვინმე დავხატოთ რა მას - სთხოვა ანამ. ანა ძალიან საყვარელი გოგოა ყველას უყვარს.
- კარგი მაშინ შენ აირჩიე.
- ჰმმ... - ჩავიმალე რადგან ვერ ვიტან ეს უნიჭოები რომ მხატავენ. - გოგო თუ ბიჭი?
- წინაზე გოგო ავირჩიეთ ახლა ბიჭი. - თბილად გაუღიმა იულია მასწავლებელმა.
- კარგით მაშინ... იყოს გიორგი ცქირიშვილი. - ანას გიორგი ბავშვობიდან უყვარს რის გამოც ნინის ეზიზღება,მის ეჭვიანობაზე კი სულ მეცინება.
გიორგი დაფასთან გაიყვანა მასწავლებელმა, ვერ იტანს როდესაც მას ირჩევრნ! ზარამდე 20 წუთით ადრე ჩემი დაფიდან ნახატი ჩამოვხსენი.
- დავამთავრე. - ყველამ წუწუნი დაიწყო უკვე წლებია ეს გაკვეთილი აღარ ჩაგვტარებია,წელს მესამედ გვიტარდება,ალბათ მასწავლებელს ჰგონია საშინლად დახატაო რადგან პირველ ჯერზე პეიზაჟი დაგვახატინა მე კი პორტრეტების ხატვა უფრო გამომდის.წინაზე გავაცდინე და ვერც გაიგებდა როგორ ვხატავ ხოდა აი ახლა გიჩვენებთ კლასს
- ვნახოთ რა საოცრება გამოგივიდა როგორც მახსოვს პატარაობაში საშინლად ხატავდი,აბა ახლა ვნახოთ.. - დაფასთან გავედი და ნახატი ყველას ვაჩვენე ყველამ პირი დააღო რაზეც გამეცინა.ლუკაც იქ იყო და გაკვირვება ვერ დაემალა. გიორგიმ მადლობა რომ გადამარჩინეო. მასწავლებელმა შემაქო ნიშანი დამიწერა და სანამ სხვები დაამთავრებდნენ მთხოვა ვინმე კიდევ დამეხატა მე კი გადავწყვიტე ნინი და გიო ერთ სურათში ხელჩაკიდებულები დამეხატა ათ წუთში მზად მქონდა რადგან შედარებით პატარა ფურცელზე მიწევდა ხატვა.ეს ნახატი უბრალოდ ნინის მივეცი.მან კი უღრმესი მადლობა გადამიხადა.

***
- აუ ელე საქმე გამომიჩნდა და საყიდლებზე ვერ გამოგყვები,სამაგიეროდ ლუკას შეგიძლია უთხრა - თვალი ჩამიკრა და წავიდა.
სახლში რომ მივედი გარდეროვი გადმოვაქოთე და ვერაფერი ავარჩიე... არვიცი რაჩავიცვა მანქანა რომ მყავდეს ჩემით წავიდოდი მაგრამ ჯანდაბა !
- დედა საყიდლებზე გამომყვები?
- ნინი არ მოგყვება?
- ვერ ახერხებს. - დავიბუზღუნე და კიბის ბოლოზე ჩამოვჯექი.
- იქნებ ლუკას უთხრა ? - რომ იცოდე რახდება ჩვენს შორის მაგას არ იტყოდოი !
- არ შემიძლია.
- რატო? კარგი სასიძო კაცი ჩანს - თვალები გადავატრიალე
- დედააა ჩვენს შორის არასოდეს არაფერი მოხდება !
- მაგასაც ვნახავთ.
- კარგი წავედი. - ფეხზე წამოვდექი და კარისკენ გავემაეთე.
- სად მიდიხარ ? - გაუკვურდა დედას.
- ჩემს ქმართან.
გადავიხარხარე და ჩანთა საკიდიდან ჩამოვხსენი, მისი სიცილის ხმაც მომესმა როცა უკვე გამოვედი. მის სახლთან მივედი, ღრმად ჩავისუნთქე და კარზე ზარი დავრეკე. ცოტა ხანში კარი პატარა ლიზიკომ გამიღო, რომ დამინახა მთელი ძალით ჩამეხუტა, ღმერთო რა საყვარელია ეს არსება!
- ლიზიკო ვინ არის ? - დავინახე კიბეებიდან როგორ ჩამოდიოდა ირმა.
- გამარჯობა ელენე, მანდ რატომ დგახარ შემოდი. - ხელით მანიშნა.
- არა იყოს,ლუკა სახლშია?
- კი დავუძახო?
- დიახ თუ შეიძლება. - თბილად გავუღიმე და ლიზიკოს ლოყაზე ვუჩქმინტე,ისიც მალევე მოვიდა და გაკვირვებულმა შემომხედა,ლიზიკო დავსვი და ნერვულად გავუღიმე.
- ამ.. შემოდი? - ეს კითხვა უფრო იყო ვიდრე შემოპატიჟება.
- არა იცი.. რაღაც მინდოდა მეთხოვა.
- გეთხოვა? - აშკარად ვაღრმავებ მის გაკვირვებას.
- ალბათ იცი რომ დღეს გიოს დაბადების დღეა - თავი დამიქნია - ხოდა შესაბამისი ტანსაცმელი არ მაქვს და.. მოკლედ შეგიძლია მანქანა მათხოვო? -ამ კითხვამ მისი სიცილი გამოიწვია მე კი ჩავიბუტბუტე სასაცილო რა ვთქვითქო.
- ჩემი სიყვარული გათხოვო შენ ? - კვლავ იცინოდა.
- მაშინ ნება იბოძე და წამიყვანე ! -დავიწუწუნე და გავუჯავრდი.
- ოჰ,რატომ უნდა წაგიყვანო მაინც და მაინც მე? - ირონიით მკითხა
- იმიტომ რომ ნინის არ სცალია და ეს მეზობელი გოგოები ჩემზე დაბოღმილები არიან, თანაც ხომ გახსოვს მე საჭმელი გაგიკეთე. - ცალი წარბი აწია და ამათვალიერა.
- მე იმ ტიპისგან გადაგარჩინე,ჩემი საროჩკა გათხოვე და ჩემს სახლში გაგათევინე ღამე !
- პლიუს ამას ჩემი მოკვლა გაქვს განზრახული - კმაყოფილად ჩავილაპარაკე და ხელები გადავიჯვარედინე.
- ხო ეს ყველაფერს ცვლის, იცოდე თუ ჩემს შეყვარებულს ერთი ნაკაწრი მაინც ექნება დღესვე მოგკლავ შევთანხმდით?
- შევთანხმდით - გავიცინე და გასაღები გამოვართვის.
ექვსის ნახევარი იყო როდესაც დავბრუნდი. ყვავილებიანი თეთრი მაისური,ცისფერი შარვალი და თეთრი კეტები ვიყიდე. მოვემზადე და ლუკასთან გავედი. ზარი დავრეკე და მან გააღო
- გთხოვ მოთხარი რომ ჩემი ლამაზი მანქანა ამ მახინჯმა არსებამ არ გააფუჭა. - საცოდავი სახით თქვა.
- მე მანქანა არ მყავს ასე რომ მოგიწევს წამიყვანო და ჰო შენც არაგიშავს ნორმალურად გამოიყურები.
- მე ნორმალურად კი არა სექსუალურად გამოვიყურები - თვითკმაყოფილი იდიოტო !
- გავიგეთ. - თვალები გადავატრიალე და მის გვერდით მოვთავსდი.
***
- აი ახლა თამაშში ამყვები.
- რატომ?
- იმიტომ რომ მანქანა გათხოვე. - მოულოდნელად მისი ხელი ვიგრძენი წელზე და შევკრთი. - გაიღიმე - თვალისმომჭრელად გამიღიმა რაზეც მეც გამეღიმა.
კარი ნინიმ გააღო და დაბნეულობისგან რა ეთქვა არ იცოდა.
- მოიცა.. თქვენ რა ერთად ხართ? - თითით მის ხელზე მიმანიშნა
- კი ორი დღეა. - გაუცინა ლუკამ.
- ხუმრობს - ჩანთა ნინის მივეცი და შიგნით შევედი. გავიგონე ლუკამ როგორ გადაუჩურჩულა ნინის აღიარება არ უნდაო, რაზეც გამეღიმა. თვალებით გიოს ვეძებდი როდესაც დავინახე ჩავეხუტე და საჩუქარი მივეცი.
- ჰმ.. რა არის?
- გახსენი და ნახე - გავუღიმე და დავაჩქარე როდესაც გახსნა პირი დააღო.
- არ არსებობს ეს ხომ ის მოდელია რომელზეც ვოცნებობდი ? ამის ფული სად გქონდა ?
- ნაცნობები,ხომ იცი.. - გავიცინე და სხვების სანახავად წავედი. - აბა ხალხნო დღეს ბოლომდე ვსვავთ ? - გამოგვეხმაურა ნინი.
- არა მე არ ვსვავ.
- რატომ გეშინია წინა დაბადების დღესავით არ მოგივიდეს?
- არ ვსვავ თქო ! - გავუბრაზდი ნინის.
- ერთჭიქიანებმა არც უნდა დალიონ! - მომაძახა ერთმა სულიერმა.

***

ყველა მთვრალები ვართ დაახლოებით ოცი ჭიქა არაყი დავლიე, მგონი.
- რამდენი თითია ელე? - სიცილით მეუბნება ჩემნაირად ნასვამი ნინი
- ამ.. 8 ? - სიცილი ამივარდა,ორივე სიცილით ვიგუდებით.
- არა ამათ ნამდვილად არ უნდა დაელიათ ! -წუწუნით თქვა გიომ
- ეი ბრო, შენ ჩემზე ნაკლები დალიე? - მივაძახე გიოს.
- ყველა ვცეკვავთ ერთად !!! - წაიყროყინა ნიკამ რაზეც უფრო ავხარხარდით. ლოლიტა სირცხვილისგან სად წასულიყო არ იცოდა.
- წამოდი ელე ვიცეკვოთ ! - ნინი მიმათრევდა საცეკვაოდ.
- ხომ იცი რომ არ ვცეკვავ - ხელი ჩაიქნია და გიოსთან ერთად გიჟური ცეკვა დაიწყო რაზეც სიცილი ამივარდა.
მაკარენა რომ ჩაირთო ვიღაცამ წამომაფრინა ეს ლოლიტა იყო. კიდევ უფრო ავხარხარდი და უკვე ვეღარც ვსუნთქავდი. როდესაც წამოვდექი კინაღამ წავიქეცი ამიტონ მალევე დავჯექი. გვერდით ლუკა მომიჯდა,სასმელი ხელში ეჭირა და რაღაცა წაიბუტბუტა.
- შენც ბევრი დალიე? - ვკითხე და მისკენ შევბრუნდი.
- არა სულ ცოტა - თითით მანიშნა და გაიცინა.
- იცი ძალიან საყვარელი ხარ როდესაც არ ჩხუბობ. - ვუთხარი გულწრფელი ღიმილით
- შენ კი ყოველთვის ძალიან ლამაზი ხარ, უბრალოდ არ ვაღიარებ
- ხომ იცი რომ როდესაც გამოფხიზლდები ამ სიტყვებს ვინანებთ - გავიცინე და საჩვენებელი თითით დავტუქსე. ვალსის მუსიკა გაისმა...
- იცეკვებ ჩემთან ერთად ლამაზმანო ? -ხელი გამომიწოდა და გაიცინა,რაზეც მეც გამეცინა.
საცეკვაო მოედანზე გავედით,ხელები წელზე მომხვია და თავი ჩემს კისერში ჩარგო. ხელები კისერზე მოვხვიე, თავი კი მხარზე დავადე. მის თბილ სუნთქვას კისერზე ვგრძნობდი,ვგრძნობდი რომ მისი სურნელი მიყვარდებოდა რაც არ მაწყობდა... მოულოდნელად მისი ცხელი ტუჩები ჩემს კისერზე ვიგრძენი, რამაც ჟრუანტელი მომგვარა. თავი ავწიე და თვალებში შევხედე,შუბლი შუბლე დამადო და თვალები დახუჭა...

ესეც მეოთხე თავი ♥ არ მოდუნდეთ,რადგან მომდევნო თავებში ისეთი რაღაცეები ხდება რომ :დდ ამიტომ დატკბით სანამ კეთილი ვარ ♥