ვინ თქვა რომ სიყვარული ბედნიერება??!!

თავი 7

კატერინას პოვ:
დილით გუგას სურნელში გახვეული ვიღვიძებ.. მაგრამ რატომღაც ის იქ აღარ მხვდებააა.. გუშინდელ ღამეზეე გახსენებულსს მეღიმება თან ძალინ მრცხვენიააა.. თავში მხოლოდ გუგა ტრიალებსს და სხვაა არავინნ.. ამ სიყვარულსს ხო ვერ დაემალებიიი რაა.. მარაა მე მიყვარსს? ან მას ვუყვარვარ? ეს არავინ იცისსს ვუყვარვარ თუ არა მას მაგრამ მე ვიცი მიყვას თუ რაა იგი? არაა არ მიყვარსს მაგრამმ ესს მოწონებააზე დიდი გრძნობაა მაგრამ სიყვარლის ხელაცც არააა.....გუგას ადგილას ვიხედები და ახლა ვამჩნევ წითელ ვარდსსს... ჯერ გაუცებულ დავყურებბ.. მგონია რომმ მესიზმრებაა შემდეგგ ნელაა ვიღებბ დაა ღრმად ვისუნთქავვ მის სუნელსს... თვალესს ვხუჭავ დაა ვარდსს გულში ვიკრავვ.... არ მეგონაა თუუ ასეთი რომანტიული იქენებოდაა თვით მისტერ ირონიულობაა.... ვგრძნობბ როგორ იზნიქებააა საწოლიიი გვერძეე ვიხედებიიი და თვალებსს ნელაა ვახელლ... მისს გაღიმებულლ სახესს ვამჩნევ და ვწითლდებიი .. მისკენ ვიწევიი დაა თავს ყელში ვუდებბ.. თავზე მკოცნის და მეუბნება:
-მოგეწონა ვარდი?(გუგა)
-ძალიან(მე)
-ბაჭიაა(გუგა)
მეუბნებაა დაააა თავზეეე მეორეჯერ მკოცნისს.. მსიამოვნებსს მისი ქცევაა.. ამაყიი ვარრ.. ძალიან ამაყიი ვარრრ ასეთი ბიჭი რო მიწევსს გვერდით.....მალევე ვცილდები და ვდგებიი.. ვხვდები რო თვალს არ მაცილებსს:
-ძალიან ლამაზი ხარ(გუგა)
-მადლობა(მე)
სიწითლეე მივლისსს... კარადას ვაღებბ და ვეძებ რამეე ჩასაცმელი ჩავიცვაა.. როგორც ყოველთვისს ისევ სიცხეე... მესიმის როგორ დგებაა ლოგინიდანნ... უკნიდან მეკვრისს ისე რომ ვერ ვიზარებ..... ისეეე მეკვრისს რომმ რამისსაა გამჭყლიტოსს... :
-მიყვარხარ ბაჭია(გუგა)
-მეც(მე)
ყელში ზასოსს მიკეთებსსსს....... ზასოსი სასიამოვნოო დაა ამავეე დროსს ტკივლის შეგრძებას მიტოვებს.... მალევე მშორდებაა და ოთახდან გადისს...............
გუგას პოვ:

ჩემსს ოთახში ბედნიერიი შევდივარრ... ჯერ კიდევვ ბუდობსს ჩემსს გულში მისი ბავშური ღიმილი.. საწოლზეე მარიამიი ზისს დააა შესვლისთანავეეე გამწაარებული მიყურებსს.. ფეხზეე დგებაა დაა საუბარსს იწყებს:
-უნდა ვილაპარაკოთ გუგა(მარიამი)
-გისმენნ(მე) (სკამზეე ვჯდებიი)
-რა ხდება ჩვენსს შორისს? კატერინა მოგწონსს? (მარიამი)
-ჩემს და კატოს შორისს არაფერი ხდება(მე)
-კატო? კატოო ვინ ჯანდაბაა?(მარიამი)
-კატოს მხოლოდ მე ვეძახი(მე)(ვუბღვერ)
-რატომ იყავი მის ოთახში?(მარიამი)
-მარიამ მე და შენ ისევ ერთად ვართ არანაირი კატო(მე)
-კარგგიი(მარიამი)(ისე საყვარლად იღიმის მინდა რო ჩავყლაპო)
-წადიი ახლა შენს ოთახში (მე)
-მიყვარხარრ(მარიამი)
-მეც(მე)
ოთახიდან გადისს... მეცც ღრმმად ვისუნთქავ და ვფიქრდებები რა ქვია ჩემი და კატოს ურთერთობას.. სიყვარული ისს გრძნობა რომლიც უსაზღვრო ტკივილსს გვანიჭებსს მაგრამ ეს სულელი ხალხი თაყვანსს მაინც სცემს .. ემონება სიყვარულსს და მუდამ მის ფესვებში ცოცხლობსს.. რა საჭიროაა სიყვარული როცაა ამდენი გასართობია ქვეყანაზეე..ალბათ შენ მკითხველო მიგაჩნია რომ მე ყველაზე სულელი ადამიანი ვარ მაგრამ რომ იცოდეეე ჩემი მომავალი ასე არ იტყოდიი.. არ გაიცინებდი ამ სიტყვებზეე და არ იიფიქრებდი რომ საცოდავი ვარრ ..არ ვაპირებ ამ უაზრო გოგონების გამო დავიტანჯო...ზოგჯერ ცხოვრებაა ისეთი რთულია სიყვარული მაშინ უკვე ზედმეტიაა... ადამიანსს იმდენი სადარდებელი აქვსს რომმ სიყვარული აღარ ახსოვსს.. მეც ასე ვარ არ მახსოვსს სიყვარულიი .. მაგრამ ჩემი თავი ძალიან მიყვარსს.. უბრალოდ ვზივარ დაა არცც ისე სასიამოვნო ფიქრებში ვიკარგები თითქოს დაბოლილი ვიყო..მერეე ნელ-ნელა ამომდის პირიდან სიტყვები რომელიც ბოლს წააგავსს:
-არ უნდა გიყვარდეს თორეე გაგანადგურებენ (მე)
ამ სიტყვებსსს გულიანად სიცილს ვუმატებ დაა შემდეგ კი მართლა ვხვდები რომ ფიქრებით დაბოლილი ვარ...

ავტორის ანუ ჩემი პოვ:

დიიდი ბოდიში თუ გუგას პერსონაჟი ასეთი ცუდი გამოვიყვნეეე.. დიდი ბოდიში რომ მან ცუდი დამოკიდებულებაა დაიმსახურა თქვენგან.. მაგრამ მასს არ უპოვიაა ის ერრთადერთი ამ დედამიწაზე რომელიც მის გულსს გახალისებსს ნათელი ფერებით შეღებავსს... ზოგჯერ რთულია დაიჯერო ის რაც არ გინახავსს..ჩვენ უბრალოდ რწმენა გვაქ გუგას კი ამ სიტყვებისს სჯერაა გონია რომ რასაც ვერ ხედავს და ვერ გრძნობსს ის არ არსებობას... სიყვარული და ღმერთი.. ეს ორი ერთმანეთის განუყრელი მეგობრები არიან.. სიყვარული ამ ცხოვრებას ალამაზებსსს მაგრამ მაინცც გულსს გვტკენსსს... არ მინდა გუგას ნაირაად ჩამთვალოთ.. მეც მჯერაა ჩემო კითხველოო მაგრამ გუგაა ცუდი ბიჭიაა და ვერრ გადავაფიქრებინებ... გუგა ჩემი შექმნილი პერსონაჟია მაგრამ ვერ ვუბრძანებ ის გაკეთოს რაც მე მინდაა...
გუგას ფიქრებში კატერინა დაფრინავდაა...
კატერინას ფიქრებში კი გუგაა...
ორივე დაბოლილი იყოო ფიქრებით.. თითქოს ესს მათ ზიანსს მიაყენებდაა მაგრამ მათ ხომ ახლა ეს სიამოვნებდასს ანიჭებდა..თითქოსს ესს ფიქრები ნარკკოტიკად იქცააა.. ეს ნარკოტიკი გამოიყენესს და სხეულში ისეე შეეუშვეს არც დაფიქრებულან.. საბოლოდდ მაინცცც დაეძინა ორივესს ამ დილაუთენიაა.. რატომ?? ღამე ხომ ეძინათ? არაა ძვირფასებოო ღამე შეძლებაა თვალები დაახუჭული ჰქონდათ და მშვიდად ფშვენდნენ მაგრამ გული მაინც ღია იყოო ... ახლა კი მანაც დასვენება მოინდომაა დაა დაიხურაა..
დაიხურაა.....
დაიხურაა...........
დაიხურაა................
მაგრამ
არა
სამუდამოდ.........................................................................................

დიდი მადლობა ვინ კითხულობთ და მოგწონთ.. დიდი ბოდიში რომ ვერ ვდებდიი... ძალიან მიყვარხართ.. თქვენი აზრი დაფიქსირეთ კომენტარებში...

პ.ს. ხისთავიანი სვანი