ისე მეხუტებოდა მეგონა გავიგუდებოდი. ჰაერი არარ მყოფნიდა არადა ისე მენატრებოდა მენანებოდა ახლა გაშვება, ამ წამს მერჩვნა გავგუდულიყავი ვიდრე მას მოვცილებოდი.
-გაგგუდე
-ეგ არაფერი
-საოცრად მომენატრე, შენი სურნელი შენი კოცნა როგორ მომენატტრა
-მეც მომენატრე გიო ძალიან, მაგრამ ახლა გამიშვი თორე მემგონი შუა წრეში ვდგავართ
-მართალიხარ (იცინის)
მართლაც წრე იყო ჩვენს გარშემო ჩვენკი შუაში ვეუტებოდით ერთმანეთს ძალიან შემრცხვა და ვაწითლდი. გიორგიმ კი მის და ძმას მიმართა, ლილე და საბა მიხედეთ ნატას სანამ განვთავისუფლდები.
-არა შე**** ისე დავტოვებთ არ მივხედავთ (საბა)
-ვერარის ეს (ლილე)
პატარა ბავშვივით დავყვებოდი ამათ უკან სადაც ესენი წავიდოდნენ მეც მაქეთ მივდიოდი თან მეცინებოდა ჩემს მდგომარეობაზე. თავი ყველაზე მედნიერი ადამიანი მეგონა მთელ დედამიწაზე. ვგრძნობდი რომ მიყვარდა და ვუყვარდი.
-წავედით პატარა?
-წავიდეთ ხო მაგრამ მაგ პატარა მანქანაში როგორ ჩავეტევით ამდენნი მოდი მე და ნინი ტაქსით წავალთ ჯობს.
-ტაქსით გაგიშვებ ახლა მე შენ კარგ ადგილზე
-ჰაჰა, კარგი ჰო მოვდივარ
-ძლივს ჩავჯექით მე რათქმაუნდა როგორც ყველაზე სუსტი და მჩატე გიორგის კალთაში მოვკალათდი.
-ოჰ მოკალათდნენ გვრიტები (საბა)
-მართე რა შენ მანქანა რამე არ მოგვიწიო. მიუბრუნდა გიო
-ჰა ძმაო რასიტყვი აბა აქვევართ სახლთან მოვიტაცოთ ეს გოგო.
-რა პრობლემაა, მე არ ვარ წინააღმდეგი და ამას არ ვეკითხები.
გული კინაღამ გამისკდა მანქანას რომ აჩერებდნენ ვითომ არ შევიმჩნიე მაგრამ აშკარად სახეზე დამეტყო აქეთ ნინი გაგიჟდა მღუპავთო რას მიკეთებთო.
-გიორგი გეყოფა ხუმრობა თუ შეიძლება დაქოქეთ მანქანა და მშვიდობით მიგვიყვანეთ სახლში.
-სახლში შემყავხართ ნინი
-კარგი რა გიო გეყოთ ღადაობა ხოიცი რაც მოყვება ამ ამბავს.
-კარგი, კარგი გვეყოს თორე აუწყლიანდა ამას თვალები (იცინიან)
ისე გავბრაზდი რომ ვერ გადმოქცემთ. მე საშინლად არ მიყვარს ასეთი ქცევები, მაშინვე წარმოვიდგინე ეს რომ გააეკეთებინათ რას უზამდა მამაჩემი დედაჩემს და გული გასკდომაზე მქონდა. როგორც იქნა მივაღწიეთ სახლში და ამოვისუნთქე.
ჩემთვის ყოველი დღე ბედნიერებით აღსავსე იყო, მაბედნიერებდა ის რომ მყავდა ადამიანი გვერდით რომელსაც ვიცოდი და ვგრძნოდი რომ სიგიჟემდე ვუყვარდი, ვიცოდი რომ ჩემს გამო ყველაფერს გააკეთებდა, ასევე ვიყავი მეც სულ, ერთი წამით არ მიფიქრია რომ არ მიყვარდა ან ვიღალატებდი ან რაიმე მსგავსი, ყოველთვის ვცდილობდი რომ ჩემთან ბედნიერი ყოფილიყო თვითონაც. დღეები დღეებს მიყვა თვეები თვეებს ორივემ ჩავააბრეთ საატესტატო გამოცდები, ზაფხულის 2 დღეც ერთად გავატარეთ სამწუხაროდ მეტი ვეღარ შევძელით ის თბილისში დაბრუნდა მე კი განვაგრძე დასვენება, სულ ვესაუბრებოდით ერთნაეთს ყოველ დღე, დღე არ გასულა რომ მასთან არ მისაუბრია. დამთავრდა ჩემი სავენებაც და ჩავედი თბილისში მეორე დღეს კი ნიკას დაბადების დღე იყოს არ მეგონა თუ მეც მომიწევდა წასვლა, ჩემდა გასაკვირად მომიწია. როგორც ვიცოდი მანდ ახალი ბავშვების გაცნობა მომიწევდა ერთი გიორგის მეზობელი გავიცანი შოთა და მისი შეყვარებული ნია, ნიკას შეყვარებულიც გავიცანი ანანო. ძალიან მომეწონა უსაყვარლესი გოგო იყო ერთი შეხედვით მივხვდი. უი ხო დამავიწყდა მეთქვა რომ ნიკას დაბადების დღეს ცხვარიჭამიაში შევხვდით მანდ მას სახლი ქონდა, არასდროს არ ვყოფილვარ აქამდე მანდ და ძალიან მომეწონა ზაფხულში მანდ ყოფნა ნეტარებაა ისევე როგორც ჩემთან კიკეთში. თითქმის ერთი წელი გავიდა ჩვენი ურთიერთობიდან და მე არ მახსოვს ამ ერთი წლის მანძილზე 2 ჯერ მაინც გვეჩხუბოს. ისევ ახალი წელი ამ ახალ წელს კი მასთან და მეგობრებთან ერტად შვეხვდი.. მეგობრებო აი თუნდაც ერთხელ ცოხვრებაში თუ გამოგიცდიათ ნამდვილი სიყავრული და ეს ბედნიერი წუთები მიხვდებით როგორი ძნელია ეს ყველაფერი სიტყვებით გადმოსცე. მე და გიორგი ტოლები ვიყავით, ნუ თვეებით ვიყავი მასზე დიდი მაგრამ არც არაფერი მეტყობოდა ამ აყლაყუდა ბიჭის შემხედვარე რადგან მას დიდი შეხედულება ქონდა უფრო წელს სკოლასაც ვამთავრებდით და ცხოვრების ახალ ეტაპზე გადავდიოდით. სანამ სკოლას დავამთავრებდით, უკვე მასთან ყოფნის დროს ჩემი მეორე დაბადების დღე მოვიდა ამჯერად ზუსტად ვიცოდი რომ ჩემთან ერთად იქნებოდა და ახლა ნამდვილად ვგეგმავდი ისეთი დაბადების დღის გადახდას როგორიც მე მინდოდა. იმდენად მალე მოვიდა ეს დღე და ასევე იმდენად მალე გავიდა რომ მეგონა უბრალოდ პატარა სიზმარი იყო. დაბადების დღე კუს ტბაზე გადავიხადე ანნასთან, მარისთან, ლიკასთან (ჩემი ერთ-ერთი მეგობარი და მარიამის ბიძაშვილი) ნინისთან გიორგისთან, ლაშასთან და პიკოსთან ერთად. არასდროს დამავიწყდება ეს დღე და მუდამ მემახსოვრება ერთ-ერთი საუკეთესო იყო. ძალიან მაგარი შეგრძნებაა შენი საყვარელი ადამიანი რომ გეუბნება თუ როგორ უყვარხარ, ვინ ხარ მისთვის და ასე შემდეგ. ბედნიერებისგან დავფრინავდი როცა გიორგი რაიმე მსგავს მეტყოდა. ძალიან მალე გავიდა ეს დროც გამოცდებიც კარგად ჩავაბარეთ ისევე როგორც წინაზე და მოვებზადეთ ეროვნული გამოცდებისთვის.
29 ივნისი
-ნატუსი აბა რასშვრები კიდე ფრჩხილებს იკვნიტავ ნერვიულობისგან?
-ნუ მკითხავ რა ძალიან მეშინია
-კაი რა ასე კარგად ჩააბარე ყველაფეირ და ახლა რისი გეშინია.
-რავიცი რა ვნახოთ რა და როგორ იქნება
-ყველაფერი კარგად იქნება აი ნახავ
სანამ ქულებს გავიგებდით ყოველ დღე მამშვიდებდა ნეტა რო არ ბეზრდებოდა :დ
ნატა ნუდარდობ, ნატა ჩააბარებ, შენ რომ გინდა მაგაზე ისწავლი და ასე შემდეგ, როგორც იქნა დაიდო ქულები სამწუხაროდ მე ვერ ვნახულობდი და ვალდებული გავხდი გიორგისთვის მეტხოვა შემოწმება
-გი შემიმოწმე რა ვერ შევდივარ
-მომე აბა პ.ნ და პაროლი
-ახლავე
მივწერე და ასე 15 წუთ ველოდე პასუხს გული საგულეში აღარ მეტეოდა ვრძნობდი რომ რაღაც ისე ვერიყო როგორც საჭიროა.
-გიო მომწერე რა
-აუ ნატა
-რამოხდა?
-მომწერე გიორგიიიი
ნერვები აღარ მყოფნიდა უკვე ნერვიულობისგან თითებიდან სისხლი ვიდინე როგორც იქნე მომწერა გავხსენი მესიჯიდა ყველაზე ნაკლებად რასაც ველოდი ის მოხდა..

ბავშვებო რაღაც მიზეზების გამო მიწევს რომ ბოლო 4 თავი თავიდან დავდო :/