ალექსანდრესგან გამიკვირდა ასეთი ესემესი, ფანჯრიდან გადავიხედე დავინახე იქვე იყო
-ალექსანდრე-დავუძახე
-ოჰ ქალბატონო მარიამ დამდებთ პატივს და დაბლა ჩამოხვალთ.
-ჰაჰაჰა ასეეეე?-ხალათზე ვანიშნე.
-კიიიი
-ამოდი თუგინდა.
ფანჯარა დავხურე და აი ცოტახანში კარებზე დააკაკუნა, მალევე გავაღე, დავინახე ვარდების ლამაზო თაიგული ეჭირა ხელში.
-იცი მარი მე ბოდიშის მოსახდელად მოვედი.
-შენ?-გამიკვირდა, ალექსანდრე და ბოდიშიიი?
-კი და აი ეს ვარდები ჩემგან, იმედია მაპატიებ.
თაიგული გამომიწოდა და თვალებში ისე მიყურებდა რომ ვერ ვუძლებდი მის მზერას.
-ვიფიქრებ გაპატიო თუ არა ვარდებისთვის მადლობ.
ვარდები გამოვართვი და კარი ცხვირწინ მივუხურე.
...................ალექსანდრე................
მისი თვალები, მისი თვალები ისეთი ლამაზია სულ მინდა მათ ვუყურო, არა რაა ვერ გავიგე როგორი გოგოა, თაიგული გამომართვა, არც მაპატია და კარი ცხვირწინ მომიხურა, ისე ხალათით სექსუალურია, მისი სწორი, გრძელი ფეხები უკეთ ჩანს. მანქანაში ჩავჯექი და წავედი.
..............მარი..........................
მალე ანი მოვიდა და ისეთი შემოვარდა.
-დაიწყე მოყოლა.
-რა მოგიყვე გოგო-გამიკვირდა რაზე მეუბნება.
-ალექსანდრეზე.
-არაფერია მასზე მოსაყოლი.
-გოგო დაიწყე მოყოლა დავინახე სადარბაზოდან რომ გამოვიდა ავტომობილში ჩაჯდა და სწრაფად წავიდა.
-ჰაჰაჰაჰა ბოდიშის მოსახდელად მოვიდა გუშინ ზედმეტი მოუვიდა ჩემთან და აი ვარდები მაჩუქა.
-ესაააა?-თაიგული დაინახა ფანჯარაზე.
-კიი.
-ვაიმე რალამაზიააა, თან რამხელაა-ყვავილების სურნელი რომ შეიგრძნო-ვაიმე ცუდადვარ ვარ.
-კაი გეყოფა მომეცი ლარნაკში ჩავდებ.
ყვავილები გამოვართვი და სამზარეულოში შევედი ლარნაკში წყალი ჩავასხი, თაიგულს გარედან ცელოფანი მოვხსენი და შოკოლადი და ბარათი გადმოვარდა, ყვევილები ლარნაკში ჩავდე, ბარათი გავხსენი: "ცხოვრებაში, რომლის სიგრძეც ნახევარი
ამოსუნთქვაა, არაფერი დაგეგმო,
სიყვარულის გარდა". ბოდიში იმედია მაპატიებ."
გამეცინა, შოკოლადი მე რომ მიყვარს ნესტლე ვგიჯდები ამ შოკოლადზე.
-მარუს ყავას არ გააკეთებ-სამზარეულოში შემოვიდა-ეს რა შოკოლადია?
-ნესტლე.
-ეს რატომ იყიდე? ხომ იცი არმიყვარს ეს.
-მე არმიყიდია ვარდებში იდო.
-ვაუ მგონი ვიღაცას შეუყვარდი.-იცინის ანი.
-კაი ნუ სულელობ რააა. წამო ყავა დავლიოთ.
ყავა დავლიეთ, ანი მომიყვა თავის ამბებს გაგისთან.
-რაიყო ანუს შეყვარებული ხარ?
-კიიიი.
-ღადაობ.
-არა გოგო, ნუ იცი რა საყვარელია გაგი? ნებისმიერს შეაყვარებს თავს, ისეთივე საყვარელია როგორიც ალექსამდრე.
-ალექსანდრეეე? ვაიმე ჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰა..
-რავთქვი სასაცილო?
-არაა საყვარელი. კაი დაიკიდე წამო ბაიკით გავისეირნოთ.
ბევრი ვიარეთ ბაიკით, შემდეგ კი კაფეში შევედით ნაყინისთვის.
-მარუს შეხედე იქ ვინ არის.
-ვინ?-მიბრუნებას ვაპირებდი და...
-არ მიიხედო.
-რატომ?-გავჩერდი.
-დაგვინახავს, მოიცადე აი ეხლა გაიხედე მალე.
უცებ გავიხედე და პირი ღია დამრჩაა. ნუთუ ესაა, ვაიმე......