გათენდა... დილით ადრე ავდექი მე თიკა ვარ მყავს შეყვარებული რომელსაც ნიკა ჰქვია ძალიან მიყვარს და ძალიან ვუყვარვარ ეხლა დილის 6 საათია უნდა შევხვდე და ერთად ვივარჯიშოდ.. გარეთ გავედი სახლთან მელოდებოდა და ერთად გავირბოინეთ ^^
ნიკა: როგორ ხარ? მომენატრე ძალიან
და ჩამეხუტა
მე: კარგად ვარ შენ როგორ ხარ? მეც მომენატრე საქმე ისაა რომ 1 კვირა არ გვინახია ერთმანეთი ნიკას სამსახურის გამო ის თბილისიდან გასული იყო...
ნიკა: კიდევ მიწევს გასვლა
მე: ხოო? რამდენი ხნით?
ნიკა: 1 თვით ინგლისში
მე: რაა? არა რა გთხოვ
ნიკა: ვიცი რომ ძნელია მაგრამ რა ვქნა ასეა საჭირო დამიჯერე მერე სულ ერთად ვიქნებით
მე: კარგი მჯერა..
მაგრამ არ მჯეროდა რადგან სულ ისე მეუბნებოდა სულ მეუბნებოდა რომ ჩემს გვერდით იქნებოდა და არასდროს მიმატოვებდა არ წავიდოდა და სულ ჩემთან იქნებოდა მაგრამ მისი სამსახურის გადამკიდე სამწუხაროდ ამას ვერ ახერხებდა .. ხანდახან მეგონა რომ ამას ძალით აკეთებდა და ჩემთან ყოფნა არ უნდოდა.. (( ოღონდ ამ ფიქრებზე არავინ იცოდა ჩემი დღიურის გარდა რომელსაც არავის ვაკითხებდი.. საუკეთესო მეგობარი მყავს მარიამი ახლო ურთიერთობა გვაქვს მასაც ვეუბნები ხოლმე რაღაცეებს მაგრამ საერთოდ ნიკაზე არასდროს არ ვლაპარაკობთ რადგან მარიამს ნიკა არასდროს არ მოსსწონდა ..
ნიკა: რაზე ჩაფიქრდი?
მე: არა არაფერი
მან შემაჩერა
ხელები მხარზე მომკიდა და მითხრა
ნიკა: მალე გავა ის 1 თვე დამიჯერე
მე: მეეჭვება
აღარაფერი უთქვამს სირბილი გავაგრძელეთ... 2 საათი დავრბოდით 8 საათზე სახლში ვიყავით ნიკამ სახლამდე მიმაცილა
მე: როდისთვის მიდიხარ?
ნიკა: ზეგ
მე: ჰაჰ დაჟე?
ნიკა: არ მოიწყინო მალე ჩამოვალ
მე: ვატყობ გინდა წასვლა
ნიკა: არ მინდა მოგატყუო ასე რომ მინდა კი
მე: რატომ?
ნიკა: ინგლისში პირველად მივდივარ მაინტერესებს
მე: ხო რა თქმა უნდა , კაი არაუშავს მიყვარხარ წავედი..
სახლში ავედი.....
მე და ნიკა ბავშვობიდან ვიცნობ ერთმანეთს 7 წლის ასაკიდან.. შეყვარებულები კი მაშინ გავხდით როცა მე 14 წლის ასაკში ვიყავი ის კი 16 წლის იყო ეხლა კი მე 19 წლის ვარ ის კი 21.. ხშირად გვიჩხუბია ძალიან ბევრჯერ გვქონია კარგი წუთები ეხლაც მახსოვს ჩვენი პირველი კოცნა ჩახუტება მისალმება და ასე შემდეგ.. მეზობლები და ბავშვობის მეგობრები ვიყავით საეკეთესო მეგობრები და ამბობენ კიდეც რომ საუკეთესო სიყვარული მეგობრობით იწყება ^^ თავიდან სიყვარული მე ამახსნევინა მე მათქმევინა რომ მიყვარს ანუ ფოტოზე როგორც არის აი ისე
-მესამე ნოტი?
-მი
-როგორ ჩხავიან ყვავები?
-ყვა
ანბანის მეჩვიდმეტე ასე?
-რ
-მე ვარ, ის არის. შენ?
-ხარ
-ახლა ეგ პასუხი შეაერთე და მთლიანად მითხარი
-მიყვარხარ
- ხედავ? არც ისე ძნელი ყოფილა სათქმელადო..
მერე მითხრა მეც მიყვარხარო მე გამეცინა ვკითხე თუ ლაივში რატო არ მითხრა როცა 2 წუთის წინ ვნახე და მითხრა რომ ასე უნდოდა ჯერ რომ მე მეთქვა ამაზეც გამეცინა .. მოკლედ საუკეთესო მეგობრები ვიყავით და ვართ ვიქებით კიდეც heart emoticon სახლში რომ მივედი დავიძინე 2 საათი მეძინა მერე ნიკას ესემესსმა გამაღვიძა
ნიკა: თიკა ბოდიში მინდა მოგიხადოო გადაიდო ხვალ მივდივარ დილით გთხოვ მნახო გთხოვ რა
მე: გამმომიარე გავისეირნოთ
ნიკა: შენს სახლთან ვარ
მე დაბლა ჩავედი
მე: ნიკა
ნიკა: ჰო ბოდიში რა
მე: არა არაუშავს შენი ბრალი ხომ არ არის
ნიკა: გეწყინა ხომ?
მე: არც ეგ არ არის შენი ბრალი დამიჯერე
ნიკა: გპირდები ეს ერთიც და მერე სამსახურიდან წამოვალ
მე: კარგი რაა არ მოგბეზრდა? უკვე 1 წელია ეგრე მპირდები ათასი ვარიანთი გამოგიჩნდა მაგრამ შენ მოგზაურობა და ჩემგან შორს ყოფნა გინდა..
ნიკა: რა სისულელა თიკა დაუფიქრდი რას ამბობ გთხოვ
მე: არ მინდა ამაზე ლაპარაკი უბრალოდ ტყუილად ნუ მპირდები დავიღალე უკვე..
ნიკა: აბა რა გინდა რომ გითხრა? გინდა რო სიმართლე გითხრა?
მე: მინდა
ნიკა: კარგი მაშინ მომწონს მოგზაურობა და მინდა ვიმოგზაურო მიდნა თან წაგიყვანო და ყველაფერი განახოო არ მინდა ამ სამსახურს თავი დავანებო და არც ვაპირებ მაგრამ შენ მიყვარხარ
მე: კარგი
სახლში ავედი
ნიკა: თიკა
მე: მახსოვს,(შევისვენე ) ხვალ მიდიხარრ..
ნიკა: კარგი მაგრამ ხვალ დილით მივდივარ და მინდა დღეს შენთან ვიყო მართლა
მე: ამოდი ჩემთან
ნიკა: არ გავისეირნოთ?
მე: კარგი
და უკან მოვბრუნდი კარგა ხანს ვიარეთ მაგრამ არც ერთს არაერი არ გვითქვამს ასე გავიდა ი დღე ჩუმი დღე იყო ბოლოს გადამეხვია მაკოცა და წავიდა მეორე დილით მომწერა წავედიო მეტი არაფერი კარგითქო და მიყვარხარო სიმართლე გითხრათ ეგ კი მესიამოვნა რომ გაახსენდა ეთქვა heart emoticon მეც მიყვარხარ მეთქი და ამით დასრულდა მერე აღარ მოუწერია მერე მეც დავიძინე იმ დღეს საერთოდ არ მოუწერია მეც მთელიდღე სახლში ვიყავი მეორე დილით მომდის ესემესი..
ნიკა: თიკა აქ ერთი გოგო გავიცანი კაი გოგოა ის მომხედავს არ ინერვუიულო შენ მიყვარხარ
როგორ გინდა ეხლა რო ამაზე არ იეჭვიანო მაგრამ თავი შევიკავე
მე: კაი მოგხედოს
ნიკა: ეჭვიანობ?
მე: არა
ნიკა: კარგი წავე უნდა ვჭამოთ
მე: ვინ და ვინ?
ნიკა: მე და ნინიმ
მე: ქართველია?
ნიკა: კი ქართველიაა
მე: კაი
ტელეფონი დავუკიდე ნიკა 2 დღე არ შემხმიანებია ძალიან ვნერვიულობდი .. მე კიდე ვერ ვუკავშირდებოდი რადგან არ ვიცოდი როგორ დამერეკა ის ხომ საზღვარგარეთ იყო.. მოკლედ 2 დღის მერე მომდის ტელეფონზე ესემესი
ნიკა: პრივეტ როგორ ხარ? გახსოვს აქ რომ გითხარი გოგო არის მეთქი მგონი მომწონს არა შენ მიყვარხარ რამე არ იფიქრო უბრალოდ კაი გოგოა მინდა დროებით დავშორდეთ არ მკითხო რატომ შეგიძლია პასუხიც არ მომწერო უბრალოდ ბოდიში და კარგად..
მე: კარგად !!
ამაზე ვწუხდი მაგრამ რა მექნა ვიღაცა ძუკნამ შეყვარებული ამახია .. ამაზე გაცოფებული ვიყავი იმ დღეს მარია მოვიდა ჩემთან
მარია: როგორ ხარ?
მე: ცუდად
მარია: რატომ რა მოხდა?
მე: მიმატოვა
მარია: გითხარი რატო არ მიჯერებდი?
მე: იქ ვიღაც გოგო გაიცნო და მოეწონა
მარია: აი დამიჯერე აქ ჩამოვა ის გოგო დაავიწყდება და შენ შეგეხვეწება
მე: შევურიგდები
მარია: გაგიჟდი?
მე: კი მარა შევურიგდები
მარია: კაი, წამო საყიდლებზე გავიდეთ ვიშოპინგოთ რა მთელი დღეებია სალხში ხარ
მე: კაი
მე მოვემზადე და გარეთ გავედით ..
მერე უცებ ტელეფონზე დამირეკეს შუა ტრასაზე ვიდექი როცა ტელეფონის ამოსაღებად ჩანთაში ჩავიხედე და..
დამესიზმრა თითქოს ნიკა ჩემს გვერდით იყო და მეხუტებოდა ძალიან მესიამოვნა როცა გამოვიღვიძე თავზე მარია დამსდგომოდა
მარია: ნიკამ დარეკა
მე: რაო რა თქვა ?
მარია: ბოდიში მოგიხადა და შერიგება უნდა ეტყობა იმ ძუკნას ეჩხუბა აი ეხლაც რეკავს
მე: მომე.. გისმენთ
ნიკა: კარგად ხარ? გავიგე ავარიაში მოყევი ალბათ მარიამ გითხრა რომ შერიგება მინდა
თავიდან მკვდარი მეგონე ვიფიქრე დამთავრდა ჩემი ცხოვრება მეთქი
მე: იცი როდის მოვკვდი? როცა მითხარი აღარ მიყვარხარო
ნიკა: მე არ მითქვამს ეგ
მე: ნიკა შენ დამშორდი
ნიკა: მაპატიე მეგონა მომწონდა მაგრამ შენ მიყვარხარ აი თბილიში ვარ უკვე და საავადმყოფოსკენ მოვდივარ
მე: არ მინდა შენი ნახვა
ნიკა: გთხოვ
ტელეფონი დავუკიდე
მარია: აბა შევურიგდებიო?
მე: არა ან კი აუ არ ვიცი მიყვარს მაგრამ ჯერ არა რა
მარია: მასე ჯობია ეგ ბაბნიკი
მე: გეყოფა გთხოვ
ექიმი შემოვიდა
ექიმი: სისხლის ანალიზი უნდა აგიღოთ აქ რომ მოხვედით ცხვირიდან სისხლი ბევრჯერ წამოგივიდათ და რაღაც ეჭვები მაქ მინდა ანალიზი აგიღოთ
მარია: არაა პრობლემა
მე ანალიზზი ამიღეს
მე: პასუხები როდის იქნება?
ექიმი: დღესვე
მე: აქ უნდა ვიყო მე?
ექიმი: საღამომდე....

მოსაღამოვდა... მარია გვერდიდან არ მომშორებია უცებ კარები ნიკამ გააღო
ნიკა: გთხოვ არ გამაგდო სალაპარაკო მაქ
მე: კარგი მარია დაგვტოვე
ნიკა: ბოდიში მინდა მოგიხადო
მე: არ არის საჭირო
ნიკა: არა არის მე შენ მიყვარხარ
მე: არ მჯერა
ნიკა: ვიცი შეცდომა დავუშვი და გთხოვ მაპატიე აი ძალიან ვნანობ
მე: მიპატიებია
ნიკა: შემირიგდები
მე: არა
ნიკა: გთხოვ
მე: დამტოვე...
ნიკა ოთახიდან გავიდა .. მარია ექიმს ელაპარაკებოდა მერე ნიკაც ჩაერია დავინახე თუ როგორ ატირდა ორივენი.. მე დავუძახე
მე: ჰეიი რა ხდება მანდ?
მარიაც ნიკაც და ექიმიც შემოვიდნენ
ექიმი: რა ? თქვან ეტყვით თუ მე ვუთხრა
მარია აპირებდა თქმას მაგრამ ნიკამ დაასწრო
ნიკა: ლეიკემია
მე: რა ლეიკემია? მე მჭირს?
მარია: კი ოღონდ არ ინერვიულო კარგი?
მე: კარგი არაუშავს
ექმიმი: ქიმია უნდა გაგიკეთოთ წამოგვყევი თუ შეიძლება
მე: არა არ მინდა თმა გამცვივდეს
ექიმი: წამომყევი
ექიმს გავყევი ქიმია გამიკეთეს რომ ადრეულად შეეჩერებინა ჩემში ლეიკემია ორ-სამ დღეში თმებმაც დაიწყო ცვენა მერე ბიჭივით შევიჭერი ბოლოს კი გადავიპარსე
2 თვე გავიდა ნიკა კიდევ და კიდევ მეხვეწებოდა მაგრამ უარზე ვიყავი ყოველ დღე ჩემს სახლთან შოკოლადები მხვდებოდა ყვავილებთან ერთად მანებივრებდა მაგრამ უბრალოდ ვმეგობრობდით ნუ მე ვმეგობრობდი მასთან ის კი პირიქით მინდოდა შევრიგებულიყავით მინდოდა რომ ისევ ჩემი შეყვარებული ყოფილიყო იმიტომ რომ მეც მომბეზრდა ეს უაზრო თამაში ვითომ და მეგობრობა.. იცით რა ის ძალიან მიყვარდა სულ მიყვარდა იმაზე მეტად ვიდრე მას მაგრამ სანამ ბედნიერები ვიყავით არ ვაქცევდი ყურადღებას ვის უფრო უყვარდა ერთმანეთი მე თუ მას ... ერთხელ მახსოვს ზღვაზე ვისვენებდით ერთად ძალიან მაგარი იყო პლიაჟზე გავათენეთ ღამე სულ ვლაპარაკობდით ხან ვმღეროდით და რავი ვერთობოიდით მაშინ კარგად ვიყავი მაშინ ყველაზე ბედნიერი ვიყავი ეხლა კი რა შემრჩა ხელში ლეიკემია და იმ ადამიანთან მეგობრობა ვინც მიყვარს? ისე ჩემი ბრალიაა მინდა ბედნიერი იყოს მინდა ძალიან ბედნიერი იყოს და მაგიტომაც ვიკავებ თავს შერიგებისგან არ მინდა ავადმყოფთან ერთად ცხოვრობდეს სიცოცხლის მოლომდე თუმცა შეიძლება ჩემი ცხოვრება მეტად ხანმოკლე აღმოჩნდეს .. მარიაც იტანდა ჩემი გულისთვის ნიკას და მასთან ერთად როგორც მეგობრები ისე ვერთობდით მომწონდა და მიყვარდა მასთან ერთად ყოფნა მინდოდა სულ ჩემს გვერდით ყოფილიყო სულ სულ სულ !!!! და არასდროს წასულიყო ჩემგან რაც არ უნდა მომხდარიყო ერთ დღეს კი მეუბნება:
ნიკა: რაღაც მინდა გითხრა
მე: რა ? რამე მოხდა?
ნიკა: კი
მე: გისმენ
ნიკა: ცოლად გამომყვები?
მე: რატო მეღადავები? ჰა?
ნიკა: არ გეღადავები არაა სერიოზულად გეუბნები
მე: არა არ გამოგყვები
ნიკა: რატომ?
მე: ავადმყოფი ვარ შიეძლება ნებისმიერ წუთს წავიდე ამ ქვეყნიდან
ნიკა: მე შენთან ვარ
მე: სულ? სიცოცხლის ბოლომდე?
ნიკა: ხო
მე: თანახმა ვარ....
ნიკა: უბრალოდ შენთან მინდა ძალიან
მე: მე კიდე შენთან
ნიკა: მე შენ მიყვარხარ
მე: მეც მაგრამ რომ გამოჩნდეს ვინმე ჩემზე უკეთესი? როგორც მაშინ?
ნიკა: ის გატაცება იყო
მე: არ აქვს მნიშვნელობა
ნიკა: მიყვარხარ
მე: მეც მიყვარხარ...
ჩვენი ქორწილის დღე ყველაზე მაგარი იყო თაიგული მარიამ დაიჭირა.. მან ხელში ამიყვანა და ისე მატარებდა თაფლობის თვეზე პარიზში ვიყავით მაგარი დღეები იყო ერთმანეთს ვესიყვარულებოდით და ერთად ვიყავით სულ როცა საქართველოშიც ჩამოვედით ახალ ჩამოსულები ვიყავით როცა გონება დავკარგე..
მესმის ხმები
წკაპ...
ვფიქრობ რა ხმებია მესიზმრება ..
სადღაც თეთრ მიდამოში ვიყავი თოვდა
წკაპ..
ონკანის ხმა არის
წკაპ.. წკაპ..
ხო ონკანიაა მერე თვალს ვახელ ..

გონს მოვედი გვერდით ნიკა მედგა მერე თვალები დავხუჭე და არაფერი მახსოვს მერე არც საინტერესო არ ხდება ექიმები შემოცვივდნენ და ნიკა გარეთ გააგდეს მახსოვს როგორ მეძახდა მიყვარხარო ჩუმათ ჩემთვის ვეუბნებოდი მე უფროთქო მაგრამ ეს არავის ესმოდა მესმოდა :
ნიკა: მიყვარხარრ
მე: მეც ( ჩუმათ ჩემთვის ვამბობ)
ნიკა: ამ გულს მხოლოდ შენ ეყვარები
მე: ამ გულს მხოლოდ....
ნიკა: შენ ეყვარები...

მერე არაფერი მახსოვსს მე მას ციდან დავათვალიერებ
ნიკა ძალიან მოწყენილი იყო ცუდად იყო ვიცი რომ გული დავწყვიტე მას ჩემი ამ ქვეყნიდან წასვლით მაგრამ ეს არც ჩემი ბრალი იყო და არც მისი მინდა ბედნიერი იყოს მინდა ცხოვრება გააგრძელოს ჩემს გარეშე მიყვარს და მაგიტომ ცხოვრებაში ბევრიც კარგი გადამიტანია და ბევრიც ცუდი მაგრამ ნიკაზე კარგი ჯერ არავინ შემხვედრია მასსზე მეტად ჯერ არავინ მყვარებია ის იყო ჩემი პირველი და უკანასკნელი სიყვარული.. მინდა ბედნიერი იყოს მართალია გული მატკინა ერთხელ მაგარამ მე ის იმდენად მიყვარს რომ მიპატიებია მახსოვს ჩვენი ბავშვობა თუ როგორ ვთამაშობდით ერთად ის სულ ჩემი ქმრის როლში იყო გვყავდა შვილები და ბედნიერი ოჯახი ვიყავით მაგრამ სამწუხაროა როცა სინამდვილეში არ გყვავდა შილები ძალიან მინდოდა არადა .. მადლობას ვუხდი მას და მიყვარს..