როგორც ყოველ დილით ამ დილითაც ანნას ზარი მაღვიძებს.
-ნატაა გამოეტიე სახლიდან გვაგვიანდება სკოლაში
-მოვდივარ ხო 2 წუთი მაცადე ან შემოდი რა
-კარი მოვდივარ
წიკვინით შემოვიდა ანნა ჩემთან, რომ სულ ვაგვიანებ სულ მეძინება, მომაბეზრა უკვე თავი (რათქმაუნდა ხუმრობით)
-კარგი რა ანი მეტად არიცი ახლა ჩემი წესი?
-გადაგაჩვევ მე შენ მაგ წესს!
-აბა შენ იცი
-დღეს ლაშამ შეიძლება მომაკითხოს სკოლაში და გავისეირნოთ
-არ მცალია მე მაგათთვის
-კარგი რა ნარა არ იქნება დღეს ნიკა, ნუ ასე მითხრა ლაშამ.
-ვნახოთ, ვნახოთ
შევედით კლასსში და როცორც ყოველთვის გამათბობელთან უკან წავედი დავჯექი მოვკალათდი დავდე თავი გავაგრძელე ძილი. პირველი გაკვეთილი დასრულდა და მომდის ნიკას მესიჯი რამაც ძალიან გამაკვირვა.
-ნატ სკოლაში ხარ?
-კი
-გამოიხედე ფანჯრიდან
მეც ავდექი და გავიხედე, ნეტა არ გამეხედა ვისაც ვიცნობდი არ ვიცნობდი ყველა ქვემოთ იდგა. თვალი ერთ წვერებიან ბიჭს მოვკარი რომელსაც აშკარად დიდი ასაკი ეტყობოდა, გავბრაზდი და მალეევე მივხურე კლასის ფანჯარა და გამოვეცალე. შორიდან ვაკვირდებოდი როგორ იცინოდა ანნა და ესაუბრებოდა ბიჭებს ერთი სული მქონდა მალე მორჩენილიყვნენ და წასულიყვნენ მაგრამ არა გაკვეთილების დასრულებამდე მანდ იყვნენ. გარეთ გავედით და ყველა ჩვენსკენ წამოვიდნენ მივესალმე ყველას და გავიცანი უცხო ბიჭებიც მათი საძმაკაცოს წევრები ის წვერებიანი ბიჭი გიორგი მასთან ერთად მდგომი ოთო და ბექა. ნიკა ისე იცეოდა თითქოს არც არაფერი მომხდარიყოს, ნეტა როგორ შეეძლო ასე მოქცევა აბა ჩემთვის რომ შემოგეხედათ თავს ზემოთ ვერ ვწევდი რაღაცის მცხვენოდა რისი არვიცი. უკვე გაუსძლისი იყო და სახლში წასვლა გადავწყვიტე. ისე წავედი უკან არც მომიხედავს.
ამდროს მათთან...
-ნიკა ძმა ეს გოგო არ არის შენი შესაფერისი (მიმართა გიომ)
-რატო ბიჭო რას უწუნებ. ლამაზია? კი, კაი ტანი აქვს? კი, ხასითიც კაი აქვს რომ გაიცნობ მიხვდები.
-არა ბრატ დამიჯერე რა, ცუდი გოგოათქ არ მითქვამს უბრალოდ შენ არ გამოგადგება ამიტომ ნურც მასგააწვალებ და ნურც შენ გაიწვალებ თავს პროსტა ემეგობრე რა.
-ვნახოთ ბრატ ვნახოთ.
საღამო ხანი იყო გასეირნება და ანნასკენ გავლა გადავწყვიტე, მივედი და როგოორც ყოველთვის ხმაური ისმოდა. მასთან სულ ხმაური იყო ხოლმე ამიტომ არც გამკვირვებია პირდაპირ შევაჭერი სახლში რამაც უუუუ-ს ძახილი გამოიწვია ნატა მოსულა ნატაო ამბობდა ლაშა. რომ მცოდნოდა აქ დამხვდებოდნენ ნამდვილად არ შემოვიდოდი ძალით გავუღიმე და ჩემი ადგილი დავიკავე. ვაკვირდებოდი ყველას როგორ ლაზღანდარობდნენ ხან ვის დასწინოდნენ და ხან ვის იგდებდნენ აბუჩად ეს კი ძალიან მაღიზიანებდა ალბათ ჩემზეც ეგრე ამბობდნენ და იცინოდნენ როცა მანდ არ ვიყავი ხოლმე... რამდენჯერმე შევათვალიერე სიტუაცია და ბევრჯერ გავუსწორე თვალი გიორგის სულ შემთხვევით დავაკვირდი და რაღაცნაირი იყო არც სიმპატიურობის პიკი და არც მახინჯი, მისი ღიმილი უჰჰ ულამაზესი, მაგრამ რათგინდა ისიც მათნაირი თავხედი და ამაყი იყო. როგორც ყოველთვის მანდედანაც ადრე წამოვედი სახლში მისულს კი ლეპტოპს მივუჯექი რამდენიმე საათში კი მეგობრობის თხოვნა მომდიოს გიორგისგან, დავამატე, დამატებას კი მესიჯიც მოჰყვა.


აბა ბავშვებო რასიტყვით? :/