*თავი 9*
იმდენად სწრაფად მართავდა მანქანას მეც კი შემეშინდა(სისწრაფის მოყვარულივარ,მაგრამ რატომღაც ახლა არც კი მსიამოვნებდა)
-ნიკა შეანელე გთხოვ
კულტურულად დამაიგნორა და ცოტათიც კი არ შეუნელებია.
-გაჩერდი და ვილაპარაკოთ-ამოვიოხრე და ტირილისთვის მოვემზადე(როგორ მოვდრიკოთ კაცი?გადმოუშვი ერთი ორი ცრემლი და ეგაა.კარგი ხო არმიყვარს როცა ვინმეს წინ თუნდაც ტყუილად ვტირი ,მაგრამ ახლა ასე რომარვქნა საიქიოში წავალთ ორივე)
-ნიკაა-სლუკუნი დავიწყე.გამომხედა,თვალები მოჭუტა და მანქანა ტროტუართან გააჩერა.
-გინდა გამაგიჟო?-დაიყვირა და ხელი საჭეს დასცხო.
-და შენ?-ამოვიკნავლე
-რაგინდა დეა?
-მე რამინდა ნიკა?მე?მე მოგიტაცე და სახლში ჩაგკეტე?მე გაგარტყი?მე გექცევი ტყვესავით?მე გიმალავ რამეს?-ნერვები ვეღარ მოვთოკე და წამოვიყვირე.
-დრამას ნუდამიდგავ ახლა-უხეშად მომახალა-რაგინდა სანდროსთან-მაჯაში ხელი ჩამავლო.ამბიჭებს რაჩვევააქვთ მაჯის ჩალურჯება რაუბედურებაა.
-რაუნდა მინდოდეს არაფერი-დავიმანჭე
-დარწმუნებულიხარ?
-რაგინდა რომ გითხრა-ამოვიგმინე
-სიმართლე
-ჰო ადრე მიყვარდა
-ვა -ირონიულად ჩაიცინა
-ცოლი გყავს?
-სანდროს აღარ შეხვდები
-რახამც თქვენ იტყვით დიდო მეფეო-სიცილი მაინც ვდრ შევიკავე
-შენი აზრით მაგის ხასიათზე ვარ?-შემომიღრინა და მკლავზე ხელი მომიჭირა
-ნიკა მტკივა-ტუჩი მოვიკვნიტე და შევეცადე არ მეტირა
-სანდროს აღარ შეხვდები!-კბილებში გამოსცრა
-არც შენ შეგხვდები -ხელის გათავისუფლება ვცადე
-ჩემი ცოლიხარ
-გაგეყრები
-ვერგამეყრები
-ისე ნიკა შენ ცოლების კოლექციას აგროვებ თუ რაპონტია-გამეცინა-მერე სხვას მოიყვან და მე გამაგდებ?-თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა,ისე იყო ალბათ აქვე ჩამაქვესკნელებდა.ტელეფონის ზარმა გადამარჩინა.
-რა-უხეშად ჩასძახა ტელეფონში ნიკამ-არმცალია ახლა,არამეთქი ნატა-მოკლედ მოუჭრა და გაუთიშა.როგორც ჩანს მარტო ჩემთან არყოფილა ასე.მოიცადე ვინაა ნატა ,თავში განგაშის ფერები ამენთო.
-ვინაა ნატა?-ვეცადე გაბრაზება დამემალა.მობეზრებულად აატრიალა თვალები და მანქანა კვლავ დაქოქა.
-ჩემი ცოლი
-ვაა-ნერვებმოშლილმა ამოვილაპარაკე და ფანჯარაში გავიხედე.იმდენად მქონდა ნერვები მოშლილი ისიც კი არ ვკითხე სად მივყავდი ან რატომ გავცდით ქალაქს .ერთსაათიანი დუმილის შემდეგ კვლავ მე წამოვიწყე
-უნდა გაგშორდე
ჩაიცინა და არაფერი მიპასუხა.
-დღესვე დავურეკავ გიგას და ვეტყვი მოაგვაროს-ჩემსას ვაგრძელებდი.გიგას ხსენებაზე ძარღვები დაეჭიმა.
-ვინაა გიგა?-სერიოზულად?აშკარად ნერვოზიანია
-რაშენისაქმეა-თვალებიი აატრიალა
-ვინაა
-ქმარი-გონებაში 'ახლაა ჩემიი დროაა დიდხანს ველოდი-ს ' (:დდდ) მღერა დავიწყე და ბონუსად წავუცეკვე (გონებაში)
-მაბრაზებ!-ამოიღრინა
-შენც-მხრები ავიჩეჩე.
მანქანა დიდ სახლთან გააჩერა,სწრაფად გადმოვიდა,კარი გამიღო მაჯაში ჩამავლო და გადამიყვანა მანქანიდან.უკაცრავად?მე არმაქვს ფეხები თუ რახდება .ხეპრე.
სახლში შემიყვანა და დივანზე დამაგდო .
-სადვართ?-გაოცებულმა ვკითხე
-ჩემს სახლში.
ოჰჰ სადშეგვიძლია ჩვენ შენდონემდე მოვიდეთ დიდო მეფეო.
-ესეიგი გაინტერესებს ხო ყველაფერი?-წყნარად წარმოთქვა და გვერდით მომიჯდა.
-კი-გაკვირვებულმა ვუპასუხე და თავი დავუქნიე
-დავიწყებ და არგამაწყვეტინო.
მოკლედ ნატას ბავშობიდან ვიცნობ.ოჯახები მეგობრობდნენ და ჩვენც სულ ერთად ვიყავით.ნუ მეგობრები ვიყავით რაა.რომდავამთავრე ლონდონში წავედი სასწავლებლად,ნატა მაშინ 10 კლასში იყო.ისემოხდა რომ იქიდან არავის ვეკონტაქტებოდი,იშვიათად მშობლებს და ძმაკაცებს .რომჩამოვედი და ნატა ვნახე იმდენად იყო გალამაზებული და დაქალებული არა როგორც მეგობარი არამედ სხვა მხრივ მომეწონა.არც ისიყო გულგრილი .ასე დავიწყეთ ურთიერთობა .ერთადყოფნიდან ერთიწლის შემდეგ დავქორწინდით .3წელია რაც ერთად ვართ,მაგრამ ისე მოხდა რომ იმდღეს შენ როცა გაგიცანი ვიჩხუბეთ თან ძალიან და დავშორდით .მერე მოხვედი შენც და ამრიე-ამოიოხრა და თავი გააქნია- სხვანაირიხარ.არასდროს არავის ჩემთვის ასეთი რამ არგაუბედავს რასაც შენაკეთებდი .რაცარუნდა გასაოცარიიყოს მიუხედავად იმისა რომ ვბრაზდებოდი ,ეს ნაწილობრივ მომწონდა კიდეც.მოკლედ ჩემთან იმიტომ გტოვებდი რომ ნატასაც ისესტკენოდა როგორც მემატკინა ,მაგრამ შენ,შენ რაღაცნაირად სხვანაირი გრძნობები გამიჩინე.ჩემთან უნდა იყო!
-მანამდე სანამ არმოგწყინდები?-გავბრაზდი.-არშეიძლება გავშორდეთ?თუგინდა ჩემთან ურთიერთობა შეგვიძლია ახალი ფურცლიდან დავიწყოთ და არა ამ ნაგვიდან.ჯერ შენს ცოლს გაეყარე და მერე ვიფიქრებ!-წამოვდექი და გასასვლელისკენ წავედი.
-მოიცადე-ხელში ჩამავლო
-რაიყო?-მივტრიალდი
-სადმიდიხარ-ჩაეცინა
-სახლში
-რითი
-მმ რავიი ტაქსით ალბათ
-აქ არდადიან ტაქსები
-გამოვიძახებ
-არგამოვლენ აქეთკენ
-აბა რავქნა,შენგამიყვან?
-არა-თავი გააქნია-აქ დავრჩეთ და ხვალ დაგაბრუნებ
დაეჭვებულმა გავხედე მაგრამ ბოლოს თავი დავუქნიე.
- მე ნიკავარ-გაიცინა და ხელი გამომიწოდა.გავგიჟდები აშკარად გავგიჟდები.რაბზიკმა უკბინა?არმომწონს ესსიტუაცია .იქნებ იმიტომ იქცევა ასე რომ მე თუ მასთან კარგი ურთიერთობა მექნება ნატა უფრო იეჭვიანებს?არმომწონს ეს ამბავი
-დეა- ხელი ჩამოვართვი
-მადამ ვახშამზე რომ დაგპატიჟოთ რასიზამთ?-მაცდურად ჩაიღიმა
-ალბათ დაგთანხმდებით -ხელით მარაოს ინიციატივა გავაკეთე და თითქოს ავიფარე.
-მაშინ მოვამზადებ რაიმეს მადამ -რევერანსი გააკეთა და სამზარეულოში შევიდა.უნდა ვაღიარო ასეთი ნიკაც საშინლად მომწონს.მაგრამ ეს ყველაფერი მაშინებს.

ვიცი,ვიცი პატარა თავია მაგრამ ვერანაირად ვერმოვახერხე მეტის დაწერა თან მუზა წამერთვა და საერთოდ ვეღარვფიქრობდი.არცმინდაა უაზრო გამოვიდეს მოთხრობა.ხვალ ვეცდები დდიდი თავი დავდო.რას ფიქრობთ ამთავზე?