ჩემი მდგომარეობა ძალიან ჰგავდა ნარკომანის გამუდმებულ მცდელობას,დაძლიოს სურვილი და გაუძლოს ლომკას,რომელიც მთელ ორგანიზმს შინაგნად უღრღნის.მეც გამუდმებით ვცდილობდი ყოველივე იმაზე მეთქვა უარი,რაც მის თავს გამახსენებდა.ათასჯერ ვცადე თავი დამენებებინა ტრენაჟორებზე სიარულს,გულიდან ამომეგდო გეგა,მისი ხმა,თვალები,სურნელი.მაგრამ რამდენჯერაც უკან დახევა ვცადე,იმდენჯერ უფრო ძლიერად ჩამითრია მორევმა.

უკვე თებერვლის შუა რიცხვები იყო,სპორტ დარბაზში ვიდექი მარიამთან ერთად,მაგრამ ჩემი გონება სხვაგან დაჰქროდა,მოუსვენრობას ისე ვყავდი შეპყრობილი რომ ერთ ადგილზე ვერ ვჩერდებოდი.ქარბორბალასავით ხან რომელ ტრენაჟორს მივაწყდებოდი და ხან რომელს.
-ელენე თავბრუ დამეხვა,გაჩერდი აბა ერთ ადგილზე!
-რა იყო გიორგამ ვერ დაგაკმაყოფილა და ჩემზე იყრი ჯავრს?-მაცდურად ავათამაშე წარბები,რომ არ გამცინებოდა.
-შენ თავს მიხედე,დამკმაყოფილებელიც რომ არ გყავს-პასუხში არ ჩამომრჩა ჩემი დაქალი,თან საჯდომზე მომცხო ხელი-შენა და,ვიღაცას დუნდულები გამკვრივებია!
-აუ მართლა?-სიხარულისგან ისე ავჟიტირდი,რომ ტაში შემოვცხე.
-მართლა გეუბნები,ოდნავ გაქვს უკვე შედეგი.ასე თუ გააგრძელებ მალე შენი საჯდომი კაი მოსაბურჯღნი იქნება.
-რა? რა მოსაჯუჯღნი-სიცილს ძლივს ვიკავებდი.
-აუ რა სიპიტო ხარ ელენე,ჯუჯღნი კი არა ბურჯღნი!-გაცხარდა ქალბატონი და თავისი პრინცისკენ გაიქცა.
მე კი ჩემი საჯდომის დამრგვალებით აღფრთოვანებული დარბაზის ბოლო დამონტაჟებული დიდი სარკისკენ წავედი და ხან რომელი კუთხიდან დავუწყე დუნდულებს ყურება და ხან რომელი.მერე ხელითაც ვსინჯე,ნეტა თუ იგრძნობა სიმკვრივეთქო.ისე ვიყავი ჩემი საჯდომით გატაცებული,რომ ვერც გავიგე როგორ მომკიდა ვიღაცამ ხელი და სარკის მოპირდაპირე მხარეს ჩაშენებული კარის იქით შემათრია.მხოლოდ მაშინ მოვეგე გონს,როდესაც კარი მიიკეტა,მე კი ამ კარზე აკრული გეგას მკლავებს შორის გაჩხერილი აღმოვჩნდი.
-შემიძლია მე გაგისინჯო საჯდომი-მისი ტუჩების სიმხურვალით აფორიაქებულმა,ვერც ვიგრძენი როგორ ჩამიცურა მარჯვენა ხელი და ცალ დუნდულაზე ძლიერად მომიჭირა-მგონი რაღაც დაგეტყო,რას იტყვი?-ისე ახლოს მედგა და მისი ხელი ფათური ისე მაგიჟებდა,რომ რამდენიმე წამი დამჭირდა გონებაზე მოსასვლელად.
-იქნებ ყველამ თავის ტრ*კს მიხედოს-გათამამებულმა ახლა მე დავკარი საჯდომზე ხელი.
-ელენე ნუ მეთამაშები,იცოდე ცუდად დაისჯები!
-შენი ერექციით თუ ვიმსჯელებთ,შენ უფრო ისჯები და იტანჯები მგონი ხო?-გახალისებულმა ფართოდ გავუღიმე და ქვევიდან ეშმაკური მზერა გავაპარე.მერე ვიგრძენი მისი თეძოები როგორ მოებჯინნენ ჩემსას და კარებზე უფრო მაგრად ამაკრო,მერე კი კიდევ უფრო ახლოს დაიხარა ჩემკენ.
-ეს ბევრი ლაპარაკისთვის-დამჩურჩულა ზედა ტუჩთან და მერე ვიგრძენი როგორ შეეხო მისი ოდნავ ნესტიანი ზედა ტუჩი ჩემსას.ეს ჰგავდა მდგარ წყალში პატარა კენჭის ჩაგდებას,უმოძრაოდ მდგარ ტბას რომ ააღელვებს,ჯერ ერთი ტალღა წამოვა და ნაპირს შეასკდება,მერე მეორე,რამდენიმე ნაკადად მოდიან და ჯებირებს ეხეთქებიან.ასეთი რაღაც ხდებოდა ჩემ ორანიზმში,სისხლი აბობოქრდა,რამდენიმე ტალღად დაიყო და სწრაფი ტემპით ეჯახებოდა კაპილარებს.მისი ტუჩები იმდენად მომთხოვნი და ამავდროულად ნაზი იყო,რომ ბოლოს საერთოდ დავკარგე აღქმის უნარი.მიკოცნიდა ზედა ტუჩს,მერე ქვედას,თითქოს ეს არ ჰყოფნიდა,არ იყო საკმარისი,იმდენად სწრაფა ანაცვლებდა ერთმანეთს.ნეტარების ბოლო პიკზე ვიყავი,როდესაც მისი სველი და ოდნავ მოკლაკლინი ენა ჩემსას შეეხო.იმდენად დიდი სიამოვნება მივიღე რომ მხოლოდ ოდნავი კვნესა წამომცდა და მერე სიცივეც ვიგრძენი ბაგეებზე.გეგა მომშორებოდა და ზემოდან ვნებამორეული თვალებით დამყურებდა.მინდოდა ამ სითავხედისთვის სილა გამეწნა,პროტესტი გამომეთქვა,მაგრამ იმდენად გემრიელი იყო ეს ყველაფერი,რომ ძალა საერთოდ აღარ მქონდა.
-მეორედ სანამ რამეს იტყვი,დაფიქრდი რომ მაგ ენის დაკავება სხვა რამითაც შეგვიძლია-დამჩურჩულა თავთან ვნებამორეული ხმით და ოთახიდან სწაფად გავიდა.მე კიდე ემოციებისგან დაცლილი კიდევ ათი წუთი უაზროდ ვიდექი და საჩვენებელ თითს ბაგეებზე ნაზა ვისვამდი.ბოლოდ მივხვდი რომ გიჟივით ვიქცეოდი და სწრაფად დავტოვე ოთახი.

ერთხელაც გამბედაობა მოვიკრიბე და გადავწყვიტე მარიამისგან ცოტა მეტი რამ გამეგო გეგაზე.
-მარიამ,ის გოგო ხომ იცი?აი მაღალი და შავთმიანი,ძალიან ლამაზი ქალია,გეგასთან მოდის ხოლმე.
-აა კი,კი,როგორ არ ვიცი,თათია.გეგას და არის,ძალიან საყვარელი გოგოა.
-ხო და არ იცი ეგ თავიდან მაგის ცოლი მეგონა,რომ გაიგო იმდენი იცინა.
-რა სულელი ხარ,როგორ ვერ მიხვდი!ძალიან ჰგავს თავის ძმას.
-ნუ რა ვიცოდი,ხო არ დამესიზმრებოდა.ისე მაგის ცოლი სადაა,აქ არასდროს მინახავს.
-გოგო-ისე ხმადაბალზე დაიწყო ლაპარაკი,თითქოს სახელმწიფო საიდუმლოებას მეუბნებოდა-როგორც ამბობენ ის ქალი არავის ენახებაო.ზოგიც ამბობს,გეგას ჰყავს გამოკეტილი,რადგან გიჟიაო.მოკლედ ათასობით ჭორი დადის,მაგრამ რეალურად რა ხდება,არავინ იცის.ეგ კი არა გეგაც არასდროს საუბრობს თურმე მასზე.ყველასთვის დახურული თემაა.
-ხუმრობ ხო?-გაოცებისგან პირი იმხელაზე დავაღე,რომ მარიამმა ხელით ამიწია ყბა.
-სახუმარო სულაც არაა და საერთოდ ჯობია,ბატონ გეგასთან ეგ თემა არ ახსენო და საერთოდ რამდენს მალაპარაკებ.წადი ოცი წუთი ირბინე ბილიკზე-მიმითითა სარბენისკენ და სხვა კლიენტს მიუბრუნდა.
გაგებულმა იმდენა დამშოკა და გამაოცა,რომ ახლა სულ ყველაფერი უფრო გართულდა.აღარ ვიცოდი რა დამეჯერებინა,რა არა.საერთოდ სიმართლე როგორ უნდა გამეგო ეგეც აღარ ვიცოდი.ამ ფიქრებში გართულმა ოცი კი არა ორმოცი წუთი ისე ვირბინე რომ არაფერი გამიგია.

ხუთშაბათი დღე იყო,გადავწყვიტე რომ ცოტა დამესვენა და მთელი დღე საკუთარი თავისთვის დამეთმო.ორი საათი ხდებოდა საწოლიდან ძლივს რომ ავეხიკე,მერე აბაზანა გავავსე წყლით და სანამ დასაბანად შევიდოდი კარი ღია დავტოვე.რადგან შესვენებაზე მარიამს უნდა ამოევლო ჩემთან.შუა განცხრომაში ვიყავი,კარების დაკეტვის ხმა რომ გავიგე.მივხვდი ჩემი გოგო რომ მოვიდოდა,ამიტომ აბაზანიდან სწრაფად ამოვედი,წყალი გადავივლე და მხოლოდ მერე შევნიშნე რომ პირსახოცი ოთახში დამრჩენოდა.ერთი გემრიელად შევიკურთხე და დედიშობილა ოთახში გავვარდი,მხოლოდ გრძელი წაბლისფერი თმა მიფარავდა მკერდის კერტებს და მეც იმის იმედით რომ მხოლოდ მარიამი დამხვდება,თამამად დავაბიჯებდი აქეთ-იქით.სირცხვილი და საშინელი დისკომფორტი მთელ სხეულს მიწვავს,როდესაც ოთახის კარებში გაჩხერილ გეგას ვხედავ,რომელიც ამღვრეული თვალებით უყურებს ჩემს სხეულს.თითქოს ცდილობს ყველა წერტილის დამახსოვრება მოასწროსო,ხან მკერდზე მიყურებს,ხან თეძოებზე,ხან კისერზე.მერე ოდნავ აწითლებულ ტუჩებზე ენას ვნებიანად ისვამს და ჩემკენ მოდის.სირცხვილსგან იმდენად შოკირებული ვარ,რომ სრულიად პარალიზებული თვალის დახამხამებასაც ვერ ვახერხებ.მერე ვგრძნობ მის ოდნავ გრილ ხელს ჩემს მხურვალე წელზე.თავისკენ მქაჩავს და ბაგეებით საძილე არტერიას ეხება,მერე მარჯვენა ხელს წელიდან საჯდომზე აცურებს და ოდნავ მიჭერს,სიამოვნებისგან გათიშული ტუჩს ვკბენ რომ კვნესა არ წამომცდეს.ის კი არ ჩერდება და ხელს ახლა ბარძაყზე აცურებს,ფეხს მაწევინებს და თავის თეძოზე იდებს.ხელებს კისერში ვუცურებ რომ არ წავიქცე და ორივე ნელ-ნელა საწოლისკენ მივდივართ.ნაზადა მაწვენს,თვითონ კი ტუჩებს ჭიპის ოდნავ ქვევით აცურებს,ნაზად მიიწევს ქვევითკენ,მე კიდევ სასიამოვნო ჟრუანტელი მივლის,ოდნავ მეღატუნება კიდეც,მაგრამ იმდენად მაგარია,იმდენად სასიამოვნოა რომ ვერ ვაჩერებ.სიამოვნებისგან დაკლაკნილო თავს ოდნავ მაღლა ვწევ და ქვევით გეგასკენ ვიყურები,რომელიც ჩემი სასქესო ორგანოსკენ ნელა მიიწევს.ტრანსში მყოფს,მოულოდნელად მხვდება თვალში მისი კალიცო და შეშინებული საწოლიდან ისე უცებ ვხტები,რომ გაოცებული გეგა გაკვირვებული მიმზერს.მისი ამ მდგომაეობით ვსარგებლობ,ხალათს ვიღებ და სწრაფად ვიცვამ.გაოცებული და ოდნავ გაბრაზებული გეგა კი ჯერ კიდევ შოკშია.
-ეს რა იყო?
-ჩემი კი არა შენი საქციელი რა იყო?მივარდები სახლში დაუკაკუნებლად,მერე გიჟივით მოდიხარ და მეტაკები,მე ვინ გგონივარ?-გაცოფებული უკვე ყვირილზე გადავდიოდი.
-ჯერ ეს ერთი კარები ღია იყო,მერე მეორე სიამოვნებისგან შენც კარგად კრუსუნებდი და მესამე ოდესმე გაკადრე ან გაგრძნობინე რომ ჩემთვის გასართობი ხარ?-კბილებში გამოსცრა და გამძვინვარებული თვალებით დამიწყო ყურება.
-შენ არ ხარ ხო ნორმალური? ცოლიანი კაცი ხარ,იქნებ დაგავიწყდა მაგ საშინელი კალიცოს არსებობა.შემეშვი,წადი შენ ცოლთან და მე უბრალოდ შემეშვი.
-ვერ შეგეშვები!
-შემეშვები,იმიტომ რომ შენი საყვარელი არასდროს გავხდები.ოჯახს ვერ დავუნგრევ შენ ცოლს.
-ელენე შეწყვიტე ჩემი ცოლის ხსენება! შენ არც საყვარელი იქნები და არც ჩემი ოჯახის დამანგრეველი-უკვე ყვირილზე გადადიოდა და თავსაც ვეღარ აკონტროლებდა.
-მინდა და ვიძახებ! შენი ცოლი,შენი ცოლი,ხედავ? მე თუ არ შეგახსენე ალბათ არ გახსოვს,რომ სახლში გელოდება ცოლი,რომელსაც უყვარხარ,მთელი დღე შენზე ფიქრობს,ელოდება როდის შეაღებ სახლის კარს,შენ კიდე მოდიხარ და აქ მზად ხარ ს*ქსი გქონდეს ჩემთან.ისე რომ ნამუსი ოდნავაც არ გაწუხებს,შენ თუ გკიდია მე არ ეს ყველაფერი და ამას ვერ ავიტან!-უკვე ბოლო ხმაზე ვყვიროდი,სახეს კი ცრემლების მთელი ნაკადი მისველებდა.
-მოკეტე ეს დედა აფეთქებული,მოკეტე!ხომ გეუბნები მას ნუ ახსენებთქო,რაც არ იცი იმაზე როგორ ბედავ ლაპარაკს.არ გაბედო,ის აღარ ახსენო ამის დედას შ*ვეცი!-ბოლო ხმაზე ღრიალებდა,თვალები ჩაწითლებოდა,კისერი დაძარღვოდა და მისი მუდამ თბილი თვალები საშინელ ტკივილს ასხივებდა.გაცეცხლებულმა იქვე მდგარ სკამს ფეხი კრა და სახლიდან სწრაფად გავარდა.ღონემიხდილი იქვე ჩავიკეცე და საშინელი ხმით დავიწყე ღრიალი,მინდოდა ყველა ის ტკივილი გადმომენთხია,რასაც ვგრძნობდი.მაგრამ ამის აღწერა და გადმოცემა შეუძლებელი იყო.იმაზე ფიქრმა,რომ მის სუსტ წერტილს შევეხე,ასე დავამძიმე და ჭრილობაზე მარილი მოვუყარე,სულ უფრო გამაგიჟა და ჭკუიდან გადამიყვანა.

პ.ს. ჩემო ტკბილებო და გემრიელებო,იმედია თქვენს იმედებს ვამართლებ. <3 თითოეული თქვენი კომენტარი უდიდესი სტიმულია ჩემთვის! მიყვარხართ...[left][/left]