თორმეტი ცამეტი თოთხმეტი , თხუთმეტი.......
- მოდიიი ამას მერე დავამატებ ...- ემიმ ფურცელი მოახევინა დედამისს, ჯიბეში ჩადო და , სიამოვნების ღიმილი მოეფინა...
დილით ადრიანად წამოხატა, უცბად მოემზადა... კატადასთან ფრთხილად მივიდა,, როდენიმე ჯინსი გამოიღო, თითები ნელა აუს დაუსვა, ნაკეტებს ფრთხილად შეეხო, ერთერთი აარჩია ჩაიცვა და იგივე გაიმეორა მაიკაზეც...
დაბლა მანქანა ელოდა , მძღოლს სიხარულით მიესალმა და კარი მიიკეტა.
ეს ბოლო რვაწლის მანძილზე პირველი ღიმილი იყო. მძღოლი გაურკვევლობაში იყო. ერთ ადგილს აკვროდა და სანამ ემიმ არ დაუძახა-მიშკა ბატონ უჩას ნუ ვალოდინებთო- იქამდე ვერ მოვიდა გონს.

უჩა მოუთმენად ელოდა ემის ...გრძელი ღამე ძლივს გადააგორა და მოთმინება ეწურებოდა, ცნობის მოყვარეობა კლავდა.. ფანარაში იყურებოდა როცა ემი მძღოლმა გაოიყვანა, სწრაფად დაუბრუნდა სავარძელს ,არაფრის მთქმელი მიმიკა აიკრა და ჟურნალში ჩაძვრა..
- მოვედი- ემიმ კარი გახსნა, გუნებაში დაითვალა ერთი ორი სამი ოთხი და აი სავარძელიც, ფეხი ოდნავ შეახო და დაჯდა.
- აბა , რა მოგვიმზადა , ქალბატონმა ემიმ?!- ვითომდა უინტერესოდ იკითხა უჩამ.
- აშკარად ერთი სული გაქვს როდის მომიშორებ თავიდან...
- ....შეიძლება ასეც ითქვას.
- ჰმ.. - ირონიული ჩაღიმება , ემიმ ფურცელი ამოიღო, - აი წაიკითხე რამპდენიმე აკლია, თუმცა მსგავსები იქნება, თუკი ამ ყველას დათანხმდები დანარჩენიც არ გაგიჭირდება...
- ყველა ფერის ნახვა! ეს რა არის?!
- ანუ აც კი ფერები არსებობს უნდა დამანახო!
- აჰამ შემდეგი...ორი
მაგრძნობინოს შიში...სამი ყველაზე მაგარი ადრენალინი . ოთხი ... იცხოვროს სამი დღე და ღამე ჩემთან ერთად. ოჰოო - უჩას გაეცინა, - არწმუნებული ხარ რომ ეს ყველა გინდა?! განსაკუთრებით მმეოთხე?!
- ეგ ჩემი აზრია დაა თუკი ეჭვი მექნებოდა რამეში არ დავაწერინებდი და არ მოგიტანდი- ემიმ მკაცრად და ცივა გასცა პასუხი.- ჯობს გააგრძელო!
- კაი გავაგრძელოთ.....ხუთი ........... როცა მე მომინდება მიმღეროს.ექვსი მატარებინოს მანაქანა. შვიდი .მასროლონოს იარაღი, რვა , მაჩვენოს სვანეთი.. - უჩამ სახე დაბრიცა- და ეს ..... კაი ჯანდაბას ... შემდეგიი...
- მიდი მიდიი... კიდევ არის სიურპრიზები...
- ჰმ... ცხრა, დამბანოს , ათი, ვარსკვლავები დამათვლევინოს, თერთმეტი, მასწავლოს ხატვა, .... და ემი შენ მართლა არ გეწყინოსდა შეუძლებელს მთხოვ...
- მეარ გთხოვ ... ეს პირობებია სურვილებიი თუკი არ მოგწონს მაშინ გავაგრძელოთ ასე .... მე არსად მეჩქარებაა ოცი და ორმოცი წელი ვივლი აქ ... არაფწრს ვიტვი უბრალოდ ვილი და შენც იქამდე იქნები ჩემი ,, ექიმი" სანამ ცოცხალი ვიქნებიი....
- და დანარჩენი ოთხი სადაა...
- ფიქრის პროცესშია, თუმცაა თუკი ყველას ამისრულებ დავტოვებ ასე....
- ცოტას მოვიფიქრებ კაი?!
- ოთხამე დრო გაქვს- ემი სავარძლში მოკალათდა , ფეხები შემოაწყო ყურსასმენები მოირგო დაა vivaforever ააჟღერა...

უბჩა ფანჯრის რაფას დაეყრდნო , შემოსული სხივები ემის სახეზე ანათებდა, აბრწყინბდა ყვრიმალებს ლოყებზე ცეკვავდნენ ანცი სხივები,ერე ემიმ შებღვირა დამეწა სახეო და უჩამაც ფარდა გაასწორა მაგიდას მიუჯდა და ეხლა იქიდან დაუწყო თვალიერება. ფურცელი მაგიდაზე დადო თავი ხელებში მოიქცია და ემის თვითოეულ ნაკვთს დაიწყო შესწავლა...
გონს ისევ ემიმ მოიყაა.
- აბა ბატონო უჩა ჩემი წასვლის დროა.... მიიღეთ გადაწყვეტილება?!
- ჰომ.... კი .... მე თანახმა ვარ!
- ძალიან კარგი.. ასეც უნდა მომხდაიყო..... - ემი უფრო გაბრწყინდა, ამ სურვილების მიღმა უფრო მეტი ჰქონდა ჩაფიქრებული და რომარ განეხორციელებინა ალბად მოკვდებოდა... - ასე ადვიადაც არაა, ხვალ ადვოკატი მოვა ამ სურვილებს ამოვბეჭდი საბუთებად ვაქცევ შენკი კიდევ წაიკითხე და მაწერე ხელი... ეხლ წავედი...
- და როდიდან აიწყებააა სურვილების შესრულებაა?!
- ხელის მოწერიდან ერთ კვირაში! - ემიმ ოთახი დატოვა, მიშკამ მანქანაში ჩასვა და მალევე გაქრა...

საღამოს უჩას ავთომ დაურეკა... ემიზე შეეკითხა . უჩამ ადაკვით უთხრა, ,, უბრალო ბავშური სურვილები აქვს რასაც ნამდვილა შევუსრულებ!'' - ავთომ კიდევ ელაპარაკა რაღაცეებზე მერე ტელეფონი გათიშა და თვალები დახუჭა.- ,,ემი , პატარა გგი თანაც სვანი.... სკოლის ასაკიდანვეე ეტყობოდა როგორი იქნებოდა. მას რომ მხედველობა არ დაეკარგა არაფერი შეიცვლებდა პირიქით , უფრო გათამამებული გათავხედებული იქნებოდა. ... ვიცი რაღც აქვს ჩაფიქრებული, და ამას იმიტომ აკეთებს. ნეტავ თუ ვახსოვარ , ნეტავ თუ იცს ვინ ვარ....- ფიქრებში ჩაეძინა. მთელი ღამე იმ სავარძელზე გაატარა სადაც ემი წამოსკუპდება და ჩუმად ზის ხოლმე... თითქოს ეს უსულო ნივიც გრძნობდა მის სუნსა და გულოს ფეთქვას . ძილში იჩას ემის სილუეტი არ ანებებდა თავს ... შავი სილუეტი დანავარდობდა ხმამაღლა იცინოდა და ქრებოდა მერე ისევ მოდიოდაა ნაზად ორწეოდა თითქოს ცეკვავდა და მერე მიდიოდა .
კარზე კაკუნმა გამოაფხიზლა უჩა. წამოხტა ნატკენი კისერი ხელით მოისინჯა , რამოდენიმეჯერ გაავარჯიშა და კაი გააღო.
- დილამშვიდობისათ , ემილია გაზდელიანის ადვოკატი გახლავართ.
- დიახ გელოდით , შემობრძანდით - კარი ფართოდ გააო და დაბალი მოტოპალო კაცი შეიპატიჟა.
- უჩა ხომ ბატონი უჩა.
- დიახ დიახ.- უჩამ სკამისკენ მიუთითა დაბრძანდითო და თვითონაც მის წინ დაჯდა.
- საბუთები გავამზადე , გადახედეთ და თუ არ გადაიფიქრეთ მოაწერეთ ხელი. - ადვოკატმა სქელ ყდიანი ბაინდერი ამოაძვრინა ქეისიდან და უჩას გაუწოდა .
- მოვაწერ ხელს, არ მინდა გადახედვა , - დაუფიქრებლად მოაწერა ხლი სამ ადგილას . ადვოკატი წამოდგა ხელი ჩამოართვა და დაემშვიდობა . რპგორცკი კაი დაიხურა , ნაკაშიის პირადი ტელეფონი აწკრიალდა .
- გისმენთ...
- ოჰ ... - მეორე მხრიდან ემიმ გაიცინა- მოაწერეთ ალბად ხელი ხომ .
- დიახ მოვაწერე!
- აჰამ ძალიან კარგი ... ერთკვირაში ვიწყებთ !
- ემი ..... - ტელეფონი გაითიშა უჩას სათქმელი პირზე შეაშრა . უკმაყოფილოდ დაებრიცა სახე , მაგრამ რას იზავდა , ამდენს ითმენდა და ეხლა მოქმედების დრო იყო. თუკი ემი მასთან თანაშს აპირებდა თავისი წესებით , არც უჩა იყო ის ჩიტი ემის ეტარებინა თავის ჭკვაზე .... ის მას თავის წესებს ისე შეაპარებდა და ისე ატარებდა რომ თვით ემიც კი ვერასდროს მიხვდებოდა ამას.
ერთი კვირა ძნელად არ გასულა ... ემი სულ მოუთმენლად ელოდა როდის მოაკითხავდა ემის უჩა და დაიწყებოდაა მისი ბატონობა.
დიდხანს არ ალოდინა დილის შვიდ საათზე ემის ნაკაშიძე ემის საძინებელ კართან იდგა დაა რაც ძალა ჰქონდა აბრახუნებდა...
- ჰა.... რა .... რახდებააა .... - დენდარტყმულივით წამოხტა ემი...
- დამშვიდდი ემილია ... დღეს იწყებაა შენი ახირებების ახდენა... ჩანთა სადააა სამგზავროო- უჩამ ოთახი მოათვალიერა..
- მაღლა აიხედეე კარადის თავზეა...- დაუფიქრებად წაიბუტბუტა და ისებ თავი ბალიშში ჩარგო...
- ადექი ტანსაცმელი სადაა?!- ერთი ხელის მოსმით ჩამოიღო ჩემოდანი, კარადებს თვალიერება დაუწყო ...
- და სად მივივართ?!
- ეგ არაა შენი საქმე მთავარია სია არ დაგრჩეს რომ ,, პწიჩკები" გაუკეთო ახდენილ აურვილებს...
- კარადაააშია აქეთ საწოლის წინ...- ემიმ ძლივ აწია ტანი . ზლაზნით წამოდგა პიჟამის შრტი დაისწა მაიკის კიდეებს ხელი მოკიდაა დაბლა დაქაჩა და როცა მიხვდა არაფერი არ უჩანდა წელში გასწორდა აბაზანისკენ აიღო გეზი. ონებაში კი სამი ნაბიჯო გადადგა კარი გააღო და მალევე წყლის ხმაც გაისმა.
- უჩაკი კარადის სარკედან აკვირდბოდა ემის თვითოეულ მოძრაობას, მერე გონს მოვიდა , ტანსაცმელი შეათვალიერა . რადანაც სულ ერთი სახის ტანსაცმელს იცმევდა არ გაჭირვებია არჩევა. რამოდენიმე ჯინსი მაიკა და ბოტასები ჩაალაგა. მერე გარდერობიდან პერანგები ჩამოხსნა , ეცადა ოსე ჩაელაგებინა არ დაესრისა , მერე თეთრეულის მოძებნა დაიწყო , პატარა უჯრა გამოხსნა რამოდენიმე თავისი გემოვნებით , მოგუდული სიცილით აარჩია დაა ჯინსების ქვეშ დამალა. ემი კოსმეტიკას არ ხმარობდა. ადგანაც მინიმალური თმა ჰქონდა არც საშრობი და ათასი თმის სარჭი ჭირდებოდა ...
ემიც გამოვიდა პირსახოცების ამარა... უჩამ მარო დატოვა ჩემოდანს დაავლო ხელი და ეზოში გაიტანა.