შემდეგი დღე....
მე ავდექი და მოვემზადე სასწავლებელში წასასვლელად და დაბლა ჩავედი
-ნახვამდის დეე
-ნახვამდის და წავედი.
-ჰეი ძვირფასო მესმის უკნიდან ხმა შევბრუნდი და ანდრეა
-გამარჯობა დებილო თუუ უკვე ქმარი დაგიძახო?
-შენთვისვე ჯობია არ გაბედო
-კაი რატო ბრაძდები ქმარუკავ
-შენ არ დაგავიწყდეს რომ ჩემი ფიქტიური ცოლი იქნები
-აჰაჰ ეგ როგორ დამავიწყდება
-ისე როგორც გატყობ შენ გინდა ჩემი ცოლობა
-აჰაჰ შე მართლა დებილი ყოფილხარ შენ ცოლობას სიკვდილი მირჩევნია ამას ვითარება მოითხოვს
-კარგი ჰააა ნუ მატყუებ აღიარე რომ მოგწონვარ და თავისკენ მიმიზიდა
-ხელი გამიშვი და ხელი გავარტყი იცოდე მეორეთი ეს ჩემთან აღარ გაბედო ვისთანაც გამოგდის ასეთი რამ იმას მიაკითხე აი ჩემთან კი ეგეთები არ გაგვა
-კაი ჰაა მალე ცოლი გახდები
-მგონი წეღან შენთვითონვე თქვი რომ ფიქტიური ცოლი ვიქნები
-ასე თუ ისე ცემი ცოლი იქნები
-ხოო ასეა მაგრამ ახლა არ ვარ ასე რომ...... და გზა გავაგრძელე არ მჯეროდა რომ ამის ცოლი გავხდებოდი თუნდაც ფიქტიური არა მოვკვდები არ შემიძლია ის სი ის ხომ ასეთი არასერიოზული იდიოტო და რავი რა აღარ არის. ამ ფიქრებში გართული მივდიოდი სანამ ხმა არ გავიგონე
-ფრთხილად და შემდეგ დავინახე რომ მანქანა მეჯახებოდა მერე ვიღაცა ხელში მწვდა და გვერძე გამწია თვალები რომ გვახილე სრულიად უცო ბიჭი დავინახე.
-კარგად ხარ?
-ამ კი კარგად ვარ ვუთხარი დაბნეულმა
-კარგია. რა გქვია?
-აუუ მაპტიე მაგვიანდება ნახვამდის
-კარგი ნახვამდის. და ასე დამთავრდა ჩემი და იმ ბიჭის უცნაური შეხვედრა. უნივერსიტეტში ერთი 3 გაკვეთილის შემდეგ ცოტა არ იყოს მომშივდა და წავედი ეგრედ წოდებული "ბუფეტისკენ" ავირჩიე რაღაც რაღაცეები ჩამოვჯექი და ტელეფონი დავიჭირე მერე გვერძე ვიღაც მომიჯდა
-ახლაც არ მეტყვი სახელს?
-ოუ შენ ხარრრ ბოდიში დილით ისე გავარდი რო..
-არაუშავს სიტყვის დამთავრება არ მაცადა
-აბა?
-რა აბა?
-აუუ რა ტიპი ხარ რაა ტო. რა გქვიათქო
-ააა ალექსანდრა შენ?
-ნიკა სასიამოვნოა
-ჩემთვისაც
-დღეს საღამოს რას აკეთებ?
-ამმ საქმეები მაქვს რა იყო?
-რავი ვიფიქრე შევხვდეთ მეთქი
-ოუ ამმმ კაი მაშ შაბათს 8-ზე იყო
-კაი
-კაი აბა ნახვამდის და წავედი დღის შემდეგ ბევრი არაფერი მომხდარა გარდა იმისა რომ...
-ალექსანდრაა კარზე აკაკუნებენ გააღე ამომძახა დედაჩემმა
-კაიი. გავაღე და გამოიცანით ვინ "ანდრეა"
-გამარჯობა ალექსანდრა
-გამარჯობა ანდრეა
-წამოხვალ?
-სად წამოვალ ვუთხარი გაკვირვებულმა
-მეგობრებს შენი თავი უნდა გავაცნო წადი მოემზადე და წავიდეთ
-აჰაჰ არ ვაპირებ
-აუუ რააა ტოო წამოდი ჰა ეს ეთი სურვილი ამისრულე გთხოვ
-კაი კაი მოვდივარ დაახლოებით 15 წუთში მზად ვიყავი მოტკეცილი შარვალი ტოპი მაიკა წითელი პომადა და ვსიო -აჰა მზად ვარ და წავედით.
მე -4 თავი
მე და ანდრეა მივდიოდით მე ფანჯრიდან ვიყურებოდით მთელი გზა ჩუმად ვიყავით ორივე ანდრეამ მანქანა გააჩერე კლუბის წინ გადმოვედით და კლუბში შევედით ანდრეა ეგრევე ხალხში გაერია მე კი ბართან მივედი მალევე ანდრეაც მოვიდა
-არაფერს დალევ?
-არაა იყოს
-აუუ აბა აქ რისთვის მოვედით კარგიი ჰაა
-კარგი დავლევ. 3 ჭიქის შემდეგ ანდრეამ საცეკვაოდ გამიწვია ვცეკვავდით ანდრეამ ხელი წელზე მომხვია. მე თაბრო მეხვევოდა ყურებში ხალხის ხმა თითქმის აღარ ჩამესმოდა მხოლოდ მუსიკას ავყოლოდი და ანდრეასთან ერთად ვცეკვავდი
-ალექსანდრა საპირფარეშოში გავალ და მოვალ
-კაი მანამდე მე კვლავ ბართან მივედი და კიდევ ერთი ჭიქა დავლიე მერე ანდრეაც მოვიდა ვიღაც გოგოსთან ერთად და იმას ეცეკვებოდა მე კი ვსვავდი კვლავ და ანდრეას რაღაცნაირად ვუყურებდი მალევე მომეკიდა და იქვე გავითიშე. შემდეგ ვიღაცა მაღვიძებს
-გოგონი გოგონიიი გაიღვიძეთ კარგად ხართ? უკვე გათენდა
-მოიცა რა? და ეგრევე წამოვხტი სკამიდან ტავი გახეტქვას მქონდა მერე ტელეფონის ძებნა დავიწყე რომ რავი და ვერ ვიპოვე მერე კლუბიდან გამოვედი და ტაქსით ეგრევე ანდრეას სახლთან მივედი იმხელაზე დავაკაკუნე რომ ლამის კარები ჩამოვარდა. ლარები ანდრეამ გააღო და მე ეგრევე ლანძღვა დავიწყე
-შე იდიოტო იქ როგორ მიმატოვე ნაგავო კრეტინო საერთოდ რატო წამოგყევი არ მესმის. ამ დროს კი ანდრეა გადაბჟირებული იცინოდა შემდეგ კი ჩემი ტელეფონი ხელებში მომაეჩეჩა და მითხრა
-მომისმინე შე აბა რა გეგონა რომ იქ იმისთვის წაგიყვანე რომ დააგხლოვებულივყავი? აჰაჰ რა მარტივად ტყუვდები და ახლა კი აქედან დაახვია მეზობლები გაიგებენ და მათ შორის მამჩემიც ასე რომმმ და კარები ცხირწინ მომიჯახუნა მე სახლში წავედი ჩუმად შევედი სახლში რომ არ გაეგოთ რომ მთელი ღამე არ მივსულვარ და შხაპი მივიღე მერე მესმის დედაჩემის ხმა
-ალექსანდრაა ჩამოდი კაბის ასარჩევად წავიდეთ
-კაი ეხლავე და კიბეებზე ბარბაცით ჩავედი.
-ალექსანდრა დედი შვიო კარგად ხარ? რაღაცა ცუდად გამოიყურები გეგონება მთელი რამე არ გეძინა
-კარგად ვარ უბრალოდ თავი მტკივა
-გინდა ხვალისთვის გადაბდოთ?
-არაა წავიდეთ კარგად ვარ ამ დროს კარზე ზარი იყო და რო გავაღე ჩემი მეგობარი ანა იყო
-ალექსანდრაა როგორ ხარ?
-კარგად მარა სხვაგან მივდივართ
-ხო ვიცი კაბის ასარჩევად დედაშენმა დამირეკა მეც მოვდივარ
-კარგი და წავედით კაბის ასარჩევად მე დედაჩემი და ანა. დაახლოებით 20 წუთში უკვე ვიყავით ადგილზე ძალიან ლამაზი კაბები იყო. მე ხან რა კაბა მოვიზომე ხან რა სანამ ყველაზე კარგი არ ჩავიცვი ძალიან ლამაზი იყო და რაც მთავარია მე მიხდებოდა
-დეე აბა ამაზე რას იტყვი?
-კარგია შნ რას იტყვი ანა?
-აუუ სამეჯლისო კაბა ძალიან მაგარია და თან ძალიან გიხდება
-ხომმ. შემდეგ დედაჩემმა ქორწილის ადმინისტრატორი დაიქირავა და ქორწილის მოწყობა დაავალა
ამ დროს ანდრეასთან
-ანდრეა დილით ვინ იყო?
-არავინ
-კაი ქორწილი დაახლოებით 1 კვირაშია შენ კი შარვალ კოსტუმიც კი არ გაქვს
-აუუ მეზარება ეს კოსტუმები და ცერემონიები არ შეიძლება უბრალოდ ხელის მოწერა და ვსიო?
-ამმმ არა ადე ეხლა და წავდედთ
-კარგი კარგი ანდრეამ ჩაიცვა და წავიდნენ მალევე აარჩიეს კოსტუმი და მალევე წამოვიდენ. როგორც ეს ყველაფერი მოხდა მალევე ისევე ეს ერთი კვირა გავიდა მალე მე ყოველთვის ვოცნებობდი რომ ჩემი ქორწილი ძლიან კარგი იქნებოდა და დიდ წრეშიც შედგებოდა და ასეც მოხდებოდა მაგრამ მე იმაზეც ვოცნებობდი რომ ვისაც ცოლად გავყვებოდი მასზე თავდაუვიწყარად ვიქნებოდი შეყვარებული ამაზე ვფიქრობდი საქორწინო კაბაში და სარკის წინ მდგომი ყველაფერი მზად იყო უკვე ახლა ძაანაც რომ მომენდომებიმა ქორწილის ჩაშლა არ შემეძლო
-ალექსანდრა მაზდ ხარ დედაჩემი შემოვიდა ჩემს ოთახში -აბა შემომხედე არ ლამაზი ხარ
-მადლობ დედი.
-ალექსანდრა მზად ხარ ხომ უკვე თავი შემოყო ოთახში ანამ ის ჩემი მეჯვარე იყო
-კი კი წავედით. მე და ანდრეამ ხელი მოვაწერეთ და წავედით რესტორანში ყველაფერი ძაან კარგად იყო მოწუობილი აი ძაან გაკვირვებული დავრჩი მოკლედ როგორც ხდება ხოლმე ჭამა სმაა თამადის სადღეგრძელო და რავი რა აღარ მოხდა სხვათაშორის როგორი გასაკვირიც არ უნდა იყვეს ჩხუბი ჯერჯერობით არ ყოფილა
-ალექსანდრა ახლა უკვე ცოლქმარი ვართ
-რა მერე?
-ის რომ რასაც მე გეტყვი იმას შეასრულებ
-აჰაჰ ნუ მაცინებ მე მონად დადგომას არ ვაპირებ. მე გავაგრძელებ ცხოვრებას ჩვაბარებ და გავაგრძელებ ცხოვრებას არ ვაპირებ სენი ცოლობით ცხოვრება დავინგრიო
-აჰაჰ ჩააბარებ და რაზე აბარებ ეგ მაინც მითხარი
-ბიზნესზე
-არადა მეგონა რომ...
-რა გეგონა?
-დაივიწყე საყვარელო. ქორწილის შედეგ მანქანასი ჩავჯექით სახლთან რომ მივედით ანდრეამ კარები გამიღო და ხელშიაყვანილი შემიყვანა სახში და კერძოთ თავის ოთახში შემდეგ ხელი გამიშვა და ძირს დამაპერტყა
-აუუ საქონელო
-რა მექნა მძიმე იყავი
-უხ შენი
-შეგინება არ გაბედო ახლა ადექი და დივანზე დაწექი ან რავი რაც გინდა ქენი თუ გინდ იატაკზე დაწექი
-აჰაჰ მე არც დივანზე და არც იატაკზე დაწოლა ვაპირებ
-აჰა მაშ მომიწექი
-დამამთავრებინე
-გსმენ
-კარგი ესსენ დაწვები ან ძირს ან დივანზე
-აბა აბა
-ახლა კი ოთახიდან გადი
-რატო?
-უნდა გავიხადო და იმტო
-კაი დროზე და გავიდა. გავიხადე და ლოგინში ჩვწექი და ანდრეაც შემვიდა და გვერძე მოწოლა დააპირა
-ჰეი რას აკეთებ?
-ვწვები არა შენ აქ კი არა იქ დაწვები დივანისკენ მივანიშე ანდრეას
-აუ ჩემიი რაა ჩემ სახლში ჩემ საწოლში ვერ დამიძინია და გადმოიღო რაღაცეები და გაშალა და დაწვა - ღამემშვიდობისა "ცოლო"
-ტკბილი სიზმრები "ქმარო" და ასე გავიდა ეს დრეც