-ხოო..ლუკა მჭედლიძე..18 წლის ვარ და წელს ჩავაბარე ბიზნესსა და მართვაზე სეუში..სხვათაშორის 70% გრანდი მაქ :D :D კიდე..რავი ჩემ ცხოვრებაზე ასე თუ ისე მოგიყევი..მთაწმინდაზე რამინდოდა და მიყვარს თბილისის ყურება..ხო თუ მანქანა მყავდა ფეხით რატო ავედი?ფეხით მირჩევნია ავიარო ხოლმე და არ ვიცი რატო..აბა კიდე რა გაინტერესებ?
-ჩემი სახელი რომ გითხარი რატომ შეკრთი?
-რაა?
-როდესაც გითხარი რომ ნიტა მქვია სახეზე ღიმილი შეგაცივდა და გამომეტყველებაც შეიცვალე..
-ჯერ ადრე ეგ გაიგო
-გთხოვ.. უბრალოდ მითხარი
-ასეთს რას მიკეთებ რომ ყველაზე ჯიუტ ადამიანს მიმორჩლებ?! მოკლედ,მოდი გეტყვი რომ მერე არ იფიქრო გოგოე ერქვაო,არავისთვის შემიხედავს სერიოზულად.. ჯერ.. _ეს სიყვები განსაკუთრებულად გამოკვეთა და ვერ მივხვდი რატომ_ნიტა დედაჩემს ექრვა
-კაი?სერიოზულად?მე მეგონა ვინმე გოგოე ერქვა ოღონდ მართლა
-კაი რა გოოგოს სერიოზულად?
-სად მივდივართ?
-მოვედით.
-რა ადგილია ეს?
-წამო და ნახავ_კორპუსში შევედით ლიფტით ბოლო სართულამდე ავედით.მეგონა რომელიმე სახლში შევყავდი მაგრამ ლუკა სხვენზე ამავალი კიბისკენ წავიდა,ზემოდ ავიდა დალუქი გადახადა
-წამოდი
-აუ რო მეშინია არაუშვს?
-შუერაცყოფას მატენებ სარაჯიშვილო,შემთან ერტად არ უნდა გეშინოდეს..როგორც იქნა სახურავზე ავედით.აი ძმაო ხედი ამას ერქვა ღმერთო რა ლამაზი იყო აფერადებული თბილისის ნახვა ვერ წარმოიდგენთ..სწორი ვარ როცა ვამბობ რომ ქალაქი ღამიღ უნდა მოგწონდეს..ნიავმა დაუბერა და ცოტა შემცივდა
-გცივა?_ ამას რამე გამოეპარება? შანსი არაა
-კი მაგრამ არ გაბედო და შენი მოსაცმელი ამ მომახურო ვერ მიტან ბანალურობას
-არა ეგ არც მიფიქრია,უბრალოდ მოვალ და ჩაგეხუტები
-მოხვალ?ძალინ შორს ხარ_ორი ნაბიჯი გადმოდგა და ჩამეხუტა
-დღეიდან შორს აღარ ვიქნები
-ვერ მიგიხვდი
-მალე გაიგებ დაბნეულო..ძალიან მალე.._თბილისის დილას სახურავზე დაველოდეთ,ცოტახანს მის კალთაში პატარა ბავშვივით მეძინა და როგორც დედა აღვიძებ ხოლმე შვილს ორმ სკოლაშა წასასვლელი ისე გამაღვიძა ლუკამაც
-დაბნეულო..ნახე მზე ამოდის...

ასე შვიდი საათი იქნებოდა სახლში რომ წავედით,როგორც კი შევედი მინდოდა ჩუმად ავსულიყავი რომ სტასის მშობლებს არ გაეგოთ,მაგრამ როგორც კი შევედი მისაღებში ვიღაცამ შუქი აანთო
-სად იყავი?_მითხრა უცნაურაურად კატეგორიული ტონით სავარაუდოდ სტასის დედამ,მაგრამ საზეს ვერ ვხედავდი,სავარძელი ჩემგან ზურგით იდგა
-მე..მე..
-კაი ნუ იმართლებ თავს_და სავარძელი ისე შემოატრიალა რომ სახელ დამენახა
-სტასი,შე იდიოტო
-კაი რაიყო..უი არ მითქვამს რომ ჩემები სახლში არ არიან რამდენიმე დღით
-არა სტასი არ გითქვამს
-კაი ახლა ხომ გითხარი
-გულის გახეთქვად ღირდა?
-ოჰ მერე რა ..მომიყევი ახლა რა მოხდა
-სტასი ახლა არა..ახლა არა..მეძინება..გამოვიძინებ და მოგიყვები
-გაკოცა?
-არა
-აბა?
-არაფერი
-არაფრის გამო გაგიშვი გოგო?
-ჰმჰ აბა რის გამო გამიშვი..კაი მოიცა რა მეძინება
-მოიცა არ გშია?
-ნუ ეგ კი_მაინც ვერ ავცდი და სამზარეულოში გავედით
-სიგარეტზე რამე გკითხა?_თითქოს მეც ამას ველოდებოდი კოლოფი ავიღე და ერთი ღერი ამოვაცურე
-არაფერი,უბრალოდ მკითხა ეწევი თუარაო..და სანამ მკითხავდა და დამინახავდა უკვე იცოდა
-აანუ?
-მოკლედ,ანასტასია,ჩემზე ყველაფერი იცის.. _და დეტალურად მოვუყევი ჩემი დიალოგი.ყველაფერი ის რაც ჩემზე იცოდა სტასის სიტყვა სიტყვით მოვუყევი რადგან ლუკას მჭედლიძეს შესახებ
-ნიტა საყვარელო ახლა მისინე კიდევ ერთხლ გიმეორებ რომ ლუკა მჭედლიძე გოგოთი არასდროს დაინტერესებულა..ჯერ.. როგორც გითხრა ჯერ..ეს იცი რას ნიშნავს? უკვე დაინტერესდა გოგოთი და იმედია ხვდები ეს გოგო ვინცაა
-მე ვარ?
-თავს ნუ იდებილებ როდესაც ძალიან კარგად იცი რომ შენ ხარ
-და მე თუარ მაინტერესებს ლუკა?
-ჯობია ეგ მეორედ აღარ თქვა
-რატო?
-აი ცოტახანში ნახავ_ამის მეტი ლუკაზე აღარ გვილაპარაკია..მშვიდად ვჭამეთ,სტასი დავარწმუნე რომ გამოყოლა არ იყო საჭირო და ჯოდბა დაეძინა და სახლშ წასასვლელად გავემზადე..
გაჩერებაზე ვიდექი ჩემ დიდ მოსაცმელში ჩაფუთნული და ისე გამოვიყურებოდი რომ საკუთარი მამა 100 მეტრიდანაც კი ვერ მიცნობდა და ახლა წარმოიდგინეთ ჩემი გაოგნება როდესაც ფეხებთან ლურჯმა BMW მომაჩერა..
-დაბნეულო,ჩაჯექი ასე კიდევ დიდხანს რომ იდგე გამეყინები_ და თავისი საფირმო ღიმილით გამიღიმა
-მალე ავტობუსი მოვა
-ჰმ მართლა?ავტობუსის მძღოლს არ ვჯობივარ?
-გააჩნია მძღოლს_მეგონა წავიდიდოდა მაგრამ პირიქით მანქანიდან გადმოვიდა და მომიახლოვდა.. იმდენად მომიახლოვდა რომ მისი სუნთქვა სახეზე მელამუნებოდა
-მაშინ თუ არ მომყვები ჩამეხუტე მაინც _და ხელები ისე გაშალა როგორც წინაღამით
-აი ეგ კიდე შეიძლება_ისევ ძლიერა მომეხვია და ისევ ჰაერში ავღმოჩნდი,მაგრამ ჰაერში ყოფნა გამიგრძელდა ..რამდენიმე წამში ლუკას მანქანაში ავღმოჩნდი,ლამის მუხლებამდე დახრილმა ღვედი შემიკრა და თვალი ჩამიკრა..ვერ მივხვდი რას უნდა ნიშნავდეს მაგრამ არაფერი ვკითხე..ჯერ..წამში თვითონაც მეორე მხარეს გაჩნდა