"სიყვარული-ყველაზე დიდი ნიჭი რაც კი ღმერთს უბოძებია ადამიანისათვის"
თავი 9
ოჰ ეს საზიზღარი დილა როგორ მეგებება...თუმცა ვის ვატყუებ ასეთი კომფორტული და ტკბილი დილა ჯერ არ მქონია. სანდროს ზედ ვაწევარ რასაც ქვია. ჰო, აი ასე ვაწევარ! თავი ავწიე და მის ტუჩებს შევეჩეხე ასე , რომ მიმზერდნენ, აი როგორ გითხრათ..იცით როგორ მიმზერდნენ? მოდი დამეწაფეო კი არადა მოდი დამიპყარიო მეუბნებოდნენ ხოდა ვიფიქრე დილას მაიმუნობით დავიწყებ თქო და უკვე, რომ უნდა მეკოცნა და სანდროს ძალიან მკრთალი და ოდნავი ღიმილი , რომ შევამჩნიე ვითომც არაფერი ისე გამოვწიე თავი და საბანი გადავიხადე ასადგომად, მაგრამ გაცდის ვინმე?! ოხ ეხლა მეც ისე ვამბობ თითქოს სულ არ მინდოდეს ისევ სანდროზე წოლა. ფეხი არ მქონდა საბნიდან გადმოწეული, რომ ისევ ამ ვაჟბატონს აღმოვაჩნდი ზედ, მაგრამ მე ხომ ამასთან პირდაპირი მნიშვნელობით ვდებილდები ხოდა ფეხი ამისრიალდა ძირს დადებულ ჩემს ჩუსტებზე დავეცი, სახე კომოდს ჩამოვარტყი და ცრემლებამდე წამებს ვითვლიდი. წამოხტა გიჟივით სანდრო და ტკივილი გაოცებამ შემიცვალა, არა კაცო კი ვიცი, რომ ზრუნავს ჩემზე, მაგრამ რამ შეაშინა ასე? ეხლა მეც არ ვიყო ამის თეთრ რაშზე ამხედრებული პრინცესა რა!
-აი როგორ შეგიძლია იყო ასეთი მოუხერხებელი?-დაიწყო შეშინებულმა ლაპარაკი.
-ბავშვობიდან მაქვს მე ეგ ნიჭი, თუ გინდა გასწავლი როგორ უნდა დამემსგავსო ქმარო.-თვალი ჩავუკარი.
-ამ დროსაც , რომ იცინი რა! გამისკდა მე კიდევ გული!
-რას იხეთქავდი მერე?
-იხტიბარს არ იტეხავ ხო ?
-რათქმაუნდა არა.-ვუთხარი, ხელებიდან ვისკუპე და პირდაპირ ლოგინში ჩავეფლე, ხო, ჩავეფლე ისეთი ღუნღულა ლოგინიააა... მომიწვა ვაჟბატონიც გვერდით და გადამისვა თავისზე ისევ.
-ხო გინდოდა კოცნა, გადაიფიქრე?
-გააჩნია დღეს როგორი ბიჭი იქნები.
-ჰე ეხლა ნუ მომკლავ საღამომდე მაკოცე!
-ჯანდაბას შენი თავი, ხო! მე კი არ მინდა უბრალოდ ეხლა დღეს ქველმოქმედების ხასიათზე ვარ და .... -თან დავეწაფე იმ ტუჩებს ამდენი ხანი იმ მზერით , რომ მიყურებდნენ "მოდეე დამიპყარი გიჟო"-ვო. დამიპყარი ეხლა მეც არ ვიყო მაკედონელი რაა! პრინციპში ცოტაღა მიკლია არა?
-აი ესე , ძნელია?! შენ ერთხელ მაკოცე და მე კიდევ ეხლა მთელი დღე კარგ ხასიათზე ვიქნები.
-გამიშვი ეხლა გავაკეთო რამე საჭმელი, მაღაზიაში ჩავალ პროდუქტებს ვიყიდი.
-ხომ არ გაგიჟდი შენ, ეხლა შენი აზრით აქედან აგაყენებ და საჭმელს გაგაკეთებინებ?! ჩავალ ეხლავე მაღაზიაში ამოვიტან პროდუქტებს და გავაკეთებ რამეს . ცოლი ხარ ჩემი მონა კი არა!-თვალები რასაც მქვია გადმომცვივდა და დავუდე წინ სანდროს.
-ისა...დაგეხმარები ქმარო.
-ეს ქმარო განსაკუთრებულად მოგწონს ხო შე ეშმაკო?
-ეშმაკო კი და აი ქმაროსი რა მოგახსენო!
-უყურე შენ!
-ე.ი სანამ მე აქ ვიქნები აქაურობა თამარის დროინდელ საქართველოს უნდა დავამსგავსო.
-ანუ?
-სახლი უნდა მოვაწესრიგო აბა შენნაირი პატრონის ხელში ცოდოა და... ხო და შენ მოგასუქებდი, მაგრამ შენი პრესი მეცოდება...ნუ კაი ხო ეგოისტი ვარ, ისევ ჩემი თავი მეცოდება.-გადავიკისკისე.
-ერთი შენ ხარ თამარი და მეორე მე ვარ მწიგნობარი აღმაშენებელი. მგონი შენ ცოლად კარგი შინაგანი სამყაროს კი არა ვიზუალის გამო გამომყევი ხო?!
-უყურე შენ! გცოდნია ისტორიული პირებიც! -გავიოცე და დავაყოლე-და ხო რაც შეეხება ვიზუალს, ჩემ თავს გაფიცებ როგორ მიხვდი?
-რავი...შენი წარსული გადავქექე და რამოდენიმე ისეთ კაცს იყავი ცოლად გაყოლილი , რომ აშკარად ვიზუალის გარდა არაფერი ქონიათ კარგი და....
-ოხ ალექსანდრე, ალექსანდრეე!

ბავშვებო აი უდიიიიდეეეესი ბოდიიიიში!!!!!!!! მაგრამ უნდა შეხვიდეთ ჩემ მდგომარეობაში, ეხლა ეს თავიც 20 წუთში დავწერე 18ში აი მართლა არ მაქ დრო, საშინელ დღეში ვარ, მაგრამ ამ ისტორიას არაფრის ფასად არ შევწყვეტ!!!! წინა კომენტარებით ძალიან გამახარეთ ჩემო შოკოლადებო! იმედია ეს მინი თავი მოგეწონათ და ხვალ არვიცი რამდენად დავდებ....არვიცი კი არა აუცილებლად ვიზამ რამეს და დავდებ! მიყვარხართ ! <3