"არავის არაფერი არ დააბრალო, შენს ცხოვრებაში! კარგმა ადამიანებმა განახეს ბედნიერება,ცუდმა ადამიანებმა მოგცეს გამოცდილება, საშინელმა ადამიანებმა გაჩვენეს გაკვეთილი, საუკეთესო ადამიანებმა გაჩუქეს დაუვიწყარი გრძნობა..." (დოჩანაშვილი)
გიორგი ლიქოკელი ოჯახის უფროსი მკაცრი ხევსურული გამომეტყველებით და დინჯი საუბარით მოსამართლე გახლდათ შვილების სათაყვანებელი მამა და ხალხისთვის მისაბაძი ადამიანი.ბატონი გიორგი მაღალი,აქა იქ მოვერცხლისფრო თმით,ძალიან სიმპათიური,თაფლისფერთვალება მამაკაცია.მისი ცოლი გახლავთ ,ანუ თინანოს უსაყვარლესი დედა და საუკეთესო მეგობარი- არაბული მარიამი,მისი სილამაზე გულგრილს არც ერთი სქესის წარმომადგენელს არ დატოვებს.მაღალი,გამოყვანილი ტანი,მხრებამდე ქერა თმა,მომცინარი მწვანე თვალები ყველას კეთილგანწყობას იწვევს.გიორგის და მარიამს ბავშვობიდან სიგიჟემდე უყვარდათ ერთმანეთი რომელიც დღემდე გრძელდება და ყველასთვის მისაბაძი წყვილია ეს ორი..მათ ასეთივე სითბოთი და სიყვარულით გაზარდეს ორი შვილი თინანო და გაბრიელი.
უხ მეტი არმინდა დაიგვიანო შენ საწყალო მერე ვინ გაგიკეთებს ხოლმე მასაჟს მაგასაც ვნახავთ თავისთვის ბუტბუტებდა გოგონა და თან ტელეფონს ეძებდა რომ დაერეკა სალისთვის
სალის თინანოსა და ნატატოს ბავშვობიდაან ყველა იცნობდა სამი ჭკვიანი და ლამაზი გოგონა საუკეთესო მეგობრები იყნენ და ბაგა-ბათიდან ერთად მოდიოდნენ ბევრს შურდა მათი მეგობრობის და სილამაზის,ასევე "გაჩითულობის". თბილისის ყველა კოლьორიტი ბიჭი მათთან დაახლოვებას ცდილობდა მაგრამ თინანოს ძმა მისი საძმაკაცო ერეკლე ონიანი(სვანი), დუდუ დადიანი და რატი ერისთავი არავის ტოვებდნენ ცოცხალს ნუ მინიმუმ ტრამვატოლოგიური გამოვლილი ქონდა ყველა თაყვანისმცემელს.ნატატო გეგეჩკორსაც ყავდა საკმაოდ ძლიერი ადამინები გვერდით ამაზე ცოტა მოგვიანებით ის დედისერთა გათამამებული გოგო იყო საყვარელი კარიზებით.აი სალი პირველი კი ობოლი იყო ორი წლის წინ ავიაკატასტროფით დაეღუპა დედმამა და ბებია დარჩა მარტო გოგოებთან და ბიჭებთან ერთად,რა თქმა უნდა მის გვერდით დუდუ იდგა ყველგან და ყოველთვის ბავშვობიდან აწვალებდა საწყალ გოგოს ხან ბაყაყს ჩაუსვამდა ,ჩანთაში ხან დასცინოდა მის პატარა ასაკზე,ხან შოკოლადებს ართმევდა, ხან რა ხან რაა ავიაკატასტროფამდეც ასე იყო, მაგრამ შემდეგ გამოუტყდა ამ საქციელების უკან რა გრძნობასაც მალავდა ჩვენი დუდუ(დემური) და დღეს ამათზე გიჟი წყვილი არვიცი მე,ერთად აფრენენ...
მოსაღამოვდა 9საათზე სალი და თინანო მზად იყვნენ. თინანოს ატმისფერი კაბა ეცვაა რომელიც ოქროსფერ კანს და ქერა თმებს გასაოცარ იერს ძენდა სინაზის და სისადავის დედოფალი იყო იმ დღეს ეს გოგო გამჭირვალეს ტყუილად კიარ ეძახდნენ.სალიკუნას შავი ტანზე მომდგარი კაბა ეცვა შავი თმა კოსად ქონდა შეკრული და წითელი ტუჩსაცხი იმდენად უხდებოდა თვალს ვერ მოაცილებდით...
-აი მოვკლავ ამ ბიჭს გეუბნები ჩემი ძმა რომ არიყოს ვუჩივლებდი გამწარებული ვამბობდი დაა გეგმებს ვსახავდი როგორ მეწამებინა ჩემი ძმა
-მეც დაგეხმარები თინიკო მეღრიჭება სალომე და კაკუნით დადის ოთახიდან ოთახში...
ზარიც გაისმაა და დაუფიქრებლად მივხდით ვინც იყო ჩემი იდიოტი ძმა რაღათქმა უნდა...ჩავირბინეთ 5 სართული ქვევით კი გაბრიელის დანახვისას ისეთი სახით წავედით მისკენ უცებ ჩახტა მანქანაში და მოგვაძახა
-ჩაჯექით უსიტყვოდ თორემ დარჩებით სახლში ანგელოზებოო და ჩაიფხუკუნა სხვა რა გზა გვქონდა ჩავტენეთ საჩუქრების პარკები საბარგულში და გავეშურეთ წყნეთში სადაც ძვირფასი ნატალია ალბათ ისეთი სახით გველოდა აღარც ღირდა მისვლა, მაგრამ ჩვენი საჩუქრები იმდენად გაახარებდა ხმასაც კი ვერ ამოიღებდაა ყველაზე მაგარი სიურპრიზი ჩვენ გამოგვივაა...ბავშვობიდან ვოცნებობდით ერთად წავსულიყავით პარიზში ამიტომაც ბილეთები ვიყიდეთ.ნატალიას ასევე სურდა პანდორას სამაჯური,ბიონსეს კონცერტზე დასწრებაა ოცნებად ქონდა ქცეული და უნდოდაა ბევრი ბევრი ტყლარწი ყველანარი,ყველა ფორმის და ფერის ხოდა ჩვენც ერთი წლის ნაგროვები ფულით ყველა ოცნება და სურვილი სისრულეში მოვუყვანეთ ამიტომ ყველაზე მაგარი საჩუქარიც ჩვენი გამოვა.
კარგად ვერთობოდით მუსიკა გარემო საზოგადოება მშვენიერი იყო.სალი და დუდუ გაქრნენ შეგვიკლა მაგათმა მოტყდომებმა ჩემმა ძმამ და ეკემ გოგოები იპოვეს თუჩგამობურცულები და იმათთან ერთად ერთობოდნენ, მე და ნატატო კი ჩვენთვის ვერთობოდით როდესაც ნატატომ კინაღამ დამაყრუაა იმხელაზე იკივლაა
-დემეტრე არ აესებობს-ო და გაიქცა ჭიშკრისკენ შეახტა ზემოთ ხსენებულ ბიჭს რომლის სახე ვერც კი დავინახე,მაგრამ ყველაა ალაპარაკდა, გოგოები წინ წაიწივნენ ,გაიპრანჭნენ ალაპარაკდდნენ:
-ხვისტანის ჩამოსვლა გვეღირსაო
[right][/right]ახლა გამახსენდა ღრმა ბავშვობაში ნატალიას ბიძაშვილი მუდო ბიჭი რომელიც სულ ორჯერ მეყოლება ნანახი ,მაგრამ ჩემი დაქალის მონაყოლიდან ბევრი ვიცი მის შესახებ ,მაგრამ აქ როფორ რანაირად გაჩნდა ვერც მივხვდი ...ამ ფიქრებში ვიყავი გართული ჩემაკენ რო წამოათრია სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით ნატატომ ბიჭი და სანამ ჩემამდე მოვიდოდნენ სერიოზულად დავფიქრდი გვერძე მყოფ აუზში ხოარ ჩავმხტარყავი იმდენად ამიდუღდა სისხლი და დამცხა დემეტრე ბიჭი იყო? სიტყვებით ვერ ავღწერ მაღალი ,ღია ყავისფერი თმით რომელიც დაბალზე ქონდა შეჭრილი მაღალი ყელით რომელზეც ძარღვები სრულ ჰარმონიას ქმნიდა ლავიწებთან შეერთებისას...თვალები ვაიმე თვალები აი ეგ იყო პიკი პანიკა ზუსტად მაგ თვალების გამო მივხვდი ზუსტად 30 წამში,რომ დემეტრე ხვისტანი სამუდამოდ ჩაიბეჭდა ჩემი მახსოვრობის ფურცლებზე და ვერცერთ საშლელი ვერ მოახერხებდა ამ საოცრად მიმზიდველი ბიჭის ამოშლას იქიდან
-თინანო ეს დემეტრეა ხომ გახსოვს გიყვებოდი დღეს ჩამოსულაა ,დემეტრე თუ გახსოვს ეს ჩემი დაქალი თინანოა აღტაცებით გვაცნობდა ერთმანეთს
-მახსოვს გამარჯობა თინანო. არაა ვაიმე რა ხმა აქვს !!!ბოხი დაბალი ოდნავ ხრიწიანი ბარიტონის გაგებისას ტანში გამცრა... უცებ ჩემ ხელს ხელი მოკიდა და მეამბორა.ეს იყო ემოციების ბოლო სტადია,დანამდვილებით გეტყვით ,რომ ეხლა ჩემთვის წყალი ვინმეს რო შემოესხა აუცილებლად აორთქლებოდა,მაგრამ ჩემს ადუღებულ სისხლს მაინც არაფერი ეშველებოდა მისი ტუჩების შეგრძნებისას რომიაღწია 100 გრადუსს