ნეტავ მარტო მე ვარ ისეთ სიტვაციაში როდესაც არ ვიცი რა უნდა გავაკეთომითუმეტეს მას შემდეგ როდესაც საკუთარ ორიენტაციას ვერ არკვევ საითკენ უფრო იხრები ჰომო ,ჰეტერო თუ ბისექსუალობისკენ. თუმცა დღეს ამაზე ფიქრი ყველაზე ნაკლებად მინდა 5კვირა გავიდა რაც ჩემი გოგო დამშორდა ბიჭის გამო, თან მაგრად ტეხავს როდესაც იცი არდაწყებული ომი უკვე რომ წააგე?! მთელი დღე ამ ფიქრებმა გადამიყოლა ,ლექციებიც უკვე დამიმთავრდა აზრზე მაინც ვერ მოვდივარ ტვინი მტკივა, ერთადეთი რაც ამწამს ვიცი მხოლოდ ის არის რომ სახლში მისვლა არ მინდა და არც გარეთ სიარული სიცივის გამო... აუ რა ვქნა რავქნა რავქნა?! მოვიფიქრე ... ბნელი ოთახისგანათებისას სიხარული რომ წარმოიშვება ხოლმე ისეთი რაგაც დამემართა ამ წამს!..ჩანთიდან ამოვიღე ფირფიტა და ათი აბი ჰალუცინოგენი დავლიე ცოტას გავერთობი მაინც ამ ცარიელ აუდიტორიაში სხვა თუ არაფერი მაგრამ სანამ გახსნს მანამდე რა გავაკეთო ?! ..გამოვედი გარეთ და სასაფლაოსკენ მიმავალ გზას გავუყევი დიდი ხანია პაპის საფლავი არ მინახავს მგონი როგორი მისახედია...ხოდა ჩავალ და გავასუფთავებ თან დროც გავა და მშვიდ გარემოში ვიკაიფება .ამ ფიქრებში გართულმა სასაფლაომდე მივაღწიე..იქ მისულს ახალგაზრდა მეტად სიმპატიური ბიჭი დამხვდა საფლავთან მუხლმოკეცით იჯდა,ხელში შუშის ბოთლი ეჭირა რომელსაც აშკარად ეტყობოდა რომ არყის იყო და გაურკვეველი მეტყველებით(ნუ თუ მეტყველებას ვუწოდებთ) რაღაცას ბურტყუნებდა...თავიდან გაოგნებულმა შევხედე რაღამც თვითონ არ შემიმჩნია არც მე შევიმჩნიე საფლავთან მივედი,ხელთათმანები და კურტკა გავიხადე სანთებელა ამოვიღე ღერს გავუკიდე მან კი ამ დროს გამომხედა და ჩუმი ხმით მომმართა:-ერთი ღერი თუ გაქვს ზედმეტად მომაწევინე რა?
ფრთხილად გავხედე მის გარშემო 3 კოლოფი სიგარეტი ეგდო ეტყობოდა რომ ახალი დაცარიელებული იყო სამივე..ვიფიქრე საკმარისზე მეტი აქვს მოწეული და ყური მოვიყრუვე ვითომც არაფერი გამიგონია.... სანთელი ავანთე საფლავის ქვასთან დავჯექი და ფიქრებს მივანდე საკუთარი თავი .. არ გასულა 10იოდე წუთი მისი ხმა მომესმა:
-საწყენია რომ აღარ გაქვს!
-რა აღარ მაქვს?

-სიგარეტი გთხოვე წეღან შენ კი უპასუხოდ დამტოვე!
-არ გამიგია , აჰა აიღე!
ძალიან დამაინტერესა ამ ბიჭმა და ვცადე დიალოგი გამემართა :
-აქ რატომ ხარ რა გინდა? იმედია შენც პირად ცხოვრებაში არ გქონდა პრობლემები!
-არაფერი განსაკუთრებული ბებიის საფლავზე დიდი ხანია არ ვყოფილვარ და.... არაფერი
-კარგი თუ არ გინდა მოყოლა არ გატან ძალას !
და გავჩუმდი მასაც აღარაფერი უთქვამს ასე დაახლოვებით ნახევარი საათი ვისხედით გვერდიგვერდ მდგარი საფლავების ყარაულებივით მივშტერებოდით საფლავის ქვებს და ფიქრები უფრო და უფრო ბნელი არეული და შორი ჩანდა თითოეულის გონებაში..
მომენტალურად დამაპრიხოდა და ხმამაღლა წამომცდა:
-შენი დედა მოვ.....აუ აუ აუ არ მინდოდა ამის თქმა ...
-მშვიდი ადგილი ვერაფერი მოვნახე და აქ მოსვლა მხოლოდ ამის გამო გადავწყვიტე წეღან რაც გითხარი ტყუილია არა ეს ქალი ნამდვილად ბებიაა მაგრამ მიზეზი მოსვლის ეს არ იყო,
საუბარი შევაწყვეტინე:
- არ არის აუცილებელი რომ მომიყვე!
მან არც კი მომისმინა ისე გააგრძელა მონოლოგი:
-ზუსტად ამ დღეს ოთხი წლის უკან შეყვარებული გამითხოვდა მან ჩემზე სარგებლიანი კანდიდატურა ნახა და მას მერე ვეღარავის ვიყვარებ ყველასა და ყველაფერში მას ვხედავ რაც მთავარია ყევლაში ეჭვი მეპარებ მას მერე თუმცა უნდა ვაღიარო რომ მისნაირი არავინ არაა ხანდახან ვფიქრობ რომ კიდევ მიყვარს ,არ ვიცი რა ვქნა, მისი დაბრუნება დავაპირო თუ საიქიოში დაველოდო ?!
რა ნაცნობ სიტვაციაა გავიფიქრე ჩემთვის ღმერთო ჩემო ნუთუ სხვასაც ჰქონია ასეთთი შემთხვევა ჩემს გარდა ! ამის თქმა ვერ შევძელი და სულ სხვა რამ ვკითხე:
-იქაც სხვაში რომ გაგცვალოს მერე რაღას იზავ?
-ეგღა მეკლდა საფიქრად რა კარგად დამაწყნარე!
-მე მხოლოდ ჩემი მოსაზრება გითხარი რაც ბევრს არაფერს არ უნდა ნიშნავდეს შენთვის!თან მე შენს დასამშვიდებლად არ ვარ აქ!
-მე კი მგონია რომ შენი თავი ბებიამ გამომიგზავნა მთელი გულით ვეხვეწებოდი მას როპმ იქნება რაიმე მინიშნება მომცე მომავალთან დაკავშირებით მეთქი და აი ფაქტი სახეზეა ჩემი ხმა გაიგო.
-უყვარდა ბებიას ღადაობა ალბათ?
-რავი ალბათ !მოიცა და ეგრა შუაში იყო ?
-მომავლისთვის ჩემნაირი რომ გამოგიგზავნა!
-რამე გაქვს დასაწუნი?
-ვისთვის როგორ/
-კარგი თუ არ გინდა არ გატან ძალას !
მივხვდი რომ ამ დროს სამაგიერო გადამიხადა ჩემს მიერ დასმული კითხვისთვის მე კი მხოლოდ იმიტომ ვუპასუხე რომ მისი რეაქცია ძალიან მაინტერესებდა!
-კითხვა გამიმეორე?!
ჩაიცინა:-რა გაქვს დასაწუნი?
-როგორც გარეგნობა ისე ორიენტაცია!
-დამიკონკრეტე გთხოვ!
-გარეგნობის დაკონკრეტება დღისით თუ მოხერხდება მხოლოდ!, და ორიენტაციას რაც შეეხება ბისექსუალი ვარ !
სანთებელა აანთო და დამაკვირდა
- გარეგნობა არ გაქვს განსხვავებული ქალაქის ფორმატს არ ეკუთვნი უბრალოდ მეგობარი ბიჭი არ გყოლია?
-კი მყავდა სულ პირველად მაგრამ ჩემს თავს არ იმსახურებდა და დამშორდა!
ღიმილიანი სახით ვუპასუხე
-ცოტა დავიბენი უკეთ რომ გამარკვიო არ გინდა ? შენს თავს არ იმსახურებდა და კიდევ ის დაგშორდა?
-დაშორების მერეღა მივხვდი რომ ჩემს თავს არ იმსახურებდა და ფუფუნებაზე გამცვალა!
მივხვდი რომ გულის გადაყოლება უნდოდა და მოყოლა დავიწყე: 5 წლის წინ ფლირტი სხვადასხვა ბიჭებთან მისწორდებოდა თუმცა სერიოზული ურთიერთობა არავისთან მქონდა რადგან იმ დროს ფლირტის მომენტი ყველაზე საინტერესოდ გამოიყურებოდა ჩემთვის და ბევრი თაყვანისმცემლების გამო ერთ ადამიანს დიდი ხანი არ ვხვდებოდი ხოლმე თუმცა უკანასკნელი მათგანი შემიყვარდა თავდავიწყებით რომელსა 2 წელი ვხვდებოდი და გვიყვარდა ერთმანეთი ,კარგად იყო ყველაფერი , ერთ დღესაც დაბადების დღეზე დამპატიჟა ბევრი დავლიეთ გავერთეთ მე სახლში წასვლის თავი არ მქონდა და არცმას ჩემი გაცილების ამიტომ მასთან დავრჩი , იმ ღამეს სტუმრების გაცილების მერე ხელი მთხოვა რაზეც დავთანხმდი და მითხრა რომ მიწვევა მოუვიდა ჯარიდა აუცილებლად უნდა წასულიყო ერთი წელი ვეღარ მნახავდა ამ დროს აფექტურ მდგომარეობაში ჩემდაუნებურად სექსამდე მივედით თუმცა არ გვონია მხოლოდ ერთად გვეძინა ისიც მხოლოდ მას შემდეგ როდესაც კატეგორიული უარი ვუთხარი მეორე დღეს სახლში მიმაცილა და მას შემდეგ აღარ მინახავს მისმა დაქალმა კი მითხრა რომ რუსეთშია წასული თავის ცოლთან ერთად რომელიც ორი კვირით ადრე მოიყვანა და რომლის შესახებაც არავინ არაფერი იცოდა. მის შემდეგ ბიჭის მიმართ არავითარი გრძნობა აღარ გამჩენია ... ამდენი რამე რატომ მოგიყევი არ ვიცი ...სულრაღაც 1 საათია რაც გაგიცანი ან რანაირი გაცნობაა სახელიც კი არ ვიცი შენი!
-მაგ ბიჭს რომ იცნობდი მაგიტომ აგეწყო ცხოვრება ხომ!!
-მაგის თქმა არ იყო აუცილებელი!
-სასიამოვნო გრძნობა არ არის ხომ როდესაც მაზოლზე ფეხს გაჭერენ?!
-გვეყო მაზოლზე ლაპარაკი!
-მე უნდა გავიდე დროებით, ანდა იცი რა?!! შენც წამოდი!
-სად მეპატიჟები?
- რაღამც ეს ადგილი გაგისწორდა ის ადგილიც მოგეწონება!
-დიდი სიამოვნებით წამოვიდოდი ადგომა რომ შემეძლოს თან ახლა რაიმე სიგიჟეს დიდი სიამოვნებით ჩავიდენდი!
-ანუ სიგიჟე გინდა? კი ან არა?!
-კი!
-კისერზე შემომხვიე ხელი!jedg
შემოვხვიე ,ხელში ამიყვანა სასაფლაოს გავცდით კითხვა დავაპირე ასე აპირებდა ჩემს წაყვანას იმ ადგილამდე თუ? და ამ დროს შავ FERARY თან დამსვა კარი გამიღო როგორც ჯენტლმენმა და ხელით მიმანიშნა ჩაჯექიო! მეც დავჯექი თავიდან ცდილობდა არაფერი ეკითხა მაგრამ მაინც ვერმოითმინა და ...
-რა გჭირს სიარული რატომ არ შეგიძლია?
-შენ მინდოდა რომ აგეყვანე ხელში!
-კაი რა ნუ მეღადავები სერიოზულად გეკითხები ცუდად ხარ? თუ რა ხდება?
-პირიქით დზალიან მაგრად ვარ! კაიფს ვგულისხმობ ჰალუცინოგენი და ცოტაოდენი ჰაშშ!
-დამდენი ხანია რაც ასეთი არეული ცხოვრება გაქვს?
-3წელი იქნება ალბათ ან ოთხი..მოწევ შენც?
-მივიდეთ და იქ მოვწევ თუ გემეტება ჩემთვის რაღათქმა უნდა იმ შემთხვევაში
სანამ ვუპასუხებდი ტელეფონზე დაურეკეს მაშინვე უპასუხა კარგიო მხოლოდ ეგ გავიგე რომ თქვა მანქანა გააჩერა და მითხრა :
-საქართველოში ჩემს მშობლებთან 3 წელია არ ვყოპილვარ დიდად მისვლა არ მინდა რადგან იციან რომ საცოლეთი უნდა მივიდე შეგიძლია რომ გამომყვე, როგორც ჩემი შეყვარებული ძალიან გთხოვ და ერთ საათის შემდეგ სახლში დაგაბრუნებ! ამაზე მეტი სიგიჟე რაღა უნდა ქნა!
-კაი სიტყვა „სიგიჟით“ დამკერე! მაგრამ კაიფში არ ტეხავს მათი ნახვა?
-მეც მოვწევ ცოტა კიიდევ დაამატე და რომ მოვხოდდებით წავიდეთ !
შევაკეთე მოსაწევი რადგან ჰაშშ აღარ მქონდა დავბოლდით ისე რომ გზაში რას ვლაპარაკობდით არ მახსოვს ერთადერთი რაც მოვიფიქრეთ მანქანის კამერა შიგნით მოვატრიალეთ რათა გადაგებულზე ფხიზელზე გვეღადავა.. სახლის დანახვისთანავე ‘თვალები შუბლზე ამივიდა სამი ოთხი კრუგი გააკეთა და ტრიალი რომ დაასრულა მლოცავდა სამოთხე რომ ვანახე’
-აქ ცხოვრობ?
-მე არა მხოლოდ ჩემი მშობლები
და ამ მომენტშჰი სახლიდან წელში მოხრილი 90წელს გადაცილებული ჩანებიანი ქალლი გამოვიდა ჯოხით ხელში და მას მიმართა ნიკო როგორ მომენატრე ჩემო ცელქო ბიჭო.. მხოლოდ მას შემდეგ გავიგე ნიკა ერქვა და დამკრა თავში რომ მან ჩემი სახელი არ იცოდა თუმცა ამსას დისკონფორტი არ შეუქმნია არც ერთისთვის სანამ ეზოს მათვალიერებინებდა თითო ნაფაზი კიდევ დავარტყით! და როდესაც მკითხა აქ რას აკეთებდა..მივხვდი ისევე აპრიხოდებდა როგორც მე სახლში შევედით როგორც იქნა მშობლები გავიცანით სუფრასთან დავსხედით და დაწყო ისეთისტორიების მოყოლა რომ სიცილის შეკავება შეუძლებელი იყო თუმცა თავს ძალას ვატანდი და რამდენადაც შემეძლო ვიკავებდი თავსყველაფერმა კარგად ჩაიარა. დაახლოვებით ღამის 11 საათზე სასაფლაოსთან მოვედით ისევ
-თუ არ გეწყინება რაღაცას გეტყვი!
-გისმენ ყურადღებით, თან მეც მაქვს შენთან რაღაც სათქმელი!
-მოდი ეს დღე დავიკიდოთ ვითომ არც ყოფილა ოქეი?
-ძალიან კარგი მეც იგივეს თქმა მინდოდა ოგონდ ვერ ვახერხებდი გადმოცემას კაიფის გამო! ზედმეტი სიტყვების გარეშე გემშვიდობები!
გადმოვედი მანქანიდან და ხელი დავუქნიე მან კი გადმომძახა:-მ ო მ ა ვ ლ ა მ დ ე!
როდესაც სახლში მივედი ჩემს ოთახში ჩავიკეტე და ტელეფონი გადავამოწმე რატომღაც მეგონა რომ მისი ნომერი ჩავიწერე თუმცა ასე არ აღმოჩნდა, არავითარი მინიშნება არ მქონდა მასზე უგზოუკლოდ გაქარწყლდა ,ფიქრებით მაქსიმალურ ზღვრამდე გავედი ტირილი ამიტყდა მივხვდი რომ მომენატრა... ტიპის არც გვარი ვიცი, ან სად მიემგზავრება, არც ადგილი მისი მშობლების სახლის მახსოვს, შოკირებული ვარ ამდენს ნამდვილად არ მოველოდი ... ნუთუ.... ნუთუ ეს მხოლოდ კალიკები იყო?! ...