მომიახლოვდა და ხელები შემომხვია,თავი ყელში ჩამიდო.
-თუ გინდა აქ დაიძინე წინააღმდეგი არ ვარ.-ისევ ფანჯრისკენ ვიყურებოდი და ვტკბებოდი ტბის ხედით.
-კარგი ცოტახნით ტბაზე გავალ და მერე ამოვალ.-თქმაც არ დამაცადა ისე გავიდა.ვეღარ მოვითმინე მეც მინდოდა ტბაზე გასვლა,პლედი დავძებნე და ქვემოთ ჩავედი.
-შენც ტბაზე მიდიხარ,შვილო??-თბილი ხმით მითხრა ლიამ.
-კი
-ჩა-ბექა გეყო !!-თავიი წაიღე შენ და ბექას მოგიმზადეთ.-ღმილით მითხრა და ჭიქები გამომიწოდა.გამოვართვი და ტბაზე გავედი.სახლს უკან პატარა აივანი ქონდა დაბალი და მაგიდადა სკამები იდგა.ბექა ტბის პირას იდგა და ცას უყურებდა.ჭიქები მაგიდაზე დავდგი და ბექასკენ წავედი.მივდიოდი და ისე მინდოდა ბექას ჩახუტება.ტვინს ვეთამაშებოდი ჩავხუტებოდი თუ არა და ბოლოს უკნიდან,კისერზე ჩამოვეკიდე,მისი სურნელი ხარბად შევისუნთქე და წინ დავუდექი.
-ასე უცებ რამ მოგიარა??-სერიოზული სახით იდგა და ტბას გაჰყურებდა,არც კი შემოუხედავს.
-მომენატრა შენი ჩახუტება...
-მე შენ მომენატრე,მაგრამ საშვალებას არ მაძლევ რო მოგეფერო ან ჩაგეხუტო..-ისევ არ მიყურებდა.
-მოდი ეხლა ჩამეხუტე.-პლედი ბეჭებიდან მოვიხსენი,ხელში დავიკავე და ველოდებოდი როდის ჩამეხუტებოდა.
-იცოდე ასეთ ხასიათზე იყავი სულ.-სიხარულით შემომხედა,წელზე ხელები მომხვიაა და ჰაერში დამატრიალა.
-კაი კაი გამიშვი ცუდად ვარ.-ორივე ვიცინოდით ბექა ისევ მატრიალებდა.ნელა გამაჩერადა მიწას რო ფეხი დავადგი ახლოს მოვიდა,ტანზე მიმიკრა და თვალებში მიყურებდა,მერე მზერა ტუჩებზე გადაიტანა და წამოიწია.
-არც იფიქრო.-პირზე ხელი ავაფარე-ამას მხოლოდ მათთვის ვაკეთებ-მზერა ფანჯრისკენ გავაპარე საიდანაც მთელი ოჯახი გვიყურებდა.ნელ-ნელა ხელი გამიშვა.
-ესიგი არ გიყვარვარ??-ნაღვლიანად მკითხა.
-იმდენად არა როგორც...-გავჩერდი მეთქვა თუ არა.თქმა დავაპირე და ტელეფონმა დამირეკა.
-უი ბოდიშიმოვალ ეხლავე.-ტელეფონი ამოვიღე ნიკა იყო ვუპასუხე და ტბასგავუყევი.
-რა კაიაა რომ დამირეკე.-სიხარულით მივახარე.
-აუუ ვიკა ცუდი ამბავი მაქვს არ ინერვიულო გთხოვ-ანერვიულებული ლაპარაკობდა.
-ნიკარამოხდა???-უკვე მეც ვნერვიულობდი რა აღარ ვიფიქრე ნიკა კი გაჩუმებული იყო,შიშმა ამიტანაა და უცებ ვიყვირე.
-ნიკაა თქვი სანამ გული წამსვლია.
-გიორგი დაჭრეს ცუდუ მდგომარეობაა არვიცით თუ გადარჩება....-ეს გავიგე და მარტო ის ვიგრძენი რომ სადღაცდავეცი....
თვალები გავახილე და თან წამოდგომა ვცადე,მაგრამ ბექამ უკან დამაბრუნა.
-ადგომა არ შეიძლება ვიკა..-იქაურობას თვალი მომავლე და პალატაში ვიწექი.
-სად ვარ რა მოხდა??-დაბნეულმა ვკითხე ბექასდა ისევ წამოდგომას ვცდილობდი ბექა კვლავ უკან მაბრუნებდა.
-ტბაზე გული წაგივიდა...-მაშინ გამახსენდა ყველაფერი და უცებ წამოვხტი.
-უნდა წავიდე....უნდა ვნახო....-ვბუტბუტებდი და ტელეფონს ვეძებდი.
-ამას ეძებ??-ბექამ ჯიბიდან ტელეფონი ამოიღო და დამანახა.-ნიკას ელაპარაკე ხო?? რაო მომენატრეო?? კიდე წავიდეთ კლუბშიო??-ზიზღით ამბობდა და არც კი მიყურებდა.
-ტელეფონი მომეცი საქმე მაქვს ნიკა არაფერ შუაშია.-ბექას მივვარდი ტელოფონის გამოსართმევად,მაგრამ გვერძე გაწია.
-მეც უნდა წამოვიდა სხვა შემთხვევაში არ დაგუბრუნებ.
-არარი შენი საქმე დადაეტევი აქ ტელეფონი მომეციეხლავე.-ხმას ავუწიე,ჩემ ყვირილზე ლია შემოვიდა.ბექამ გახედა რაღაცის თქმას აპირებდამე კი დრო ვიხელთე,ტელეფონი გამოვტაცე და გარეთ გავიქეცი.დერეფანში სალომეს და ელენეს შევეჩეხე.
-აუუ გოგოებო ფული არ გაქვთ ძალაინ მჭირდება აუცილებლად დაგობრუნებთ.-სოტყვებს ერთმანეთს ვაყრიდი თან უკან ვიყურებოდი და დავინახე ბექა,პასუხს არ დაველოდე არეთ გავიქეცი,მივრბოდი და თან ტქსებს ხელს ვუქნევდი არავინ მიჩერებდა ბექა უკვე მეწეოდა და ჩემ ბედად ტაქსმა გამიჩერა,ჩავჯექი და მძღოლს ეგრევე ვახალე.
-თბილისშიჩქარა.-მძღოლი სარკეში გაშტერებული მიყურებდა მერე მანქანა დაქოქადა მთელი სისწრაფით მოსწყდა ადგილს.
ნიკას დავურეკეე ვნერვიულობდი გიორგიზე ყველაფრის მიუხედავად,ის ხომ ჩემი პირველი სიყვარული იყო და რაღაც გრძნობა მაინც დამრჩა.
-სად ხარ გოგო ხო კარგადხარ??-მომესმა ნიკას ანერვიულებული ხმა.
-კი კარგად ვარ უბრალოდ გული წამივიდა და...გიორგი როგორ არის??
-ისევ იგივე მდგომარეობაა.
-როგორდაჭრეს ან რატო??
-შეყვარებულის პონტში არ ევასათ გიო და ქუჩაში მარტო ჩაიგდეს ხელში ჩემთან მოდიოდა კიდე კაიდა ქვემოთ რო ჩამოვედი მე ვნახე მხოლოდ შენს სახელს ბუტბუტებდა.-თვალზე ცრემლი მომადგა,ნუთუ ისევ მიყვარს?!-სანამ სასწრაფო მოვიდოდა შენზე მიყვებოდა როგორი გრძელი და სწორი თმა გაქვს,როგორი საყვარელი პატარა ცხვირი,დიდი მწვანე თვალები რომელიც სულ სიყვარულს და ბედნიერებასაფრქვევს-უკვე ვტიროდი ნიკა კი აგრძელებდა.დიდ წამწამებს ნაზად რო ახამხამებსო,ყვავილების სურნელს რომ აფრქვევს და არა ამქვეყნიური ღიმილი რომ აქვსო,ვიკა უსაზღვროდ უასრულოდ სიტყვებით შეუძლებელიაა გადმოვცე როგორ უყვარხარ.შენზეფიქრით იძინებს და შენზეფიქრით იღვიძებს,ეხლა მხოლოდ შენ ჭირდები,ყველაფერს ნანობს.ნანობს რომ დაგტოვადა სხვას გაეკიდა,ნანობს რომ სიყვარული ვერ დაგიფასა,ვერც კი შემაჩნიაა როგორ გიყვარდა,სანამ ცოცხალია ნახე ვიკა წამოდი ეხლავე ის მხოლოდ შენთვისაა აქამდეცოცხალი ალბათ კომაშიც შენზე ფიქრობს.-გაგვეცინა და ცრემლები მოვიწმინდე.
-მოვფრინავ ნიკა მოვფრინავ !!!-მთელი ოვაციებით შევყვირე და ნიკას კმაყოფილი ხმა მომესმა "შენი გოგო მოდის" და ტელეფონი გათიშა.ნუთუ გიორგი არარი კომაში?!
-უფრო სწრაფად თუ შეიძლება...

დრო არ მაქვს დიდი თავის დაწერის და ბოდიშით :( ❤