ყველას ძალიან დიდი მადლობა ვინც კითხულობდით
და ელოდით ყოველ მომდევნო თავს
ზოგი შემეწინააღმდეგა ზოგიც ხარს მიჭერდა
კიდევ ერთხელ გავიმეორებ მე ამ მოთხრობით ჩემი აზრი დავაფიქსირე სხვა არაფერი

- კიდევ ერთხელ გეკითხებით დარწმუნებული ხართ რომ გინდათ უარყოთ თქვენი წინა ჩვენება?
-დიახ სავსებით
დამაჯერებლად ვეუბნები ჩემს წინ მჯდომ მამაკაცს
-მაშინ მოგიწევთ ახალი ცვენების მიცემა
ალბათ ხვდებით რომ იმ ყველაფრის დეტალურად გახსენება მტკივნეული იქნება და კიდევ ერთხელ გამანადგურებს
-მე მზად ვარ ახალი ჩვენების მისაცემათ
მამაკაცი გაკვირვებული მაკვირდება ალბათ ფიქრობს საიდან ამხელა გამბედაობა ამ პატარა გოგონასო , კალამს რამდენჯერმა არტყამს მაგიდას და გვერდით ოთახში გადის
რამდენიმე წუთში უკან ბრუნდება ჯერ მე მიყურებს მერე ნიას
- გელოდებათ შეგიძლია შებრძანდეთ
ვცდილობ ნაბიჯები არ ამერიოს და ნერვიულობა არ დამეტყოს
ოთახში შესულს მსუქანი დაბალი მამაკაცი მეგებება ხელს მართმევს და სკამისკენ მიმითითებს
ნიას კი თხოვს რო მ გარეთ დაგველოდოს
-რებე მე უნდა დაგტოვო არ ინერვიულო და ყველაფერი დეტალურად მოყევი კარგი
ავღელვდი არ მინდოდა მარტო დარჩენა მაგრამ სხვა გზა არ დამღცა , დავჯექი ცოტა უხერხულად ვგრძნობდი თავს
ძნელი იყო უცხო მამაკაცისთვის ამ ყველაფრის მოყოლა
-შვილო გისმენ ... უბრალოდ სიმართლე თქვი აქ ჩვენს გარდა არავინაა ამიტომ ნუ შეგეშინდება
მისმა სიტყვებმა გამბედაობა მომანიჭა ქვედა ტუჩი კბილებს შორის მოვიქციე და დავიწყე
-შოთა ჩვენი ოჯახის მეგობარი იყო ...სირად მოდიოდა ჩვენთან , ყოველ დღესასწაულს ერთად ვხვდებოდით , არასდროს მქონია ზედმეტად ახლო ურთიერთობა ამსთან და თუ რამეს მეტყოდა ან მკითხავდა ვფიქრობდი რომ ის როგორც შვილს სიე მიყურებდა , ვენდობოდი , ჩემი ოჯახიც... ზამთარში მას მივყავდი სკოლაში ბოლო პერიოდში უხერხულად ვგრძნობდი თავს , მზერა სხვანაირი გაუხდა ... სულ მეკითხებოდა მე და ჩემი შეყვარებული სად ვიყავით რაზე ვსაუბრობდით და ასე შემდეგ , ერთ დღეს ........

მოყოლა დავამთავრე თავი ჩავღუნე და ძვლივს სეკავებულ ცრემლებს საშუალება მივეცი რომ ჩემს ლოყებს დასწაფებოდნენ , სულ ვკანკალებდი

-შვილო ეს რატომ არ თქვი სასამართლოზე რატომ თქვი რომ სენი ნებით მოხდა ყველაფერი ?
-სასამართლო სხდომამდე ერთი დღით ადრე დედამისი შემხვდა და მითხრა თუ უყევლაფერს ვიტყოდი ჩემს ოჯახს გაამწარებდა შემეშინდა და დავუჯერე მისი თქმისამებრ მოვიქეცი
-იცი ეს პრობლემებს შეგიქმნის ... მაგრამ სარჩელს გავაგზავნიი და მოსამართლის პასუხს დაველოდები
ხელი მომიწერე აი აქ
მითიტებულ ადგილას ხელი მოვაწერი დავემშვიდობე და გარეთ გამოვედი ოთახში ნია იჯდა მაშინვე ჩემთან მოვიდა
-როგორ ხარ?
ვერაფერი ვუთხარი ხელი ჩამჭიდა და აგრეთ გავედით
-სადმე დავსხდეთ ძალიან მშია
-კარგი წავიდეთ აქედან

პატარა მყუდრო კაფეში მივედით ორი ყავა და კრუასანები სევუკვეთეთ
-ნია როგორ ფიქრობ გამოგვივა?
-დარწმუნებული ვარ აე თუ ინერვიულე არა
-დამშვიდებას ვერ ვახერხებ
ამ დროს მიმტანმა ყავა დაგვიდგა მაგიდაზე
-მოიცათ თქვენ ის გოგო არ ხართ მანდატურმა რომმ...
-გაჩუმდით სანამ რაიმე სისულელეს იტყვით , თქვენ აქ იმისთვის გიხდიან ფულს რომ იჭორაოთ და კლიენტები შეაწუხოთ ? იცით მგონი თქვენს მენეჯერს უნდა ვკითხო ? რას იტყვით
ნია მსი წინ დოინჯ შემრტყმული იდფგგა და ბოლო ხმაზე უყვიროდა , გოგონა შეშინებული ჩანდა
-გთხოვთ არ გინდათ მაპატიეთ
მერე ჩემსკენ შემობრუნდა
-ქალბატონო ზალიან გთხოვთ მაპატიეთ ბოდიშს გიხდით
-აქედან დაიკარგეთ

-ნია ამ ყველაფერმა უკვე დამრალა
-მალე თავისუფლად შეძლებ ხალხში გამოსვლას სულ ცოტაც მოითმინე
რამე მომიყევი შენზე
-მოსაყოლი რა არის , ჩვეულებრივად ვცხოვრობდი როგორც ყველა დანაღცები , მშობლებთან ერთად, მეგობრები სკოლა და ტატო
-ტატო ? ეგ ვინ არის აქამდე არ გიხსენებია
ტავი ცავღუნე , მის გახსენებაზე გული მეკუმშება ,
-ჩემი შეყვარებული იყო სანამ ეს მოხდებოდა
შესანისნავი ურთიერთობა გვქონდა ...
ცრემლები სევიმსრალე და ყავა მოვსვი
-გინნდა სახლში წავიდეთ?
ხელზე ხელი დამაადო და თვალებში შემომხედა ნიამ თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე
სახლსი მისულებს შოთა მთვრალი დაგვხვდა ... მე როგორც ყოველთვის ცივად ავუარე გვერდი
-რა იყო რას მიღრენ ...
მივხვდი მე ემუბნებოდა თუმცა ყურადღება არ მიმიქცევია
-მას თავი გაანებე
-ის ჩემი ცოლია ... სად იყავი
მკლავში ხელი ცამავლო და თავისკენ მიმაბრუნა
-გამისვი მტკივა
-სად იყავი მეთქი
-ხელი გაუშვი
ნია ცვენს შორის ჩადგა და სილაც მიიღო სახეში ინერციიით წაბარბაცდა
-თქვენ რაღაცას გეგმავთ არა ? სასაცილოები ხართ ...
ქურთუკს ხელი დაავლო და წავიდა

საწოლზე ვწევარ და ჭერს მივშტერებივარ , ფიქრები მოსვენებას არ მაზლევენ , რა იქნება? რომ არ გამოგვივიდეს?
მამა გამახსენდა რომ მეუბნებოდა ყყოველთვის წინ იარე უშიშრათო
დიახ დროა .
კისერზე ისევ ტატოს ნაჩუქარი ცეპი მიკეთია თიტებში მოვიქცხიე და თვალები დავუჭე4 სწორედ ამ დროს გაისმა კაკუნის ხმა
-ნია?
-ხო მე ვარ კარი გამიღე
მეტად გახარებული ხმა ქონდა დარწმუნებული ვარ კარებს იქეთ ადგილზე ხტუნავს
კარებთან მივფარატუნდი და გავაღე
-რამოხდა?
-ვერც კი წარმოიდგენ
გაღიმებული გაიშხლართა საწოლზე მე კი გაკვირვებული სახით ვიდექი კარებთან
-ნია ამოღერღე
-შოტა დაიჭირეს
-რა>?
სიხარული ვერ დავმალე და ამდენი ხნის შემდეგ პირველად გავიღიმე მის გვერდით დავწექი
-ხო ბარში აუყვანით
იმ ღამეს ემოციებისგანარ მDძინებია მიზანთან ასე ახლოს ვიყავით
ოთახში შემოიჭრილი მზის სხივებით მივხვდი რომ გათენდა და მაშინვე ნიას ოტახისკენ გავიქეცი თუმცა იქ არ დამხვდა\
-ნიაა! ნია!
-ქვემოტ ვარ
კიბეები ჩავირბინე და სამზარეულოსი შევარდი , მშვიდად იჯდა და ყავას მიირთმევდა ფინჯანის ირგვლივვ შოკოლადებიც შემოეწყო
მის წინ დავჯექი
-ყავას დალევ?
-კი დქმისხი
ყავით სავსე ფინჯანი წინ დამიდგა
- დღეს დამირეკეს სასამართლო სხდომა დაინისნა? 4 დღეში
-რაა? ასე მალე?
წამოვხტი სკამიდან
-დიახ , ამიტომ კარგად უნდა მოვემზადოტ და დავისვენოთ , შოთა მანამდე წინასწარი დაკავების იზოლატორში ეყოლებათ
- მაგარია
ტაში შემოვკარი და ოთახიდან გავვარდი

ეს ოთხი დღე საშინლად გაიწელა , თუმცა ვცდილობდით მართლა დაგვესვენა , ხან კარტს ვთამაშობდით ხან ფილმებს ვუყურებდით თუმცა ნაის ყოველ ჯერზე ეDძინებოდა , ერთმანეთს რარაცეებს ვუყტვებოდით
ეკლესიაშიც ვიყავით

დილით ადრე ავდექი და მოწესრიგება დავიწყე , ეს ჩემს ცხოვრებაში საბედისწერო დღეა , ბოლო შანსი უნდა გამოვიყენო, იგივე კაბა ჩავიცვი რაც იმ საშინელ დღეს მეცვა
თმაც ისე გავიკეთე , მაკიაჯი არ გამიკეთებია მინდოდა მეტად ბუნებვრივი ყოფილიყო ყველაფერი
-მზად ხარ?
ოთახში თავი შემოყო ნიამ
-მზად ვარ
ნიას სოლიდური ჩაცმულობა ამ სიტუაციას კიდევ უფრო დაძაბულს ხდიდა
მაღლები, წელში გამოყვანილი შავი კაბა, სათვალე მაკიაჟი
ნელი ნაბიჯებით ჩავუყევით კიბეს
- ცოტა მოეშვი დაძაბული ჩანხარ
- არ შემიძლია ნია
მაღალი შენობის წინ შეაჩერა მანქანა, აქ უკვე ვარ ნამყოფი, ის სხდომა გამახსენდა ძალით რომ გავინადგურე თავი

კარებთან ცოტა შევყონდი წამით მომეჩვენა რომ ვერ ვსუნთქავდი
ცხელი ოფლი მასხამდა
როგორც ჩანს ჩვენს გარდა უკვე ყველა იყო მოსული
კარებთან ორი ქალი პოლიციელი იდგა
შიგნით შეგვატარეს
შესვლისთანავე დავინახე დედაჩემი , ძალიან ბევრი ხალხი იყო
შოთა გისოსებში ჩაესვათ როგორც მაშინ და 4 პოლიციელი ედგა გარშემო
ნერწყვი კისერში გამეჩხირა
ნია დამაჯერებლად მიიწევდა ჩვენთვის განკუთვნილი ადგილისკენ
შოთას არაა მაგრამ ელიკო გაოცებას ვერ მალავდა ჩემი ადვოკატის აპლუაში რომ თავისი შვილისშვილი დაინახა
დავსხედით და გაისმა ხმა
- ფეხზე წამოდექით მოსამართლე მობრძანდება
ყველა ავდექით მისი დაჯდომის შემდეგ კი ჩვენც დავიკავეთ ადგილი თითები მიკანკალებდა
ქვემოდან ვუცქერდი მომღიმარ შოთას
აშკარად ჩემზე ზემოქმედებს
იცის იმ დღის გახსენება პანიკაში ჩანაგდებს კიდევ ერთხელ გამანადგურებს სულიერად
მაგრამ დროა ღიმილი მოვაშორა მის სახეს
- დაცვის მხარეს ვთხოვ
მოსამართლის ხმაზე მთელს ტანში გამცრა
თუმცა მღელვარება არ ეტყობოდა მოსამართლის გვერდით მდგომ ბიბლიაზე ხელდადებულ ნიას
ნერვიულობოსგან არაფერი მესმოდა , არც ის გამიგია რა თქვა შოტას ადვოკატმა , თუმცა გამიკვირდა მისი ადვოკატი ის ქალი იყო ვინც წინა სხდომაზე მე მიცავდა
ჩემი სახელის და გავრის გაგონებაზე სუნთქვა შემეკვრა , ნიას გავხედე რომელიც როგორც პირის მოDძრაობიტ მივხვდი ამბობდა ყველაფერი გამოგივაო
მოსამართლის გვერდით დავდექი , ბიბლიაზე ხელი დავდე და დავიფიცე რომ მხოლოდ სიმართლეს ვიტყოდი და არაფერს სიმართლის გარდა
-დაიწყეთ რა მოხდა იმ დღეს
დარბაზს თვალი მოვავლე თითქმის ყევლა აქ იყო გამიკვირდდა და კიდევ უფრო ავნერვიულდი როცა სულ უკან მდგომი ტატო შევნიშნე
ნერწყვი გადავყლაპე ღრმად ჩავისუნთქე და დავიწყე ... ყველაფერი დაწვვრილებით მოვყევი ... ამ ყველაფერს რატქმაუნდა ცრემლების გარეშე არ ჩაუვლია
შევამცნიე როგორ ჩაწითლებდოა თვალები ტატოს და ძარღვები დაბერვია
ჩემს ადგილას დავბრუნდი ნიამ ხელი ცამწიდა და მაგრად მომიჭირა
-ფეხზე წამოიდექით , მოსამართლე გადაწყვეტილკების მისაღებად მიემართება
ყველა ფეხზე წამოვდექით და მოსამართლის გასვლისთანავე ქაოსი ატყდა ოთაახში თითქოს ყველამ ერთად დაიწყო საუბარი
-ყველაფერი კარგად იქნება რებე
შოთას მზერა შეეეცვალა მეტად მკაცრი და ცივი იყო
ისევ ავდექით და დავჯექით
მოსამართლე შემოვიდა 12 ნაპიც მსაჯულთან ერთად
გული გამალებით მიცემდა თვალები დავხუჭე
-მოსამართლის გადაწყვეტილებით მოქალაქე შოთა ლომიძეს Dძალადობბის მუხლით მიესეაჯა 7 წლით პატიმრობა განაჩენი საბოლოოა და არ ექვემდებარება გასაჩივრებას
ძლიერად დაარტყა ჩაქუჩი მაგიდას და მეც საბოოლოდ ამოვისუნთქე შვცებით
ძლიერად მომხვია ხელები ნიამ
-ჩვენ ეს შევძელით
უკან მივიხედე დედა გაღიმებული იჯდა და ხელი ჩაეწიდა დიანასთვის დიანას გამომეტყველება შეეცვალა მალევე ფეხზე წამოხტა და დაიკივლა
-შეაჩერეთ
უკან მივტრიალდი და ადეავინახე როგორ ამმოაცალა პოლიციელს ქამრიდან ტატომ იარაღი და როგორ დახვრიტა შოთა
ხივილმა შიშმა და სისხლმა მოიცვა ოთახი
ტატო პოლიციელებმა გაათრიეს
დავედევნე მათ ატირებული
-რებუსუნა მე კარგად ვიქნები
მომაDძახა როცა მაქანაში ტენიდნენ
-არააა !
ძირს დავემხვე და ვკიოდი არა ! არა ! არა!
დიანა მომვარდა და გულში ჩამიკრა

იმავე კვირის შაბათ დღეს დაკრDძეალეს შოთა
ტატოს 14 წელი მიუსაჯეს
მე რებეკა ვარ გოგონა რომლის ღირსებაც შელახეს

ტატო ცცარკვიანი მნახველი გყავთ
ოილიციელი მიაცილებს ბიჭს ოთახისკენ სადაც გოგონა ელოდება
-რებუსუნა შენ მოხვედი
ბიჭი ცრემლებს ვეღარ იკავებს გოგო მისკენ გარბის და მთელი Dძალით ეხუტება , ხელებს კისერზე ხვევს და ამსთან ერთად ტირის
-მიკარება არ სეიDძლება გთხოვთ მოცილდეთ პატიმარს ! ქალბატონო !

დასასრული

მადლობას გიხდით მე " გოგონა დედამიწიდან "