მე და ანი ვიგუდებოდით სიცილით
-ამ მახინჯის გარდა ვერავინ შეაბა ჩვენმა მექალთანემ.-გავიცინე და ალექსანდრესკენ გავაპარე თვალი.
-ვერა მარუს და მაგას არც აპატიო -ანი ამბობდა თან ოგუდებოდა სიცილით.
-ეს იცი ვინაა?
-თქვი მარუს
-ის გოგო ჯულიეტას როლს რომ ასრულებდა მაგრამეხლა ეტყობა რომ მაკიაჟი უკეთია.
-ის სხვანაირი იყო, აშკარად არიცის მაკიაჟისგაკეთება, ნახე ეტყობა ტუჩები დაიბერა და დიდ გუბკიანი ლიფი უკეთია.
-დღეს ალექსანდრეს იმედები გაუცრუვდება.-გავიცინე და იმ გოგოს მკერდზე ვანიშნე ანის.
-მოდი დავუძახოთ ალექსანდრეს.
-კაი რა.რატომ? ის გოგო ვერმიტანს.
-ხო და წამო გავაბრაზოთ ორივე.-ანის თვალებში ჭინკები აუთამაშდა და ეშმაკურად იცინოდა.
-რა მოიფიქრე გოგო ეგეთი....თქვი ეხლა ნუ მაშინებ.
-ნუ მოკლეთ...
საპირფარეშოში გავედით, მაკიაჟი შევისწორეთ.
-უკაცრავად ოფიციანტ.-ანიმ ახალგაზრდა შეაჩერა.
-გისმენთ.
-იმ მაგიდასთან რომ გოგო ზის, შეგიძლიათ დაუძახოთ.
-დიახ და რავუთხრა? ვინ ბრძანდებით?
-უთხარი შენი შეყვარებული გეძახისო.
მანამ ოფიციანტი ეტყოდა ნუცას, მანამ ანან ერთი სიმპო ბიჭი გააჩერა. როდესაც ოფიციანტმა გოგოს ყველაფერი უთხრა, ანიმ ბიჭი მისკენ მიატრიალა.
................ალექსანდრე..............
ვსეირნობდი როდესაც ნუცა შემხვდა.
-როგორ ხარ ალექს?
-კარგად ნუცა შენ.
-რავი შენგან დავიწყებული.
-ხოოოო.
-ხოდა წამო კაფეში ეხლა.
ნუცასთან ერთად მივედი კაფეში, ცოტახანში ოფიციანტი მოვიდა და უთხრა რომ ეძახდენ და ახალგაზრდა ბიჭისკენ ანიშნა, ნუცას გაეღიმა, ალბათ იცნობს, ადგა და ბიჭთან წავიდა რომელიც გარეთ გავიდა და მაშინვე გაყვა ნუცაც. დავინახე მარი და ანი.
-სალამი გოგოებო, მოდით დაბრძანდით.
მაშინვე მომიჯდნენ გვერდით, ისეთი ლამაზია მარი, დავიწყე სისულელეებზე ლაპარალი და მათი გაცინება, ისე საყვარლად იცინოდნენ და კომენტარებს აკეთებდნენ რომ მართლა ბევრი ვიცინე.
-ალექს რახდება აქ?-ნუცა სულ დამავიწყდა.
-არაფერი რა უნდა ხდებოდეს.
ანიმ და მარიმ ლოყაზე ერთდროულად მაკოცეს თანაც შუაში ვიჯექი,
-სიხარულო მე წავედი ნაშასთან გაერთე და მერე ჯულიეტას დაუბრუნდი რომეოოო.-მარი ისე ლაპარაკობდა გაკვირვებული ვიყავი. გოგოები წავიდნენ და ნუცამ სცენები მომიწყი, ყურადღება არ მივაქციე და წავედი.
................მარი..............................
ჯერ ალექსანდრეს გაოცებულ სახეზე ვიცინეთ და შემდეგ ნუცას გაბრაზებულ სახეზე.
-ჰაჰაჰა ანუკ დაინახე მისი რეაქცია ჰაჰაჰაჰა.
-ჰაჰა კი მარუს მაგრად უთხარი ჰაჰაჰა ვაიმე გავიგუდე.
-მეც მუცელი მეტკინა ნახე თან ცრემლები მომდის.
-მარუს გავიქცეთ.-უცებ შეცვალა სახე ანის.
-რამოხდა?
-ალექსანდრე მოდის.
-რაააა?-ვიყვირე
-ჰოოოჰოოო.
-მერე მაგის გეშინია?-კი შემეშინდა მაგრამ მაინც.
-რავი მარუს.
-ხოდა არ გავიქცევით.
-აჰამ ანუ არ გეშინია ჩემი?-ვიღაცის სხეული ვიგრძენი როგორ შემეხო უკნიდან და ყურში ჩამჩურჩულა.
-არა-მოვხვდი ალექსანდრე იყი და მის შეხებაზე გული ისე აჩქარდა, ისე ამიტანა კანკალმა.
-რატომ კანკალებ მაშინ?-არ მომშორებია.
-მომშირდი-როსესაც გავიწიე წელზე ხელები მჭიდროდ მომხვია.-გამიშვიიი.
-ვერ გაგიშვებ.
-მარუს მე წავედი.
-არ წახვიდე-საწყალი თვაკებით შევხედე მაგრამ წავიდა.
-მე ვიქნები შენთან-ისე მითხრა თითქოს სუნთქვა გახშირებული ჰქონდა.
-არმინდა გამიშვი.
-გინდა-ყელში მაკიცა, ისე მხურვალედ რომ ამეწვა და მთელ სხეულში გაიარა.

.................................................................

ბოდიშით დაგვიანებისთვის. იმედია მოგეწონებათ >3