დილით ადრე გავიღვიძეთ,მე ართი სული მქონდა როდის დავაღწევდი სანდროსგან თავს მაგრამ სინამდვილე ისაა რომ მე სანდრო მიყვარს არა ისე როგორც ჩემი შვილის მაა არამედ როგორც ქალს და ქაცს უყვარდებათ ერთმანეთი,დიდი ხანია არ ვიცნობთ ერთმანეთს მაგრამ მან მოახერხა რომ თავი შეეყვარებინა,იმაზე ფიქრს რომ სანდროს სხვა უყვარს საერთოდ ჭკუიდან გადავყავარ,ფიქრებიდან თაკომ გამომიყვანა
-ჰალო ქალავ რას ჩაფიქრებულხარ,აღარ აპირებ წასვლას?
-აა,ხო კი წავალ
-ნატ მომისმინე შენ რაც არ უნდა გადაწყვიტო მე ყოველთვის შენს გვერდით ვიქნები მაგრამ მგონი შეცდომას უშვებ
-ხო....მეც მაგას ვფიქრობ მაგრამ,როგორ ვუთხრა„იცი რა მე შენგან ორსულად ვართ“-თქო თუ„შენ მალე მამა გახდები“.არ შემიძლია.
-ნატალი იქნებ გეცადა,ცდა ბედის მონახევრეაო
-ხოდა აი რო ვცადო და უარი მითხრას მის თვალში ალბად დავმცირდები და გოიმი გამოვალ,თან მას ხომ სხვა უყვარს
-კარგი,კარგი,მაგრამ ჩემი აზრი ისაა რო შენ არასწორად იქცევი.
-კარგი თაკ მივალ და ვერტყვი ყველაფერს
-ხო აი ეგრე აჯობებს
-მოდი დავურეკავ და სადმე შევხვდები ურო ხომ აჯობებს?
-კი უკეთესი იქნება
ამოვიღე ტელეფონი და სანდროს ნომერი ავკრიბე ცოტაოდენი ლოდინის შემდეგ კი მიპასუხა..
-გისმენ ნატა.როგორ ხარ?-მის ხმაში აშკარად სითბო ჩანდა
-კარგად გმადლობ...იცი რა თავისუფალი დრო ხომ არ გაქვს რაღაც უნდა გითხრა
-რამე სამსახურს შეეხება?
-არა არა პირადულია
-კარგი მაშინ მისამართს მოგწერ და იქ მოდი კარგი?
-კარგი,დროებით
სანდრომ მომწერა მისამართი მეც მოვებზადე და ნახევარ საათში დანიშნულ ადგილას ვიყავუ,სანდრო ჩემზე პირველი მისულა,ამიტომ მის არჩეულ მაგიდას მივუსხედით,საკმაოდ წყნარი ადგილი იყო,თან ხალხიც არ ივო ბევრი
-კარგი რაზე გინდოსა ლაპარაკი
-სანდრო....-ცოტაოდენი ყოყმანის შემდეგ ჩემმა სიტყვებმა ექოსავით გაიჟღერა-შენგან ორსულად ვარ.-ლამის პატარა ბავშვივით ავსლუკუნდი
-მოი..მოიცა რა თქვი?
-ბათუმში რომ ვიყავით, რაც იმ საღამოს მოხდა ეს იმის შედეგია......და მინდა წინასწარ იცოდე შენ ამ ყველაფერზე რეაგირება რომც არ მოახდინო მე აბორ*ს არ გავიკეთებ
თითქოს ენა ჩაუვარდა , იატაკზე ერთ წერტილს მიშტერებოდა,ერთი გამომხედა მის გამოხედვაში კი უსაზღვრო სიხარული და ბედნიერება სუფებდა
-კარგი..წავედი მე მინდოდა ეს შენთვის არ დამემალა.კარგად-უკვე ადგომა დავაპირე როცა სანდროს სერიოზულმა და ბოხმა ხმამ შემაჩერა
-ხვალ ხელს მოვაწერთდა საცხოვრებლად ჩემთან გადმოხვალ მორჩა
-კიმაგარამ.-აშკრად გამიკვირდა მისი ასეთი პასუხი
-არავითარი მაგრამ,4ზე გამოგივლი მოემზადე ჩაალაგე ტანსაცმელი მოგაკითხავ და წავიდეთ მოვაწეროთ ხელი ამის შემდეგ იცხოვრებ ჩემთან,ჩემი ცოლის სტატისით
-სანდრო არ მინდა ამას ვალდებულების მიზნით აკეთებდე,მე იმიტომ გითხარი რომ გცოდნოდა და არ გავქცეულიყავი აქედან შტერივით
-დიახაც კარგად მოიქეცი...........ახლა კი კარგად იყავი საცოლევ-არანაირი ირონია არანაირი გაღიმება,მაგრამ მაინც დიდი სიყვარული ვიგრძენი მოვიდა შუბლზე მაკოცა და წავიდა.
ძალიან მეშინოდა...მშინოდა იმის თუ რაც შეიძლება ამას მოჰყოლილიყო,მე მიყვარს სანდრო მაგრამ სანდროს არა...ეს საშინელებაა ცალმხრივი სიყვარული.მითუმეტეს ცოლ-ქმარს შორის
სახლში მივედი, როგორც ჩნს თაკო მელოდებოდა არ წასულა..
-აბა მოყევი რაო.
მეც ავდექი და მოვუყევი რაც მოხდა.მაგრამ რომ გადავხარშე ეს ყველაფერი, თუ რა გოიმივით მოვიქეცი და ტირილი ამიტყდა.თაკო მამშვიდებდა მაგრამ უშედეგოდ.მე ოთახში ვიყავი როცა კარხე ზარი გაისმა,თაკომ გააღი და ნაცნობი ხმა მომესმა,სანდრო იყო
-სადარის?
-ოთახშია-თაკო ძალიან მშრალად პასუხობდა
-ცუდათაა?
-არა უფრო საშინლად
-ვნახავ რა,
-არა.. აშკარად არ ესიამოვნება ახლა შენი ნახვა
-გთხოვ მარტო 5 წუთი შენთან ერთად დაველაპარაკები.გთხოვ
-კარგი შემოდი.......ნატაააააა-თაკო მიძახოდა პასუხი არ გამიცია გავედი და გაკვირვება შევიტყვე როცა სანდრო დავინახე.შევატყვე სანდროს სახეზე როგორ გადაუვიდა ფერები და ერთდროულად ყველა ძარღვი დაეჭიმა სახეზე ჩემი სახის დანახვისას.არც გამკვირვებია, ახლა მართლაც შეუხედავი ვიყავი,ნამტირელევს თვალები სულ ჩაწითლებული მქონდა.
-ნატალი თუგინდა წავალ-შემომთავაზა თაკომ//
-ხო კარგი გნახავ ხვალ
თაკო წავიდა და დავრჩით მე და სანდრო.
-რატო ტირიხარ?
არაფერი არ მიპასუხია
-რატო ტირიხარ მეთქი,ამის დედა შევ**ი-აშკარად ანერვიულება ეტყობოდა
-რა გიპასუხო სანდრო,რაა-უკვე ვეღარ შევძელი კისერში ბურთი გამეჩხირა და ტირილისგან ჩავიკეცე.სანდრო მოვიდა ჩემთან ხელში ამიტატა,თვითონ დივანზე დაჯდა მე კალთასი ჩამისვა
-გთხოვ ნატ არ იტირო, გთხოვ-მე ტირილს არ ვწყვეტდი-ნუ ტირი ჩემს გამო მე ამა არ ვღირვარ ნატ,ამით ჩვენს პატარას ავნებ-ხელი მუცელზე მომადო,ტანში სასიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა.ამის შემდეგ მახსოვს სანდრო კიდევ რაღაცას ბუტბეტებდა მაგრამ მე არ მესმოდა.ასე გადავეშვი სიზმრების სამყაროში
--------
მოგესალმებით ვიცი პტარა თავია მგრამ რა ვქნა. სულ სხვანაირად მინდოდა მაგრამ წინა თავზე დადებულმა კომენტარმა აზრი შემაცვლევინა და ამ ისტორიასთან დაკავშირებით ბევრი რამ შევცვალე.უღრმეს მაგლობას გიხდით ვინც კითხულობთ და დაგვიანებისთვის მომიტევეთ