ზაფხულმა საშინლად სწრაფად ჩაიარა და დადგა სექტემბერი, ის მომაბეზრებელი თვე რომელ თვესაც იწყებოდა სკოლაა .... :(((( თავს საშინლად ვგრძნობდი რადგან სკოლაში წასვლა არმინდოდა , საშინლად მძულდა იქაურობა , რადგან კლასში ყურადღებას არავინ მაქცევდა , მეგონა იქ რო წავიდოდი რაღაც საშინელება მოხდებოდა(რათქმაუნდა არაფერიც არმოხდებოდა უბრალოდ მე ვფიქრობდი ესე) , ჰოოო და მოვიდა 15 სექთემბერი...დილით ადრე ავდექი მოვწესრიგდი ვჭამე და წავედი სკოლაში , იმისდა მიუხედავად რომ არმინდოდა სკოლაში წასვლა ვცდილობდი კარგი განწყობა შემექმნა და მოწყენილი სახით არმევლო დღის განმალობაში.
სკოლაში შემოვედი,ყველა რაღაცას ჩურჩულებდა , არავისთვის არმიმიქცევია ყურდღება ისე კიბეებზე ავედი და კლასში შევედი უკვე მეშვიდე კლასელი ვიყავი , მაგრამ რომელკლასელი ვიყავი ფეხებზე მეკიდა ყველას მივესალმე და უკან დავჯექი .
ზარი დაირეკა ბავშვები ირეოდნენ და როგორციქნა დამშვიდდნენ,აბსოლიტურად ყველა ნერვებს მიშლიდა ,განწყობაც კი შემეცვალა.
დრო გადიოდა და ასე უაზროდ მიდიოდა დღეები , მოვედი სკოლიდან პარასკევი იყო ძალიან გახარებული ვიყავი , დაქალს დავურეკე და ვუთხარი კალათბურთის სათამაშოდ წავსულიყავით.(ჩემს დაქალს ბარბარე ქვია)
აუ რამდენიხანია კალათბურთ არმითამაშია (მე)
ხოო მეც (ბარბარე)
იმედია დღეს ვითამაშებთ და მერე სადმე წავიდეთ (მე)
ხო კაი დამელოდე ბურთს ავიღებ და წავიდეთ სათამაშოდ (ბარბარე)
დავიწყეთ თამაში და ვიღაც ბიჭები წამოვიდნენ ბარბარეს ნაცნობები იყვნენ მე ყურადღება არმიმიქცევია მათთვის და თამაში გავაგრძელე სხვებთან ერთად , ცოტახანი გვიყურებდნენ შემდეგ კი წავიდნენ,ჩვენც ძაან დავიღალეთ და სახლში წავედით,
გვიან კი სასეირნოდ წავედით , ცოტა გავისეირნეთ და ყავაც დავლიეთ შემდეგ კი სახლში წამოვედით, ძალიან დაღლილი ვიყავი სახლში ავედი და ეგრევე დავწექი.
შაბათ- კვირამ უაზროდ ჩაიარა მთელიდღე მეძინა,
მოვიდა ორშაბათი და წავედი სკოლაში ის ბიჭი შემხვდა რომელიც ბარბარეს ნაცნობი იყო ,დაბალი შავგრემანი მწვანეთვალება ზოგჯერ კი ლურჯი თალები აქვს,თურმე 11-ე კლასელი ყოფილა ,არადა რა დაბალია მე დაბალკლასელი მეგონა,ყურადღებას არვაქცევდი ,მასთან ერთად მიტარდებოდა სპორტის გაკვეთილი, ჩემთვის უაზრობა იყო ეს ყველაფერი და ხშირად ვაცდენდი სკოლას , ამ დროს კი სემესტრი მთავრდებოდა ჩემთვის ყველაზე დიდი ბედნიერება ეს იყო , ზამთრის არდადაგები ^^ ,მოვიდა დრო და დადგა ის უბედნიერესი დრო დაიწყო არდადაგები ^_^ უჰჰუუუ რამაგარიააა <3 ძალიან გავერთობი,
გათენდა 31 დეკემბერი იყო დილის 12:00 საათი მევწესრიგდი და ჩავედი ქვემოთ სასწაული სუნი ტრიალებდა , და ამ სუნმა გამახსენა რომ ახალი წელი მოდიოდა,დავრეკე ბარბარასთან და ვუთხარი რომ მასთან მივდიოდი , როგორც ჩანს ჩემი და ბარბარეს მშობლები ერთად მიდიოდნენ ბაკურიანში , დედაჩემი კი საჭმელს ამზადებდა თან ძალიან ჩქარობდა 1 საათში ყველაფერს მორჩა დაწავიდნენ მე კი ბარბარესთან წავედი , მარტო დავრჩით , დღეს მაგარი კონცერტია და იქ მივდიოდით , ძაან მაგარი ბენდი უკრავდა, ბარბაარემ მეგობრებს დაურეკა და უთხრა რომ ჩვენთან ერთად წამოსულიყვნენ და წამოვიდნენ სულ ხუთნი ვიყავით და მაგრად გავერთეთ,დილის ხუთზე კი სახლში მოვედით, დილით სკოლაში მქონდა წასასვლელი რამოდენიმე წიგნი მქონდა წამოსაღები და სკოლაშჳ რო შევედი პირდაპირ იმ ბიჭს შევეჯახე, მან გამიღიმა და ბოდიში მომიხადა მეც არაფერი მითქვამს გავუღიმე და წამოვედი ცუდხასიათზე ვიყავი და უცებ კარგხასიათზე დავდექი ^^ , რამოხდა ფიქრობდი მაგრამ აზრზე ვერმოვდიოდი , ავედი კლასში ჭიგნები წამოვიღე და წამოვედი, ძალიან მეძინებოდა და დავიძინე და რო გავიღვიძე უკვე დილა იყო , ჩავფიქრდი და მივხვდი რომ ის ბიჭი მგონი მომწონდა და გადაწყვიტე ფეისბუკზე დამემატებინა, მე მისი მხოლოდ გვარი ვიცოდი ,მისი გვარი იყო ფეტელავა, ჩავწერე "ფეტელავა" და უცებ ვიღაც "დათო ფეტელავა" ამომიგდო დავხსენი იქნებ ესაა მეთქი და მართლა ეგ ყოფილა დავიმატე და დამიდასთურა ,ჯერ კიდევ ვერმოვდიოდი აზრზე მომწონდა თუ არა ის ბიჭი რომელიც ჩემი სკოლელი იყო,და გდავწყვიტე მიმეწერა მაგრამ მესინჯერის ხმა გავიგე და უცებ გავხსენი სმს-ი დათოსგან იყო გულის სტიკერები გამომიზავნა მე უცებ პანიკა ავტეხე და კითხვისნიშნები გავუგზავნე ,იმან კი მომწერა "შემთხვევით გამოგიგზავნე",კაი არაუშავს მეთქი და დავდე ტელე , ვსო მგონი შემიყვარდა???? ვერვეხვდები რამჭირს ვცდილობდი დავმშვიდებულიყავი და დავმშვიდდი კიდეც მორჩა ამ ბიჭზე აღარ ვიფიქრებ ,
მალე გავიდა არდადაგები და დაიწყო სკოლა , დათოს ყოველთვის ვხედავდი გარეთ ყოველ დასვენებაზე საკმარისია ერთხელ მომეკრა თვალი და კარგ ხასიათზე ვდგებოდი და უაზროდ ვიცინოდი , ჩემს თავს ვეღარ ვცნობდი მასწავლებლებსაც უკვირდათ რომ შევიცვალე და ვერავინ ხვდებოდა რამჭირდა , ერთხელ ისიც ვიფიქრე ხოარ გავგიჟდიმეთქი მაგრამ ეს გაგიჟებას კიარა უფრო სიყვარულს ჰგავდა <3 შემიყვარდა , ჰოო ჰოო ის ბიჭი სახელად დათო , შემიყვარდა <3 ...

ბევრი ვიფიქრე დამეწერა თუარა ეს ისტორია რომლის მთავარი გმირიც მე ვარ, ეს ჩემი პირველი ისტორიაა რისი დაწერაც გადავწყვიტე , მაგრამ იმედი მაქვს ძალიან დაგაინტერესებთ ეს ისტორია, თუ არმოგეწონათ ძაანაც ნუ გამაკრიტიკებთ <3 <3 <3