ყველა’ფერი (I)

სამშობლოში დაბრუნებული, აეროპორტიდან გამოსული მიწის დაკოცვნისგან ბიძაშვილის დანახვამ შეაკავა, ეგეც იმიტომ, რომ მთელი ცხოვრება დასცინებდა. - გიგი! - ნენეკო დაბრუნებულა! რაო, ახვლედიანების პრინცესა ჩამობრწყინდა სამშობლოში?! როგორ მომენატრე, გოგო! -

ყველა’ფერი ( სრულად )

იმის მიუხედავად, რომ წარმოშობით აჭარელი არ იყო, უამრავი მიზეზის გამო ცხოვრობდა ზღვისპირეთში, კერძოდ, ბათუმში. ამ წუთას ზუსტადაც, რომ ერთ-ერთი მიზეზთაგან გამომდინარე სარკეში საკუთარ ანარეკლს უმზერდა და თავს უბედნიერესად გრძნობდა.

ყველა ქალში წყეულ დედაჩემს ვხედავ( 18+) სრულად

- ნამდვილი სიყვარული მდუმარეა, თან უსასრულო!

ყველა ქალში ,, წყეულ დედაჩემს ვხედავ"( II ნაწილი) 18+

შე კახპა, შე ბ**ო! ამას გვიმალავდი არა? -გავშრი, ლოყაზე ხელი ვიტაცე, თეკლას გავხედე, ბავშვის თვალებში საშინელი შიში იდგა. სანამ მე გაოგნებული ვიდექი მეორე სილაც დამაწია. მა, რატომ ცემ დედას, აკივლდა , გადალურჯდა ბავშვი და შემომეხვია.

ყველა ქალში ,, წყეულ“დედაჩემს ვხედავ( 18+)სრულად (I ნაწილი)

ყველა ქალში ,, წყეულ“დედაჩემს ვხედავ, ის დაწყევლილი სცენა მიდგება თვალწინ , ტვინს მიმღვრევს, ზიზღი , ტკივილი და აუტანლობა ისადგურებს ჩემში. ამიტომ პირველივე ურთიერთობისთანავე ვტოვებ ყველა ქალს, როგორი ჭკვიანი, ლამაზი,სასურველი , შეძლებულიც არ

ყველა ფერი ჩაქრა (სრულად)

- ბავშვი აღარ ხარ, დათო. კაცს დაემსგავსე, ნორმალურ ადამიანს, თორემ ხომ ხედავ ასეთი არავის უნდიხარ.

ჩანაწერი სადაც ყველა ამოიცნობს საკუთარ თავს

დარწმუნებული ვარ ყოველთვის გექნება გულში ის პააატარა წერტილი, რომელიც მთელი ცხოვრება დაგტანჯავს, დაგღრღნის, გაგანადგურებს, ჩემსკენ წამოგიყვანს, მაგრამ იცი რა? მე არ მიგიღებ რადგან შენ საკმარისად მატკინე გული, საკმარისად მტანჯე, მე ახალ ცხოვრებას

ყველა'ფერი (თავი 2)

მე და გიორგი თითქმის ერთი საათი ვიყავით Mcdonald's-ში და გამოვედით. სახლში მივედი თუ არა სოფოს ზარი გაისმა და უცებ შეწყდა გადავურეკე 5-ჯერ მარა არავინ იღებდა ყურმილს. შემდეგ დედამის დავურეკე და გავიგე რომ საავანდმყოფოში ყოფილან... მე სახლიდან ჩქარა

ყველა'ფერი (თავი 1)

ყველა დღე ერთი და იგივეს გავს... დილით ადგომა სკოლაში წასვლა გაკვეთილები... დილით 7:50 ოთახის კარები დედაჩემმა შემოაღო -მალე მოწესრიგდი დადაგვიანედება, მე გავდივარ. მე წამოვჯექი და დედაჩემი უფრო კარგად დავინახე და ნახევრადმძინარემ ვკითხე: -სად

ყველა-ფერი, არა-ფერი

და ასე თითქოს ხმაურით, ამავე დროს ჩუმი ხმით მოწყდა ზეცას პაწაწინა წვეთი. ერთ წვეთს მეორე მოყვა. დაიბადა ახალი სიცოცხლე. დაიბადა? არა! დაიბადნენ.