გაბრიელ ლიპარტელიანი! (10)
თავი 10 -ჩემი სიცოცხლე როგორ გრძნობს თავს? გაბრიელი ცოლის დაბურცულ ტუჩებს ეძგერა და ლამის შემოეჭამა კიდევაც... -მმმმ შოკოლადის ნაყინი მინდა, კიდე ნესვი, კიდე კაკლის მურაბა და დანარჩენს მერე მოვიფიქრებ... -ღმერთო რა არსებააა ეს გამარკვიეთ, კაცი შაქარ-მარმელადი ვიქეცი, ბაგეებზე ვეამბორები და ეს რაღაცა სხვას ითხოვს , კაი წავედი მოგიტანე... გაბრიელი გაბუსხული წამოდგა ლოგინიდან მის აპოლონ სხეულს მზის შუქზე მიამზიურებდა და თავსაც იწონებდა, კი გადარია ქალი ლოგინში, ლილე თავისი ფეხით წამოფრინდა ლოგინიდან და ქმარს ზედ აეკრა... -გადავიფიქრე, დილით სხვა რამით დავნაყრდები...და ველური კატასავით ქმრის ტუჩებს ებდღვნა მეეჭვება ესენი ერთმანეთს მოშორდნენ... თავიანთი ვნებიანი დილა აბაზანაში, წყლის ქვეშ გაატარეს... საუკეთესო დილის დაწყებაც ამას ქვია... * * * ლიკუნა სიღნაღის ერთ-ერთ სასტუმროში ისვენებდა ბატონ ავალიანთან ერთად... დილა მისთვის უჩვეულოდ კარგად დაიწყო... თუ ევროპელებისთვის პარიზია სიყვარულის ქალაქი, ჩვენთვის სიღნაღიც საკმარისია... სასტუმროს ფარდებს ზაფხულის თბილი ნიავი არხევდა, გოგონას დალალები უწესიგოდ ეყარა თეთრ ზეწარგადაფარებულ ლოგინზე და ამაყად იმზირებოდნენ... რიტმულად სუნთქავდა, თუმცა მალევე რაღაც სასიამოვნომ გამოაღვიძა... ქუთუთოები ერთმანეთს ფრთხილად დააშორა და სისხლივით წითელი ვარდების უზარმაზარი თაიგული იდო, საყვარელ პატარა დათუნიასთან ერთად, სასიამოვნოდ ჩაიცინა, და მის გულში უდიდესი სითბო ჩაიღვარა... -რომ კითხო ვაჟბატონს რომანტიული არ არის... გაიცინა და ბარათიც გახსნა: ,, მსოფლიოში ულამაზესს და ჩემს ერთადერთ სიყვარულს ველოდები ვერანდაზე, მისმა ბიჭმა მოიწყინა" დალაგებული ასოებით იყო ნაწერი, ეტყობოდა ბევრს ფიქრობდა რა დაეწერა... სწრაფად მოიწესრიგა თავი და ყვავილების თაიგულში ცხვირჩარგული გაუყვა ვერანდის გზას, სადაც წელს ზემოთ შიშველი ვაჩე იყო... ფეხები ვერანდის მოაჯირზე ჰქონდა შემოწყობილი და როგორც ჩანს, ცივ ფორთოხლის წვენს მიირთმევდა, თან გარემოს ათვალიერებდა... ლიკუნა უკნიდან მიეპარა და თავი საყვარლად ჩარგო ვაჩეს კისერში -შენს გოგოსაც მოენატრე... ვაჩემ თავი მიატრიალა და გოგონას ტუჩებიც დააგემოვნა... -აი თურმე რა მაკლდა... საყვარლად ჩაიღიმა და ლიკუნა ერთი ხელის მოსმით კალთაში ჩაისვა...ლოყებზე წითელმა ფერმა დაჰკრა -სირცხვილია ვინმე დაგვინახავს... -უკანონოს ვაკეთებ რამეს? -დიახაც, უკანონოდ შემოიჭერით ჩემს გულში და ანექსირება მოახდინეთ... -არაუშავს როგორმე გადაიტან... გოგონა შიშველ, დაკუნთულ გულ-მკერდზე მიიკრა და მის თმებში თითები ახლართა... -დავრჩეთ კახეთში ცოტა ხნით, მგონი რომ არაფერი დაშავდება... -როგორც გინდა, მაგრამ დიდი ხნით არა ხომ -რა თქმა უნდა... ჩემი ცხოვრება კურნოსა ცხვირზე აკოცა და კვლავ გარემოს გახედა თან რაღაცაზე ჩაფიქრდა... * * * ბატონი ბაჩო გვარიანად მიბეგვილი იყო, ჩალურჯებები დილას უფრო ემჩნეოდა... მაშიკო კი დიდიხანია მისი სახის კონტურს ხაზავდა...შემდეგ ხელი ბაჩოს გახეთქილ ტუჩზე მოუხვდა და არაბულის გამოფხიზლებაც გამოიწვია... -ღმერთო თავი! ამის დედას შე*ეცი! არაბული სულ გადაგრია იმ ალქაჯმა... -სხვათაშორის აქ ვარ და მესმის... ბაჩო ელდა ნაცემივით წამოხტა ფეხზე.. -მაშო? აქ რა გინდა?! -მე კი არა შენ რა გინდა ბაჩო?! რადენიმე წამი დასჭირდა გასაანალიზებლად სად იყო, შემდეგ კი გონებაში ყველაფერი ამოუტივტივდა და დივანზე დაემზო -ჯანდაბა არაბული მიქარე მაგრად... -რატომ მალავ ბაჩო შენს გრძნლბებს, რატომ არ ცდილობ რამე შეცვალო... მაშო უკვე ვერ ითმენდა ასეთ უმოქმედებას, სურდა არაბულს დაენახა და გაეგო მისი უთქმელი სიტყვბი... არც მე მოველოდი და ატც მაშო რაც ბაჩომ გააკეთა, ელვის სისწრაფით დაფარა მათ შორის მანძილი და ქალის გაუსინჯავ ბააგეებს უდაბნოში მოსიარულე კაცივით დაეწაფა... მაშო ამ მოქმედებით გაოცებული იყო, ყველაფერს მოელოდა მაგრამ ამას არაა...შემდეგ თვითონაც აჰყვა და მამაკაცის ტუჩების გემოთი დატკბა... მანამდე კოცნიდნენ სანამ ჰაერი არ დასჭირდათ... -არ გამარტყა, ვიცი რომ შენც გინდოდა იმედია მიხვდი რასაც ვგრძნობ და ჩემთვის რასაც ნიშნავ... მიყვარხარ მაშო, ერთადერთი ხარ ვის გამოც უყოყმანოდ დავთანხმდები ყველაფერს, შენთვის ყველაფერს გავაკეთებ...მაშო ბედნიერი იყო, მისი ყველა უჯრედი ამ ბედნიერებას შეიგრძნობდა საპასუხოდ ახლა თვითონ აკოცა არაბულს... -მეც მიყვარხარ... ბაჩომ ხელები მოჰხვია და საყვარელი ქალი თავის მკლავებში მოიქცია... * * * გაბრიელი სამსახურში იყო, როდესაც ლილემ დაურეკა... -ჩემ სიცოცხლეს არ მოვენატრე?! ლილემ კეკლუცური ხმით დაიწყოო.. -კი ჩემო პატარავ მაგრამ გადაბმულად მქონდა თათბირები და ტელეფონთან ვერც მივედი.. -გაბრო რაღაც მინდა რომ გთხოვო... ლილემ ყოყმანით დაიწყო საუბარი -რა უნდა ჩემს მზეს , რას მიბრძამებთ ქალბატონო... -აუ, გაბო წავიდეთ რა სვანეთში ნატალიას და დანიელს დავადგეთ ყველა ერთად რა, გთხოვ... -ლილე... -მამიკო დედიკოს ნუ მიბრაზებ... -შენთვის საზიანო არ იქნება?! გაბრიელმა ყოყმანით დაიწყო, არ სურდა საკუთარი ქალღმერთი საფრთხეში ჩაეგდო... -გაბრიელ ორსულად ვარ, ავად კი არა... -კარგი მაშინ ჩაალაგე ბარგი, ან მოსამსახჰრეს სთხოვე, მე ბიჭებს დაცელაპარაკები და საღამოს გავიდეთ... -მიყვარხარ სიხარულით იკივლა ლილემ ტელფონში და გაბრიელმაც სასიამოვნოდ გაიღიმა... მისი სიცილის დროს ხელახლა იბადება და ფრთები ესხმება... თავი რომ არ მოგაბეზროთ მთელი სამეგობრო სვანეთის გზას დაადგა, ყველამ შენიშნა ახლად ,, გამოჩეკილი" წყვილები... -ვაჰ არაბული ჩემო პანტერავ ეზიარე ქალის ამბორს... სანდელ კვლავ ფორმაში იყო და არაბულის ნერვებსაც გვარიანად ჭამდა, გამოსდის ამ ბიჭს ნერვების ჭიად ყოფნა და ნუ წავართმევთ ამ ტიტულს... -შენ იკითხე შე უბედურო ამ ქვეყნიდან ქალის ამბორის გარეშე რომ წახვალ... არც არაბულმა დააკლო, ამათ კინკლავზე ყველა გულიანად იცინოდა... ლიკუნას და ვაჩეს ამბავიც შეიტყვეს და ყველა გულწრფელად ბედნიერი იყო, ბედნიერი იყვნენ რომ ერთმანეთი ჰყავდათ... * * * სვანეთში შესანიშნავი დრო გაატარე, დანიელი კი ბუზღუნებდაა... -თქვენ ხო კაცს არ მოასვენებთ ამის დედას შე*ეცი, ცოლი მოვიყვანე თუ წიწილიო... სანდრო კი მაზოლზე უფრო და უფრო აჭერდა ფეხს და ლიპარტელიანს სულ უფრო და უფრო რევდა... სუფთა ჰაერი, სვანეთის დიდრონი მთები და სიყვარული, მეტი რა გინდა სეული ბედნიერებისთვის... ლილე გაბრიელთან ერთად ლამარიის მონასტერშიც იყო და მოილოცა, თავისი პატარას კარგად ტოფნობა შესთხოვა უფალს... და მადლობას უხდიდა ამ ბედნიერებისთვის... ხო სენსაცია მოხდა, ხუმრობის მეფეთ-მეფე ალექსანდრე დაადუმეს... აი როგორ იყო ეს ამბავი... საღამო ხანს ყველა მისაღებ ოთახში იჯდა და გულიანად იცინოდნენ და იხსენებდნენ ბავშვობის ამბავს... -სანდრო იქ გახსოვს ისტორიის მასწავლებელს რომ გველი ჩავუსვით ჩანთაში, საწყალი ქალი... ღმერთო რა ცოდვები მაქვს ამ ქვეყანაზე... ყველა ბოლო ხმაზე იცინოდა როდესაც კარებზე დააკაკუნეს... გასაღებად გაბრიელი წამოდგა და კარების გაღება და ლამაზი სიფრიფანა გოგოს გამოჩენაც ერთი იყო... -ჰმ! ვის ვის და საკითარ ნათლიას არ ველოდი აქ... სიფრიფანა სხეული მაგრად ჩაეხუტა გაბროს... -ნათლიას გოგო როგორ ხარ... -კარგად გაბო შენ, სახლიდან ხმა გამლდიოდა, მეთქი ბიჭები ჩამოვიდნენთქო და მოსანახულებლად გამოვედი... -კარგად მოქცეულხარ... ამ ხვევნა კოცნაში მისაღებ ოთახშიც შევიდნენ და რამდენიმე გაკვირვებული წყვილი თვალიც მათ მიშტერებოდა... -მგონია რომ ბაზარზე ვარ საყვარლად ჩაუჩურჩულა გაბრიელს ყურში... დანიელი და დამიანი მაშინვე გადაეხვივნენ და ლოყებიც დაუწელეს... -ხუჭუჭა როგორ ხარ გოგო ასე უნდა დავიწყება?... დამიანი გოგონას გაბრაზებაზე გადავიდა... -ჰო მგონი ყველა დაიბნა... გაბრიელმა სიყვარულის თვალები მოავლო ყველა მათგანს.. -გაიცანით ჩემი უსაყვარლესი ნათლული დინა კოპალიანი... ესენი კი ჩემი მეგობრები, მეუღლე და მოკლედ რა სამეგობრო შევიკრიბეთ... ყველა თბილად გადარხვივნენ გოგონას და მომლედაც გაეცვნენ ერთი სანდრო იყო გაქვავებული ლოდი... მიდი და ახლა ატარტალე მაგ ენა თუ ბიჭი ხარ... არაბულმა ხელი ჰკრაა... -აეგდე ფეხზე ნახე რა დამფრთხალი თვალებით გიყურებს, ზომბი გონიხარ... ბაჩომ გველურად ჩაგესლა , იცოდა ვერაფერსაც რომ ვერ ეტყოდა სანდრიკო... -მაგისთვის მიიღებ არაბული, სულ მალე ჩავდგები ფორმაში.... დინა მხიარული გოგონა აღმოჩნდა, ნათლიას ჰგავს და რატომაც არა... ყველას კარგად გაუგო, განსაკუთრებით მორცხვ დიანას რომელიც მობუზული ჩიტივით იჯდა დივნის განაპირა მხარეს და საზოგადოებას ათვალიერებდა, თუმცა მისი თვალები მხოლოდ ერთის მზერით იყო გართული... ეჰ, ეს სიყვარული რას არ გაგაკეთებინებს... სასიამოვნო დრო გაატარეს ერთად... სეირნობდნენ, ერთობოდნენ, დინა როგორც მკვიდრი სვანი უამრავი ტრადიციები უამბო მათ, ლეგენდები, და სვანური ტრადიციები უკეთ გააცნო მათ ვინაც არ იცოდა, ეს გოგო ისე საუბრობდა ეშმაკსაც კი დაატყვევებდა და ენას ჩააგდებინებდა, თვით ალექსანდრეც კი დაპროგრამებული რობოტივით მოძრაობდა... მგონი მასაც ის დაავადება შეეყარა... მალე დაუბრუნდა ოჯახი გოროდს ... საქმე არ იცდიდა საქმე, მითუმეტეს თომა, ლაზარე და გაბრიელმა სატელეფონო შეტყობინებამ სამივე ააფლრიაქა და ფიქრის ახალი ტალღა მიეცათ: ,, იცინეთ იცინეთ მალე საქმე სასაცილოთ აღარ გექნებათ" სამივე მათგანი მწარე რეალობამ დააფიქრა ჯერ ხომ არაფერი ჰქონდათ მოგვარებული, ჯერ ხომ საყვარელი ადამიანების დაკარგვის საშიშროება კვლავ იყო.... * * * საღამო ხანს ყველა თომასთან შეიმრიბა... გოგონები ერთად დატოვეს და მიზეზად დალევაა დაასახელს... მანდილოსნებსაც ეჭვი აღარ შეუტანიათ ბიჭების ნათქვამში და თავისუფლების რამდენიმე საათიც მისცეს... თომა, ლაზარე და გაბრიელი სახლის ბარის მაგიდასთან ისხდნენ და რომს აგემოვნებდნენ, თან ფიქრებით სხვაგან დაჰქროდნენ... რა გაეკეთებინათ, როგორ აერიდებინათ თავიდან ყველა ეს პრობლემა ისე რომ ოჯახს არაფერი შეხებლდათ... ყველა ღრმა საგკნებელში იყო ჩავარდნილი... ახლა ისინი მარტო აღარ იყვნენ... არც ბიჭების გარევა სურდათ საქმეში... შემდეგ გაბრიელმა რაღაცის თქმა დაიწყო რომ კარები შემოინგრა და თითქოს დაბარებულივით ალექსანდრე, ბაჩო დამიანი, დანიელი, ვაჩე და რიჩი მოვიდნენ... სამივე გაკვირვებულები იყვნენ...ვისკი დაისხეს და მათ წინ მოთავსდნენ... ბაჩომ ჩაახველა და აფეთქებულმა ჭიქა კედელს.მიაფშვნა... (ეს კედლები რომ არ არსებობდეს ნეტავ რას ესვრიან) -თქვენ სულ გამო*ირდით ამის დედას შე*ეცი... რატომ იღებთ ამხელა პასუხისმგებლოსბას საკუთარ თავზე, რატომ მითხარით... ბოლო ხმაზე ღრიალებდა... -მე შენი ძმა ვარ თუ პროპკა ახლა დანიელმა გამაგრძო და ახლად მოსულებმა თავიანთი მონოლოგი რომ დაასრულეს და სამ წყვილ გაშტერებულმა თვალებმა მოძრაობა რომ დაიწყეს, მერე გაანალიზეს რომ ამ ცხოვრებაში და ამ პრობლემების წინაშე მარტო არ არიან და უკან საყრდენი ძალა ჰყავთ... -დაამთავრეთ გაბრიელმა იკითხა ჩახლეჩილი ხმით თუმცა ყველა მათგანმა რრთად ბრაზიანი ხმით უპასუხა -კი შემდეგ კი მამაკაცების აიცილის ხმა.ისმოდა მეთექვსმეტე სართულზე... -არ ხართ მარტო, ჩვენც აქ ვართ, ვიცით რომ დალაგებულები არასდროს ვყოფილვართ მაგრამ როცა ერთმანეთს ვჭირდებით ხელს ნუ ვკრავთ ერთი მეორე... რიჩი განრაზებული დაემხო... -მოკლედ ყველა ერთად ვართ ამ მეხვში მოგწონთ ტუ არა ეს თქვენ სანდრო მდივანზე გადაწვა და არხეინად გააბოლა ახლად მოტანი სიგარა... ბინაში თამბაქოს სუნი გამეფებულიყო, დაძაბულობაც სიფევდა, თუმცა სადაც ერთობა და მეგობრობაა იქ ყველა სხვა პრობლემა უკან იწევს.... გოგომები ამ დროს ფილმის ყურებით ირთობდნენ თავს, წარმოდგენაც არ ჰქონდათ რომ მათი მთელი ცხოვრება საფრთხე იყო და უმრავლესობა თავს საფრთხეში იგდება.... იმედი მაქვს მოგეწონებათ... პირობას ვასრულებ, ძალიან მიყვატხართ და თქვენი აზრი ძალიან ძალიან მაინტერესებს.... მგონია რომ ცოტა უინტერესო გახდა მაგრამ აუცილებლად დავასრულებ... მიყვარხართ და გამანდეთ თქვენი შეხესულება წვილებზე რას ფიქრობთ ვინ კოგწონთ და ასე შემდეგ.... |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
