საღამო ხანს მეღვიძება, ტელევიზორი ისევ ჩართულია.
თავმა როგორც ჩანს გადამიარა რადგან აღარ მტკივა ესეგი ასეა.
შემოსასვლელში გიოს ფეხსაცმელები შევნიშნე, უი მოსულა გავიფიქრე და მის ოთახისკენ გავწიე.
-ნიკუშ შეიძლება შემოვიდე?-კარზე ვაკაკუნებ
-მოდი ემიილი
-ნიკა როდის მოხვედი? რატომ არ გამაღვიძე? არ გშია?
-ნახევარი საათი იქნება ალბათ რაც მოვედი, იმიტომ არ გაგაღვიძე რომ მე უკვე დიდი ბიჭი ვარ და თავად მოვიმზადე საჭმელი.
-ჰომ დიდი ბიჭი ხარ აბა რაა-თავზე კოცნით ვტოვებ.
ტელეფონს დავხედე არც ნარეკი და არც ესემესი არ დამხვდა, მივხვდი ყველას რომ ეძინა პახმელიის გამო.
მერე ვიფიქრე გარეთ გავისეირნებ მეთქი, ოთახში შევირბინე, გამოვიცვალე და გარეთ გავედი.
მზე ჩასული იყო უკვე, ცოტა ციოდა. ქუჩაში ვსეირნობდი და გზადაგზა ვჩერდებოდი, გამვლელებს ვაკვირდებოდი.
სიარული რომ მომბეზრდა სკამზე ჩამოვჯექი, ჩემს გვერძე წყვილი იჯდა და მათკენ ვიყურებოდი როდესაც წინ ვიღაც ჩამომიდგა, ჯერ ფეხზე დავხედე მასაც ჩემსავით "პუმები" ეცვა, შემდეგ შარვალს მივაქციე ყურადღება ღია ლურჯი ჯინსი ეცვა, მაისურს თვალი მოვკარი შავი იყო და გარედან სპორტული ქურთუკი ეცვა. ეს დათვალიერება წამებში მოხდა, მაგრამ მაინც კარგათ დამამახსოვრდა, მის სახეს რა დამავიწყებს, ლამაზი ნაკვთები, კურნოსი ცხვირი, ლურჯი თვალები და შავი თმა ჰქონდა.
-გამარჯობა ემილი!
-მოიცა რაა ამან ჩემი სახელი საიდან იცის?-ვბუტუტებ ჩემთვის და წამის ინტერვალში მეც პასუხს ვუბრუნებ:
-გამარჯობა. უცნობო...
-უცნობო? არა უცნობო არა მე ლაშა ვარ.-იღიმის
-ვაიმე რა საყვარელი ღიმილი აქვს-ისევ გავიფიქრე ჩემთვის.
-მემგონი ამ დრის "სასიამოვნოას" ამბობენ ხომ?
-ჰა? რა ? აა კი კი, მაპატიე, სასიამოვნოა, მაგრამ ჩემი სახელი საიდან იცი ?
-საიდუმლოდ დავტოვოთ.
-კი მაგრამ მე რო მაინტერესებს?!
-კარგი, შენი სახელი შენმა ძამიკომ მითხრა, ის ჩემ გუნდში თამაშობს, მითხრა რა მისი ანკეტიდან ამოვიკითხე, რომ ყავს ერთი და ლალი და იქვე ბრჭყალებში "ემილი" ეწერა
-ააჰამ გასაგებია და რაიცით რომ მე ვარ ემილი?
-ანკეტაში ოჯახური ფოტოც ვნახე.
-ანუ მე რო კლუბში შეგხვდი, მერე კლუბის ეზოში და ახლა აქ, ეს ყველა შეხვედრა შემთხვევითობა კიარა დაგეგმილი იყო?
-არა, არცერთი შეხვედრა არ დამიგეგმავს.
-ვა რა საინტერესოა. ისე ასეთი ახალგაზრდა მწვრთნელი პირველად ვნახე.
-არა ვთამაშობ კიდეც, მაგრამ პატარებსაც ვავარჯიშებ.
-მართლა? კარგია. კარგი ახლა უნდა წავიდე, ჩემები არარიან სახლში და ჩემი ძმა მარტო დავტოვე, ნახვამდის გამიხარდა შენი გაცნობა.
-ნახვამდის!
-ღმერთო რა საყვარელია, რა ხმა აქვს, რა ღიმილი, რა გარეგნობა, რა აღნაგობა. ახლა გული წამივა-ვფიქრობ და თან ნაბიჯს ვუჩქარებ.
სახლში სწრაფად ავედი, თავი დავიმშვიდე და ნიკასთან ოთახში შევედი.
-ნიკუუშ, შეიძლება?
-მოდი ემილი-სამეცადინო მაგიდიდან მცემს პასუხს.
-ვა მეცადინეობ? ნიკუშ თამაშზე რო მითხარი როდის გაქ? იმიტომ გეკითხები რომ არმინდა ლექციას დაემთხვეს თორემ ხომ იცი ვერ გავაცდენ ლექციებს.
-არა ემილი, თამაშები შაბათს ან კვირას გვაქვს ხოლმე.
-ძალიან კარგი, ანუ მეც მეცლება.
ნიკას ოთახიდან გამოვედი და ტელეფონს დავუწყე ძებნა, როგორც იქნა ვიპოვე.
-ალო, ლანა ჩემთან ამოხვაალ?
-რა ხდება ხო მშვიდობაა?
-კი კი მიდი რაღაც უნდა მოგიყვე.
-კაი მოვფრინაავ.
ოთახში შევდივარ და პიჟამოებს ვიცმევ, მალევე ზარია კარზე.
-რაიყო გოგო მართლა მოფრინავდი?
-აბაა რაა.
-კაი წამო ყავას დავადგავ და გეჭორავები. ***
-რააა? არაა მართლაა? აუუ ხოდა მითუმეტეს ნიკას თამაში არ უნდა გამოვტოვოთ. ააა როოგორ მაინტერესეებს.
-ვაიმე რა საყვარელიიაა, სულ წინ მიდგას მისი სახე.
-კაი კაი, ახლა წავედი მე, ხვალ შეგეხმიანები.
-ჰომ კაი მიდი, უფ რა დრო გასულა -საათს მივჩერებივარ-არა რაა გადავიწვებიით ამდენი ლაპარაკით-შავი იუმორი შევუშვი.
-რა გადაგვწვაავს
-კაი მოდი გაკოცო.
-აბა ჰე, ამაღამ ძილი არ გეღირსება ვიცი მეე
-მასეა მასეე-მივაძახე კიბეეებზე ჩასულ ლანას.
კარი დავხურე და სამზარეულოში გავედი, მივალაგე ცოტა, ჭურჭელიც გავრეცხე და დეას ვურეკავ
-ალო დე ხომარ გაგაღვიძე?
-არა დე არ მეძინა, რახდება ხო მშვიდობაა?
-კი კი მშვიდობაა, ლალი ბებო როგორარის? ხომარჭირვეულიბს? ხოა ჯანზე?
-კარგათაა კიი.
-ასე გადაეცი ლალი ბებო "თავი არ წაიქციო" უნდა გაგათხოვოვო.
-შენი გამოსწორება არიქნება, ნიკო რასშვება? ხოარგაბრაზებს?
-არაა ჭკვიანი ბიჭია, დღედ თავად მოიმზადა საჭმელი, მე მეძინა და არ დამაღვძა.
-დედას ჭკვიანი.
-დე ხალ დაბრუნდებით?
-კი ხვალ ჩამოვალთ
-კაი, მამა მომიკითხეე, გელოდებით ხვალ.
-კაიი მიდი დეე.
საათს ვუყურებ 11 ხდებოდა, გიოს ოთახის კარებს ფრთხილად ვაღებ. ძინავს. კარს ისევ ვხურავ და ოთახში შევდივარ.
ტელეფონი ლოგინზე "ეგდო" დავხედე და უცხო ნომრისგან ესემესი იყო: "ძილინებისა" გამეცინა, ტელეფონი გვრდზე გადავდე და საბანში გავეხვიე.
საუბრის დასასრული
პ.ს ძალიან დიდი ბოდიში მეგობრებო წინა თვაში დაშვებული პატარა შეცდომებისთვის <3