მე-2 თავი.
გავედით ოთახიდან და შევამჩნიე რომ ძალიან ლამაზი სახლი ჰქონდა . კერძო ბინები ყოველთვის მომწონდა. ამირის სახლი ორ სართულიანი იყო , ლამაზი ფასადებით . ამირმა შეამჩნია ჩემი გაოცებული სახე და გაეღიმა . ნეტა რა აღიმებს ერთი ? ვერ ვიჯერებ ნუთუ ეს ყველაფერი ცხადია და მე არ მძინავს . ნეტავ ეხლა ჩემს საწოლში ავღმოჩდე და დედა მაღვიძებდეს სიტყვებით ,,თუ არ ადგე წყალს გადაგასხავ’’ როგორ მომენატრა ჩემი დედიკო . როდესაც პირველ სართულზე ჩავედით ყველამ ჩვენ შემოგვხედა.
-ამირა , შვილო კარგად ხარ ? -ფიქრებიდან ნაზმა ხმამ გამომიყვანა .
-რა?... კი . კარგად ვარ . - გაფითრებული სახით ვუპასუხე და ვერც კი მივხვდი როგორ წამომივიდა ცრემლები. მაგ დროს ამირი სკამზე იჯდა მაგრამ როგორც კი დაინახა რომ ვტიროდი სკამიდან ახტა.
-ჰეი ... რა გჭირს ? რა მოხდა? - ამირი მომივარდა და ჩემი სახე თავი დიდ ხელებში ჩარგო.
-არა-ფე-რი ...- ბლუყუნით ვუპასუხე და ტირილი დავიწყე.
-ამირა გთხოვ დაწყნარდი რა ...- ამირმა მითხრა და ჩამეხუტა მეც არ შევეწინაღმდეგე პირიქით მეც მოვეხვიე . ცოტახანი ესე ვიდექით მერე კი გონს მოვედი და მოვშორდი.
-გეყო. აქ შენს გამო ვარ ... ეხლა შენს გამო ვტირი! -მივხვდი თუ როგორ ტკენდნენ ჩემი სიტყვები მაგრამ მე ხომ უფრო მტკივა . როგორ შეუძლია ჩემი ცხოვრება დაანგრიოს . ნუთუ ჩემს ცხოვრებას ფასი არ აქვს ?! -ამირ გთხოვ გამიშვი , დამაბრუნე სახლში ...გთხოვ -ვუთხარი თუ არა ძირს დავვარდი და ტირილი დავიწყე .
-გეყო...-წყნარად მითხრა მან , მე კი თითქოს არც კი გამიგონია მისი სიტყვები.-ადექი! სწრაფად! -ამის თქმა და ჩემი ადგომა ერთი იყო . -აღარ დავინახო რომ ტირიხარ ! ეს დედა***ყნული ჯობია იყვირო , დალეწო აქაურობა და მაგინო ვიდრე იტირო ! -ყვირილს არ წყვეტდა . შემდეგ კი ვიღაც ხანში შესული ქალი გამოვიდა და წინ დამიდგა ისე თითქოს მიცავდა.
-ამირ რა იყო რამხელა ხმაზე ყვირიხარ ? -ალბად ეს ამირის ბებოა.
-აუ გაიწიე რა . თქვენ არ გელაპარაკებით და ნუ ერევით ჩვენ თვითონ მოვაგვარებთ . -ხელების ქნევით უპასუხა . ბებიამისიც მიხვდა რომ ვერ დამეხმარებოდა და განზე გადგა .ალბად იცის რა ხასიათი აქვს მის შვილიშვილს .
-გეყო ...გთხოვ .-ჩუმად ვუპასუხე.
-გინდა რომ ჭკუიდან შემშალო ?!-ისევ თავისას აგრძელებს . ეს ბიჭი მგონი ყრუა .
-შენ თვითონ მომათრიე აქ ! შენ ! მე ჩემი ნებით არ მოვსულვარ !-მეც ავყევი . როგორც ჩანს ღრიალი უყვარს ხოდა მიიღოს.
-რამდენჯერ გითხრა რომ მიყვარხარ?! რამდენჯერ ?! - თვალები ცრემლებით აევსო მე კი თითქოს რაღაც ჩამწყდა.
-გეყოფა ...-როცა ვუთხარი მან არც კი შემომხედა ისე გავიდა გარეთ და მთელი ძალით მოიჯახუნა ჭიშკარი.
*****
საათს როცა შევხედე საღამოს 7 საათი იყო ამირი კი არ ჩანდა . არ ვიცი სადაა ან რას აკეთებს . უიმე ნეტა რა მანაღვლებს რა ... ამირის ბებია და დედა თბილად მექცეოდნენ მათ ესმოდათ ჩემი რადგან ისინიც ერთ დროს მოიტაცეს . რა არის არა ცხოვრება დილით ვერც კი წარმოვიდგენდი რომ რამდენიმე წუთში ვიღაცა მომიტაცებდა ეხლა კი ვზივარ დივანზე უცნობ აწ უკვე მომავალ ‘’დედამთილთან ‘’ ერთად . აღარ კი არა ვეღარ ვტირივარ , დავიღალე ტირილისგან . უცებ ვიღაცამ ჭიშკარი იმხელაზე მიხურა რომ ადგილიდან წამოვხტი.
-ამირააა ! სად ხარ ? - ამირის ხმის გაგონებამ შემაშინა . მაგრამ პასუხი მაინც გავეცი.
-აქ ვარ . რა გინდა ?!-მკაცრი ტონით ვკითხე .
-ხო არ გინდა ჩემი ცოლი გახდე ?!
-არა ! - ჩემს პასუხზე გაფითრდა შემდეგ კი ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა.
-კარგი ...წამოდი .- წყნარად მითხრა და ხელი გამომიწოდა.
-სად ? - შეშინებულმა ვიკითხე.
-მამაშენთა ... დაგაბრუნებ . -ამ სიტყვების გაგონებამ სულში რაღაც ჩამწყვიტა .
-რეებს ბოდიალობ შენ ?!-საუბარში ამირის დედა ჩაგრვერთო .
-რამდენჯერ გითხრათ ჩვენს საქმეში ნუ ერევით ! - მკაცრად უპასუხა და ისევ მე შემომხედა .-რა იყო ამირა გადაიფიქრე ?- ცინიკურად მკითხა და გაეღიმა.
-ამირ რატო მექცევი ესე? - გატეხილი ხმით და ცრემლებით სავსე თვალებით ვუპასუხე.
-რა იყო საყვარელო ? ცუდად გეცევი ? შენ ხომ გინდოდა სახლში ? ხოდა წამოდი... რატო არ მოდიხარ ? უი ხო წესებს ვერ დაარღვებს . რას იფიქრებენ მეზობლები ? იტყვიან მოტყ*ა და გამოუშვაო .ამას იტყვიან ხო ?!-ცინიზმი არ დაგეკარგოს შენ !! ვერ გავუძელი მივედი და იმხელაზე ვფეთე სიფათში რომ 90 -ი გრადუსით შემოატრიალა თავი . მერე ისე შემომხედა რომ გავიფიქრე ,,ახლა მომკლავს’’-თქო . მაჯაში მწვდა და ოთახში ძალით შემათრია . როგორც ჩანს აქ ყველა ემორჩილება მას რადგან არავინ არ განძრეულა .
-გამიშვი ! იდიოტო ! არამზ - თქმა არ დამაცადა ისე მეცა ტუჩებზე ჯერ ნელა მიკოცნიდა სათითაოდ ორივე ტუჩს შემდეგ კი უფრო მომთხოვნად. უცებ ხელი გამიშვა და კარისკენ გაემართა მეგონა გავიდოდა მაგრამ სად მაქვს მე მაგის ბედი რა. კარი დახურა შემდეგ კი ჩაკეტა .
-რეებს შვრები ? -შეშინებულმა ვკითხე .
-იმას რაც მინდა და მჭირდება . -სერიოზულად მიპასუხა და ჩემსკენ წამოვიდა მეც ინსტიქტურად უკან გადავდგი ნაბიჯი და კედელს მივეჯახე. მას კი ამაზე გაეღიმა და წინ დამიდგა . მისი თბილი სუნთქვა სახეზე ვიგრძენი . მერე მან თავისთან მიმიზიდა და ჩემს ტუჩებს დაეწეპა . -იცი რა ტკბილი ხარ? - მძიმედ თქვა და ისევ ეცა ჩემს ტუჩებს , შემდეგ კისევზე გადაინაცვლა და ერთი ადგილის წოვა დაიწყო მეც არ ვიცი რატომ მაგრამ კვნესა ამომხვდა .-მაგიჟებ ...-შემდეგ ლავიწის ძვალზე მიკბინა და მაკოცა. ხან მკბენდა ხან მკოცნიდა . უცებ ხელში ამიტაცა და საწოლზე დამაწვინა . გონება მეუბნებობა ,,გაეცალე , ქიხიაა ამირა ქიხია ‘’ მაგრამ გონებას ვინ უსმენს როცა გული გეუბნება ,,ოდესღაც მაინც მისი გახდები ,ამიტომ ჯობია შენი ნებით დათანხმდე .‘’ მეც გულს მოვუსმინე და კოცნაში ავყევი . მასაც მოეწონა ეს და გაეღიმა . შემდეგ ადგა , მაისური და შარვალი გაიხადა მერე კი მე გამხადა და ზემოდან მომექცა . მიკოცნიდა ყოველ წერტილს შემდეგ კი ვიგრძენი რომ ჩემში შემოვიდა და სიცარიელე ამივსო . ასე ეგრძელდებოდა რამდენიმე საათი შემდეგ კი როგორ ჩაგვეძინა არ მახსოვს . დილით მუცლის ტკივილით გავიღვიძე . გვერდით ამირი მეწვა რომელსაც ისე ტკბილად ეძინა რომ არ მინდოდა მისი გაღვიძება . ამიტომ ჩუმად ავდექი საწოლიდან და ტანსაცმელი ჩავიცვი . უცებ თვალი ზეწარს მოვკარი რის გამოც ძირს კარასთან დავჯექი და ტირილი დავიწყე . ამირმა თვალები გაახილა და საწოლიდან ახტა .
-რატო ტირიხარ ? - ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და გაკვირვებული თვალებით შემომხედა. ვერაფერს ვამბობდი ამიტომ თითი ზეწრისკენ გავიშვირე . ზეწარი სისხლიანი იყო .- ამის გამო ტირიხარ ?
-ხო...- ცრემლებით სავსე თვალებით ვუპასუხე.
-აუ ტო შენ რა ბატი მყევხარ რა . - გაეცინა და მკერდზე მიმიკრა .
-ამირ რა უნდა ვქნათ ? -გატეხილი ხმით ვკითხე.
-რას გულისხმობ ? - გულუბრყვილო თვალებით შემომხედა.
-იმას ...-ვუთხარი და თითი ზეწვრისკენ გავიშვირე.
-არავის ვეტყვით ... ეს ჩვენი საიდუმლოა .-ტკბილად მითხრა და ისევ ჩამეხუტა.
***
ჩაცმის და ოთახის დალაგების შემდეგ ამირთან ერთად ქვემოთ ჩავედი. მან ხელი მომკიდა და გამიღიმა . როცა მას შევხედე მის თვალებში რაღაც სხივი დავინაღე და ამან გული ამიწვა . რატო ამიწვა ? იმიტომ რომ , არ მინდა იმედი მივცე რომ მას შევიყვარებ უბრალოდ ვიცი წინაღმდეგობის გაწევა არ ღირს რადგან ქორწილის შემდეგ მაინც უნდა დავემორჩილო.
-ამირა ხვალ უკვე ქორწილია ამიტომ დედაშენი მაღაზიებში გამოგყვება . -მითხრა ამირის დედამ .
-მე წავიყვან . (ამირი)
-არ შეიძლება ... დედამისი უნდა იყოს მის გვერდით და არა შენ .
-ამირა .- გავიგე დედაჩემის ხმა . როდესაც ის დავინახე ცრემლები წამომივიდა , ამირს ხელი გავუშვი და დედას მიუვარდი . ვეხუტებოდი ისე ძლიერად თითქოს ეს ბოლო ჩახუტება ყოფილიყოს. დედაჩემიც ჩემნაირად თანამედროვე ქალია როგორც ამირის დედა . მათ მხოლოდ თავსაბურავი უკეთიათ ... ამირის დედა და დედაცემი ერთმანეთს მიესალმენ რადგან ჯერ მხოლოდ დილის 9საათი იყო ამირის დედამ აიჩემო რომ ჯერ ყავა უნდა დაელია დედაჩემს და მერე წასულიყო . დედაჩემმაც უარი ვერ უთხრა. მოახლემ ყავა მოადუღა და სუფრა გაშალა რომ გვევახშმა .ამირი ჩემს გვერდით იჯდა დედაჩემი და ,,დედამთილი’’ რაღაცას განიხილავდნენ რაც მე არ მაინტერესებდა.მიუხედავად იმისა რომ ამირს არც კი ვუყურებდი ვგრძნობდი მის მზერას მაგრამ ყურადღებას არ ვაქცევდი რის გამოც საშინლად ბრაზდებოდა .
-ამირა დაემშვიდობე და წავიდეთ თორემ ვერ მოვასწრებთ .- მითხრა დედამ და ფეხზე ადგა.
-დამშვიდობება რა საჭიროა წამოდით მე წაგიყვანთ . (ამირი)
-არა დარჩი საჭიროა არაა ჩვენი წაყვანა ... თან ქმრის მძღოლი გამომყვა და მანაქანით წავალთ. -მამაჩემს მძღოლი ყავს რომელიც დედაჩემს და მამას ატარებს მამაჩემის მანქნით . ჩემს ძმებსაც თავიანთი მანქანები ყავთ . უფროსს შავი ფერის BMW X5-ი ყავს უმცროსს კი ნაცრისფერი AUDI TT RS-ი .
-დეიდა არ მინდა რომ ამირას გამო დღეს კიდევ მოგიწიოთ აქ მოსვლა თან დაღლილი იქნებით საყიდლების შემდეგ. (ამირი)
-ამირ დამავიწყდა შენთვის მეთქვა ამირა დღეს არ დაბრუნდება .(დამირა-ამირის დედა)
-რას ქვია არ დაბრუნდება ?!-მკაცრად იკითხა ამირმა.
-ტრადიციების მიხედვით გოგო მამის სახლიდან უნდა წამოვიყვანოთ. ამიტომ დღეს ამირა მამამისის სახლში რჩება .
-და აუცილებელია ეს ტრადიციები ? (ამირი)
-ამირ! ნუღა გვეკამათები . აუცილებელი რომ არ ყოფილიყოს ამირას არ გავუშვებდი .-თქვა დამირამ და გაიღიმა . - ძლივს ძლივობით ამირი დაითანხმეს ისიც როგორ.
-ამირას გავუშვებ ერთი პირობით . უნდა მომცეს თავისი ნომერი ღამით რომ დავურეკო და ველაპარაკო. (ამირი)
-არა!-უცებ წამომცდა და როცა გაკვირვებული სახეები დავინახე თავი დავხარე და ბლუყუნი დავიწყე .-მე... იმის თქმა მინდოდა რომ ... გვიან მივალთ სახლში ამიტომ ჯობია რომ ...მეც და ამირმაც დავისვენოთ .-როცა ვთქვი მძიმედ ამოვისუნთქე .
-ამირა რა დაგემართა მიეცი ნომერი.(დედაჩემი)-მომიწია ნომრის მიცემა . ყველას დავემშვიდობე და მანქანაში ჩავჯექი.
***
ძლივს ძლივობიდ ვიყიდეთ კაბა , ფეხსაცმელი და ა.შ. როცა ყველაფერი ვიყიდეთ სახლში წასვლა გადავწყვიტეთ . სახლში მისულს (კერძო სახლში) ყველას მივესალმე . უმეტესობა ნათესავების მოსულები იყვნენ დასახმარებლად და ქორწილისთვის ემზადებოდნენ . დიდი სახლი მაქვს ისეთი როგორიც შეხების ოჯახს ეკადრება ამიტომ ამ ღამით ნათესავები ჩვენთან დარჩებიან . ამირიც შეხების ოჯახიდანაა. ბევრი მამიდაშვილ-ბიძაშვილ-დეიდაშვილები მყავს მაგრამ ყველასგან გამორჩეულად მაინც ალია მიყვარს . ის ჩემი მამიდაშვილია . ამიტომ გადავწყვიტე რომ ამ ღამით ის ჩემს ოთახში დაიძინებდა მაგრამ როგორც ჩანს ძილი არ მეღირსება . 12-ის ნახევარი იყო ყველაფერი რომ მოამზადეს . რა თქმა უნდა ქორწილს რესტორანში ვიხდიდით მაგრამ ტრადიციების მიხედვით სახლში რიტუალები უნდა ჩაგვეტარებინა ამიტომ ყველაფერი არაჩვეულებრივად გააკეთეს. მე და ალია ყველას დავემშვიდობეთ და ავედით ჩემს ოთახში რომელიც მე-2 სართულზეა.
-აბა მოყევი , ანამ კი მომიყვა რაღაცეები მაგრამ ხო იცი ლაპარაკის გიჟი ეგ არაა ამიტომ ვერაფერიც ვერ გავიგე . - ანა ჩვენი ბიძაშვილია (მამაჩემის ძმის შვილი ) .
-მოკლედ...-ყველაფერი მოვუყევი იმ ღამის ჩათვლით ის კი დაშოკილი იჯდა და მისმენა.
-დარხეული გაქვს დაო ჩემო .
-ვიცი ... -უცებ ტელეფონი განათთა და უცნობი ნომერი დავინახე .-რომელი ხარ ?
-ჰაჰ, ქმარს ვერ ცნობ ?
-ამირ ?- ალიამ ყური ტელეფონს მიადო და ღიმილიანი სახით დაიწყო ჩვენი მოსმენა .
-ხო . ხომ გითხარი დაგირეკავ-თქო . როცა გწერდი რატომ არ მპასუხობდი ?!-უი დამავიწყდა მეთქვა მანქანაში როგორც კი ჩავჯექი ამირმა მომწერა *ჩემო პრინცესა არ მოიწყინო უჩემოდ <3 * მაგის მერე ათასი სმს მომივიდა მისგან მაგრამ არცერთს არ ვუპასუხე.
-არ მინახავს .
-კაი არაუშავს . აბა რას შვრები ? მოგენატრე?
-სულაც არა ! -ვეცადე მკაცრად მეპასუხა.
-ანუ მოგენატრე ხო ?
-არა-თქო ვახ !
- მეც მომენატრე პატარავ . -თქვა და გაეცინა .
-ამირ მომიყევი შენს შესახებ . - დავწექი და დაველოდე მის პასუხს . ალია მიხვდა რომ მინდოდა მასთან მელაპარაკა ამიტომ ლოყაზე მაკოცა და ისიც დაწვა .
-რა გინდა რომ იცოდე ?
-ყველაფერი რაც შენ გეხება .
-ოჰო ვიღაცას ვუყვარდები .- მისი სიცილი ტელეფონიდანაც კი მაგიჟებს.
-სულაც არა უბრალოდ მინდა კარგად გაგიცნო . მგონი ამას ვიმსახურებ !
-კარგი , კარგი მოგიყვები არ მინდა ჩემი პრინცესას გაბრაზება .- ‘’პრინცესა’’-ო რა სასიამოვნოდ გამოთქვა ეს სიტყვა . ამაზე გამეღიმა.- 21 წლის ვარ . ოჯახის ბიზნესს ვხელმძღვანელობ . 2 წლის წინ მამა და ბიძა ავარიაში დაიღუპნენ ამის მერე ოჯახის ბიზნესს ვხელმძღვანელობ . მყავს 16 წლის და ,არინი რომელიც ამერიკაში სწავლობს და ჩვენი ქორწილის გამო თბილისში ჩამოდის . ერთ საათში აქ იქნება . ბიძაჩემს მხოლოდ ერთი გოგო ჰყავს, დილარი .ისიც ჩამოდის არინისთან ერთად . დილარიც 16 წლისაა ამიტომ ერთად სწავლობენ ერთ კოლეჯში მაგრამ სხვადასხვა ფაკულტეტზე.
-და მე როგორ შეგიყვარდი ?
-ბიჭებთან ერთად ვიყავი გარეთ გასული და დაგინახე გოგოებთან ერთად რომ იყავი .მაშინ 15-ის იყავი . შენმა სიცილმა მომაჯადოვა . მერე როცა გავარკვიე ვინ იყავი ხშირად შენს სკოლასთან გამოვდიოდი და გხედავდი კლასელებთან ერთად . ვაღიარებ მექალთანე ვიყავი მაგრამ შენ მე მომაჯადოვე . ყველაზე მეტად კი შენი სიბავშვე მომეწონა . ვიცი რომ ყოველთვის სიმართლეს ამბობ და არ გაინტერესებს ატკენს თუ არა ეს ვიღაცას გულს .-ცოტახანი გაჩუმდა და მერე მითხრა . -ეხლა კი ჩემო პრინცესავ უნდა დაიძინო რომ ხვალ ისევ ბრწყინავდე .
-ძილი ნებისა ,ამირ. -ვუთხარი და გავუთიშე შემდეგ კი გადავეშვი სიზმრების სამყაროში.
*** 15 აპრილი
-ამირა ! გოგო გაიღვიძე ვიღაცა გირეკავს თან 2 საათში შენს წასაყვანად მოვლენ .ადექი მალე !-ალია ცდილობდა გავეღვიძებინე . მერე ხელში ტელეფონი მომაჩეჩა .
-გისმენ .-ახალ გაღვიძებულმა ტელეფონს დავავლე ხელი .
-გეძინა ჩემო პატარა .
-ვინაა შენი პატარა ?! -ჯერ მკაცრად ვთქვი და მერე ტვინში ამასხა რომ ამირი იყო .-ამირ ? შენ ხარ ?
-ხო . ვინ გეგონე ? -სიცილს ვერ იკავებდა
-აუ ეხლა გავიღვიძე და ვერ გიცანი . კარგი ახლა უნდა წავიდე მოვემზადო თორე ალია წყალს გადამასხამს .
-ვანაა ალია ? შენი მამიდაშვილი ?
-ხო .
-ამირაა ! -მთელ ხმაზე აყვირდა ალია
-ხო ვდგები ,ვდგები .-ბურტყუნით ვუთხარი და საწოლიდან ავდექი.
-ამირ წავედი მე .
-მიდი ჩემო პატარა .-ტელეფონი დავაგდე საწოლზე , მაშინვე სააბაზანოში შევედი და ვიბანავე.1 საათში ვიზაჟისტები დამადგნენ თავს . ალია კაბის ჩაცმაში დამეხმარა . (მთავარ სურათზე აყენია ის კაბა რომელიც ,,იყიდა’’ ) შემდეგ კი ერთმა ვიზაჟისტმა თმები გამიკეთა , მეორემ მაკიაჟი ხოლო მესამემ კი მანიკური. როდესაც ყველაფერს მორჩნენ სარკისკენ შემაბრუნეს. თვალებს ვერ დავუჯერე ისეთი ლამაზი ვიყავი . ჩემი ყავისფერი თმა ნეხევრად გაშლილი მქონდა . თვალის ზედა ქუთუთოზე თეთრი ჩრდილი , გარე ნაპირზე კი ყავისფერი ,შემდეგ ჩრდილი კონტურით იყო გადღაბნილი , შავი ფანქარი ზედა და ქვედა კუთუთოზე მესვა და წამწამებზე ტუში ეს ყველაფერი ჩემს მწვანე თვალებს უფრო მეტ სილამაზეს ანიჭებდა . ტუჩებს ღია ფერის ვარდისფერი პომანა ამშვენებდა . მთლიან ჯამში ასეთი ლამაზი ჩემი თავი არ მენახა . უცებ ავტომობილების სიგნალები გავიგეთ ალიამ მაშინვე ფანჯარა გააღო . ჩემმა ძმებმა კარებზე დააკაკუნეს და შიგნით შემოვიდნენ .
-ამირა ჩემო პოტარა დაიკო ვერ ვიჯერებ რომ ასეთ პატარას გათხოვებთ ყოველთვის წარმომედგინა რომ სიყვარულით გათხოვდებოდი და არა ასე . აპატიე შენს ძმებს რომ ვერ გაგიფრთხილდით . - ვერ გავუძელი ჩავეხუტე ორივე ძმას და ტირილის დაწყება მინდოდა მაგრამ...
-ახლო გეყოთ ეს ატირდება და მთელი საქმე წყალში ჩაგვეყრება .-ვიტომ მკაცრად თქვა ალიამ და გაიცინა .
-ალია ვეჭვობ შენ დაგვრჩები ბოლოში გასათხოვარი მაგ მწარე ენის გამო .-ხუმრობით უთხრა უმცროსმა ძმამ . არ ვიცი ქვემოთ რა ხდება ალბად შეხი კითხულობს ლოცვებს . 5 წუთში ოთახიდან გამიყვანეს და ქვემოთ ჩამიყვანეს გავბედე და თვალები ავწიე ამირს შევხედე და ისევ ქვემოთ დავიხედე . ამირი შავ კომტუმში გამოპრანჭული იდგა , შავი თმა ლამაზად გადაეწია და თვალები უბრწყინავდა.
ჩემო საყვარლებო ბოდიშს გიხდით ამდენი ხანი რომ არ ვდებდი . არ ვიცოდი ღირდა თუ არა გაგრძელება მაგრამ მაინც გავაგრძელე :დდ.
იმედია გრამატიკას მაპატიებთ <3
მიყვარხართ <3
ჩემი სტიმული ხართ <3