შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

შელახული ღირსება თავი 5


10-02-2017, 00:53
ნანახია 1 774

საცალფეხო ბილიკზე
მივდიოდით ორნი
"მე " და "მარტოობა "

მტვრიან იატაკზე ვწევარ,აწითლებული თვალებით და ლოყაზე შემშრალი ცრემლებით კარებს მივშტერებივარ
იქნებ დაბრუნდეს იქნებ
მოვიდეს მითხრას რომ იხუმრა,არცკი მომისმინა არც კი მკითხა რა მოხდაო
ჩემ სიყვარულს ბრალი დასდო, მიმატოვა
სული მეწვოდა ტკივილისგან თვალები მეხილუჭებოდა დაღლილობისგან, გასაღების ჩხაკუნი რომ გავიგე... ინედიანად გავახილე თვალები
დედა და მამა დაბრუნდნენ
დედამ ერთი შეიკივლა ჩემი ამ მდგომარეობაში დანახვისას, მე კი იმედგაცრუებისგან ტირილი დავიწყე
ასე რისთვის მსჯის ღმერთი?
- შვილო რა მოგივიდა
დედა მუხლებზე დაემხო და გულზე მიმიხუტა, ისიც ტიროდა
მამა კი ისევ კარებთან იდგა
- ის აქ იყო
- ვინ შოთა?
იღრიალა მამამ და კარები დაკეტა
- არაა ტატო ... ის იყო ტატო იყო
- ჩემო პატარავ ჩემო ლამაზო დამშვიდდი
- მიკატოვა მან .... მან ხელი მკრა.... მათი სჯერა დედა
ამ მომენტში ყველაზე მეტად მინდოდა მოვკვდარიყავი,ოღონდ ეს არ მეგრძნო მისი განშორება ბევრად რთული აღმოჩნდა
კოშმარს გავდა რონლისგანაც იცი ვერ გამოხვალ
მთელი ძალით ვუჭერდი ხელებს
- დედა მიშველეე !
დამეხმარეთ ....
ალბათ დიდი ხანი ვისხედით იატაკზე და ვტიროდი
არვიცი არ მახსოვს
თუმცა ის დილა კარგად მახსოვს
არ მეძინა ფანჯარასთან ვიდექი და ბაღს ვუყურებდი, ცარიელი იყო
ისევე როგორც მე
კარის გაღების ხმა გავიგე მაგრამ არ გამიხედია
ვიცოდი კაბა მომიტანა დედამ
ამას ვერ გავექცეოდი
იქნებ ბოლოჯერ ვუყურებ ამ ბაღს
იქნებ ვეღარც დედა ვნახო
ამის გაფიქრებაზე მისკენ ვბრინდები და აცრემლებულ თვალებში ჩავაშტერდი, ისეთი გატეხილი იყო ისეთი უემოციო, გული მომიკვდა
მთელი ძალით მოვეხვიე
თვალები დავხუჭე, მისი სურნელის დამახსოვრებას ვცდილობდი, ეს სურნელი ეს შეხება როგორ შეიძლება დამავიწყდეს?
- რებეკა...
- არ გინდა დედა გთხოვ... ვიცი
სადა თეთრი კაბა ჩამაცვა
საკუთარი ხელებით გამამზადა წამებისთვის
თმა ოდნავ ამიწია და დაამაგრა, მაკიაჟის გაკეთების უფლება მე არ მივეცი, არ მინდოდა ლამაზი ვყოფილიყავი მინდა ასეთი გაუბედურებული ვენახე
მინდოდა წამით მაინც ეგრძნო რა გააკეთა
დედა ჩამეხუტა და შუბლზე მაკოცა
- არა! ასე ნუ იქცევი
- შენ ხომ ასე ოცნებობდი
- ახლა კი არ ვთხოვდები
ჩემს სხეულს მათ ვატან
რებეკას ამ ოთახში ვმარხავ
გესმის ?!!!

კიბეზე მარტო ჩავედი
ყოველთვის ვიცნებობდი ამ მომენტში ქვემოთ ჩემი მეგობრები ახლობლები მეზობლები დამხვედროდნენ
ახლა არავინ დგას მხოლოდ მამა და დედა და დიანა .
ჩემი თხოვნისამებრ სახლში არ მოუკითხავთ
სამაგიეროდ ტაძარში დაგვხვდა უამრავი ადამიანი, შესვლისთანავე შემზიზღდა თითოეული
ალბათ ცოდვაა ტაძარში ცუდი აზრები რომ გიტრიალებს თავში
მამაოსთან იდგა, ვიღაც კაცთან ერთად, მე და დიანა კი შიშით მივიწევდით მათკენ
ნეტავ ახლა შემეძლოს უკან გაბრუნება და გაქცევა, გაქცევა ამ სამყაროდან სადღაც სხვაგან ძალიან შორს
მაგრამ უკვე მათ გვერდით ვდგავარ
დიანა მიყურებს ვიცი ვეცოდები, მეც მეცოდება ჩემი თავი
შოთა კი გაღიმებული დგას
საშინელებაა ნამდვილი მარაზმი
როგორ უნდა გავხდეთ ჩვენ ღვთისგან დალოცვილები?
წირვა მთავრდება და ჩვენც გარეთ გამოვდივართ მისკენ არ ვიხედები აქვე ადგილობრივი ჟურნალისტებიც არიან
და რამდენიმე ცნობილი ტელევიზიაც, სოციალურ ქსელში უამრავი ადამიანი მლანძღავს, ყველა ჩემს ამბავს ყვება ,
რეალურად კი არავინ იცის რა მოხდა
როგორ წამართვეს ლაღი ცხოვრება
მშობლები მეგობრები 'ცხოვრება,
ცრემლები თვალებზევე მიშრება გული თითქოს აღარც მიცემს
ქალბატონი ელიკო ჩვენთან მოდის და გვეხვევა
თითქოს არ იცის რომ ეს ყველაფერი ფარსია
და საზოგადოებისთვის მოსაჩვენებლად გაკეთებულია
ნამდვილი მსახიობია სიამოვნებით ავუწითლებდი სახეს
კბილებს ერთმანეთს ვაჭერ და ვცდილობ ბრაზი ჩემში ჩავიხშო
ფეხების კანკალით ვჯდები ავტომობილში
ვხედავ მამას დაღონებული სახით
დედა არ ჩანს არვიცი სადაა ალბათ ცუდად გახდა ვერ მიყურა ასეთს
მე თექსმეტი წლის ვარ და ახლა სად ვარ?
კაბაზე ვიხედავ და ნაჭერს ჯიხში ვიქცევ
სინწრისგან ვუჭერ ხელს
- დამშვიდდი 'ხელს მხარზე მადებს, მაშინვე გვერდით ვიწევი უხეშად ვიცილებ და ზიზღით ვუყურებ არ შემიძლია მის სიაცლოვეს ყოფნაც კი ცუდად მხდის
არშემიძლია ვუყურო
არმინდა რაიმე უფლებები გააჩნდეს მას ჩემზე
ის დღე მახსენდება და სისხლი ტვინში მაწვება
სული მეხუთება გულისრევის შეგრძნება არ მეშვება
- მანქანა გააჩერე
არ აჩერებს ალბათ ფიქრობს რომ გაქცევას ვცდილობ
- ცუდადვარ
ხელს პირზე ვიფარებ
ისიც მაშინვე ამუხრუჭებს და ჩემთან ერთად გადმოდის
ხელით ვანიშნებ რომ არ მომეკაროს
ჩვენს უკან მომავალი ორი მანქანაც ჩერდება და ჩემთან ვიღაც გოგო
მოდის, პირს მბანს და შუბლზე სველ ხელს მისვამს, ეს გოგო არ მეცმობა პირველად ვხედავ, ლამაზია გაპრანჭული
მცივა იმდენად რომ მაკანკალებს
შოთა ქურთუკს იხდის და მაწვდის მაგრამ ცივად ავარიდე მზერა, ამ გოგოს მიაწოდა და მანაც ძალით მომაცვა თავს საშინლად ვგრძნობდი გამუდმებით იმაზე ვფიქრობდი რომ მასთან ერთად უნდა მეცხოვრა ამას სიკვდილიც კი ჯობია'
წონასწორობას ვკარგავდი
გოგონამ ხელი მომკიდა და მიმიხუტა
- კარგად ხარ?
უარის ნიშნად თავი გავუქნიე
- ჩემთან დაჯდეს შენთან ელიკოს და თემურის გადმოვსვამ
შოთას უთხრა და თაავისი მანქანისკენ წავედით
ქალბატონმა ელიკომ ცივი მზერა მომაპყრო და სწრაფად ჩამიარა
თითქოს რაიმეში მე ვიყო დამნაშავე
უკანა სავარძელზე მოვთავსდი, ქურთუკი მოვიძვრე, მისი სურნელიც ნაწუხებდა
რა საშინელებაა მე მისი ცოლი ვარ
...............მოგონება..............
- რებე იცი რომ ვერ გხედავ სულ მენატრები ვეღარ ვუძლებ უკვე გიჟს ვგევარ
- კარგი რა ტატ ყველაფერს თავისი დრო აქვს
- 16 წლის რომ გახდები მოგიტაცებ
- არა ჯერ პატარა ვარ ჯობია მოვიცადოთ
- ჩემი ანგელოზიხარ, ეს ბამბის ნაყინი მოგწონს?
გემრიელია ჰო?
- კი მომწონს
.. ... მოგონების დასასრული.......
- შოთას ცოლი როგორაა?
ვეკითხები საჭესთან მჯდომ გოგონას რადგან ვთვლი რომ ოჯახის ახლობელია
- რანაირი გოგო ხარ რებეკა ასეთი რამ შეგემთხვა შენ კი შოთას ცოლზე ფიქრობ
იქნებ კაბის ქვეშ ანგელოზის ფრთებს მალავ?
- ისიც იტანჯება ალბათ
- განქორწინდნენ
საბეძნეთში წავიდა დედამისთან
დაასერიოზულა ხმა
- თქვენი სახელიც არ ვიცი
- მე ნია ვარ. რებეკა ვიცი ძალიან ცუდადხარ წარმოუდგენლადაც კი მაგრამ ახლა უნდა გამაგრდე, მე ყველაფერი ვიცი, გპირდები აუცილებლად დაგეხმარები
უბრალოდ ამისთვის დრო მჭირდება და შენი მოთმინება
სკამის საზურგეს ვცილდები და გაკვირვებული ვუყურებ
- რაა?
- მე ნია ლომიძე ვარ 25 წლის ადვოკატი, სერიოზული საქმისთვის ხელი ჯერ არ მომიკიდია მაგრამ შენმა ამბავმა გამბედაობა შემძინა
ყველაფერს გავაკეთებ რომ შენი სიმართლე ყველას დავსნახო
მაგრამ ცოტა უნდა მოითმინო, გაუძლო
- კი მაგრამ ჩემი დახმარება რატომ გინდათ
- მე ყოველთვის სიმართლის მხარეს ვარ
- შოთას ვინხართ?
მანქანა დიდ სახლთან გაჩერდა, ჩვენ წინ შოთა გადმოვიდა და გველოდებოდა ჩვენ
ნიამაც არ დააყოვნა
შიშით მოვავლე აქაურობას თვალი და მანქანიდან გადავედი
- როგორ არის?
შოთა ჩემსკენ უთითებს ხელს
- მამა ის ცუდადაა ეს სიტუაცია მასზე ცუდად მოქმედებს
მამა? ნია შოთას შვილია?
გაოცებისგან პირი დავაღე
ნიას მივშტერებოდი
რომელიც ალბათ ხვდებოდა რატომაც


ბოდიშით დაგვიანებისთვის, იმედია მოგეწონებათ
ცოტა პატარაა მომიტევეთ
ვერ ვიცლიდი



№1  offline წევრი ლილიანი

ღმმერთო ეს რა იყოო შევიშალე ნამდვილი პედოფილი როგორ ვერ ვიტან საქონელი რა ახარებდა ნეტა ვიცოდე ერთი სული მაქ როდის გაირკვევა ყველასთვის სიმართლე ვერ ვიტან საერთოდ ხალხს გაიგებენ რამეს და ის გონიათ სიმართლე მოაღებენ პირს ადა არაფერს დაგიდებენ ისე მმოყვებიან ტყუილების ჩმახვას ბოლოში გავოგნდი შოთას ქალიშვილი თუ ყავდა თან ეს გოგო აპირებს გაარკვიოს ყველაფერი მმაგარია გააგრძელეე

 


ძაან მიხარია თუ დაგაიენტერესათ

 


№3  offline წევრი ლილიანი

ხვალ დადებ ხო?

 


ლილიანი
ხვალ დადებ ხო?

ვეცდები ყველანაირად

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent